[SF/OS BaekTae] Oreo Love Couple

ลำดับตอนที่ #2 : Oreo BaekTae : 2

-------------------------------------------




 

"คุณหนูครับ ตื่นได้แล้วครับ" บอดี้การ์ดประจำของคุณหนู'แทยอน' ประจำพระราชวัง 'ซูแท' ทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายคือ การดูแลต่างๆ ตั้งแต่ตื่นยันหลับ เนื่องจากทุกคนที่เข้ามาอยู่ใน พระราชวังซูแทแล้วจะเปรียบเสมือนทองคำของเมือง โซชิแด แถมผู้คนในเมืองนี้ก็หน้าตาดีติดระดับโลกกันทุกคนเลยก็ว่าได้!!


"งืม...ไม่เอา..จะนอน" เธอบิดตัวให้นอนคว่ำลงแล้วเอาหน้าซุกหมอน

"ไม่ได้นะครับคุณชายซูโฮสั่งไว้ครับ" บอดี้การ์ดเริ่มใช้ไม้แข็ง

"โห่ย!! ต่อให้เป็นพี่ซูโฮก็ไม่ไปหรอกน่าเบื่อจะตาย"  ก็ทำไงได้ล่ะพี่ซูโฮเรียกทีไรก็มีแต่เรื่องเรียน น่าเบื่อออก

"ไม่เป็นไรครับคุณหนู นอนต่อไปได้เลยครับ" บอดี้การ์ดคิดอะไรบางอย่างออก

"มันควรจะเป็นอย่างงั้นตั้งนานแล้วนายเซฮุน!!" เธอตะโกนไล่บอดี้การ์ด

คนมันง่วง ไม่มีใครหน้าไหนปลุกฉันตอนนี้ได้หรอกหน่าา นอนดีกว่า

Zzz...........................

.
.
.
.
.
"คุณชายครับคุณหนูไม่ยอมตื่นครับ" บอดี้การ์ดรีบวิ่งไปบอกคุณชายซูโฮซึ่งเป็นพี่ชายองค์เดียวของคุณหนูแทยอน

ซูโฮวางแก้วกาแฟลงแล้วมองไปที่บอดี้การ์ด
"นายได้ใช้วิธีที่เราบอกรึยัง"

"วิธีที่ให้บอกว่าคุณชายซูโฮเรียกหรอครับ วิธีนี้ก็ใช้ไม่ได้ครับ"

"เฮ้อ..ดื้อจริงๆน้องเรา" ซูโฮวางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะที่ตั้งอยู่ข้างหน้า

"โอเคไม่เป็นไร...เอ้อ นายเซฮุน วันนี้มีแขกมานะเป็นเพื่อนเราเองเขาจะมาช่วงนี้แหละ ชื่อ บยอน แบคฮยอน นะถ้าเขามาก็ให้นั่งที่ห้องต้อนรับไปก่อน เราไปปลุกน้องสาวเราก่อน เตรียมของว่างให้แขกด้วยล่ะ"

ซูโฮเดินขึ้นบันไดบ้านไป จริงๆแล้วตอนแรกท่านพ่อและท่านแม่กะว่าจะทำบันไดเลื่อนและลิฟท์ แต่โดนผมเองที่คัดค้านเพราะผมกลัวน้องสาวได้รับอันตรายไงล่ะ


.
.
.
เซฮูน เซฮุน เซฮุน เตรียมของว่างไรดี.... ผมเดินวนไปวนมาที่ครัว
ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่องงงง...

