คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ภารกิจพิชิตความแมน
2
เช้าวันใหม่... ณ บ้านของฉัน... (พูดซะใหญ่โตเลย)
เฮ้อออ... ไม่น่ารับปากนังถั่วดำไว่เล้ยยย... วันนี้ต้องพาถั่วดำไปแปลงโฉมจริง ๆ เหรอเนี่ย แล้วจะรอดรึเปล่าหว่า โอ้ย... คิดแล้วกลุ้ม โอ๊ยยยย หล่อ เอ้ย... สวย เครียด กินนม...(เหล้าไม่ดีต่อสุขภาพค่ะ) เฮ้อออ...
“น้ำมนต์โว้ยยยยย” เสียงนรกที่ฉันได้ยินทุกเช้ามันดังขึ้นอีกแล้วววว
“เออ ๆ เดี๋ยวลงไป”ฉันตะโกนลงไปข้างล่าง
5 นาทีต่อมา...
“สายทุกวันนะแกเนี่ย” ไอ้พี่หมอกแหว...
“พี่ก็เหมือนกันแหละ บ่นทุกวัน”ฉันตอกกลับ โธ่ สายแค่นิดเดียวทำบ่น
“แน้...ยังจะย้อนอีก” ไอ้พี่หมอกมันว่า
“เออ ไอ้มนต์ เพื่อนแกมารออยู่หน้าบ้านน่ะ งั้นแกไปกับเพื่อนแกแล้วกันนะ” ไอ้พี่หมอกพูดพลางเดินออกไปจูงมอเตอร์ไซค์แล้วชิ่งหนีไปเลย ฮือออ ไอ้พี่บ้า
“อ้าว น้ำมนต์...” เสียงควายที่ไหนร้องฟะ
“ไปกันเถอะ เดี๋ยวไปสายนะ” เจ้าของเสียงบอกฉันแล้วจูงมือฉันไปขึ้นรถเก๋งคันหรู
“นายมารับฉันทำไมเนี่ย...”ฉันถามนังน็อต
“ก็พอดีผ่านมา เลยแวะมารับน่ะ”นังน็อตพูดเสียงดัดจริต
“แล้วรู้จักบ้านฉันได้ไงเนี่ย”ฉันถามอย่างสงกะสัย
“น้ำมนต์ลืมไปแล้วหรอ ว่าพี่หมอกเค้าเป็นหนุ่มฮอตน่ะ” เอาแล้วไง ตามันเริ่มหยดย้อยแล้ว นังน็อต แกเป็นผู้ชายนะเฟ้ยยย
“ใคร ๆ ก็รู้จักพี่หมอก แล้วก็รู้จักบ้านพี่หมอกกันทั้งนั้นแหละ”สายตามันเยิ้ม น้ำลายมันย้อย เป็นเอามากนะเนี่ย...
“เอ่อออ... ฉันว่านายเช็ดน้ำลายก่อนดีมั้ย”ฉันว่าแล้วชี้ไปที่มุมปากของนังน็อต
“อุ๊ย...ขอโทษที แหะ ๆ มันเคลิ้มไปหน่อย” แหม...ไม่หน่อยแล้วล่ะ น้ำลายแกมันจะท่วมรถอยู่แล้ว
“งั้น...ฉันจะมารับเธอทุกวันเลยดีมั้ย”นังน็อตพูดแล้วทำสีหน้ามีความหวัง
“ไม่เป็นไรหรอกน่า...ฉันไปกับพี่หมอกทุกวันอยู่แล้ว”ฉันรีบส่ายหน้าทันที ไม่ได้เกรงใจนะคะ แต่ว่า...ฉันกลัวพี่ชายฉันจะถูกกิน
“ไม่ต้องเกรงใจหรอก เอาเป็นว่าฉันจะมารับเธอทุกวันเลยแล้วกัน” อ้าวถั่วดำ แกเล่นอย่างนี้เลยหรอ
และเมื่อถึงโรงเรียน
“พี่น้ำมนต์คะ หนูชื่อพริมค่ะ ขอถ่ายรูปพี่น้ำมนต์ได้มั้ยคะ” น้องผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งมาขอถ่ายรูปฉัน
“เอ่อ...ไม่ดีกว่าค่ะ” ชู 2นิ้ว แชะ
