ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1
1
บยอน แบฮยอน ะมนุษยศาสร์ มหาวิทยาลัย...
ีทเรียนลอสามปีที่ผ่านมา ผมอยาะโยนมันทิ้ไปทันทีที่รู้ผลารสอบโวาอมหาวิทยาลัยแห่หนึ่ที่ผมหมายาไว้ ผมสอบิและเป็นนเียวในห้อที่ไ้ที่เรียน่อนเพื่อนอีหลายีวิที่ำลัอ่านหนัสืออย่าหนัใน่วนี้
ารใ้ีวิในมอปลายปีสุท้ายึเป็นสิ่ที่ผมอบมาที่สุ ใรหลายนอาะิว่าผมมาโรเรียนและลั้นลาับแ๊ส์เพื่อน แ่เปล่าเลย ผมเอาเวลาที่เหลือไปใ้ับัวเอเือบหม ผมไม่ไปโรเรียน เอาแ่หมัวอยู่ในห้อับอมพิวเอร์อีหนึ่เรื่อ วามอัอั้นันใที่สะสมมาเือบสอปีถูระบายผ่านารเล่นเมส์และูหนัฝรั่ที่ผมิอยาะทำมานานแสนนาน
"แบฮยอน ลูวรออไปเที่ยวับเพื่อนบ้านะ วันๆเอาแ่หมอยู่ในห้อ ไม่เบื่อรึไ"
"ผมไม่มีเพื่อน"
ที่พูอบแม่ไปแบบนั้นไม่ไ้ประแ่อย่าใ ผมไม่มีเพื่อนบริๆัๆับเาหรอ ที่อยู่รอมาไ้สามปี็เพราะไหลไปับาวบ้านไ้ เวลาเาไปสัสรร์ันที่ไหนผม็ไม่เยไ้ไป้วยหรอ ผมิว่ามันน่าอึอั
วันเปิภาเรียน
ผมรีบื่นแ่เ้ามาแ่ัวและิน้าว่อนไปมหาวิทยาลัย รถไฟที่ผมอบใ้บริารเป็นประำอเทียบานาลาเพื่อรับผู้โยสาร บ้านอผมับมหาวิทยาลัยอยู่ันนละเ ผมเลย้อไปับรถไฟแบบนี้เป็นประำ พอมาถึเอมหาวิทยาลัย็้อ่อรถประำทามาอี ว่าะถึ็เือบะเ็โมว่าๆแล้ว
ผมลารถและ้าวไปามทา ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผม่าสัเเินไปหรือเปล่า ผมสีแเ้มเ่นสะุาผมอย่าั เ้าอผมสีเพลิที่ผมล่าวถึยืนอยู่รหน้าผมนี่เอ เาสูว่าผมเือบสิบเนเทียบไ้าัวผมเอ อนนี้นัศึษาหลายร้อยีวิำลัทยอยันเ้าไปในหอประุมเพื่อปมนิเทศให้แ่นัศึษาใหม่อทุะ่อนะแยย้ายไปามะอนเพื่อร่วมทำิรรม
"น้อนไหนะมนุษย์ฯ มาิ่อพี่ไ้ทีุ่้มหน้าะนะรับ" เสียอรุ่นพี่ะโนเสียั ผมรีบ้าวไปรุนั้นทันทีเพื่อลทะเบียนและรับป้ายื่อแวนอมา รหัสอผมือ 0064 ผม่อน้าะพอใับเลรหัสอผมเพราะในเลสี่ัวนี้มีเลนำโอผมปราอยู่้วย
พี่อีนหนึ่พาผมไปรวมับเพื่อนรุ่นเียวันที่นั่่อแถวยาวเป็นหาเว่า ผมมาเป็นนรอสุท้ายเพราะนสุท้ายไม่ใ่ผม ผู้ายผมแที่ผมเอ่อนเ้าปมนิเทศ่าหา
"หวัี เราื่อานยอลนะ นายื่ออะไร" เาถามผมพร้อมรอยยิ้มที่โว์ฟันมาไ้เือบหมทั้ปา
"แบฮยอน บยอนแบฮยอน"
"ยินีที่ไ้รู้ันะแบฮยอน" านยอลบอทัทายอย่าเป็นันเอ อย่าน้อยผม็มีนรู้ัสัน็ยัี
"น้อื่ออะไร น้อื่ออะไร น้อื่อ...!"
"านยอลรับ!"
"น้อื่อ!"
"านยอลรับ!"
