(fic harry potter) Sakura//cherry blossom (sm//ap):)

ลำดับตอนที่ #2 : เชอรี่บุปผาลูกแรก:ปฐมบท

สกอเปียสตายแล้ว....

.

.

.

ใช่คุณดูไม่ผิดหรอก สกอเปียสตายแล้วจริงๆ..

เขาตายเมื่ออายุ37ปีกับอีก7เดือนเพราะการย้อนเวลาไปครั้งนั้น

เพื่อไปช่วยอัลบัส พอตเตอร์ ไปได้แค่นิดเดียวเขาก็ตายซะแล้ว...

.

.

มันอาจจะดูเหลือเชื่อไปหน่อยที่ครอบครัวมัลฟอยปล่อยให้เขาตาย..

  สกอเปียสเกิดใหม่..หรือว่าย้อนเวลาไปเกิดใหม่!?

เกิดในที่เดิมๆ แต่เป็น new worldโลกใหม่..มิติใหม่..

อย่างน้อยก็เกิดในตะกูลมัลฟอย 

ใช่เขามีชื่อว่า สกอเปียส ไฮเปอเรียน มัลฟอย...

.

.

 หน้าตายังเดิมๆ ความทรงจำเดิมๆ แต่อายุที่ไม่เหมือนเดิม

ความทรงจำที่ออกมาจากช่องคลอดของมารดาผู้ให้กำเนิดยังติดอยู่

แล้วถามว่าเขาย้อนเวลามาเกิดใหม่ได้ยังไง?  ไม่ใช่เครื่องย้อนเวลา

หรอก แต่เป็นพลังเวทย์ของ อัลบัส เซอเวอรัส พอตเตอร์ ต่างหาก

อัลบัสรักสกอเปียส อัลบัสรักเขา รักและทุ่มเทเพื่อเขามาโดยตลอด

โดยที่เขาไม่ทันสังเกตุไม่สิต้องเรียกว่า ไม่ได้สังเกตุเลยต่างหาก

การปล่อยคนตัวเล็กและร่างบอบบางแบบนั้นทำทุกอย่างคนเดียว

มันน่าเจ็บใจจริงๆ

"บ่าเล็กๆแบบนั้นแบกอะไรไว้กันนะ...."

.

.

ตัวเขาที่ปล่อยให้คนร่างบางทำทุกอย่างคนเดียว ทำเพื่อเขา

เกือบทุกอย่าง การที่มารู้ตัวทีหลังมันก็สายไปซะแล้วเจ็บจริงๆเลย

เพราะสกอเปียส มัวแต่จีบ โรส วิสลียส์ เล่น และหลงระเริง

มองทุกอย่างในแง่ดี อ่อนโยนไม่ถูกเวลาแบบนี้ 

มันจะทำให้ใครบางคนเจ็บปวด...

เขาทำมันทุกๆอย่างโดยมีอัลบัสยืนอยู่ข้างๆ

ไม่เคยสนใจเลยว่าคนตัวเล็กจะรู้สึกยังไง

และการมีอัลบัสยืนอยู่ข้างๆมันทำให้...

สกอเปียสเสพติดเพื่อนสนิทตัวเองไปซะแล้ว

ถ้าพวกเขาไม่ย้อนอดีตไปครั้งนั้น ไปช่วยชีวิต เซดริก ดิกกอรี่

ล่ะก็ ทุกอย่างคงไม่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่แย่แบบนี้

นางเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์  ไม่แต่งงานกับนาย รอน วิสลียส์

ลอดวอเดอมอร์ครองโลกเวทย์มนต์

และแน่นออนครอบครัวมัลฟอยเป็นรองเพียงวอเดอมอร์

เพียงเท่านั้น ทั้งชื่อเสียง อำนาจ และเงินทอง หรือแม้แต่พลัง

แฮรี่ พอตเตอร์ เด็กชายผู้รอดชีวิตตาย 

โลกที่ไม่มี ..อัลบัส เซอเวอรัส พอตเตอร์.... มันแย่เสียจริงๆ..

.

.

.

สกอเปียสค้นพบว่า มันยิ่งกว่าอ้างว้างและน่ากลัวเสียยิ่งกว่าใดๆ

การที่ไม่มีลูกชายของเด็กชายผู้รอดชีวิตอยู่ข้างๆ

และตัวเขานั้นรักอัลบัสมากเพียงใดบางทีอาจมากว่าโรส วิสลียส์

หรือมากกว่าทุกๆสิ่งบนโลกนี้ และบางทีอาจจะมากกว่าชีวิตตัวเอง

เขารักคนตัวเล็กตั้งแต่ตอนรู้จักกันครั้งแรกแล้วมั้ง

แต่เพราะอัสบัสเป็นผู้ชาย ถึงแม้อีกฝ่ายจะน่ารักมากกว่าผู้หญิงก็ตาม

เขามัวแต่ห่วงหน้าพวงหลัง ห่วงชื่อเสียงของตะกูล คิดถึงสายตาคน

รอบข้างมากกว่าหัวใจตัวเอง สกอเปียสจึงปิดกั้นความรู้สึกโดยการ

เริ่มจีบโรส วิสลียส์ ตั้งแต่นั้นมา

อัลบัสเลยหลุดมือเขาไป.........

