Forever My Heart ** ตลอดกาลในใจฉัน**

ลำดับตอนที่ #2 : ฉันจะไม่ขอเจอนายอีก นาย....

เช้าวันเสาร์ที่แสนสุข.....

"นี่ๆ..แจฮี  ตื่นได้แล้วลูก  จะนอนไปถึงไหน ลุกตื่นเดี๋ยวนี้เลย......."
ฉันตกใจตื่นทันทีที่แม่มาเคาะประตูห้องและตะโกนตั้งนาน2นาน
"-_- ค่ะแม่ ตื่นนนแล้วค่ะ" ฉันลุกมาเปิดประตูห้องเพื่อที่จะถามแม่ว่ามีเรื่องอะไรถึงได้ปลุกแต่เช้า เพราะปกติ แม่จะปล่อยให้ฉันนอน
"มีอะไรรึคะแม่ ปลุกหนูแต่เช้าเชียว"^_^
"ลูกลืมแล้วรึไงว่าวันนี้เราจะไปไหนกัน "
"ไปไหนคะแม่  หนูไม่ยักกะจำได้เลยอ่ะ"-_-
"ลูกเอ้ยเป็นเด็กเป็นเล็กขี้ลืมซะแล้วนะเรา  ก็วันนี้แม่จะพาไปเที่ยวไง"
"วันนี้หรอคะ" ....."แล้วพี่ล่ะคะแม่ พี่อึลซุงไปด้วยมั้ย"
"ไปสิ ก็วันนี้พ่อเค้าจะพาลูกๆไปเลี้ยงไง เที่ยวทะเลเสร็จก็จะพาไปกินอาหารอร่อยๆ  ไปปป ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วเรา และลงมาข้างล่าง กินข้าวเช้าก่อนค่อยไป"
"ค่ะ..เดี๋ยวค่ะแม่ หนูชวนเยจินไปด้วยได้มั้ย เยจินเค้าอยากไปทะเลมานานแล้ว บ่นกับหนุทุกวัน เพราะคุณลุงหมอไม่ว่างพาไปเที่ยวซักที คนไข้เยอะทุกวัน "
"ถ้าอยากไปก็ไป เร็วๆแม่รออยู่ข้างล่างนะ"
"ค้าาาา"

-ครึ่งชั่วโมงผ่านไป.......

 "หนูมาแล้วค่ะแม่ มีไรกินมั้งคะ....."
"วันนี้แม่ทำข้าวต้มปลาของโปรดลูก  มากินซะ จะได้รีบไป "
"เอ่อ..แม่คะพี่ล่ะ ทำไมไม่มากิน "
"พี่เค้ากินแล้ว เหงบอกว่าจะออกไปหาเพื่อนแป๊บเดียว เดี๋ยวก็คงจะมามั้ง"
"หรอคะ ช่างเถอะๆ หนูกินต่อดีกว่า อีกเดี๋ยวเยจินคงจะมา"
"พ่อคะไปที่สวยๆ และพาไปกินอาหารอร่อยๆจิงๆนะ ไม่งั้น...."
"กินได้แล้วเรา หยุดพูดได้แล้ว พ่อไปรออยู่ที่ห้องรับแขกนะ เสร็จแล้วค่อยเดินไปเรียกพ่อ"
"ด้ายยยยค้าาาา"


5นาทีผ่านไป.....

"แม่คะหนูกินหมดแล้วค่ะ  เดี๋ยวหนูมานะคะแม่ หนูจะออกไปรับเยจินค่ะ"
"รีบไปรีบมานะลูก ถ้าเจอพี่เขา ก็บอกว่ารีบๆด้วยน๊าเดี๋ยวมันจะค่ำซะก่อน เข้าใจมั้ยลูก"
"ค้าแม่  ไปนะคะ "

   เมื่อฉันคุยกับแม่เสร็จฉันก็หยิบกระเป๋าสะพายที่ใส่ของสำคัญหลายๆอย่างของฉันและก็เดินออกจากบ้านไปเพื่อเดินไปรอรับเยจิน ที่หน้าปากซอย
 
  ระหว่างที่ฉันรอเยจิน ฉันก็เดินเข้าไปซื้อไอติมกิน เพื่อฆ่าเวลาไปพลางๆ หลังจากที่ฉันจ่ายเงินให้ป้าเจ้าของร้าน และกำลังจะแกะซองไอติม ฉันดันซวยฉีกซองแรงไปเลยกระเด็นไปโดนเสื้อของใครคนหนึ่งเข้า ฉันตกใจมากเลยรีบขอโทษ
 
"ขอโทษ..ขอโทษนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจิงๆนะคะ ขอโทษอีกทีค่ะ"
เงียบ.....ไม่มีเสียงเล้ดลอดออกจากปากหมอนี่เลยแฮะ เปงไรป่าวเนี่ย
"คุณคะขอโทษนะคะ....คุณ....คุณ...หว๋าาาา   "
"นี่เธอหยุดได้แล้วน่ะ น่ารำคาญ พูดมากอยู่ได้ ฉันได้ยินเธอพูดแล้ว หยุดพล่ามซะที หนวกหู  ยายบ้าเอ๊ย"
"หะ...นายว่าไงนะ ฉันอุดส่าห์ขอโทษนายดีๆแล้วนะ ไง๊พูดงี้อ่ะ ผู้ชายประสาไรเนี้ย นายประสาทป่าวเนี้ยหะ  พูดกับผู้หญิงอย่างงี้ได้ยังไง ห๊าาาาาา "

เค้าไม่ฟังฉันพูดเลยง่า โอ้ยฉันล่ะอยากจะบ้าตาย เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น ฉันอยากจะต่อยซักทีให้ตายเถอะ อีตาบ้าเอ้ยยยย ขออย่าให้ฉันเจอนายอีกเลย.....

