คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เขา เรา สัญญา
บทที่ 2
เา เรา สัา
วันเวลาในวามิอเอลฟ์นั้นมัน่าแสนยาวนาน
สอวันที่เอลฟ์พยายามเฝ้ามอนาฬิามัน่าทรมานแ่็เ็มไป้วยวามีใที่ใรๆ็่ามอออ
และในวันที่เอลฟ์รออย็มาถึ วันที่ะไ้พบับเานนั้น
“ุหนูับ อนนี้ ุแมทธิว
มาถึประเทศไทยแล้ว ุหนูะไปหาเาหรือเิเาเ้ามาที่นี้ับ” เมื่ออาเทอร์พูบ เอลฟ์็แสวามีใออมาโยที่ไม่้อรอให้อาเทอร์พูบ
“ผมะไปหา เรียมรถไว้ ผมะไปนเียว” เมื่อเอลฟ์พูบึรีบทำธุระอนให้เสร็
แล้วรีบลมา้านล่าเพื่อะไ้เอบุลที่นเอแสนะิถึ
บนถนนในเมือหลวอวันนี้ถึะเหมือนเเ่นทุวันแ่เอลฟ์ลับไม่มี
วามหุหิหรือเบื่อหน่าย รถันหรูที่เอลฟ์เป็นผู้ับ
ไ้ับเ้ามาอนโสุหรูใลาเมือหลว เอลฟ์เินเ้ามาในอนโโยที่
มีเหล่าพนัาน่าสวัสีไปลอทา เอลฟ์ลิฟั้นยัั้นบนสุออนโ
ึ่เป็นเฟเฮ้าส่วนัวอเานนั้นหรือพี่แมท
แมทธิว ธอมสัน บุรายอระูล ธอมสัน
ระูลเ่าแ่ที่มีวามผูพันมายาวนานับระูล เฟอร์นาน
็อ ๊อ ๊อ
เอลฟ์เฝ้ารอมอบุลที่มาเปิประูอย่าใใ่อ .. ึ ึ
มันไม่ใ่เสียฝีเท้าหรืออย่าไร แ่มันือเสียอหัวใอเอลฟ์ที่เ้นแรนน่ารำา
ึๆ ิ๊ หมับ
เสียที่ไยินนั้นือเสียที่อายหนุ่มรูปหล่อที่ใรเห็น็้อมอนเหลียวหลั
เส้นผมสีำสนิท วาเรียวมสีฟ้าราม รูปร่าหล่อเหลานารานัแสยัอาย
ที่โนหนุ่มน้อยร่าบาหรือเอลฟ์ระโอ
“ฮึ ิถึ ฮึ.. ิถึมาๆ ทำไมถึเียบไปเลย รู้ไหมนรอิถึ ฮึ..”
เอลฟ์ร้อไห้ออมาโยไม่ไ้รู้สึเสียใ
แ่ร้อออมาโยน้ำเสียที่เ็มไป้วยวามีใ
โยที่เอลฟ์นั้นไม่ไ้มอสีหน้าอายหนุ่มแม้แ่น้อย
“เอลฟ์ ุยัรอผมอยู่หรอ...” แมทพูออมาเบาๆ แ่ลับทำให้เอลฟ์หยุะั
เอลฟ์่อยๆ ปล่อยมอออาัวแมทธิว โยที่น้ำายัไหลออมา แ่ไร้เสียสะอื้น
“ทำไมถา..”
“ใรมาหรอะ พี่แมท” เอลฟ์ไม่ทันพูบ็มีหิสาวที่เอลฟ์่ารู้ัี
เินออมาาห้อนอนอแมท โยอยู่ในุนอนสีมพูพาสเทลโยที่บริเวลำอยัรอยูบาๆลเหลืออยู่
ไม่้อสสัยเลยว่าพวเาทำอะไรัน
“เบล พี่แมท ทั้สอทำไหม...” เอลฟ์รู้สึเหมือนลำออนแห้ผา
“อุ้ย เบล็นึว่าใร ที่แท้็เอลฟ์เอหรอ เพื่อนรั”
เมื่อเบล หรือ เบลล่า อนุราประิษ์ อีเพื่อนสนิทอเอลฟ์
เห็นว่าเป็นใร็อที่ะเอ่ยทัไม่ไ้
“เบล ออมาทำไหม ทำไม ไม่ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย” แมทเอ่ยบอเบล
โยในน้ำเสียนั้นมีแ่เอ็นู อ่อนโยน นเอลฟ์รู้สึเ็บใ
“ทำไมล่ะ แมท แมท ทำไม แ่เรื่อเ้าใผิใ่ไหม แมทบอผมสิ บอมา บอสิ บอ!!!”
