อวสานแฟนฟิน(กันแก้ม)

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1

"แชะ   แชะ  แชะ"

เสียงแฟลชและเสียงกดชัตเตอร์ของบรรดานักข่าวที่พากันรายล้อมหาพื้นที่ถ่ายทำและถ่ายรูปการทำงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจและบรรดาเจ้าหน้าที่กู้ภัยหลายคน  บรรดานักข่าวพากันจดๆจ้องๆถ่ายรูปในมุมที่ชัดที่สุดที่สามารถเอาไปทำข่าวได้ดีที่สุดให้ได้  ท่ามกลางความอลหมานของผู้คนแถวนั้นกลับมาชายหนุ่มคนนึงพร้อมกล้องที่บ่งบอกอย่างดีว่าเป็นนักข่าวกำลังจะเดินเข้าไป  ทำเอาตำรวจคนนึงเข้ามาขวาง

"ขอโทษนะครับ  ตอนนี้คุณยังเข้าไปไม่ได้"

ชายหนุ่มคนนั้นมองด้วยสายตาออกแนวว้าวอนนิดๆ

"ขอโทษนะครับ  ผม"

"เอ่อ  จ่าเซน  คนนี้เพื่อนผมเอง  ให้เขาเข้ามาเถอะ"

แต่แล้วมีชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบที่มีส่วนสูงตามมาตรฐานชายไทยลำตัวแข็งแรงสมส่วนอยู่ในชุดเครื่องแบบอันทรงเกียรติสีกากีกึ่งดำ  แม้ว่าใบหน้ามันอาจจะขัดกับอาชีพก็ตามเพราะชายหนุ่มคนนี้มีใบหน้าออกหวานเล็กน้อย  แต่ความสามารถในฐานะตำรวจรับรองว่าไม่มีใครเทียบได้โพล่งออกมาเมื่อเห็นลูกน้องตนเองขวางการทำงานของเพื่อนสนิทตน  เมื่อจ่าเซนได้ยินดังนั้นก็เข้าใจว่าควรทำอย่างไร

"ขอโทษครับ  งั้นผมขอตัวทำหน้าที่ครับ  ผู้กองริท"

"ไม่เป็นไรจ่า  เชิญตามสบาย"

"ครับ"

หลังจากที่ลูกน้องตนเองกลับไปทำหน้าที่แล้ว  อิทธิฤทธิ์ก็หันมาทางเพื่อนตนเอง  ที่วันนี้มาทำข่าวเหมือนกับนักข่าวคนอื่นๆ  สิ่งที่ต่างจากคนอื่นคือเพื่อนตนเองมีฐานะเป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์รายใหญ่ของประเทศนี่เอง

"วันนี้บก.ทันโลกมาเองเลยเร๊อะวะ  ไอโน่"

"แน่สิ  ข่าวเด็ดขนาดนี้ไม่มาเองได้ไงที่สำคัญงานนี้ไม่พ้นนายที่เป็นเจ้าของคดีนี้แน่"

"อืม  แต่ตอนนี้มึงยังเขข้าไปไม่ได้นะ  ตอนนี้กำลังยุ่งอยู่ยังไงมึงต้องรอตรงนี้เหมือนนักข่าวคนอื่นๆก่อน"

เมื่อชายหนุ่มที่เป็นตำรวจพูดออกมาอย่างนั้น  ภาวิศก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ

"เออ  ไม่เป็นไีร  กูรอทำข่าวตรงนี้ก็ได้"

"อืม"

"ผู้กองริทครับ  เชิญทางนี้เลยครับ"

เสียงตำรวจนายหนึ่งเข้ามา  ทำให้อิทธิฤทธิ์หันไปรับรู้

"อืม  เดี๋ยวผมจะเข้าไปเดี๋ยวนี้  ไอโน่  เดี๋ยวกูเข้าไปทำงานก่อนนะ"

"เออ  โชคดีนะเว้ยริท"

"ขอบใจ"

อิทธิฤทธิ์เดินตามตำรวจคนนั้นทันที  ส่วนภาวิศก็ได้ไปยืนหาภาพทำข่าวเหมือนกับนักข่าวคนอื่นๆตามเดิม

"แชะ  แชะ"



........