"อบทำท่าอย่านี้ๆ อบทำท่าอย่านี้ๆ"
ผู้ายผมสีแเพลิถูถึออไปแนะนำัว่อหน้าผู้นเพื่อเป็นารระับมิและสร้าสัมพันธ์ที่ี แ่ผมไม่อบเอาเสียเลย ผมไม่อบารแนะนำัว่อหน้านำนวนมาและารเ้นท่าประหลาๆแบบที่านยอลำลัทำ่อหน้านอื่น
"ั้แ่เ้ามาในมหาวิทยาลัย น้อรู้ัเพื่อนนไหนเป็นนแรรับ"
"บยอน แบฮยอนรับ!" เาว่าพลาี้มาที่ผม
"น้อนที่นั่ท้ายแถว ออมา้าหน้า้วยรับ!" ทุสายามอมาที่ผมราวับเป็นารันรายๆ็ไม่เิ ผมำใลุออไปที่หน้าแถว แป้ผสมน้ำหลาหลายเสีประทินลผิวผมอย่าไม่เรใ ไหนะลิปสิสีแที่าว่าน่าะหมอายุารใ้านที่วาวลมรอบาผมอี านยอลเอ็โนไม่แพ้ผม โนวาไปั้สอวแหนะ ผมอเราทั้สอนถูมัเป็นุ ผมหนึุ่แ่เาสามุ ยัไมัน็ไม่โอเอยู่ีสำหรับผม
"น้อแบฮยอน่วยแนะนำัว้วยรับ"
"ผมบยอนแบฮยอนรับ ฝาัว้วยนะรับ"
"เป็นเพราะนายเลยานยอล" ผม่อว่าเาเมื่อถึมื้อเที่ย ้าวล่อถูแ่ายให้ทุน โ๊ะที่ผมนั่้วยมีานยอลและาฮยอน สำหรับาฮยอน เธอเป็นผู้หิัวพอๆับผม เป็นนลและ่า้อ ผมับเธอแ่าันโยสิ้นเิแ่ยเว้นาที่เวลายิ้มแล้วเป็นี นั่นือสิ่ที่เราเหมือนัน
"็พี่เาถามมา ะให้ทำไไ้ล่ะ"
"อย่าน้อย็นอื่นที่ไม่ใ่ันสิ"
"นายนแรแหละีแล้ว เพื่อนนแรอปาร์ านยอลเียวนะ"
"นายพูอย่าับว่านายเป็นนั?"
"ันเป็นโรหลัวเอ อย่าสนใเลย"
เาโบมือไปมาเป็นเิว่าอย่าใส่ใ เราสามนิน้าวัน่อนอิ่ม ใน่วบ่าย็มีิรรมอีามเย เป็นารับสายรหัส ผมและเพื่อนๆ่าทยอยันออไปับลา นที่ประเิมนแรือาฮยอนและนรอสุท้ายือผม ผมไ้พี่ามเป็นพี่รหัส เธอ่อน้าที่ะเฟรนลี่มาเลยทีเียว
"สายเรายัมีพี่ปีสามปีสี่อีนะ อย่าลืมไปฝาเนื้อฝาัวับพี่เานะน้อแบ"
"รับ"
"เอาล่ะทุน วันนี้มีรุ่นพี่มาเยี่ยมารรับน้ออเรา เป็นถึเือนะเียวนะ รู้มั้ยว่าใร?"
"ไม่รู้!!!"
"อเิรุ่นพี่ ปาร์ านยอลออมา้วยรับ!" เสียโห่ร้อัึ้นเมื่อเ้าอื่อเินออมาหน้าแถว านยอล ไม่สิ! รุ่นพี่านยอลโปรยยิ้มให้ับทุนอย่าเป็นันเอ ผมไ้แ่มออย่าทึ่ๆเพราะไม่เยรู้มา่อนมาเาเป็นใร ในวินาทีหนึ่ รุ่นพี่หันมอมาที่ผมและยิ้มให้ว้าที่สุเท่าที่เาะทำไ้ เาเหมือนแสพระอาทิย์้าๆที่ทำให้ผมาพร่าไ้ั่วะเลยล่ะ
"Hello! everyone, my name's Park Chanyeol. I'm studying third year, Humanities English major. I was glad to be involved in this. Nice to meet you!"
"ปรบมือ้อนรับ้วยรับน้อๆ พวเราปีสออบุพี่านยอลมานะรับที่มาเป็นพี่เนียนให้ น้อๆเลยโนุ๋นันนเปื่อยเลยนะรับ"
"พี่อพูอะไรหน่อยไ้มั้ย ฮยอน"
"เิรับพี่" พี่ฮยอนผายมือเิ ผมและเพื่อนๆเียบและรอฟัในสิ่ที่รุ่นพี่ำลัะพู
"แบฮยอนอ่า~ อย่าโรธพี่นะ :)"
ผมรู้สึเหมือนหัวใมันำลัะทะลุอออมาเลย
100%
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น