คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไม่กลับ
สวัีรับผมื่อแบฮยอนรับอนนี้ผมเรียนอยู่รับผมเรียนอยู่มหาลัยแล้วอนนี้็อยู่ปี3แล้วผมมีเพื่อน2นรับ ื่อยอูับลู่หาน อืมม ผมมีแฟนแล้วน่ะื่อว่า ปาร์ านยอล เาเป็นนหล่อมา และที่สำัผม็รัเามาเหมือนัน และเา็รัผมเหมือนัน เราเป็นแฟนันมาเือบะ2ปีแล้วรับอนีบผมใหม่ๆผมิว่าผมไมู่่วรับนอย่าเา แ่เาพิสูน์ให้เห็นว่า เาริัับผมมานผมเลิิเรื่อนั้นไป
ื้
[ฮัลโหลแบ...ืนนี้ยอลไม่ลับน่ะ]
[.....อีแล้วหรอยอล2วันแล้วน่ะ]
[แบ...ยอล้อทำานแบเ้าใยอลใ่ไหมนี]
[รับ]
[ั้นยอลไปน่ะบายๆรับ]
[ยอลๆเี่ยว่อนสิ]
ื้
เสียัสายไปแล้ว เฮ้ย...ทุนรู้แล้วใ่ไหมรับ ว่าเี่ยวนี้านยอลไม่่อยว่าเลยนี้็2วันแล้วที่เาไม่ลับมานอน้วยัน และเป็นอีหนึ่ืนใ่ไหมที่ผม้อนอนนเี่ยว เหาอีแล้วเรา
"แบ แบฮยอน"
"ห๊ะ....ว่า"
"ันเรียั้นาน"
"เออ...มีไรอ่ะุยอ?แล้วนีุ้ลู่ไปไหนอ่ะ"
"ลู่ไปื้อน่ะ นี้ะถามว่าะลับแล้วหรอ"
"อืม...ะลับแล้ว"
"แล้วานยอลล่ะ?"
"อ้อ....วันนี้านยอลไม่ลับอ่ะ"
"อีแล้วหรอแบนี้มันหลายวันแล้วน่ะ"
"็...านยอลทำานไ"
"ริหรอ....."
"อืม...นั้นันลับแล้วน่ะ ฝาบอลู่้วยว่าลับ่อนปวหัวอ่ะ"
"เ...บ่ายเอัน"
ผมโบมือให้ยอแล้วเินลับไป ผมรู้ว่ายอเาสสัยว่าทำไมานยอลไม่ลับบ้านแ่ผมไม่อยาิอะไรมาผมไว้ใานยอล านยอลทำานริๆแหละเี่ยว็ลับมา
้านยอู
"ลู่หานเป็นไรทำไมวิ่มาแบบนั้น"
"ยอๆ ฮึม ฮึม"
"ใเย็นลู่่อยๆพู..."
"ือี้ยอันไปื้อน้ำใ่ไหม?"
"อ่าว็ใ่น่ะสิ ็ลู่บอะไปื้อน้ำนิ"
"เออ....แบฮยอนอยู่ไหน?"
"ลับแล้วบอว่าปวหัวอลับ่อน
ลมีเรื่ออะไรรีบวิ่นานั้น"
"เออ...ือันเห็นานยอลว่ะยอ"
"แล้วไอ่ะ?"
"็..มันะไม่แล้วไเลยถ้าเาไม่ไ้วยัยนานะน่ะ"
"อะ..อะไรน่ะานยอลหรอวยัยนั้น
เออันเห็นับาเลย"
"ไม่น่าล่ะ...ถึไม่ลับบ้าน ลู่หานอย่าพึ่บอแบเรื่อนี้เรา้อสืบัน่อน"
้านแบฮยอน
ฟุ
ผมล้มนอนบนเีย ปวหัวันอนหลับสัหน่อยล่ะัน
อืมมม.....ี่ทุ่มแล้วเนี่ย?ร่าบายิบมือถือว่าู 4 ทุ่มแล้วหรอ ทำไมานยอลไม่โทรมาน่ะ เราโทรหาไ้ไหมน่ะ านยอลว่าหรือป่าวน่ะ ะรับโทรศัพท์ แบหรือปล่าว
หรือว่าเราวรรอให้านยอลโทรมา
ร่าบานั้นมออมือถือรออยว่าเมื่อไรานยอละโทรมาถึานยอลไม่ไ้บอว่าะโทรมาอย่าน้อย็รอไว้่อนเพราะร่าบาเื่อว่าานยอละโทรมาแน่นอน
ทัlineไป่อนล่ะัน
ัวเล็:ยอลทำไรอยู่?
