คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 นักรบฝึกหัด....ครับ
ตอนที่ 1 นักรบฝึกหัด....ครับ
เอียด.....เอี๊ยด......! เสียงของรถม้าหยุดลงอย่างกะทันหัน โคลม ! รถม้าชนบางอย่างเข้าอย่าง จัง
" โอ้ย..... เจ็บนะโว้ย " เสียงคนที่นั่งอยู่ในรถม้าดังขึ้นอย่างโอดครวญ
" ขอโทษจริง นะ นักเรียน เสียงของคนควบม้ารีบร้องกล่าวคำขอโทษอย่างทันท่วงที " พอดีเราต้องหยุดให้เต่า เดินข้ามถนน ก่อนนะจ๊ะ จึงไปจนกับก้อนหิน " เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งแทรกขึ้นมา พลางมองดูเต่าตัวเล็กค่อยๆข้ามถนนไปอย่างช้าๆ
ระหว่างนั้นเด็กคนหนึ่งเดินลงมาจากรถม้าด้วยท่าทางที่จริงจัง กับ เหตุการณ์ นี้ เป็นอยากมาก
" นี้คุณคนขับ ครับ " เด็กคนนั้นเอ่ยกับ คนขวบรถม้า ถ้าสมองของ ผมได้รับการกระทบเทือนจะเป็นอย่างไรครับ นักรบฝึกหัดอย่างผมนี้ สำคัยต่อโลกมากนะครับ " เด็กชายคนนั้นพูดออกมาด้วยสีหน้ามั่นใจมาก......มาก จนคนขับรถมองลงมาที่เขา เด็กคนนั้น ตัวก็เล็กๆ ผมสีน้ำตาล ตาสีฟ้า ใส่เสื้อคลุมแล้วถือดาบอันเล็กๆ ดูแล้วน่ารัก
" อ้าวหนู ผู้หญิงที่นั่งข้างคนขับพูดแทน พี่ขอโทษจริงนะจ๊ะ... " ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยความอ่อนโยน
" ไม่ได้หรอกครับ ขอโทษอย่างเดียวไม่ได้ต้อง ปรับปรุงด้วยนะครับ " เด็กคนนั้นพูดอย่างมั่นใจใบหน้าของเขานั้นดูมั่นใจกับสิ่งที่ทำมาก
"จ้า...." ผู้หญิงคนนั้น งั้น หนูไปนั่งก่อน นะจ๊ะ เราต้องเดินทางอีกไกล กว่าจะถึงโรงเรียน เดียวค่ำก่อน "
" ไม่ได้หรอกครับ จนกว่า พี่จะรับประกันความปลอดภัยของผมก่อน ผมถึงจะมั่นใจกับการกลับไปนั่งครับ "
" หนูจ๊ะ พี่รับประกันจ๊ะ " ผู้หญิงคนนั้น ตอบอย่างยิ้มร่าและเอ่ยต่อว่า " พร้อมแล้วออกรถได้ "
" เดี๋ยวก่อน....พี่ไหนครับ การรับประกัน "
" หนูจ๊ะไปนั่งเถอะจ๊ะ " เสียงเธอเริ่มเย็นชากว่าเก่า
" การรับประกัน "เด็กนั้นเริ่มตอบทันใด
" หนู …แอะ.... แอะ ไปนั่งเถอะจ๊ะ...."
" พี่อย่าให้ผมต้องถามซ้ำนะครับ "เด็กน้อยถามอย่างหวนๆ
" พี่จะพูดอีกครั้งเดียวนะ ไปนั่งที่….! " เสียงของเธอดูดุดัน เธอลุกจากที่นั่งและยกมือมาค้ำที่เอวและมอง ดูหน้าเด็กน้อยคนนั้น อย่างไม่กระพริบตา
" พี่ครับ " เสียงของเด็กน้อยกำลังจะเอ่ยอีกครั้ง ตู้ม เสียงระเบิดดังขึ้นบนใบหน้าของหญิงสาว ควันนั้นลอยฟุ้งไปทั่วหน้าเธอไหม้เล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็น มนุษย์หมาป่าที่หูกางออกแผ่ยาวออกข้าง จมูกที่แดงก่ำ และตาที่กลมใหญ่ " ว้าย.......! " นั้นร้องเสียงหลงเมื่อได้เห็นใบหน้า และวิ่งขึ้นรถทันที ทิ้งความมั่นใจที่เคยมีไปหมดเลย
" เธอนี้ ร้ายไม่เปลี่ยนเลย นะ มาเรีย " เสียงของชายหนุ่มที่ควบรถม้าดังขึ้นเป้นครั้งแรกหน้าเขาดูไม่แสดงอารมณ์เลยแม้แต่น้อย และมือก็จับเชือกเตรียมควบม้าควบม้า
" ไม่ต้องพูดมาก....เบิร์ก ไม่ช่วยพูด แล้วยังมาว่าอีก ควบม้าต่อไป "เธอออกคำสั่ง ความเรียบร้อยของมาเรีย นั้นหมดไปทันที แต่รอยไหม้บนใบหน้านั้นยังไหม้อยู่ ไม่หมดไปเหมือนความเรียบร้อย " อื้อ เด็กแสบ ต้อง เจอฉันนี้ มาเรีย " เธอพึมพำกับตัวเอง และเธอก้ค่อยเอนลงนั่งลงแล้ว ก็ ....กร๊ด....! เธอนั่งทับน้ำเข้าเต็ม ไอ้เด็กบ้า มาเรียตะโกนอย่างตกใจ และการเดินทางสู่โรงเรียนก็พึ่งเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น
ความคิดเห็น