โอ๊ะ...สงสัย คุณชาย บยอนมาแน่เลย ไหนๆแขกมาทั้งทีหล่อหน่อยละกัน ผมเดินไปหน้ากระจกจัดผมนิดหน่อยแล้วออกไปต้อนรับคุณชาย บยอน

หืม??คนนี้ใช่รึป่าว
"สวัสดีครับใช่คุณชาย บยอน แบคฮยอน รึป่าวครับ"

"ใช่ครับ" เขาพูดพลางเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋ากางเกง

"เชิญทางนี้ครับ" ผมเดินนำไปที่ห้องต้อนรับตามที่คุณชายซูโฮบอก



"เชิญนั่งก่อนนะครับเดี๋ยวผมไปตามคุณชายให้:)"

"อ้อ ขอบคุณ"


.
.
.
.
แอ๊ดดด    ผมเปิดประตูของห้องน้องสาวสุดที่รัก- -มาก็ต้องเจอกับ....คนอืดขึ้น- - จะนอนกินบ้านกินเมืองไปไหน 10 โมงแล้วยังนอนอีกจริงๆเลยนะ เฮ้อ

"แทยอนตื่นได้แล้ว"

"..."

"แทยอนตื่นนนน"  ผมลากเสียงยาวขึ้น

"งืม..พี่ซูโฮออกไปเค้าจะนอน" แทยอนพูดทั้งๆที่หลับตาอยู่

ได้น้องแสบต้องให้พี่ใช้แผนสูง "ไม่รู้นะ...ทิฟฟานี่มาอ่ะ" 

เท่านั้นแหละ คิมแทเด้งดึ๋งขึ้นมาเลย จะไม่ให้เด้งได้ไง ทิฟฟานี่น่ะเพื่อนรักของคิมแทยอนเลยนะ แถมมาหาไม่บ่อยด้วยเพราะแม่ของฟานี่หวงมากกกกกกกกกกกกกกก


"เค้าไปอาบน้ำก่อนนะเตรียมเสื้อให้เค้าด้วย" แทยอนคว้าผ้าเช็ดตัววิ่งจู้ดเข้าห้องน้ำทันที


"อืมๆ"  ผมเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าที่แทยอนบ่นให้ผมฟังทุกวันว่า ไม่มีชุดจะใส่เลย แต่จริงๆแล้วหน่ะจะล้นตู้อยู่แล้ว  ผมแหวกไปแหวกมาก็เจอกับ!!
 

 

เดรสตัวนึงซึ่งผมไม่เคยเห็นแทยอนใส่เลย ตัวนี้แหละฟรุ้งฟริ้งดี
ผมหยิบออกมาแล้ววางไว้บนเตียง ผมเดินไปอยู่หน้าห้องน้ำของน้องสาวแล้วตะโกนว่า  "อยู่บนเตียงนะ เสร็จแล้วลงไปหาพี่ด้วยล่ะ"

ผมเดินออกจากห้องแทยอนแล้วเดินไปยังห้องต้อนรับเนื่องจากเพื่อนผมมาแล้วหน่ะสิ

.
.
.

ฉันเดินออกมานอกห้องน้ำโดยมีเสื้อคลุมอาบน้ำคลุมอยู่เดินไปที่เตียง..

หืม?? มีเสื้อตัวนี้ด้วยเรอะ คิมแทคนนี้ไม่เคยเห็นอ่ะ เอาวะขี้เกียจเลือกละ
ฉันคว้าเสื้อแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
 

 โอเค สวยๆ แต่งหน้านิดๆดีกว่าเดี๋ยวโดนยัยทิฟหาว่านี่คนหรือไข่ต้ม(?)
ถึงขาวซีดเผือดขนาดนี้

ฉันเดินลงมาตามบันได แต่! สิ่งที่สำคัญตอนนี้ไม่ใช่ยัยทิฟแต่เป็น...ข้าวเช้า!! หิวมากกก ฉันตรงดิ่งไปที่ห้องอาหารแล้วเจอข้าวเช้า1ที่เตรียมอยู่ฉันนั่งลงบนเก้าอี้และกินอย่างเอร็ดอร่อย

"ฮ้า..อิ่มจัง อิมยุนอาฝากเก็บโต๊ะหน่อยน้า"
ฉันเดินไปบอก อิม ยุนอา เธอไม่ใช่คนใช้เลยเธอทำงานบริหารกิจการที่ครัววังนี้เลยใช้งานได้ แหะๆ

"ได้ค่าา วันนี้คิม แทแต่งตัวมุ้งมิ้งจังเลย"

