คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เด็กอ้วนของยาย
ลำธาร นัศึษามหาวิทยาลัยแห่หนึ่
ไ้ลับมาเยี่ยมรอบรัวใน่วเทศาลปีใหม่
.....เ้าที่สใสวันหนึ่.....
“ลำธาร ื่นลมาใส่บารไ้แล้วลู
เสียยายศรี ยายอลำธารเอ่ยึ้นมา”
หาวว ลำธารัวเียื่นึ้นมาในเ้าที่สใส
อาาศี มัน่าน่านอน่อเสียริ
“รับยาย เี๋ยวลำธารามลไปรับ”
รอบรัวอลำธาร มีแม่ มีุา
และุยาย และัวลำธาร รอบรัวนี้เป็นรอบรัวที่อบอุ่นมาๆ
ุยันไ้แทบะทุเรื่อเลย
“ลำธารมาละรับ ายาย”
“เอ้า
มาแล้วเหรอเ้าเ็อ้วนนึว่าะไม่ื่นมาเสียละ ุยายศรีพูึ้น”
“พระท่านมาพอีเลยลู
มาใส่บารันเถอะ”
อนเ็ๆลำธารสนิทับุยายศรีมา
อนเ็ๆุยายศรีะอบพาลำธารไปทำบุที่วัแทบทุๆในวันพระ
“เป็นไบ้าละเ้าลำธาร
เรียนอยู่มหาลัยมีปัหาอะไรหรือเปล่า หลวพ่อถาม”
“สบายมารับหลวพ่อ
ผมสนุับารเรียนมาเลยรับ เพราะเป็นะที่ผมอยาเรียนมาั่แ่เ็ๆ”
“ ีแล้วๆ
ไปอยู่นั่น้อูแลัวเอีๆละอย่าื้อ อนเ็ๆแื้อมาเลยนะ ยายเอาแไปวั้วยวิ่วุ่นะทั่ววัเลย55”
“รับ หลวพ่อ ลำธาระไม่ื้อรับ ลำธารอบลับ"
ลำธารมีวามฝันที่ะเ้าเรียนที่ะโบราีแล้วอนนี้เา็ทำไ้แล้ว
เามีวามสุและสนุไปับมันั่เยผูพันับอะไรัอย่าอยา้นหาอะไรัอย่า ึทำให้เาอยาเรียนะนี้
“ เอ่ ว่าแ่ทำไมยายอบเรียผมว่า
เ้อ้วนละรับยายยผมไม่เห็นะอ้วนรไหนเลย”
“็ยายแนะเลี้ยแมาั่แ่เ็ๆเลยนะ
อนเ็นะ แัวอ้วนลม น่ารัเลยแหละ
ยายแ็เลยเรียแว่าเ้าเ็อ้วนนิปามาถึอนนี้เลยละ าศร าอลำธารพูึ้น”
“โฮ่วยายนะ
ผมผอมละน่ะ เรียผมใหม่ไ้แล้วรับบ”
“ั้น่อไปยายะเรียแว่า เ้า้าปลา ็แล้วัน”
“พอเลยทั้หลานทั้ยาย
ไ้ยินทั้สอพูันแม่ละอำไม่ไ้ เราพาันเ้าไปรวน้ำในบ้านันีว่า”
“รับ แม่”
ลำธารเยมีพ่อพ่ออลำธาร็เป็นนัโบราีเหมือนัน แ่ทว่าลับมีเหุาร์ที่ทำให้ลำธาร้อพราาพ่อที่สนิทับลำธารนแทบะเรียว่าเพื่อนเลย็ไ้ พ่ออลำธารประสบอุบัิเหุทารถยน์ ่วนั้นเป็น่วเวลาที่เศร้าที่สุอลำธารเลย็ว่าไ้
หลัารวน้ำ ลำธารเินเ้าไปในบ้านเาเห็นภาพสถานที่ๆหนึ่ เารู้สึแปลๆับภาพรูปนี้มา
"แม่รับ รูปนี้ือที่ไหนเหรอรับ"
"อันนี้แม่็ไม่รู้ าแไ้มาาไหน็ไม่รู้"
ลำธารนิู่อยู่ั่วรู่หนึ่ ำลัะเินไปถามุา แ่ทว่า "ลำธาร มา่วยยายทำอาหารหน่อยลู" ทำให้เาลืมแล้วไม่ไ้ถามที่มาอภาพรูปนี้ ลำธารไ้เินรเ้าไป่วยุยายทำอาหารในรัว
"ยายรับ วันนี้ทำอะไรินบ้ารับ"
"วันนี้นะ ยายทำไ่เียวใส่ะอม น้ำพริ ปลาทูทอ มัสมั่น มีแ่อที่ลำธารอบทั้นั้นเลยนะ"
ทั้ลำธาร ยายศรี าศร และแม่อลำธาร่าพาันมานั่ินอาหารันบนโ๊ะ มันทำให้ลำธาร อนึถึพ่อที่เยมานั่ินอาหาร้วยันนนไม่ไ้
แล้วเวลาที่ลำธาระไ้อยู่ับรอบรัว็ใล้หมแล้วเพราะเา้อลับไปเรียนที่มหาลัยอีรั้
“ลำธารยายมีอะให้นะ
เ็บรัษามันไว้ให้ีนะ”
“รับ ุยายย”
เ้าวัน่อมาลำธาร็ไ้ล่ำลาับทุๆนในรอบรัว แล้วเา็ไ้เินึ้นรถทัวร์เพื่อเินทาลับมาเรียน่อ นระทั่รถออ เา็มานึไ้ว่าเาลืมอสำัที่ยาย ไ้ให้ับเามา แ่มัน็ทำอะไรไม่ไ้แล้วเพราะรถไ้ับออมาแล้ว ลำธารึโทรศัพท์ลับมาหาุยาย
"ุยายรับผมลืม เอาล่อทีุ่ยายไ้ให้ผมมา ผมลืมมันไว้ที่บนหัวที่นอน ผมฝาุยายไว้่อนนะรับ เี๋ยวราวหน้า ผมะลมาเอาใหม่ รับ"
" หืม น่าีริเ้าอ้วนหลานยายนนี้ ้าเี๋ยวยายเ็บไว้ให้ อย่าลืมมาเอาละลู"
"รับ ยายแล้วเอันรับ"
ความคิดเห็น