คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แคร์โรว์ ฟินน์
ใบสมัคร
ปัจจุบัน
ชื่อนามสกุล : แคร์โรว์ ฟินน์
อายุ : 26 ปี
รูปร่างลักษณะและเครื่องแต่งกายประจำตัว : เธอเป็นสาวสุดเซ็กซี่ ผิวขาวอมชมพู เส้นผมหยักศกสีน้ำตาลอมแดงอ่อนๆยาวถึงกลางหลัง ดวงตาเรียวคมสีโกเมนแดง ส่วนสูง 169 ซม. น้ำหนัก 56 กก. มักจะสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดปลดกระดุมบนออกเล็กน้อยเผยให้เห็นเสื้อด้านในสีดำ มักจะใส่กางเกงยีนส์สีดำขายาวสะดวกสบายต่อการเคลื่อนไหว สวมรองเท้าผ้าใบเพราะเธอชอบออกเดินทางบ่อยๆ
นิสัยใจคอ :
-ยิ้มง่าย ชอบพบปะกับสังคม
-ชอบพูดจาหยอกล้อคนอื่นไปเรื่อย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทั่วไปหรือเรื่องใต้สะดือก็ไม่เว้น
-ต่อรองคำพูดคนเก่ง ไม่ว่าจะต่อรองการค้าหรืออะไรเธอก็ทำทะลุเป้าหมายไปหมด
-รักการเดินทางเเละท่องโลกใหม่ รวมถึงรักการเเต่งตัวด้วย เธอมักจะเลือกการเเต่งตัวให้เหมาะสมกับที่ที่จะไป
-รักธรรมชาติ
-เป็นคนใจอ่อนกับเด็กเสมอ เเต่สำหรับพวกผู้ใหญ่เธอก็ขอบายต่อให้อ้อนให้ตายเธอก็ไม่ชายตาเเน่ๆถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญจริงๆ
-พูดจาอ้อมค้อมเพราะกลัวอีกฝ่ายจะเสียใจ
-เป็นเเม่บ้านเเม่เรือนทำงานบ้านเเละอาหารเป็นหมดทุกอย่าง
-มองคนเป็น รู้ว่ามาดีมาร้ายเสมอ แต่เธอก็มักจะเเสดงออกด้วยท่าทีสุภาพออกไปเสมอถ้าคนคนนั้นคิดร้ายเธอจะไม่ร้ายใส่ตรงๆ แต่ถ้าใครมาดีเธอก็จะออกเเนวกวนๆเเล้วหยอกล้อเล่นไปเรื่อย
สีออร่าประจำตัว : สีส้มอมเหลือง
ดาบ : ดาบไอคุชิ 2 เล่ม (匕首,合口 )
ชื่อดาบ : คามินาริ 2 เล่ม (かみなり แปลล่า ฟ้าร้อง,สายฟ้า)
ความสามารถของดาบ :
-เมื่อดาบโจมตีศัตรูแต่ละครั้งจะสร้างความชาไปทั่วร่างกายเเละมีสายฟ้าช๊อตเล็กน้อยทำให้การเคลื่อนไหวช้าลง เเต่ถ้ายิ่งบาดลึกสายฟ้าจะช๊อตเเรงขึ้นเรื่อยๆ
-ถ้าเอาดาบกระทบกันจะทำให้พื้นที่รอบๆเป็นเมฆฝนสีดำเเละจะมีฟ้าฝ่าลงมาตรงตำแหน่งที่ผู้ใช้ต้องการ แต่ต้องเป็นระยะที่ผู้ใช้สามารถมองเห็นเเละระบุได้เท่านั้น
-ถ้าให้ดาบทั้งสองปักลงพื้นจะสามารถกางบาเรียเขตแดนที่เป็นสายฟ้าป้องกันได้ถ้ามีตัวอะไรเามาใกล้ก็จะถูกสายฟ้าช๊อตจนกลายเป็นผุยผง เเต่จะออกไปโจมตีไม่ได้ต้องดึงดาบออกจากพื้นก่อน ใช้สำหรับกางเขตป้องกันเเล้วรวมกลุ่มคุยกันเท่านั้น ถ้าดึงดาบขึ้นมาบาเรียก็หายไป ไม่ได้ใช้ในการโจมตีตรงๆ
รูปร่างของการเปลี่ยนแปลงดาบขั้นที่ 2 : ดาบทั้งสองจะกลายเป็นสนับกรงเล็บติดเเขนทั้งสองข้างของผู้ใช้ เคลือบด้วยสายฟ้าที่เเรงขึ้น