ศพหญิงสาวคนนึงมีสภาพขาวซีดเนื่องจากเพิ่งถูกนำขึ้นมาจากคลองนอนแน่นิ่งแข็งตัว  อยู่บนผืนผ้าห่อศพเรียบร้อยแต่ยังไม่ได้มัดห่อแต่อย่างใด  

"นี่ครับ  ผู้ตาย"

"อืม ผมเห็นละ  เดี๋ยวผมขอเข้าไปดูใกล้ๆหน่อยนะ"

อิทธิฤทธิ์เข้าไปนั่งในท่าชันเข่าข้างนึงเอาแขนเท้าเอาไว้  ส่วนขาอีกข้างนึงใช้เข่ายันพื้นเพื่อที่จะทำงานได้ถนัดๆ  ชายหนุ่มกวาดสายตาสำรวจ

"ศพลอยน้ำมาจากที่ไหนกันไหน  จ่า  พอจะมีหลักฐานติดตัวอะไรไหมว่าผู้ตายเป็นใคร"

"ไม่มีเลยครับ  แต่ถ้าให้สันนิษฐานน่าจะอายุราวๆ18-19นะครับ"

"นั่นผมรู้  ไม่มีอะไรติดมา  งั้นคงต้องส่งให้ชันสูตรพิสูจน์หาแล้วล่ะว่าเป็นใครมาจากไหน  เออ  ในพื้นที่ใกล้ๆลองค้นหาดูนะว่ามีใครมาแจ้งบุคคลหายหรือเปล่า  จะได้ตามข้อมูลได้ง่ายขึ้น"

"ครับ"

เมื่อสั่วการไปยังลูกน้องตนเองแล้ว  อิทธิฤทธิ์ก็หันมาดูศพต่อ

ก่อนที่จะสังเกตุเห็นว่าเด็กสาวที่ตายคนนี้ดูเหมือนว่าจะ

"เปลือยท่อนล่างหรือนี่  นั่น"

ดูเหมือนเขาจะเห็นร่องรอยอะไรบางอย่างบนตัวศพ



........





"เมื่อเวลาแปดนาฬิกาที่ผ่านมาได้รับแจ้งว่าพบศพหญิงสาวนิรนามอายุราว18-19ปี ลอยน้ำมาติดท่าน้ำxxx  เจ้าหน้าที่สันนิษฐานเบื้องต้นคาดว่าผู้ตายน่าจะเสียชีวิตมาจากที่อื่น  หากมีข่าวคืบหน้าเราจะทำการรายงานทันที"

"น่าเสียดายเพิ่งอายุแค่นี้เองแฮะ  เฮ้อ  แบบนี้พ่อแม่เด็กจะเป็นยังไงบ้างเนี่ย"

"ดูอะไรหรอพี่อาร์  เห็นทำเสียงขนลุกเชียว"

"ไม่มีอะไรหรอกยัยแก้ม  พี่แค่สลดใจเนี่ย  ข่าวเด้็กวัยรุ่นกำลังมีอนาคตเชียวแต่ต้องมาจมน้ำตาย  ถ้าพ่อแม่เด็กมาเห็นนี่จะเป็นยังไงเนี่ย"

เท่านั้น   หญิงสาวรีบส่ายหน้าขนลุกขนพองทันทีรีบคว้ารีโมตทันที  ทำเอาอาณัติรีบโวย

"อะไรๆยัยแก้ม  พี่จะดูข่าว"

"หึยไม่เอาอ่ะ  ดูข่าวอะไรน่ากลัวแก้มไม่ดูกับพี่อาร์หรอก  นี่ดูนี่ดีกว่าช่องวันทูทรี  ตอนนี้กำลังออกอากาศเลย"

"รายการอะไรของแก"

วิรณีหันมามองค้อนพี่ชาย

"โหย  อะไรอ่ะเชยชะมัดนี่ไง  รายการ  เม้าปากเปื่อย  ข่าวบันเทิงกำลังออกเลยตอนนี้แก้มจะดูนี่  กรี๊ด  นั่นไง  มาแล้วๆ"

อาณัติงง  ก็แค่ข่าวดาราทั่วไปมันน่าดูตรงไหนวะ

"กรี๊ด  พี่กันพี่ตั้ม"

วิรณีกรี๊ดทันทีที่เห็นสิ่งที่ตนเองชื่นชอบออกอากาศ  อาณัติเหลือบดูก่อนที่จะเห็นว่าสิ่งที่วิรณีกรี๊ดนั้น