.

.

ครั้งนี้สกอเปียสทำทุกอย่า ฝึกทุกอย่างฝึกเวทย์ทั้ง

ศาสตร์มืดและแสงสว่าง ฝึกศิละป้องกันตัวของมักเกิ้ลทุกชนิด

ฝึกปรุงยา  ฝึกร่ายคถา ฝึกบินโดยไม้กวาด และฝึกสวมหน้ากากของ

ชนชั้นสูง รู้จักกันโดยหน้ากากที่สร้างขึ้นเพียงเท่านั้น

ทำทุกอย่างเพื่อคนคนเดียว...อัลบัส..

ทำทุกอย่างในห้องต้องประสงค์

แค่คนเดียว.....................โดยไม่มีใครรู้

จนตอนนี้เขาเก่งเป็นอับดับต้นๆแล้วก็ได้ 

คิดดูรวมๆแล้วก็ประมาณที่4ล่ะมั้ง

วันหนึ่ง สกอเปียสพบหนังสือโบราณในหอสมุดต้องห้าม

มันบอกว่าย้อนเวลากลับไปได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น โดยใช้พระจันทร์

เป็นสื่อ ถ้านอกนั้นคงต้องเป็นคนที่มีเวทย์มนตร์มากๆที่ทำได้โดย

ไม่พึ่งจันทร์ทะลุปราครา กับของอีก3สิ่ง เถ้ากระดูกของยมทูต

น้ำตานางเงือก และ หัวใจนกฟินิกส์ ของแต่ละอย่างคงต้องซื้อ

ที่ตรอกน็อตเทินร์ ......

.

.

สกอเปียสย้อนเวลาได้สำเร็จเขาย้อนไปเป็นตัวเขาในอดีตอีกครั้ง

เขาย้อนไปในช่วงที่เขากับคนตัวเล็กร่างบอบบางของเพื่อนสนิท

ตัวเอง กำลังย้อนเวลาไปช่วยชีวิต เซดริก พอดี แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว

ย้อนเวลามาปุ๊บ...อัลบัสก็พาเขาย้อนเวลาไปช่วยเซดริก ในอดีตอีกครั้ง

ล็อกเก็ตสลิธิลิน ที่เขาได้รับมาจากพ่อ 

ของที่เขาใส่ติดตัวและไม่เคยเอาออกมาให้ใครรู้

มันสองแสงขึ้น ร่างโปร่งใสที่ออกมาจากล็อกเก็ตสริธิริน

ของอัลบัสโลกก่อนมาร่วมร่างกับโลกนี้

ดวงตาสีเขียวมรกตของอัลบัสสว่างวูบ ข้างๆตัวเขา วิญญาณที่น่าจะ

ตายไปแล้วของคนร่างบาง ใช่เขาคิดอย่างงั้น

แต่สกอเปียสคงคิดผิด วิญาญของคนร่างบางรวมทั้งความทรงจำทั้งหมด

ในโลกที่สกอเปียสจากมาจากอนาคต

มันหลอมรวมกับร่างบางของอัลบัสต่อหน้าต่อตาของสกอเปียส

คนตัวเล็กอยู่กับเขาตลอดมา......

อัลบัสยังอยู่กับเขาตลอดมา.....

.

.

ลอดโวลเดอมอร์อาศัยจังหวะที่เขาเผลอร่ายคำสาปพิฆาตใส่

อัลบัสเอาตัวมารับแทนเขา

คนตัวเล็กโผล่กอดและกระซิบบางอย่างที่เขาจะไม่มีวันลืม

แม้มันจะเลือนลางซักแค่ไหนก็ตาม คนตัวเล็กร่ายคถาอะไรบาง

อย่าง แสงสีขาวสว่างจ้า

ก่อนที่สกอเปียสจะไม่รับรู้อะไรอีกเลย....

.

.

.

ยกเว้นอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นและคำกระซิบที่เบาบางคำนั้น

สกอเปียสจะเก็บมันไว้ในใจตลอดไป..ตลอดไป...

...ตราบนานเท่านาน .....

สกอเปียสตัดสินใจแล้ว

ในโลกใหม่มิติใหม่ สกอเปียสจะขอทุ่มเทเพื่ออัลบัสบ้าง

จะรัก ..และจะรักตลอดไป....แด่คนๆเดียว

....อัลบัส เซอเวอรัส พอตเตอร์...

.....................................................

                                  

                           100 °/. 

      ไชโยจบตอนแรกซักที   เหนื่อยมากค่ะ

คอมเมนต์วันละนิด ชีวิตไรท์แจ่มใสค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามารับชมนะคะ ฮือๆๆT^T (ปล.ซึ้งใจค่ะ)