(ภาพสนับครับ ประมาณนี้เลย)
ท่าไม้ตาย : [ลูกบอลอัตสนีบาต] ใช้ดาบสร้างลูกบอลสายฟ้าขนาดใหญ่(หรือกำหนดขนาดเองได้)สีส้มเหลือง โจมได้วงกว้าง สามารถทำให้ศัตรูโดยสายฟ้าช๊อตจนตัวเเข็งทื่อไปทำอะไรไม่ได้จนถึงโดนสายฟ้าเเรงสูงเเผดเผาจนกลายเป็นขี้เถ้า (ถ้าลูกใหญ่ขึ้นพลังโจมตีก็แรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าลูกบอลลูกเล็กก็ไม่ถึงตายเเต่จะโดยสายฟ้าช๊อตจนตัวไหม้เเข็งทื่อไปเท่านั้น)
อาหารโปรด : นมวัวหรือนมสดต่างๆ
อาหารที่แพ้พร้อมอาการ : กระเทียม-ถ้ากินเข้าไปจะรู้สึกหน้ามืด เเละเป็นลมได้เลยจากนั้นจะมีผื่นแดงๆขึ้นตามร่างกายต้องรีบรับยาเเละนอนพัก
กิจกรรมยามว่างที่โปรดปราน : อ่านหนังสือวรรณกรรมต่างๆ , ออกเดินทางไปที่ต่างๆเพื่อให้ได้บรรยากาศเขียนนิยาย แต่กลอนเป็นของตัวเอง , เดินชมของในพิพิธภัณฑ์ของตัวเอง
เพิ่มเติม :
ประวัติ
แคร์โรว์เกิดในตระกูลที่ค่อนข้างมีฐานะมากพอสมควร เธอมีพี่สาวที่ทั้งเรียนเก่งเเละสืบทอดงานของบริษัทได้เมื่อโตขึ้น เเคร์โรว์เองก็เรียนเก่งเเละมีความสามารถมากไม่แพ้กัน เมื่อเธอเรียนจบเธอก็ขออกมาใช้ชีวิตอยู่คนเดียว โดยสัญญาว่าจะติดต่อพ่อเเม่บ่อยๆ เธอเปิดพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์เป็นของตัวเอง ซึ่งก็ได้รับความนิยมมากพอสมควร เธอนั้นชอบอ่านหนังสือประวัติศาสตร์ และออกเดินทางเขียนวรรณกรรมเเละกลอนไปเรื่อย รวมถึงสำรวจพื้นที่ต่างๆเเล้วเก็บของเหล่านั้นเข้าพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ด้วย แต่มีบางครั้งที่เธอรู้สึกคุ้นเคยกับสิ่งของพวกนี้แปลกๆเวลาเธอไปสำรวจเเละเรียกเจ้าหน้าให้มาช่วยขุดค้น เธอรู้สึกเหมือนเคยเห็นมันมาจริงๆเมื่อนานมาเเล้ว หลายครั้งที่เธอเดินชมพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ของตัวเอง เธอมองของที่ทั้งเธอหาเองเเละของที่เจ้าหน้าที่ของเธอค้นพบมาวางเรียงรายอยู่ ภาพความทรงจำประหลาดๆมักจะเเทรกเข้ามาในหัวเธอบ่อยครั้ง รวมถึงการที่เธออ่านหนังสือเก่าๆทางประวัติศาสตร์ด้วย
**เเคร์โรว์มีอีกอาชีพนอกจากเจ้าของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์คือเป็นนักเขียนชื่อดัง
**เเคร์โรว์ ชอบการเดินทางไปที่ต่างๆเพื่อเขียนหนังสือ และชอบเรื่องราวเก่าๆเกี่ยวกับประวัติศาสตร์มาก
-------------------------------
อดีตชาติ
ชื่อนามสกุล : อิจิกะ ทามาโกะ
อายุ : 25 ปี