“ไม่เอาค่ะน้อง” เอามือเท้าคาง แชะ
“ไม่เอาค่ะ พี่รีบ” เอานิ้วจิ้มแก้ม แชะ (นางเอกของเราถ่อมตัวมากค่ะ)
“น้ำมนต์ ไปเรียนเถอะ เดี๋ยวจะสาย” เสียงนังน็อตเรียกฉัน (สงสัยจะอิจฉาน้อง ๆ เค้าล่ะสิที่สวยกว่าน่ะ)
“อืม ไปเหอะป่ะ พี่ไปนะคะ”ฉันหันไปบอกน้อง ๆ ที่ขอฉันถ่ายรูป
“ต๊าย...พี่น้ำมนต์โบกมือให้ฉันด้วยว่ะแก...” น้องคนหนึ่งกระซิบเพื่อนที่ยืนข้าง ๆ อย่างระริกระรี้
“ใครว่า โบกมือให้ฉันต่างหาก” น้องอีกคนหนึ่งเถียงขึ้นมา เอ่อ...ถ้าน้องเค้ามีเรื่องกัน มันไม่เกี่ยวกับฉันนะคะ
ในห้องเรียนของฉัน
“ฮิ้ว ๆ ไอ่มนต์มันควงกระเทยมาโรงเรียนว่ะ ฮิ้ว ๆ”เสียงไอ้ต้อมดังขึ้นทันทีที่ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้อง ตามด้วยเสียงโห่ของบรรดาเพื่อนในห้อง
“ไอ้ต้อม แกจะเลิกกัดฉันก่อนเข้าเรียนได้รึยังฟะ” ฉุนค่ะฉุน มันเตรียมสคริปเพื่อมากัดฉันทุกเช้ารึยังไงกันนะ
“โธ่ มันก็ต้องมีซักหน่อยแหละน่า ขำขำ”แต้ฉันไม่ขำกับแกเฟ้ย
“วันไหนแกไม่กัดฉันคงนอนไม่หลับซินะ”ฉันประชดประชันมัน
“ถุ ถุ ถูกต้องนะคร้าบบบบ” แน้...มันยังมีอารมณ์เล่นอีก
“เออ...กรูยอมเมิง”ฉันพูดตัดบทเพื่อจะได้ไปนั่งที่ซะที
“น้ำมนต์ เธอทำการบ้านของอาจารย์สุรชัยรึยัง” นังน็อตหันมาถามฉัน
“ยังไม่แตะเลย”ฉันพูดพลางเอามือเท้าคาง
“เอาของฉันไปลอกมั้ยล่ะ”นังน็อตยื่นสมุดมาให้ฉัน
“อืม...ขอบใจ”ฉันรีบรับสมุดมาลอกทันที
“ทำอะไรกันน่ะนิรมนต์ นรวิชญ์” อาจารย์สุรชัย ศรีสมรภูมิบดินทราทิพย์ตะโกนขึ้น
“เอ่อ...เปล่านี่คะอาจารย์”ฉันปั้นหน้าอีโนเซนต์
“ไม่ต้องมาปั้นหน้าเอ๋อเลยนะยัยนิรมนต์ เอาสุมดใต้โต๊ะขึ้นมาเดี๋ยวนี้”อาจารย์สุรชัยสั่งเสียงโหด ฉันค่อย ๆ เอาสมุดของฉันกับนังน็อตขึ้นมาจากโต๊ะ
และแล้ว คาบนั้นทั้งคาบ ฉันกับนังน็อตก็ไม่ได้เรียนกันเลย เพราะอาจารย์ให้ไปวิ่งรอบสนามทั้งคาบ แฮ่ก ๆ ๆ เหนื่อยเป็นบ้าเลย
และแล้ว การพักเที่ยงที่ฉันรอคอยก็มาถึง
“ไอ้มนต์ รีบ ๆ เก็บของดิวะ เก็บมาเป็นชาติแล้วนะเว้ย คนอื่นเค้ารอนาน”ไอ้เรย์ตะโกนออกมาจากข้างนอกห้อง
“ฉันน่ะ เสร็จเป็นชาติแล้วเฟ้ย แต่นัง...เอ้ย นายนี่น่ะสิ”ฉันตะโกนออกไป
“เสร็จแล้ว ๆ” นังน็อตรีบสะพายกระเป๋าแล้วออกมาจากห้อง
ระหว่างที่เรากำลังซดน้ำก๋วยเตี๋ยวอย่างสำราญบานตะทัย
