รุ่นพี่หน้าใส กับ ยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : เที่ยวทะเล & เจอกันครั้งแรก

ตอนนี้เวลา 12.40 น. แล้ว ได้เวลาอาหารมื้อกลางวันแล้วว่าแต่จะกินร้านไหนดีหล่ะเนียะ ถ้าเราคิดไม่ออกเราก็ต้องหาตัวช่วย

"โม โม เที่ยงแล้วจะกินข้าวร้านไหนดีออกความคิดเห็นหน่อยเดะมัวแต่หลับอยู่ได้ หลับมากเดี๋ยวอ้วนไม่รู้ด้วยน่ะแก" ยัยโมเนียะน่ะตั้งแต่ออกจากบ้านมามันก็หลับมาตลอดทางเลย แล้วยัยนี่น่ะมันก็เกลียดความอ้วนมากที่สุด

"โอ๊ยยย ไม่เอาอ่าไม่อยากอ้วน ไม่หลับก็ได้ ว่าแต่เมื่อกี่แกถามว่าไรน่ะ" ให้มันได้อย่างงี้ซิเพื่อนฉัน ห่วงแต่ความอ้วน

"เมื่อกี่ฉันถามว่าตอนนี้เที่ยงแล้วจะกินข้าวร้านไหนดี" หวังว่าคงไม่ต้องพูดอีกรอบน่ะ

"อืมมมม ไม่รู้ดิแล้วแต่แก" โอ้โห!! เห็นทำถ้าคิดก็นึกว่าจะคิดออก

"เอ่อๆ ฉันเลือกเองก็ได้ อืมมมมม ไม่รู้เหมือนกันหว่ะ ถ้าไม้รู้จะกินร้านไหนก็ไปหากินที่ทะเลก็ได้ โอเคป่ะ" ง่ายที่สุดแล้ว

"อืมมม เอางั้นก็ได้เพราะฉันก็ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่" พอเราตกลงกันได้แล้วเราก็มุ่งหน้าสู้ทะเลทันที

เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง ถึงจุดหมายปลายทางแล้ววววว

"เฮ้ออออออ ถึงซักที ไปหาอะไรกินกันก่อนล่ะกันแล้วค่อยไปหาที่พักกัน"

"เอ่อๆๆ เอางั้นก็ได้ ป่ะ ไปนั่งที่เก้าอี้ผ้าใบกัน แกเอาแบบอยู่ด้านนอกที่ติดทะเลน่ะเว้ยยย" อะไรของมันว่ะ

"ทำไมอ่ะ ทำไมต้องเอาที่ติดทะเลด้วยอ่า" ไม่เข้าใจ

"ก็จะได้เห็นผู้ชายหล่ออออ เล่นน้ำไงหล่ะ" -_-!! ว่าแล้วเชียว ไอ่พวกบ้าผู้ชายเอ้ยยย

หลังจากนั่นเราก็สั่งอาหารมากินเพี๊ยบเลยเต็มโต๊ะไปหมด ไม่รู้จะกินหมดหรือป่าว แล้วฉันก็เหลือบไปเห็นผู้ชายที่นั่งโต๊ะข้างๆ โอ้โห!!! หล่อ ลากกระฉากใจมากๆๆๆๆ คนอะไรก็ไม่รู้ทั้งขาว จมูกโด่ง ปากเรียวสวย หน้าก็ใส แล้วจู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นยืน พร้อมกับคัยก็ไม่รู้สงสัยจะเป็นแฟนหล่ะมั้งหน้าตาสวยซะด้วย แต่สวยน้อยกว่าฉัน (หลงตัวเองชะมัด : ผู้แต่ง) ผู้ชายคนนี้สูงเป็นบ้าเลย น่าจะสูงประมาณ 185 ขึ้นแน่ๆเลย แต่หุ่นดีน่ะ น้ำหนักก็จะประมาณ 65-67 กก. สรุปแล้วก็คือ หล่อมากๆๆๆๆๆๆ แต่เอ๊ะ! ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงหน้าตาคุ้นๆจังเลย เฮ้ยยย นั้นมัน ยัยแก้มก้นนี่น่า ความจริงแล้วยัยนั้นหน่ะชื่อแก้มแต่มันน่าเตะมากไปหน่อยก็เลยแรกว่าแก้มก้น ฉันกับมันเนียะเป็นคู่กัดกันมาตั้งไหนแต่ไรแล้วเจอกันทีไรเป็นอันต้องมีเรื่องกันทุกทีเลย

