ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The darkest of love EP.2 {40%}
แทฮยอลารถแล้วเินมาที่าฮยอนเพื่อลาเธอึ้นรถ เพราะเารู้ว่ายัไเธอ็ไม่มีทาไปับเา่ายๆ สำหรับเาเธอเป็นแ่ผู้หิที่หยิ่ยโสและไม่มีทายอมใร่ายๆ
"ึ้นรถเี๋ยวนี้" แทฮยอพูพลาับมือาฮยอน
"ันไม่ึ้นแล้ว็ไม่มีทาึ้น้วย" าฮยอนสะบัมือออ
"อย่าื้อไปหน่อยเลย ถ้าเธอไม่ึ้นันะอุ้มเธอึ้นรถริๆนะ เอาให้นแถวนี้มอเธอเป็นผู้หิไม่ีไปเลย" หลัาที่เาู่ าฮยอน็มอไปรอบๆที่มีผู้นอยู่มามายแ่ไม่มีใรสนใมอเธอเลยแล้วเธอ็ไม่อยาให้มีนสนใเธอ้วย
"นายะมาสนใันทำไม ันมันลูไม่มีพ่อแม่ เป็นแ่เ็ำพร้านนึที่พ่อนายเอามาเลี้ยอ่ะ" าฮยอนพูเสียสั่นเหมือนนะร้อไห้
"เธอิว่าน้ำาอเธอะทำให้ันใอ่อนั้นหรอ ไม่มีทาหรอ เ็บน้ำาอเธอไว้ไปร้อับยายเธอที่นอนอยู่ที่โรพยาบาลนู่น อนนี้ยายเธอรอเธออยู่นะ" แทฮยอทำหน้ารึมและริั และลาาฮยอนึ้นรถ แ่รั้นีู้เหมือนว่าะไม่มีแร่อ้าน าฮยอนเินามเาึ้นรถอย่า่ายาย
ระหว่าทาบรรยาาศในรถเียบเหมือนป่า้ามา ทั้ 2 นแทบไม่ไุ้ยอะไรับเลย
"ถ้าหิวน้ำเธอไปหยิบมาื่มไ้นะ อยู่เบาะหลัอ่ะ" แทฮยอเป็นนเริ่ม้นพู
"ทำไมนายถึอยาไปส่ันล่ะ" าฮยอนถามึ้น
"ันสุภาพบุรุษพอที่ะไม่ปล่อยให้ผู้หิไปไหนนเียวอนลาืน"
"แล้ว....."
"........."
"นายไม่โรธันเรื่อที่ันบหน้านายหรอ"
"เรื่อนั้นเี๋ยวันเอาืนเป็นพันเท่าแน่" แทฮยอพูพลาแล้เหยียบันเร่เพื่อแล้าฮยอน
"โอ้ย นี่ะับรถพาันไปโรบาลหรือะพาันไปายฮ่ะ!" าฮยอนโวยวาย
"หึ โวยวายใส่ันไ้แสว่าหายเศร้าแล้วสิ" แทฮยอพูและเผลอยิ้มออมา
"นายยิ้มเป็น้วยหรอ" าฮยอนแปลใเพราะั้แ่เห็นหน้าันมาเาไม่เยยิ้มหรือหัวเราะับเธอเลย
"ัน็ยิ้มนะ แ่เธอไม่เยเห็น"
"่ะ ุแทฮยอ" าฮยอนพูพลาออและมอออไปนอหน้า่ารถ
@โรพยาบาลXXX
แทฮยอและาฮยอนไปห้อผู้ป่วยรวมที่ยายอาฮยอนนอนอยู่ทันที ้าๆเียอุยายมีีูพี่สาวในบ้านเ็ำพร้าอาฮยอนนั่อยู่และมีผู้ายนหนึ่ยืนอยู่้าหลัทำให้แทฮยอถึับ้อใ
"พี่ิน พี่มาอยู่ที่นี่ไ้ไ" แทฮยอถามเสียั ทำให้นพี่สะุ้
"อ้าว ไอ้แทฮยอแมาไ้ยัไ" ินถามลับ
"ผมพานรับ..เอ้ยนที่พ่อูแลมาหายายน่ะ นี่ไ" แทฮยอพู
"เอ่อ สวัสี่ะุิน" าฮยอนพูพลาโ้ให้ินและเินเลยไปหาีูที่นัู่เหุาร์ทั้หมอยู่
"ยายเป็นยัไบ้าะพี่ีู" าฮยอนุมมืออีูอย่าอ่อนโยน
"้อรอหมอวินิัย่อนอ่ะ แ่อาารเบื้อ้น็น่าะเป็นวามัน"ีูอบ
"พี่ีูลับไปเถอะ เี๋ยวหนููแลยายแทน พรุ่นี้พี่มีเรียน้วยหนิ" าฮยอนพู
"พรุ่นี้เธอ็มีเรียนเหมือนันนะาฮยอน แล้วอีอย่าพรุ่นี้พี่็ไม่มีเรียน้วย เธอลับไปพัผ่อนเถอะ" ีูไล่าฮยอนลับไป
"นั่นน่ะสิ เี๋ยวพีู่แลแฟนพี่ให้"
"แฟน!!!" แทฮยอและาฮยอนอุทานออมาพร้อมันทันทีที่ินพูบ
"อืม เราเป็นแฟนันั้แ่เือนที่แล้ว แถมห้อ็อยู่ิัน้วย เราเอันรั้แรที่ห้อสมุอมหาวิทยาลัย" ินพู
".........."
