เนมฟาฮาร์ (The story of Namfahr)

ลำดับตอนที่ #2 : ชะตากรรมหรือแค่ความฝัน

สายลมพัดเอื่อยๆรอดผ่านช่องเล็กๆของห้องคุมขังที่ทั้งมืดและสกปรก เค้ายังไม่ได้กินอาหารเลยตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ เขาไม่รู้อะไรซักอย่างกระทั่งวันและเวลา แต่ในตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่เขารู้ก็คือ เขากําลังจะตาย รอบข้างตัวเขามีหนูมากมายที่ส่งเสียงร้องอีดอาดเสมือนยินดีกับการตายของเขา

แสงตะวันผู้เป็นสัญญาลักษณ์แห่งแสงสว่างค่อยๆลับขอบฟ้า ท้องนภาที่ครั้งหนึ่งเคยสดใส กำลังถูกกลืนกินด้วยความมืดแห่งรัตติกาลที่คืบคลานเข้ามาอย่างเงียบสงัด ไม่นานนักแสงตะวันก็อันตรธานไปและถูกแทนที่ด้วยแสงจันทรา

แสงจันทร์ลอดผ่านช่องที่ครั้งหนึ่งแสงแดดเคยลอดผ่านมาก่อน ความเจ็บปวดแผ่ขยายไปทุกรูขุมขน