"เฮ้ยยย ยัยโม นั่นมันยัยแก้มก้นนี่หน่า ช่ายป่ะ" รู้แล้วยังจะไปถามคนื่นเค้าอีก

"เอ่อๆๆ ช่ายๆ แล้วมันทำอะไรที่นี่เนียะ โหหหแถมยังมากับพี่บอลอีกตะหากเป็นไปไม่ได้ พี่บอลของฉานนน" รู้จักได้ไงว่ะ

"นี่ยัยโม แกรู้จักผู้ชายคนนั้นด้วยหรอ แล้วเค้าชื่อไรน่ะ หล่อไปบ้าเลยอ่า" อยากรู้ๆ

"นี่อย่าบอกน่ะว่าแกไม่รู้จักพี่บอล เชยสุดๆๆๆ พี่บอลหน่ะปีหน้าเค้าก็อยู่ ม.6 แล้วก็เป็นประธานนักเรียนด้วยน่ะ แถมยังป๊อปมากๆในหมู่สาวๆอีกด้วย คัยเห็นพี่บอลเป็นต้องหลงรักกันทุกคน" ขนาดนั่นเลยหรอ

"ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพี่บอลอะไรนั่นเลย สงสัยตึกคงจะอยู่คนที่มั้งเลยไม่รู้อะไร" ช่ายๆ พูดถูกต้อง

"อืมอืม เรื่องของแก ฉันว่าน่ะเรามาเที่ยวคราวนี้ต้องสนุกแน่ๆเลยเพราะว่ามาถึงวันแรกก็โชคดีแล้ว" อะไรจะขนาดนั่นย่ะ

"เอ่อๆ งั้นฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะปวดฉี่หว่ะแล้วพอฉันกลับมาแล้วเราจะไปเล่นน้ำกัน โอเคป่ะ"

"อืมอืม รีบๆไปน่ะ เพราะฉันอยากเล่นน้ำแล้ว" โหห นึกว่าเป็นห่วงเราที่แท่ก็อยากเล่นน้ำ

ที่หน้าห้องน้ำ

"โอ๊ย!!! เศษเหรียญหายไปไหนเนียะ จำได้ว่าเมื่อกี้ก็หยิบมาแล้วนี่หน่าแล้วมันหายไปไหนเนียะ" ตอนนี้ฉันกำลังหาเศษเหรียญอยู่ไม่รู้ว่ามันหายไปไหน แล้วทันใดนั่นเอง

โครมมมมมม  มีใครก็ไม่รู้เดินมาชนฉันแถมยังทำน้ำหาใส่เสื้อฉันอีกเป็นน้ำแดงซะด้วยแล้วเสื้อตัวนี้ก็เป็นตัวโปรดของฉันซะด้วย

"เฮ้ยยย อะไรกันเนียะไม่มีตามองทางหรึไงว่าข้างหน้ามีคนยืนอยู่" ฉันด่ารัวเป็นชุดทั้งๆที่ไม่ได้เงยหน้ามองคนที่ชนว่าเป็นใคร

"เฮ้ยย ผมขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจจริง" 

"ขอโทษหรอ ขอโทษแล้วน้ำที่มันหกอยู่บนเสื้อของฉันมันกลับไปที่แก้วของคุณหรอ" ฉันก็ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองเช่นเคย

"นี่เธอจะเอายังไงกันแน่ห่ะ ฉันก็ขอโทษเธอไปแล้วหนิ แล้วยังจะมาด่าอีก" แล้วทันใดนั้นฉันก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าว่ามันคนนั้นมันเป็นคัยปรากฎว่า เป็น พี่บอล

...........................
โปรดติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ จะรีบมาอีพให้บ่อยที่สุดน่ะค่ะ เพราะช่วงนี้ก็ใกล้สอบแล้วด้วย แล้วก็โชคดีน่ะค่ะสำหรับคนที่กำลังสอบอยู่น่ะค่ะ