(Fic Danganronpa v3) ข้ามิติมาป่วนดันกันรอนปะ v3

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

   โอฮาโยมินะซัง~ ฉันชื่อ 'ซากุระกิ มิอง' น้า~ หลังจากที่ได้แต่งโอซีดันกันรอนปะไปตั้งสองภาคแล้ว(ซึ่งยังแต่งไม่จบซักเรื่อง) ฉันก็เกิดอาการสมองตันขึ้นมาแบบกระทันหัน นิยายแต่ละตอนที่ฉันลงมันก็เลยสั้นลงๆทุกทีน่ะสิ เฮ้อ...จะทำยังไงดีนะ? คิดไม่ค่อยออกเลยจริงๆ 

มิอง : "เซย์โตะ~"

ฉันหันไปเรียก 'ซาตาเกะ เซย์โตะ' ลูกพี่ลูกน้องที่อายุห่างกัน 3 ปี ที่นั่งดูหนังสยองขวัญอยู่ข้างๆกัน

เซย์โตะ : "มีอะไรหรอครับมิองซัง...=="

มิอง : "เบื่อแล้วอ่ะ ขอไปบ้านฮานามิได้มั้ย?"

เซย์โตะ : "ไม่ได้ครับ..."

เซย์โตะตอบเสียงเรียบก่อนจะหันไปดูหนังต่อ

มิอง : "เซย์-โตะ^^"

ฉันกัดฟันพูด ก่อนจะส่งยิ้งแห่งความอาฆาตไปหา หน่อยแน่เซย์โตะ! อย่าคิดจะมาห้ามฉันเลยนะ! ฉันไม่ยอมจริงๆด้วย!

เซย์โตะ : "จะ...จะพาไปเดี๋ยวนี้แหละขอรับ!!!"

เขารีบวิ่งไปหยิบกุญแจรถทันที ดีมากเซย์โตะ! แบบนี้สิถึงจะสมเป็นลูกน้องของฉัน!

-บ้านฮินาโมริ-

มิอง : "ฮานามี๊~!!! อยู่รึเปล่าเอ่ย~?"

ฮานามิ : "เสียงกวนส้นทรีนแบบนี้...มิองแน่นอน=="

คนที่ออกมาเปิดประตูให้ฉันกับเซย์โตะในตอนนี้ก็คือ 'ฮินาโมริ ฮานามิ' เพื่อนสนิทของฉันเองแหละ^^ แต่แหม...บอกว่าฉันกวนทรีนอยากนั้นหรอ ใจร้ายจังน้า~

ฮานามิ : "แล้วมาทำไมหรอ?"

มิอง : "ฉันก็เบื่ออ่ะ! ขอมาเล่นเกมดันกันรอนปะV3 ที่บ้านเธอได้รึเปล่า?"

ฮานามิ : "อืม...ฉันเองก็กำลังเล่นอยู่พอดีเลย"

มิอง : "เย้~!!!"

ฉันรีบวิ่งเข้าไปในบ้านของฮานามิทันที ส่วนเซย์โตะก็...

ฮานามิ : "นายห้ามเข้า!"

เซย์โตะ : "หะ...หา ทำไมล่ะครับฮานามิซัง!?"

ฮานามิ : "พอดีวันนี้ครอบครัวฉันไม่อยู่บ้าน นายเป็นผู้ชายก็อยู่ข้างนอกไปซะ!"

เซย์โตะ : "อะ...เอ่อ..."

ปึง!!!

ฮานามิปิดประตูใส่หน้าเซย์โตะ แล้วปล่อยให้เขายืนเอ๋ออยู่หน้าประตูอย่างนั้น หวังว่าหมอนั่นจะไม่หนีกลับไปก่อนนะ

-30 นาทีผ่านไป-

ฮานามิ : "เฮ้อ...กว่าจะจบบทนำ"

มิอง : "เนื้อเรื่องภาคนี้ยาวจังน้า~ แต่ก็สนุกและปวดตับดีอะ"

ฮานามิ : "นั่นสินะพอนึกถึงคดีแรกมันก็...คาเอเดะไวฟุอันดับ1ของฉัน...ฮือ..."

มิอง : "ส่วนฉันแทบจะลงไปชักตายตอนคดีที่5เลยล่ะ"

ในระหว่างที่ฉันกับฮานามิกำลังคุยกัน อยู่ดีฉันก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมา ก่อนจะเอื้อมมือไปที่หน้าจอคอมฯ

ฮานามิ : "หืม...มีออะไรหรอมิอง?"

มิอง : "ฉันรู้สึกเหมือนว่าจะเข้าไปในนี้ได้เลยน่ะ"

วูบ!

พอมือของฉันแตะถึงหน้าจอเท่านั่นแหละ ฉันก็ถูกดูดเข้าไปในนั้นทันที! โอ้พระเจ้าช่วยกล้วยน้ำว้า! ฉันจะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย!? =[]=

ตุบ!

ฉันร่วงลงมาที่ไหนซักที่ พอฉันเงยหน้าขึ้นมาก็พบว่าตนเองอยู่ในสถานที่ที่ดูคุ้นตามากๆ

ฮานามิ : "มิอง! เป็นอะไรรึเปล่า?"

มิอง : "ฉันโอเคดี"

เซย์โตะ : "มันเกิดอะไรขึ้นหรอครับ?"

มิอง/ฮานามิ : "เฮ้ย! นายมาได้ไงเนี่ย"

เซย์โตะ : "ก็ผมกำลังนั่งอยู่ดีๆ ก็รู้สึกเหมือนถูกไฟช็อตขึ้นมา พอรู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ที่นี่แล้วน่ะครับ"

ฮานามิ : "ว่าแต่ที่นี่มันที่ไหนกันนะ?"

มิอง : "ฉันว่าฉันรู้นะ..."

ฮานามิ/เซย์โตะ : "???"

มิอง : "ที่นี่น่ะก็คือ...."

"ในเกม Danganronpa V3 ไงล่ะ!!!"

.......................................................................................................................................................

ไรท์มิอง : เริ่มบทนำมาแบบมึนๆงงๆ แต่ก็ช่วยแสดงความคิดเห็นกันเอาไว้ด้วยน้า~