รูปร่างลักษณะและเครื่องแต่งกายประจำตัว : ผ้าสีขาวที่พันหัวเเละพันรอบตัวท่อนบน ใส่ต่างหูห่วงใหญ่ ผมสีน้ำตาลแดง ตาสีเทาเข้ม ผิวขาวน้ำผึ้ง
นิสัยใจคอ :
-นิ่งเงียบ เย็นชามาก
-เลือดเย็นเเละแทบจะไม่สนใจใคร
-โกหกเก่ง เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว
-อารมณ์ร้อน เเละโมโหร้าย
-พูดจาจิกกัดคนอื่นโดยไม่สนว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกยังไง
-แอบมีความรู้สึกเสียใจลึกๆแต่ไม่เคยเเสดงออกมา จะแสดงออกมาได้เเค่ความเย็นชาเเละความเลือดร้อนไม่กลัวใครเท่านั้น
-พ่อเเม่เท่านั้นคือสิ่งที่เยียวยาเธอได้ เเละเธอคิดถึงที่สุด
เพิ่มเติม :
ประวัติ
ทามาโกะเคยอยู่ในบ้านกับพ่อเเม่อย่างอบอุ่น ครอบครัวของเธออยู่ในฐานะปานกลาง พอมีพอกิน เเต่วันหนึ่งเธอก็ถูกลักพาตัวออกมาโดยกลุ่มคนปริศนา ทามาโกะพยายามสู้เเละขัดขืนเเต่ไม่สำเร็จเพราะเธอเด็กมาก เธอถูกจับไปให้ฝึกฝนเป็นโจรขโมยของ ทามาโกะถูกฝึกจนเธอโตขึ้น เธอชำนาญทักษะต่างๆอย่างมาก เธอมักจะใช้เสน่ห์ของตัวเองล่อลวงเป้าหมายก่อนจากนั้นจึงฆ่าเเละขโมยของมา เธอเข้ากับคนในหมู่โจรได้ไม่ดีนักเพราะเธอนั้นด่าเก่งเเละอารมณ์ร้ายมาก เเต่ก็ไม่มีใครสู้เธอได้เลย เธอแข็งแกร่งเกินพวกเขาไปเเล้ว
ทว่าวันหนึ่งกองโจรได้พาเธอมาปล้นบ้านหลังหนึ่ง เธอจำได้เเม่นว่านั่นคือบ้านของเธอเเละพ่อเเม่ของเธอ เธอเลยคัดค้านเเต่ทุกคนไม่ยอมจึงเกิดการปะทะกัน เเละทามาโกะก็เป็นฝ่ายชนะมาได้ เธอสะบักสะบอมเเละมีบาดเเผลตามตัวมากมาย เธอเข้าบ้านไปพบกับพ่อเเม่ พวกท่านคือสิ่งเดียวที่เธอโหยหามาโดยตลอด ทันทีที่พวกท่านเห็นเธอ เธอก็เล่าทุกอย่างให้ฟัง พวกท่านดีใจอย่างมากที่ได้ลูกสาวกลับมาเเม้เธอจะเป็นโจรเเละฆ่าคนมานับไม่ถ้วนก็ตาม
แต่ไม่นานหลังจากที่ทามาโกะกลับมาอยู่ในบ้านรักษาตัวได้สักพัก จู่ๆเผ่ามืดก็ได้บุกเข้ามายังบ้านของเธอ ตอนนี้ทามาโกะยังอ่อนเเรงมากเธอไม่มีเเรงจะสู้เเน่ๆ พ่อเเม่ของเธอถูกฆ่าตายต่อหน้าต่อตา ทามาโกะจึงพยายามรวมเเรงฮึดสุดท้ายฆ่าพวกมันที่บุกเข้าบ้านเธอจนหมดทุกตัวด้วยโทสะที่เเรงกล้า ทามาโกะหมดเเรงเเละล้มลง เธอไม่มีแรงเหลืออีกเเล้วน้ำตาของเธอไหลรินออกมาช้าๆ เธอรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไป เธอฆ่าเเละขโมยของผู้คนเเต่เธอคงไม่มีโอกาศได้กล่าวขอโทษใครอีกเเล้ว หญิงสาวหลับตาลงเธอหมดสติไปเธอไม่รู้ตัวเลยว่าวินาทีนั้นเธอคือผู้ที่ถูกเลือกเเล้ว
-----------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น