"ขอบคุณน้าา"ฉันยิ้มและเดินไปที่ห้องกลางโถงทันที เพราะว่าพี่ซูโฮบอกให้ไปหาก่อน- - จะอะไรกับน้องคนนี้นักหนาเรื่องเรียนอ่ะ
ฉันก็เก่งอยู่แล้วจะให้เป็นอัจฉริยะเลยรึไง


"แทยอน มาซะทีนึกว่าไปขี้ในส้วมจนโถแตกซะแล้ว"

"ใครบ้าเค้าขี้โถส้วมแตกโด่วว..เค้าแค่ไปกินข้าวเช้ามาเอง"

"อืม..กินอิ่มแล้วใช่มั้ยพร้อมไปหาเพื่อนรึยัง"

"ทำไมพี่ถามแปลกๆอ่ะถอยเลยเค้าจะไปหาเพื่อน"

"อย่าเพิ่งไปสิ ปิดตาก่อนๆ" พี่ซูโฮเอาผ้าสีดำมาปิดตาฉัน มันต้องมีเซอไพรซ์แน่ๆเลยตื่นเต้นจัง

"แทนั่งรอก่อนแป๊ปเดียวๆ"

"เร็วๆนะพี่"

"อื้มๆ"



ผมเดินเข้าไปในห้องต้อนรับแบคฮยอนเตรียมทุกอย่างพร้อม

คือวันนี้เป็นวันปาร์ตี้ จริงๆก็ไม่ได้นัดตอน10โมงจะ11โมงแบบนี้หรอกจัดคืนนี้แต่ ทิฟฟานี่ดันไปบอกแทยอนว่าจะมาช่วง10โมงแล้วมาไม่ได้เพราะติดถ่ายแบบ ทิฟฟานี่เลยคิดแผนหลอกว่าทิฟฟานี่มาแล้ว

"พร้อมนะเว้ย" ผมพูดไปมองแทยอนไป

"พร้อมๆ..เดี๋ยวยืนตรงนี้โอเคมั้ย"

"เออๆโอเค"

"แทยอนไปกันๆ"ผมค่อยๆพยุงตัวน้องสาวแล้วค่อยจูงมือมาในห้องต้อนรับ

ผมพยักหน้าให้ไอ้แบคฮยอนทีนึง

'กรี้ดดด  ยัยแทฉันอยู่นี่วันนี้มีเซอไพรซ์ให้เธอด้วยนะเออ' เสียงที่ถูกอัดลงในโทรศัพท์เปิดขึ้นตามแผน

"อะไรอ่ะ พี่ซูโฮเปิดตาได้ยัง"

'พี่ซูโฮคะอย่าเพิ่งเปิดค่ะ  ยัยแทจะเปิดตาง่ายๆแบบนี้ก็ไม่หนุกดิ  ฉันมีเกมให้แกเล่นนะถือเป็นเซอไพรซ์ โอเค้'

"เกมอะไรก็รีบๆเถอะ อยากเห็นหน้าแกจะตายอยู่ละ"

ผมพยักหน้าให้พวกคนรับใช้การ์ดประมาณ 20 กว่าคนเข้ามายืนประจำที่ที่วางแผนไว้  ซึ่ง คนที่ยืนเนี่ยมี แบคฮยอน ยุนอา เซฮุน แล้วก็คนอื่นด้วย ตอนนี้ทุกคนพร้อมหมดแล้ว

'เกมก็คือฉันจะอยู่ตรงไหนซักที่แล้ว แกต้องใช้จิตสัมผัสของแก
แกต้องกอดถ้าแกกอดแล้วเจอคนกอดตอบแสดงว่าเธอจะไม่ได้เห็นฉันในเช้านี้แต่จะเห็นตอนเย็นแทน ฉันรู้ว่าแกคิดถึงฉันมากหาฉันให้เจอล่ะ'

"โถ....ยัยทิฟมันยากนะ ฉันมองไม่เห็นไรเลยนะ"

'พี่ซูโฮไงจะช่วยแกเอง แต่ถ้าแกกอดคนไหนแล้วแกต้องพูดชื่อด้วยนะ'

"พี่ต้องโกงฉันแน่ๆ"

'ไม่โกงหรอกยัยแท ฉันตกลงกับพี่ซูโฮไว้แล้วโอเค เริ่ม'


เป้าหมายในวันนี้คือให้แบคฮยอนกอดตอบเพราะ....