"เฮอะ  อะไรวะ  ก็แค่คู่เกย์เนี่ยนะ"

วิรณีหันขวับทันที

"บ้า  คู่เกย์อะไร  เขาเป็นคู่จิ้นเฉยๆพี่อาร์ไม่รู้จักหรอ  แก้มอ่ะแฟนฟินตัวยงเลยนะ"

"คู่จิ้น  ผู้ชายกะผู้ชายเนี่ยนะ  ไร้สาระว่ะ"

"ไร้สาระอะไรพี่อาร์อย่าว่าโลกสาววายของแก้ม  อคติล่ะสิ  ดูดิคู่นี้ออกจะน่ารัก  อ้ะ  อ้าก  พี่กันพี่ตั้มจะจูบกัน  กรี๊ด  เลือดพุ่งพล่านแล้ว  กรี๊ด  ว่าแล้ว  ยัยแกรนด์เม้าท์เลยดีกว่า"

อาณัติหน้าเหวอไปไม่น้อยเมื่อเห็นอาการบ้าคลั่งคู่จิ้นอะไรของวิรณีนั่น  ถึงขนาดกรี๊ดหน้าดำหน้าแดงแถมมีการหยิบโทรศัพท์เม้าท์เรื่องบ้าบอนี่อีก  ถามจริงเรื่องเรียนมันสนใจขนาดนี้มะ  วันๆเห็นไม่ทำอะไร  มัวแต่กรี๊ดๆคู่จิ้นบ้าบอ  ไอ้สิ่งที่เขาเห็นก็แค่ผู้ชายจูบกัน  ความคิดเขาก็คือ

"คู่จิ้นเฉยๆ   ไอแบบนี้มันต้องมีความเป็นเกย์มั่งอ่ะวะ  ไม่งั้นผู้ชายด้วยกันๆไม่จูบแบบนี้หรอก"




สตูดิโอแห่งหนึ่งใจกลางเมือง

"น้องกันและน้องตั้ม  เมื่อกี้รู้หรือเปล่า  โมเม้นต์ที่เราเล่นเมื่อกี้โปรดิวเซอร์เม้าท์ปากเปื่อยอ่ะ  เขาบอกว่าเรตติ้งนี่ขึ้น10เลยนะ  เนี่ย  เดี๋ยวมีรายการต่อไปเราสองคนเล่นให้มันฟินมากกว่านี้นะ"

พี่แนน  ผู้จัดการสองหนุ่มเอ่ยขึ้นก่อนที่จะออกจากห้องพัก  พอสาวทอมออกไปแล้วธนาวุธที่ยิ้มแย้มเมื่อกี้หน้านิ่งไปทันที

ทำเอาธนินทร์หันมาถามด้วยความเป็นห่วงน้องชายเพราะมองดูธนาวุธเครียดไม่น้อยเขารู้

"ตั้ม  มึงมีอะไรบอกพี่นะเว้ย"

"ไม่มีอะไรพี่  เอ่อ  เดี๋ยวก่อนถึงถ่ายทำรายการบ่ายสองผมขอไปหาอะไรกินก่อนนะ  ไม่มีอะไรทำมันน่าเบื่อว่ะ"

ธนาวุธว่า  ก่อนที่จะขอปลีกตัวไปทันทีทำเอาธนินทร์งงไม่น้อยเหมือนกัน  ที่งงนี่ไม่ใช่อะไรคือ

ยังงกูก็พี่มันถึงจะไม่ใช่พี่แท้ๆเถอะ  แต่มันไม่คิดที่จะระบายมั่งหรอวะ  เดี๋ยวก็เครียดตายห่าหรอก

 

ธนินทร์คิด

 

 

 

 

 

สถาบันนิติเวช

 

"นี่คือรายงานล่าสุดของผู้ตายล่าสุด  ตอนนี้ยังสรุปเบื้องต้นได้แค่ว่าผู้ตายเสียชีวิตจากการจมน้ำครับ"

 

"ไม่มีข้อมูลอื่นแล้วหรอ"

 

"ครับ ผู้กองริท"

 

ถ้าอย่างนั้นหากมีอะไรคืบหน้าหมวดช่วยรายงานผมไปนะ  ผมต้องได้ข้อมูลนี้ให้เร็วที่สุด"

 

"ได้ครับ"

 

