ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตามมาถึงบ้าน!!
หลัาพัิน้าวเที่ยเสร็ ็เริ่มเรียนวิาอนบ่าย ยามิสะมอผมบ่อยมาแทบะไม่ละสายาาผม้วย้ำ ทำให้ผมไม่่อยมีสมาธิเรียน้วย ทำอะไรเา็ะมอลอ ผมึถามว่า"หน้าันมีอะไริอยู่ั้นหรอ?" เาเพียส่ายหน้าแล้วยิ้มอบผม เฮ้อ~ ไม่เ้าใเาริๆ
เวลา 13:00
ุรูแใบสมัรมรมให้ทุนเียนว่าะเ้ามรมอะไรหรือสร้าเอึ้นมาไ้
"ยูุ นายเ้ามรมอะไรหรอ?"อาเรอิถาม
"มรมทำอาหารน่ะ นายล่ะ?"
"มรมีฬาน่ะ เอ้า ยามิสะใบมรมอนายล่ะ"อาเริถามยามิสะที่โ๊ะไม่มีใบมรม
"อ๋อ ส่ใบแล้วล่ะ"
"แล้วมรมล่ะ?"อาเรอิถามอี
"มรมทำอาหารน่ะ"
อูย!! ำอบแทบะเป็นลมเว้ย มรมเียวันอี นี่ผม้อโนมัน้อหน้าลอใ่ไหมเนี่ย?!
"ส่รบหมทุนแล้วรึยั?"เสียอุรูทำให้ผมไ้สิ และลุเินไปส่พร้อมับอาเรอิ ุรู็พู"มรมะเริ่มอาทิย์หน้านะ หวัว่าถ้าถึวันนั้นนัเรียนะเลือมรมถูนะ หมายถึเหมาะับนเอีแล้ว"
รูรับ ผมเลือผิรับ(ร้อไห้ในใ) โอย~ แทนที่ะรีบเปลี่ยนแ่็ไม่ทันแล้ว เลือผิที่มียามิสะอยู่
"ั้นลับบ้านไ้"
ระหว่าทาลับบ้าน
"เฮ้อ~ เหนื่อยริๆ ทำเวรเสร็็้อ่วยุรูอีหลายอย่าอี ถึะมีน่วยแ่านไม่ใ่เล่นๆ ประมา2ทุ่มแล้วมั้?"ผมบ่นับนเอ
'ึๆๆ'
"ใรน่ะ?!"
ผมหันหลัไปูว่ามีใรามมาไหม แ่็ไม่มีใร ที่ผมะโวยวายเมื่อี้มัน็ไม่แปลหรอ เพราะเสียฝีเท้ามันามผมมาลอั้แ่หน้าโรเรียนนะถึบ้าน อนนี้็ไม่มีใรอยู่รทาเินนอาผม
'ึๆๆๆๆๆๆๆ'
ผมรีบออวิ่อย่ารวเร็ว เมื่อถึบ้าน็รีบเ้าบ้านและล็อประู อนนี้พ่อแม่อผมยัไม่ลับมาาารทำาน ในบ้าน็มืผมึรีบเปิไฟ แล้วรีบเ้าไปอาบน้ำำระร่าาย
'๋อม'
ผมเอาัวลในอ่าอาบน้ำ ใ้แนทั้สอ้าพาอบอ่า
"เมื่อไหร่พ่อับแม่ะลับมานะ? พวท่านานเยอะน่าู"
เมื่อผมอาบน้ำเสร็็พร้อมะเ้านอน ะที่ผมำลัะึ้นั้นสอไปนอน ผมแทบ็อบันไเพราะเห็น....ยามิสะอยู่ร้านอประูระรสวน้าน้าอผม!!
'รื~'
หวา~!! เปิประูแล้ว
"รารีสวัสิ์นะ ยูุ เอันพรุ่นี้นะ..." ยามิสะยิ้มอย่าอ่อนโยนให้ แ่าน่าลัวเป็นบ้า!!
"อ-อืม!"ผมอบลับอย่าเสียสั่น
'ฟึ่บ'
เาปิประูแล้วเินาไป ผมนั่ัวทรุอยู่รบันไ(ับราวไว้อยู่) แ่ะมาบอแ่นี้ไม่้อมาถึบ้าน็ไ้นะ ผมหลอน!! ถ้ามาอนฝนฟ้าแลบ ผมนึว่าผีหลอแล้ว แ~ ืนนี้ฝันร้ายแน่....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น