ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้น
" บนี่ไป็ไม่ไ้เอันอีสิ "
บรรยาาศอทัู้่เียบไปสัพั สอสายาที่้อประสานันราวับมีอะไรอยาะพูออมาแ่ลับไม่มีใรปริปาพูสัำ
่อนที่ะเียบไปมาว่านี้ ปันัสินใพูึ้นมา่อน
"ฮ่าๆ แไปนั่นเี๋ยวแ็เอเพื่อนใหม่เ่ๆเยอะ เผลอๆแสิะลืมัน"
เ็สาวหัวเราะนิๆ เธอพูโยไม่หันลับไปมอหน้าเพื่อนายอเธอเลย
"เออ เ็วิทย์ไม่เสียับ้าบอเหมือนแว่ะ ฮ่าๆๆๆ"
เนมหัวเราะร่าแบบที่เามัทำ่อนะหันไปั้หน้าั้าานบนระาน่อ
เหมือนหัวใโนระาเล็น้อย แนาอปันาไปหม าเสียนลืมไปแล้วว่ามันมีสัมผัสอยู่ เธอแทบไม่อยานึถึเหุาร์่อานี้ว่าหาเาลืมเธอ เธอะทำยัไ
' ทำไมัน้อมาิอะไรแบบนี้ ไร้สาระะมั '
ปันละสายาาเพื่อนหนุ่มอเธอ่อนะให้วามสนใับสิ่ที่รูเียนบนระานำ
เสียออหมาบัึ้น วิาสุท้ายสิ้นสุล เ็นัเรียนทำวามเารพุรู่อนะเ็บระเป๋าแล้วแยย้ายันลับบ้าน บ้า็วนันไปเที่ยวไปื้ออัน่อน บ้า็เถลไถลไม่ลับบ้าน
" เห้ยปัน แลับเลยป่าว พวเราะะไปทำาน่อนอะ "
เสียอไอ เพื่อนสาวร่วมลุ่มอปันะโนถาม
" ไปๆ พวแไป่อนเลย ันยัเ็บอไม่เสร็ "
" โอเ พวเรารอที่โรอาหารนะ "
ปันพยัหน้าเป็นเิรับรู้ให้ลุ่มเพื่อน่อนะ้มลเ็บอ่อ
เธอเ็บอเสร็แล้ว เธอเลื่อนเ้าอี้เ้าที่เิม่อนะหันเพื่อเินไปยัประู แ่เธอลับเอบุลผู้หนึ่ำลัเินเ้ามาในห้อเรียนอเธอ
" ั้าอีแล้วนะ อยู่นเียวไ้ไ ถึะเป็นในห้อเรียน็เถอะ ไม่รอบอบเลยนะ "
เสียุ้นหูทัทายึ้นแบบที่ไม่่อยสบอารม์อปันนั
" ันสิ้อถาม แยัไม่ลับอีรึไ "
ปันอบลับอย่าหัวเสีย นี่เาะทำให้เธอไปหาเพื่อน้าลอี ทำไม้อมาเอในเวลาที่เธอำลัรีบๆแบบนี้
" ันแ่ลืมอ แเถอะ อยู่นเียวไม่ลัวรึไ นี่ไม่ใ่โรเรียนสรีนะ หัรอบอบหน่อยสิ "
เนมเินเ้ามานี่โ๊ะอเา้าๆเธอ เพราะโ๊ะอทัู้่อยู่หลัห้อทำให้เาเินมาหาเธอไ้เร็วมา
" ฮ่าๆๆ เป็นห่วันรึไ๊ ันไม่ไ้สวยนาะมีผู้ายนไหนมายุ่หรอ ฮ่าๆๆๆๆๆ"
ปันหัวเราะร่า่อนะบไหล่เนมเบาๆเป็นเิหยอล้อ เนมเยหน้ามอเพื่อนสาวทีู่ไม่ไ้เรลัวอะไรเลยสันิ
" ิแบบนั้นหรอ "
" เอ๊ะ... "
พูบมือหนา็ยืออนยันิับำแพ
แผ่นหลัอเ็สาวิับหลัห้อ ระเป๋าที่เธอถืออยู่หล่นไปับพื้นห้อเพราะวามใและลัว ใบหน้าอเ็หนุ่มนิ่น่าเรามนเธอเอ็ไม่ล้าะสบา เหื่อเริ่มผุามรูุมนบนใบหน้าอเธอ รอยยิ้มที่เยมีเริ่มาหายไป หน้าอว้าอเ็หนุ่มอยู่ระับสายาอเธอ เธอไม่อยาะเยหน้ามอเพื่อนายอเธออนนี้ แ่เห็นออเาเธอ็รู้สึลัว บบรยาาศอนนี้เียบมา เียบนไ้ยินเสียหายใ และเียบ เสียนแทบะไ้ยินเสียหัวใอเธอที่เ้นแรเหมือนมันะหลุออมา
" สภาพแบบนี้ยัะบอว่าไม่ลัวอีหรอ "
เนมพูเบาๆ แ่เสียอเาลับัมาในห้ววามิเธอ เ็สาวไม่ล้าปริปาพูอะไร เธอลัว ลัวเสียนไม่สามารถแม้แ่ะยับริมฝีปาให้ล่าวำใไ้ สายาอเธอ่อยๆเลื่อนึ้นมอหน้าอเ็หนุ่ม น้ำาอเธอเริ่มไหลออมา เนมเห็นแบบนั้น เา็ใไม่ใ่น้อย แ่็ยัวามนิ่เียบอยู่ มือที่ยันำแพ่อยๆปล่อยออ เาเินออาห้อทิ้ให้เ็สาวอยู่ในห้วแห่วามลัวอยู่เพียผู้เียว
'เมื่อี้มันอะไร บ้าไปแล้ว ันำลัทำอะไรอยู่ '
ปัน้มลเ็บอ้าๆ้วยวามสับสน มือเล็สั่นเทา วาที่เอ่อไป้วยน้ำา เธอไม่ไ้ร้อไห้ริั แ่น้ำาอเธอมันไหลมาเอ เธอเ็มันอออย่ารวเร็ว่อนะมีใรเ้าใผิไปอี
'เธอลัวเพื่อนอเธอหรอ? ไม่ใ่ เธอแ่ใ็เท่านั้น'
เ็สาวเปิประูเลื่อนออาห้อเรียน ภาพเบื้อหน้าอเธอ็ยัทำให้เธอใเล็น้อย
" ว่าะออมา "
เนมออยืนพิำแพอยู่หน้าห้อ
'เารอเธอหรอ?'
" อ่า.. อโทษที "
เธอเลื่อนปิประูห้อ่อนะเินผ่านเ็หนุ่มไป
" ันอุส่าห์รอแนะ ทำไมเมินันแบบนี้วะ "
เนมเินามเธอไป ปันยัไม่พูอะไร
" เห้ยๆ นี่แโรธันหรอ "
เนมึระเป๋าเธอให้เธอหยุเินแล้วถามออไป
" ไม่ ันรู้สึปวหัว แไม่้อเรียหรอน่ะ "
ปันหันมายิ้มแหยะๆให้เา่อนะเินไป เนมเอ็เินามเธอแบบไม่ละสายานเธอออพ้นประูโรเรียน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
' พรุ่นี้ันะสู้หน้าเายัไ '
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น