"นี่ เธอว่าไงนะ อยากมีเรื่องกับฉันนักรึไงหะ เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆยังจะมาอวดเก่งอีก เดี๋ยว....."
 ระหว่างที่ฉันกับเขากำลังจะลงไม้ลงมือกัน ชายคนหนึ่งก็โผล่มาข้างหลังอีตาบ้านี่
"พี่อึลซุง พี่คะช่วยฉันด้วย พี่ ..หมอนี่มันกำละงจะรังแกฉัน พี่จัดการมมันเลย  นายเส็ดแน่ ฮ่าๆๆ "
"นี่แกทำไรน้องข้าวะ"
"เฮ้ยแกอย่าบอกนะว่ายัยนี่น้องแก  ป่าวนะเว้ย ข้ายังไม่ได้ทำอะไรยัยบ้านี่เลย ใครจะรู้วะว่าน้องแก ปากดีชะมัดเลยน้องแก"
"พี่..พี่รู้จักหมอนี่หรอ พี่อย่าบอกนะ"
"ใช่ไอ้ดองวานมันเป็นเพื่อนพี่ แต่ทำไมแก2คนต้องทะเลาะกันเหมือนเด็กไปได้หะ"
"โถ่ พี่คะใครอยากจะไปยุ่งกับหมอนี่เล่า ผู้ชายบ้าอะไรก็ไม่รุปากเสียชะมัด พี่คบเข้าไปได้ยังไงเนี้ย"
"ให้มันน้อยๆหน่อยยัยแจฮี"
"พี่อ่ะ..."
"เฮ้ยไอ้อึลซุงจะไปกันได้รึยัง "
"ป้ะ ไปกันได้แล้ว แม่รออยู่นะเดี๋ยวจะค่ำซะก่อน เร็วสิแจฮี ทำไรอยู่อ่ะ"
"พี่ไปก่อนเถอะ ฉันจะรอเพื่อนฉันก่อน เดี๋ยวฉันตามไป"

     อีตาบ้าเอ้ย บ้าชะมัด มันเป็นเวรเป็นกรรมอะไรของฉันนะ ทำไมฉันถึงได้ซวยอย่างนี้เนี้ย แล้วทำไมฉันจะต้องได้เจอหน้าหมอนั่นอีกห๊าา ฉันล่ะอยากจะบ้าตาย ฮือๆๆๆ

"จ้ะเอ๋ เป็นไรไปจะเพื่อนรัก รอฉันนานถึงกับต้องร้องไห้เชียวหรอ ฉันขอโทษน๊าาา พอดีติดธุระกระทันหันอ่ะ"
"ฉันไม่ได้ร้องไห้ซะหน่อย  "
"อ้าวแล้วบ่นอะไรอยู่คนเดียวอ่ะแจฮี ฉันเห็นเธอยืนบ่น ยังกับยายแก่ 555" 
"ยัยบ้านิ คนยิ่งมีเรื่องกลุ่มใจอยู่นะ"
"แล้วมันเรื่องอะไรล่ะจ้ะเพื่อนร๊ากกกกก"
"ช่างมันเถอะเดี๋ยวเล่าให้ฟังทีหลังละกัน"  " ไปกันได้แล้วแม่รออยู่นะ ถ้าฉันโดนดุน่าดู"
"จ้าๆๆ ไปกันเถอะ"

   พอหลังจากพูดกันจบฉันกับเยจินก็เดินกลับบ้านไปขึ้นรถเพื่อไปเที่ยวทะเล  เย้ๆๆๆ ดีใจที่ซู้ดดดที่ได้ไปเที่ยวแถมได้ไปเที่ยวกับเพื่อนรักอีกแน่ะ สนุกแน่งานนี้ อิอิ .....
   แต่......ไม่น่ามีหมอนั่นไปด้วยเลย เจ็บใจชะมัด คอยดูฉันจะไม่ญาติดีกับอีตาบ้านั่นเด็ดขาด อุตส่าห์ว่าจะไม่ได้เจอกันแล้วเชียว ฉันกำลังจะดีใจอยู่แล้วเชียวว่าฉันจะไม่ได้เจอหน้านายอีก พี่นะพี่เป็นเพื่อนกับคนยังงั้นได้ยังไงเนี้ย โอ้ยๆๆๆฉันละอยากจะบ้าตายยยยยยยยยย


                       **จบแล้วจ้าติดตามตอนต่อไปนะคะ**