อิทธิฤทธิ์เดินออกมาจากสถาบันนิติเวชมุ่งตรงไปที่รถกระบะคันใหญ่สีดำคู่ใจขึ้นฝั่งคนขับก่อนที่จะเอามือจับพวงมาลัยเมื่อนั่งลงเรียบร้อย

 

ใบหน้าอ่อนโยนแต่จริงจังฉายแววเครียด

 

 

ชอบก็จีบเลยชอบก็จีบเลยเซ่  ชูวับๆ

 

 

ฮัลโหล  อ้อ  ตอนนี้หรอ  ว่างมีอะไรวะอ้อ  นัดที่เดิมได้สิตกลง  เดี๋ยวกูจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"

 

สิ้นคำ  ชายหนุ่มวางโทรศัพท์สมาร์ทโฟนเครื่องหรูวางไว้ที่ช่องข้างๆเกียร์  ก่อนที่จะเริ่มทำการขับเคลื่อนรถทะยานออกไปข้างหน้าทันที

 

 

 

 

 

ผับวีร่า

 

"ชน"

 

แกร๊ง

 

เสียงแก้วใสบรรจุน้ำอำพันกระทบกันหลายใบก่อนที่แก้วแต่ละใบจะถูกคนถือจับกระดกเข้าปาก  และต่างพากันเริ่มบทสนทนา

 

"นี่นานๆ  พวกเราจะเจอกันซักทีนะ  พวกมึงว่ามะ"

 

"ก็แหงล่ะไอ้เก่ง  พวกเราแต่ละคนเรียนจบกันมามีใครว่างเมื่อไหร่ล่ะ"

 

"นั่นสิ  ขนาดเกรซว่าเกรซงานไม่มีอะไรมากนะ  เอาจริงๆนี่คือไม่มีเวลาไปไหนเลย"

 

"ส่วนเกด  ตอนนี้ก็กำลังเปิดโรงเรียนสอนร้องเพลง  ยังไม่รู้ว่าจจะเอาเวลาไหนมาเลย"

 

บรรดาเพื่อนๆที่พากันคุยเรื่องโน่นนั่นนี่ตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันมานาน  เลยทำให้บรรยากาศในกลุ่มคึกคักเป็นพิเศษไม่น้อยเลยทีเดียว  ก่อนที่เพื่อนคนนึงจะหันมาทางชายหนุ่มตาตี่

 

"ไอริทล่ะมึง"

 

"เดี๋ยวก็คงมานั่นแหละ กูนัดมันมาแล้วนะเว้ย"

 

ภาวิศตอบ  เป็นจังหวะที่หันมาพอดีแล้วเจอใครคนนึงเข้า

 

"นั่นไง  พูดถึงก็มาพอดี"

 

"เฮ้  เฮ้ยพวกเรา  ต้อนรับคุณผู้กองริทพิชิตผู้ร้าย  บุคคลผู้ซึ่งเคยได้เป็นไอเตี้ยมาก่อน"

 

"ฮ่าๆๆๆ"

 

บรรดาเพื่อนๆพากันแซวบุคคลผู้มาใหม่  ที่เพิ่งมาถึงตามนัดก่อนที่ผู้มาใหม่จะนั่งลงเมื่อเพื่อนคนนึงเขยิบให้  เนื่องจากที่มันจำกัดพอสมควร

 

"เออ  ขอบใจ  เมื่อกี้นินทาอะไรกูวะ"

 

อิทธิฤทธิ์ทั้งๆที่รู้แต่ก็ถามไปอย่างนั้น

"รู้ก็รู้แล้วยังจะถามนะไอเตี้ยขาลุย  เออ  ได้ข่าวว่าตอนนี้เจอคดีใหญ่หรอ"

อิทธิฤทธิ์พยักหน้า  ก่อนที่จะตอบเชิงระบาย

"อืม  แต่มันเรื่องธรรมดาที่ตำรวจอย่างกูก็เจอ  ไม่ใช่คดีแรกเสียหน่อย"

"ก็บอกแล้วว่าอย่าไปเป็นเลยตำรวจเหนื่อยเปล่า"

"อย่ายุ่งกับกูเลยน่า  แต่นะ  กูรู้สึกคราวนี้ไม่ธรรมดาอย่างที่เคยเจอ"

อิทธิฤทธิ์บอก  ภาวิศงง

"ไม่ธรรมดายังไงวะ"