เอลฟ์รู้สึเหมือนนเอไม่สามารถวบุมอะไรนเอไ้เลย
ทุอย่ามันมีแ่วามโรธ วามเสียใ วามผิหวั
“เอลฟ์ใเย็นนะ ผมอโทษ ผมอโทษ แ่ ... แ่เบลเาท้อลูอผม แล้วอี 2
เือน เราะแ่านัน” แมทพูออมา
ทั้พยายามที่ะั้นเอลฟ์ออห่าาเบล
“หึ ฮ่า ฮ่าๆๆ ฮ่า ลร้าย ล ลมาๆ ฮึ ฮึ ฮ่าๆ เล่นอะไร เล่นอะไร!!”
เอลฟ์หัวเราะทั้น้ำา แ่ในสาย่อเบลเ็มไป้วยวามสมเพศ
“แล้วผมล่ะ ผมล่ะแมท!! พี่ให้ผมรอ ผม็รอ
แ่เป็นเพราะมัน! เพราะมัน!!
ถ้ามันไม่ท้อ ถ้า ถ้า ถ้ามันแท้ พี่็ะไม่้อแ่าน ใ่ๆ มัน้อแท้!”
เอลฟ์ไม่สามารถวบุมนเอไ้อีไป เอลฟ์พยายามที่ะไปทำร้ายเบล
แ่็โน แมทพยายามั้นเอาไว้
นสุท้ายแมท็ไ้เผลอบหน้าเอลฟ์ นเอลฟ์ล้มลนประู
“พี่..พี่ทำร้ายผมเพียแ่ปป้อมัน ฮึ ทำไมล่ะ ถ้า
ถ้ามันแท้พี่็ะลับมารัผม ลับมา ฮึ ลับ ฮึ.. ลับใ่ไหม ฮึ ลับนะ..
ฮึ อยู่ไม่ไ้ริๆ ไม่มีพี่ ฮึ ะทำยัไ ฮึ”
เอลฟ์ร้อไห้ออมาอย่าน่าสสารไม่เหลือภาพอุหนูแห่ระูลเฟอร์นาน
อนนี้มีเพียหนุ่มน้อยที่แสนเปราะบา ที่พร้อมแหัไ้ทุเมื่อ
“เอลฟ์ ออไปเถอะ ส่วนเรื่ออเรา
มันวรถึเวลาที่ะบแล้ว ผมอโทษ” แมทพูึ้นโยที่ไม่ไ้มีวามสสารเอลฟ์เลยสันิ
“ไม่ ไม่ๆ อย่าทิ้ผม อย่าทิ้ผมไป ฮึ อร้อ ฮึ
รัผม รัผม” เอลฟ์พยายามยึาอแมทเอาไว้
“พี่แมทะ เบลเรีย รปภ. มาแล้ว”เบลพูออมา
โยที่มือ้าหนึ่็ับแนแมทเอาไว้
“ุเบล ุแมท มีอะไรรับ” เบลพูบ็มี
รปภ. 2-3 น เินเ้ามา
“่วยพาุเอลฟ์ ออไป้วยะ” เบลพูโยที่สายาเ็มไ้น้ำาเพื่อให้นอื่นเห็นว่านเอโนรัแ
“เอ่ออ...ุเอลฟ์ ไ้ปรลไปับพวเรา้วยับ”
เมื่อเหล่า รปภ. เห็นว่าเป็นใร็ไม่ล้าทำอะไร ใระล้าล่ะ
นั้นเ้าอนะ เ้าออนโนี้เลยนะ
“หึ ไม่้อมาับผม ไ้พี่แมท ไ้ พี่ปป้อมัน
พี่รัมัน รัมาสินะ นับานี้ระูลเฟอร์นาน ะไม่อทำธุริร่วมับ ระูลธอมสัน
อี่อไป!” เอลฟ์ยืนึ้นแล้วพูออมาโยที่ไม่ไ้เ็น้ำาออาใบหน้าหรือเลือที่ริเวริมฝีปา
เมื่อพูบเอลฟ์็เินออมา โยที่ไ้ิ่อไปยั ออัส
“ะ ออัสพูสาย”
“ยเลิธุริทั้หม ที่ทำร่วมับรูลธอมสัน”
“ะ”
“ส่เรื่อบินมา ผมะไปสเปน”
“อี 5 นาที
เรื่อบินะไปถึที่ท่านอยู่ะ”
“อบุ ฝาบอให้อาเทอร์ูแลที่นี้อย่าี”
“ะ ูแลนเอ้วยนะ่ะ
ทุนรอท่านอยู่”
“อือ”
ความคิดเห็น