คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 Ironman (40%)
‘ Ironman’
1 ปีผ่านไป
@ โรเรียนในนิวยอร์
วันนี้ผมไ้เรียนรั้แร พร้อมับนอื่นๆ หลาหลายหน้าา น่าื่นเ้นั
“ถึแล้วล่ะ” แม่พู อุ้มผมไปส่หน้าห้อเรียน แ่เรา็เอไอรอนแมน
“ไสาร์ นายมาทำอะไรที่นี้” แม่ถามไอรอนแมน
“ไไรลีย์ ันแ่อยามาูลูายบุธรรมอเธอนะ เาน่ารันะ” ายุแพูมอมาทาผม
“อือ ไปล่ะ บาย” แม่บอลาายุแ อุ้มผมไปให้รู ผมมอเ้าหลัาที่แม่หันหลัให้
อนเย็น (17:38 น.)
ผมเฝ้ามอแม่ที่ะมารับแ่ไมเอสัที
ึๆ
ายนนึ่เินมา นั่้าๆผม
“นี้หนู แม่ยัไม่มารับหรอ” ายที่นั่้าถามผม
“..” ผมเพียเียบไม่พูอะไร “ะไมุ่ยับลุหน่อยหรอ” ายหัวโล้นพู
“แม่สอนผมว่าห้ามุยับนแปลหน้า” ผมพู
“เ็ีัน่า” ายหัวโล้นพู ผมำลัลุึ้นแ่ถูายหัวโล้นว้าแนไว้
“ว้ายยย ปล่อยเ็น่ะ” รูร้อออมา้วยวามใ ายที่ว้าแนผมไว้เลยอุ้มผมหยิบปืนึ้นมา
“ใรมาใล้ันหรือเ็นี้ ไอเ็นนี้มันาย” ายหัวโล้นพู ผมสั่น้วยวามลัวแล้วิ้น
“อยู่นิ่ๆ ไม่ั้นันะยิแรนี้เนี่ยเลย” เาู่ผม ับผมแน่นว่าเิม
“ฮึ ฮือ” ผมร้อไห้ออมา้วยวามลัว ายหัวโล้นเห็นั่นั้นึ ลาผมมาึ้นรถ
ปึ
เสียปิประูรถ ผมสะอื้น
10-15 นาทีผ่านไป
ผมนั่มอายหัวโล้น ับรถพยายามหาวิธีหนีออารนี้ให้ไ้ ผม็เอสเปย์พริไทย เรียมพร้อมีใส่าอเ้า
“ะ ุลุฮ่ะ ผมอยาเ้าห้อน้ำ” ผมพู “อั้นไว้่อน” ายหัวโล้นพู
“ผมปวอึ้วยรับ” ผมพูอีรั้
“ันบอว่าให้อั้นไว้่อนไ” ายหัวโล้นพู้วยวามอารม์เสีย
“ผมะราแล้ว ุลุอยาให้รถลิ่นเหม็นหรอ” ผมพู
“ไ้ แรีบเ้าแล้วรีบออมาล่ะ” ายหัวโล้นพู อที่ปั้มผมวิ่ไปเ้าห้อน้ำทันที แ่โีที่ผมเอนที่แมุ่ยันเมื่อเ้า
“อ้าว หนูมาทำอะไรที่นี้” เาถามผม
“ผมถูลัพาัวมาุ้อ่วยผทนะ” ผมอร้อเา
“แล้วนที่ลัพาัวเธอมามันอยูารไหน” เาถามผม
“้านอรหน้าห้อน้ำ” ผมพู ี้ไปทาายหัวโล้น
“ั้นเธอ้อใส่หมวอันนี้่อน” เาพูหยิบมวไอรอนแมนพลาสิมาให้ผมใส่
ึๆ
ุลุสาร์ มาส่ ับรถออไป ผมเินเ้าในบ้าน วิ่ไปหาแม่ แ่สิ่ที่ไมาาฝันำลัเิึ้น
“ลับมาแล้วหรอหนูน้อย” ายหัวโล้นพู ปืนออยู่ที่หัวแม่ผม
“ทำไมุ้อทำยัี้” ผมถามเสียสั่น
“ัน้อเอาัวแ้ไปให้ผู้ว่า้า แนี้ลาีนะที่หนีาันเพียอายุแ่3วบ” ายหัวโล้นพู
“ถ้าุะเอาัวผมไป ้อปล่อยแม่ผม” ผมพู
“เ่่อรอ้วยน่าพิเศษ ไ้สิ ันะปล่อยแม่อแ” เาพู พลัแม่ผมไปอีทิศนึ่ ผมเินเ้าไปหาเาอย่าำใ เาพาผมึ้นรถ
ู้ม!!!