"กูจะรู้ล่วงหน้ามั้ยวะ  กูก็บอกอยู่ว่ากูรู้สึก"

อิทธิฤทธิ์ว่า  เซนเห็นว่าเครียดๆกันเลยชวนสังสรรค์ต่อ

"เออเว้ย  กูว่านะตอนนี้ลืมเรื่องเครียดๆไว้ก่อน  กูว่ามาฉลองดีกว่า   เฮ้ย  นี่ วันนี้พวกเรามานี่โชคดีนะคืนนี้  วันนี้นักร้องดังแห่งเมืองไทยมาเลยนะเว้ย  ตอนนี้โคตรเป็นกระแสเลยนะมึง"

"ใครอ่ะเซน"เกดถาม

"ก็นี่ไง  นักร้องที่ชื่อกันธนินทร์ที่กำลังเป็นกระแสคู่จิ้นกะน้องร้องที่ชื่อตั้มธนาวุธไง  ตอนนี้ดังกระหึ่มเลยนะเว้ย"

อิทธิฤทธิ์ขมวดคิ้ว

"คู่จิ้น  ชื่อทำไมยังกะผู้ชาย"

"ก็ผู้ชายไงริท  ริทไม่รู้จักหรอ  คู่จิ้นวาย  เนี่ยนะ  คู่นี้ตอนนี้ดังที่สุดในเมืองไทยเลยนะรู้ป้ะ"

เกรซอธิบายให้อิทธิฤทธิ์ฟัง  อิทธิฤทธิ์ส่ายหัวระอา

ไร้สาระ

"นั่นไง  โชว์แล้วๆ   มาแล้วๆ  นั่นๆ"

เก่งชี้ให้ดู  ทุกคนพากันมอง  ภาวิศยิ้ม

"นี่ถ้าไอแกรนด์อยู่ที่นี่ด้วยกรี๊ดตาย  มันกำลังกรี๊ดคู่นี้พอดี"

อิทธิฤทธิ์ไม่ใส่ใจ  ได้แต่มองผ่านๆไม่ได้สนใจอะไรมาก  เพราะมัวแต่ครุ่นคิดเรื่องคดีอยู่






"แกรนด์  แกแน่ใจนะว่าพี่กันมาร้องเพลงที่ผับนี้อ่ะ"

"แน่สิแก  ยัยแก้ม  เพื่อนฉันมันส่งข่าวมาว่าพี่กันมาร้องเพลงที่นี่  ไม่งั้นฉันจะแอบพี่โน่มาดูพี่กันหรอแก"

"แน่ใจนะ  อ้ายยยย  แต่เสียดายถ้าพี่ตั้มมา  ไม่งั้นล่ะชั้นโคตรฟินตายเลยล่ะแก"

"แหม  มาคนเดียวก็จะกรี๊ดหอหอยแตกแล้วแก ฉันว่านะ   รีบเข้าไปกันเถอะ  ชั้นน่ะอยู่ได้ไม่นานนะแกต้องรีบกลับบ้าน  ไม่งั้นชั้นโดนพี่ชายชั้นเชือดคอแน่ๆ"

พรรณวนีบอกทำเอาวิรณีทำตาเพ้อฝันกรี๊ดอยู่ในใจ

คืนนี้ชั้นจะได้เจอนักร้องในฝันชั้นแล้ว   กรี๊ดดดดดด

"ไปแก้ม  รีบเข้าไปกันเถอะ  เพื่อนชั้นนัดรอข้างในแล้ว"

"ไปๆ"

สองสาวพากันเดินเข้าไปในผับ  สาเหตุที่เด็กสาวสองคนสามารถเข้าไปได้เพราะมีเพื่อนเป็นลูกเจ้าของผับที่นี่  เลยได้อภิสิทธิ์สามารถเข้ามาได้โดยที่ไม่มีการตรวจบัตรนั่นเองเพราะเพื่อนคนนึงของพรรณวนีบอกว่าสามารถเข้าได้เลย  

แต่ในระหว่างที่สองสาวได้เข้าไปในผับแล้ว

กลับมีสายตาคู่นึงจ้องอยู่

"หึหึหึหึ"






.........................................................................


กว่าจะจบตอน  ใช้เวลานานจัง  ขอโทษด้วยนะพอดีตอนแรกตันไปหน่อยค่ะ  ฝากติดตามด้วยน้า