“ไอ้มนต์ แกจะคบกับไอ้น็อตเหรอวะ เดินติดกันเป็นปาท่องโก๋อย่างนี้ เดี๋ยวแฟนคลับแกจะไม่พอใจเอานะเว้ย”ไอ้ต้อมมันถามฉันสีหน้าจริงจัง
“แกจะบ้าเรอะ ฉันกำลังปฏิบัติภารกิจแปลงโฉมนายนี่อยู่ต่างหาก”ฉันรีบตอบกลับทันที
“ใช่ ก็ฉันไม่อยากอ่อนแอ ไม่อยากโดนแกล้งนี่นา”นังน็อตพูดแล้วทำสีหน้าหวั่น ๆ
“เออ... งั้นฉันเอาด้วย รับรองว่าเธอ เอ้ย...นายน่ะ ต้องป๊อปที่สุดในโรงเรียนชัวร์ ๆ” ไอ้ต้อมมันยกมือเห็นด้วย
“เออว่ะ งั้นพวกเราเอาด้วย” ไอ้เรย์กับไอ้มิกซ์ตอบตกลงจะช่วยปฏิบัติภารกิจนี้ด้วย
“ก่อนอื่น เรามาตั้งชื่อภารกิจนี้กันดีกว่า”ฉันออกความคิดเห็น
“เออว่ะ...แต่ว่าเราจะตั้งชื่อว่าอะไรดีวะ” ไอ้ต้อมถามทุกคนในกลุ่ม
“ภารกิจแปลงโฉมกระเทยดีมั้ย เทห์ดีนะเว้ย” ไอ้เรย์ออกความเห็น
“อุบาทว์สิไม่ว่า”ไอ้มิกซ์มันแหว
“มันต้องชื่อภารกิจพิชิตกระเทียม”ไอ้มิกซ์พูดพร้อมยืดอกเชิงว่า ชื่อของข้าเจ๋งสุด ๆ
“ยิ่งกว่าไอ้เรย์อีกว่ะมิกซ์เอ๊ย”ฉันพูดออกไปแล้วทำหน้าหน่าย ๆ
“งั้นเราจะเอาชื่ออะไรดีล่ะวะ” ไอ้ต้อมเริ่มทำหน้าซีเรียสกับชีวิต
“ภารกิจพิชิตความแมน”นังน็อตพูดออกมาลอย ๆ
“เออ...ใช่เลย ภารกิจความแมน เจ๋งเป็นบ้าเลยว่ะ คิดได้ไงวะเนี่ย”ไอ้ต้อมมันชมนังน็อตใหญ่เลย
“มาเถอะพวกเรา มาฉลองให้แก่ภารกิจของเราดีกว่า เย้...”ไอ้เรย์มันยกแก้วขึ้นตามด้วยฉันและนังน็อตแลเวก็ไอ้ต้อมกับไอ้มิกซ์
หลังเลิกเรียน...
“เฮ้ยเริ่มตรงไหนดีวะ”ฉันถามเพื่อน ๆ เพราะ ตอนนี้เราอยู่กันที่หน้าสยามสแควร์ค่ะ
“อืม...ไปร้านนู้นก่อนดีกว่าป่ะ”ฉันชี้ไปที่ร้านตรงหัวมุม
“เออ...ไปดิป่ะ”ไอ้มิกซ์เห็นด้วยกับฉัน
หลังจากเรายุ่งเรื่องการแต่งตัวอยู่นาน เราก็ได้เจ้าชายหน้าสวยคนหนึ่ง อืม...แต่ดูดูเท่ห์ดีแฮะถ้าไม่ติดว่าเป็นตุ๊ดนะ ฮึ่ย...ม่จะจับทำพันธุ์ซะเลย
“การแต่งตัว เรียบร้อย ขั้นต่อไป ทรงผม” ไอ้ต้อมพูดเหมือนเป็นหัวหน้ากลุ่มซะงั้น อย่ามาแย่งซีนข้านะเฟ้ย
ตอนนี้เรามาอยู่หน้าร้านทำผมใกล้ ๆ ร้านขายเสื้อผ้าเมื่อกี๊ ฉัน ในฐานะผู้นำจึงขอเลือกทรงผมให้เอง
“พี่คะ เอาทรงกรอบ-ไหม้นะคะ”ฉันสั่งพี่เจ้าของร้าน
“ได้ค่ะ”พี่แกตอบรับแล้วทำตาหวานใส่ฉัน อึ๋ยสยองหน้าเจ๊แกมากเลย
แล้วการแปลงโฉมกระเทยควายให้เป็นเจ้าชายก็สำเร็จ หล่อชะมัดยาดเลยจับงับหัวเลยดีมั้ยเนี่ย
ความคิดเห็น