ฉันค่อยขยับตัวไปเล็กน้อยมีพี่ซูโฮอยู่ข้างๆก็ช่วยนิดหน่อย ฉันเริ่มกอดทีละคน

หมับ.. ฉันกอดคนแรก   "อืมมมคนนี้....ซอจูฮยอนใช่มั้ย"
ไม่มีเสียงตอบรับ แสดงว่าไม่ใช่ ฉันเดินไปหาคนที่2

หมับ....   "คนนี้หรอ โอเซฮุน"   เงียบบ..
หมับ....   "ส่วนคนนี้..มีแค่คนเดียวอิมยุนอา"
ฉันเดินต่อไป "โอ๊ะ!" เหมือนสะดุดสายอะไรสักอย่าง
"เดินดีๆสิเดี๋ยวได้แผลหรอก" พี่ซูโฮเตือน
ฉันกอดคนที่4 ต่อ 

หมับ.... "คนนี้หรอ..ใครอ่ะ..เอ้ยย!" ใครไม่รู้อ่ะกลิ่นไม่คุ้นเลยรูปร่างก็ไม่คุ้นแถมมากอดกลับอีกม่ายยย ฉันอดเจอฟานี่อ่ะเดะ...แง

"ไม่เอา อย่ามากอดคิมแทนะ ไม่เอา พี่ซูโฮช่วยแทด้วยยย กรี้ดดด" ตัวลอยขึ้นเหมือนโดนใครอุ้ม ไม่เอาคิมแทกลัว ใครไม่รู้อ่ะแงงงงง.......

"แทยอนไม่ต้องกลัวนะพี่อยู่นี่"เสียงอยู่ใกล้ๆฉัน ฉันเอามาขึ้นมาจะแกะผ้าออกแต่   "แทพี่ขอโทษนะ" มือของฉันถูกล็อกด้วยเชือกทันที

"พี่ซูโฮอ่า..อย่าทิ้งเค้าปายยย พี่ก็รู้ว่าเค้ากลัวอะไรอ่ะ.....พ..พี่ซูโฮ"
อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนมีมือผู้ชายมาลูบหัวมือพี่ซูโฮชัวร์


ตัวของฉันโดนอุ้มเหมือนเดิม แต่ไอ้คนอุ้มหน่ะสิเดินไปไหนต่อไหนฉันไม่รู้เลย  พี่ซูโฮก็น่าจะรู้ว่าฉันกลัวความมืดอ่ะ

"ไอ้คนอุ้มอ่ะปล่อยเลยนะ ฉันจะไปหาพี่ซูโฮ"




ผมอุ้มคิม แทยอน น้องสาวของไอ้ซูโฮเพื่อนผม มายังห้องโถง ใหญ่มากผมเดินไปยังกลางห้องแล้ววางตัวแทยอนลงบนโซฟาตัวใหญ่แถมเป็นตัวเดียวในห้องด้วย โห แกล้งแทยอนแรงมาก
"ที่ไหนอ่ะ แกะเชือกที่ข้อมือให้หน่อย" ผมแกะให้ปมนึงส่วนอีกปมให้แกะเองละกัน

ผมไม่ตอบแทยอนแต่เดินไปหลังฉากที่เตียมไว้ ซึ่งหลังฉากมีแค่ ซูโฮกับผมเองแบคฮยอนคนหล่อ  ซูโฮตบสวิตช์ไฟทั้งห้องมืดสนิท
ผมกับซูโฮแอบส่องดูแทยอน

ตอนนี้แทยอนเริ่มแกะเชือกด้วยความลำบาก  เมื่อแทยอนแกะได้แล้วก็เอามือมาแกะผ้าปิดตาเมื่อเธอดึงผ้าปิดตาออกก็มองไปรอบๆแต่เธอไม่พบใคร