ัวเล็:ทำานเสร็ยั?
ัวเล็:นอนแล้วหรอ?
ัวเล็:นั้นฝันีน่ะยอล
ัวเล็:รัยอลน่ะ
เวลาผ่านไปนะเลยเที่ยืนแล้วทำไมานยอลยัไม่โทรมาน่ะ อบline็ยัี านยุ่แน่เลย เี่ยวโทรมาแหละ ร่าบาปลอใัวเอทั้ที่ไม่รู้้วย่ำว่าปลายสายที่เาิถึะโทรมาหรือป่าว ทำไ้เพียแ่ รอ
แบ่วัเลยาน แบอนอน่อนน่ะแบไม่ไหวแล้ว และร่าบา็เผยหลับไป
้านานยอล
"าน่ะ นานะรู้สึปวหัวแล้ว "
"ปวหัวหรอรับ ั้นแปบน่ะรับ"
"อิน" ร่าหนาหันไปเรียเพื่อนสนิที่เป็นเ้าอผับแห่นี้
"ว่าไ...."
"เปิห้อในูหน่อย"
"นี้มึะเอาอีแล้วหรอไอาน ไม่ิถึแบฮยอนหรือไ!" อินหัวเสีย
นานะมอมาทาานยอลอย่าไม่อบในำพูออินสัเท่าไร
"นานะรับรอรนี้แปบหนึ่น่ะเี่ยวานมา"
ร่าหน้าบอับนานะ และเินออไป อินรู้ว่าเพื่อนมีอะไระุยเลยเินามไป
ร่าหนาหยุเินและหันมาทาอินเรานัุ่ยันในห้อออิน
"อิน...็บอมึแล้วใ่ไหมว่าอย่าพูื่อแบฮยอน่อหน้านานะ"
"ใ่....บอแล้วแ่แอย่าลืมสิว่าแมีแฟนเป็นแบฮยอนน่ะเว้ยไอาน"
านยอลนิ่ไป เหมือนำลัิ
"ู....ะบอเลิแบฮยอน"
"มึว่าไน่ะ มึะเลิับแบฮยอน มึิีแล้วใ่ไหม ไม่ใ่อารม์ั่ววูบใ่ไหม?"
"ไม่....ูิีแล้วูะเลิับแบฮยอน"
"แล้วแ่มึล่ะัน ูอบอเลยูไม่สนับสนุนว่ะ ูเือนแล้วน่ะไอาน"
"อืม...อบใ เอาเป็นว่า เปิห้อใหู้้วย"
"อืม...."อินพูทิ้แ่นั้นและเินออไปอย่าเ็
ร่าหนารู้ว่าเพื่อนัวีอเาไม่อบนานะสัเท่าไรแ่ร่าหนาิว่าอีไม่นานอินะอบนานะแน่ๆเพราะนานะนิสัยี ไม่ใ่เหมือนที่อินิ
"าน่ะ เราไปันไ้ยั่ะนานะ่วแล้ว"
"่ะ เราไปันเหอะ"
"าน่ะนานะเินไม่ไหว"
"มา่ะเี่ยวานอุ้มเอ"
ในห้อ
ุบ
"าน...เมื่อไรานะบอเลิเา นานะรอนานแล้วน่ะ"
"รับานะบอเลิเารับ"
ลึ
ลึ
ลึ
ลึ
"ใร่ะาน" ร่าหนาูมือถือแล้วปิไป
"ปล่าว่ะเพื่อนน่ะ เรามาสนใเรื่ออเราีว่าน่ะ"
"านนบ้า" ร่าหนา่อยๆแะเสื้ออร่าบาออ
"นานะะทำให้านลืมเาให้ไ้เลย
่อยู"
"รับ านรันานะน่ะรับ"
"อ๊ะ...าน...อ๊าา"
และบทรัที่านยอลมอให้นานะมันทั้ร้อนแรและบรรเล่อไปยัไม่บไม่สิ้น
โยไม่สนนรัอีนยัรออยอยู่
านยอลใร้ายอ่ะะบอเลิแบแล้วแบทำอะไรผิน่ะ
แล้วที่บอว่านานะนิสัยีแล้วแบฮยอนล่ะนิสัยีเหมือนันทำไม่ไม่รั
ความคิดเห็น