"เอาล่ะ อนนี้ไม่้อสสัยอะไรมา แรีบพาน้อาฮยอนลับบ้าน่อนเถอะไอ้แท" ินไ้โอาสึไล่ 2 นนี้ลับ
"โอเไป่อนนะพี่"แทฮยอเินออไปาห้อทันที
"บ้ายบายนะะพี่ิน พี่ีู" าฮยอนโบมือลาและเินามแทฮยอออไป และ็้อหยุระทันหันเมื่อแทฮยอหยุเินทำให้หัวอเธอนับแผ่นหลัเ็มๆ
"โอ้ย ะหยุ็ไม่ยอมบอ อยาโน่อยมาหรอห้ะ" าฮยอนพูและหยุพูทันทีเมื่อรู้ว่าสาเหุที่แทฮยอหยุระทัน
"มินยู!" าฮยอนพู้วยวามใ เธอลืมไปสนิทว่ามินยูะมาเยี่ยมยายอเธอ้วยเหมือนัน
"ันอโทษนะที่มา้า พอีันหลึน่ะ แล้วนี่ะลับแล้วหรอ"
มินยูถาม
"็ำลัะลับแล้วล่ะ นาย็ลับไปเถอะยายันไม่เป็นอะไรมาหรอ" าฮยอนพูพลาแอบมอไปทาแทฮยอที่ยืนหน้าบึ้อยู่
"อืม ั้นันลับล้ะนะ เอันพรุ่นี้" มินยูโบมือลาาฮยอนและหันไปทาแทฮยอที่เมินเาอยู่
"เออนี่ ันเห็นแฟนนายอยู่หน้าห้อุเินั้นล่าอ่ะ มีใรเป็นอะไรรึป่าว" มินยูถามแทฮยอ
"ใรหรอแฟนัน" แทฮยอมวิ้ว้วยวามสสัย
"อ้าว ินบีไ"
"เธอไม่ไ้เป็นแฟนัน หุบปานายแล้วรีบไปไลๆัน่อนที่ันะัปานายเลย" แทฮยอโมโหและทำท่าเหมือนะทำริๆ แ่ถูมือ
าฮยอนรั้เอาไว้
"ถ้านายัเพื่อนัน ัน่อยนายลับแน่"าฮยอนพู ทำให้
แทฮยอะั
"..........เพื่อน?"
"ใ่มินยูือเพื่อนที่ีที่สุอันอนนี้ ถ้านายทำเ้านายายแน่" เธอพูอย่าริัและเินไปอยู่้าๆมินยู
"และืนนี้ันะลับับเพื่อนอัน เินายไปเที่ยวลับอนาย่อเถอะ ันะบอพ่อนายให้ว่านายทำารบ้านับเพื่อน" เธอลามินยูให้เินออมาทันทีหลัพูบ ทิ้ให้แทฮยอยืนโมโหอยู่นเียว
.......ทัู้่เินมาถึลานอรถ และูเหมือนมินยูะสสัยอะไรัอย่าเี่ยวับเหุผลที่าฮยอนเลือมาับเา าฮยอนเห็นสีหน้าี้สสัยอ
มินยูึถามว่า
"นายสสัยอะไรรึป่าว" เธอถาม
"ทำไมู่ๆเธออยาลับับันอ่ะ" มินยูรีบถามทันทีที่าฮยอนเปิโอาสให้ถาม
"็นายนั่นน่ะสิ ู่ันว่าะเอาืนันพันเท่า้อหาที่ันไปบหน้าเา ันเลยหาทาหลีเลี่ย นี่ีนะที่นายมาอ่ะไม่ั้นป่านนี้ันโนนายนั่นบืนแล้วแน่เลย" าฮยอนพู้วยวามัวล
"โถ่็นึว่าเรื่ออะไร นอย่าไอ้แทฮยอมันเป็นลูผู้ายพอที่ะไม่บผู้หิหรอ" มินยูหัวเราะร่วนเมื่อรู้เหุผลอาฮยอน
"ริหรอ...."
"อืม รีบึ้นรถเถอะ เี๋ยวมันะึมาว่านี้"
"อืมมมมม"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น