“ไหนุะปล่อยแม่ผมไ นีุ้่าเธอทำไม” ผมถามเาเสียสะอื้น
“็นะ ันบอะปล่อยแม่อเธอ แ่พูไม่หม ถ้ารวมนะ ันะพูว่า ปล่อยแม่อเธอไปายไ” เาพู้วยวามสะใ ับรถออมาาสถานที่เิเหุร้ายไม่นาน
อนึ (22:55 น.)
@โรานร้าแห่นึ่
ายหัวโล้นระาผมลมา
“เฮ้ๆ ระวัหน่อยเี่ยวลราาเลย” ายส่วมแว่นพู เายื่นผมให้ายส่วมแว่น้วยวามหุหิ
“ันไม่ัเินนายหรอหน่า” ายส่วมแว่นพู ยื่นระเป๋าำให้ายหัวโล้น แล้วพาผมึ้นรถู้สีำไป
ปึ !!
เสียปิประูรถ หลัานั้นผม็ไ้ยินเสียยิปืน
@านทัพลับอไฮร้า
“ะ ุับัวผมมาทำไม” ผมถาม้วยเสียสั่น
“นี้เธอรู้ไม เธอะไ้ทำหน้าที่อันยิ่ให่และสูส่” ายส่วมแว่นพู
“ะ แ่ผมไม่้อาร” ผมพู “เียวเธอ็ินไปเอ” ายร่าผมพู ผมมอไปที่ระ เห็นายผมรสั้นแน้า้ายเป็นแนเหล็ำลัถูอะไรบาอย่าทำให้ทรมาน
“เานนั้นทรมาน” ผมพูี้ไปทาายผมสั้น
“นั้นเาทรมานนินแ่มีเสียร้อหน่อย ถ้าหนูไม่อยาทรมาน็อทนเหมือนอย่าเาหน่อย” ายร่าผอมพู
(ไรท์ : ไอแว่นเอาอะไรใส่สมอลูานนนนน)
[ห้อทลอ]
“มาถึแล้ว” ายร่าผอมพู ผมมอไปที่เียมีรอยเลือ่าๆมานผมลัว มีนนึ่อุ้มมาไว้ที่เีย ผมิ้สสุีวิแ่็ไม่ไ้
“ปล่อยผมนะ ปล่อย” ผมะโนออมา แ่็ไม่สามารถหยุพวเาไ้
“เธอ้อไม่เป็นอะไรอาแ่เ็บปวเท่านั้นเอ” ายร่าผอมพู แล้วียาลในแนผม าผม่อยๆปิล
@านทัพอเวนเอร์
[ห้อพยาบาล]
ผมื่นึ้นมา สำรวร่าายัวเอ พบว่าัวเอใส่ปบอออยู่ ผมพยายามเอามันออ แ่็เอาออไม่ไ้
“นั้นปลออ ที่ะัพลัอเธอไว้” เสียพูที่ออไ้ยินันั้นึ็อ
“ผมไม่เยรู้มา่อนว่าัวเอมีพลั” ผมพู มอไปที่มืออผม
“เธอะ้ออยู่ับเรา่อน เพราะอยู่ในอันรายและ็เธอมีพลัเหนือมนุษย์ เวลาเธอวบุมมันไม่ไ้มันอาะทำให้นรอบ้าเธอบาเ็บไ้” เาพู ผมพยัหน้าอบ
-40%-
ความคิดเห็น