"ฮึก.... พี่ซูโฮอ่าแกล้งแทใช่มั้ย พี่ก็รู้ว่าแทกลัวความมืดขนาดไหนพี่ยังทิ้ง อึก.. เค้าลงอีก" มือพลางปาดน้ำตาไปพูดไป

"ใครก็ได้ช่วยด้วยค่าาาา"  ฉันนั่งอยู่ที่เดิมนั่นแหละแค่ตะโกนออกไปเฉยๆเผื่อจะมีคนได้ยินบ้าง

"อึก....พี่ซูโฮจำไว้เลยนะ แทจะไม่คุยกับพี่ต่อไปแล่ว แทจะเกลียดพี่เลยคอยดู" ฉันพยายามคิดบวกที่สุดเท่าทีทำได้



ซูโฮพยักหน้าให้ผม จึงกดสวิตช์เปิดไฟขึ้น
แทยอนตาแดงเชียว..


"พี่ซูโฮอยู่ในนี้ใช่มั้ย ออกมาเลยนะแทไม่เล่นด้วยนะ"


"ออกมาเส้!!" แทยอนตะโกนลั่น


ซูโฮดันผมให้เดินออกไปหาแทยอนก่อน เพราะว่า แทยอนไม่เคยเจอผมเลยหลอกต่อง่าย

"ใครอ่ะ อย่าเข้ามานะ" แทยอนเดินถอยหลังเรื่อยๆ

"เคร้ง!!" เสียงมีดปลอมที่ผมโยนเอง5555

"กรี้ดดดดดดดดด อย่าเข้ามานะ ฮึก..พี่ซูโฮช่วยเค้าด้วย ฮือ.."

ตอนนี้แทยอนทุบประตูโกดังอยู่ ผมเดินเข้าไปหาแทยอนเบา

แทยอนหันขวับมาทั้งน้ำตา  "ออกไปนะ"เธอหลับตาปี๋

"หมับ....."ผมกอดแทยอนอย่างแน่น  แทยอนก็ดูตกใจไม่มีเสียงสะอื้นออกมาเอาแต่จะเหยียบเท้าผมเนี่ย

ซูโฮค่อยๆเดินออกมาอย่างเบาที่สุด แล้วใช้นิ้วชี้สะกิด
แทยอนรีบหันขวับไป  "พี่ซูโฮอ่า......" แทยอนเข้าไปกกอดซูโฮทันที

"เซอไพรซ์!!"  ซูโฮพูดขึ้น

"เซอไพรซ์บ้าไรเนี่ย แล้วนี่ใครก็ไม่รู้ ออกไปนะ!!"แทยอนหนีไปหลบอยู่หลังซูโฮ- -

"แทอย่าพูดแบบนั้นสิ นี่เพื่อนพี่เลยนะ"

"ไม่รู้ล่ะแทไม่เคารพหรอก มากอดเค้าแบบนี้เค้าไม่ชอบ-3-"

"แทไม่เอา ท่านแม่สอนไว้ว่าไงหื้ม.."

"พี่อ่ะ เบื่อพี่แล่ว" แทยอนเดินออกไปจากห้องโถงทันทีเพราะมือซูโฮลั่นน่ะสิเสือกไปโดนปุ่มเปิดพอดี



"น้องแทน่ารักชะมัด ขอได้ป่ะวะตัวโครตนิ่ม"  งี้แหละคับผมเป็นคนตรงๆ

"ไม่รู้ว่ะอันนี้ไปถามแทยอนเองละกัน ฉันไม่กั๊กน้องอยู่ละ"

คนรับใช้วิ่งมาอย่างเหนื่อยทำเอาตกใจ  "แฮกๆ...คุณชาย!!รีบไปที่ลานพักเถอะเพคะเดี๋ยวคุณหนูของคุณชายซูโฮจะบาดเจ็บเอา"

เท่านั้นแหละติดเกียร์หมาวิ่งทันที  ผมรู้วังนี้หมดเพราะมาบ่อยส่วนที่น้องของไอ้ซูโฮไม่เคยเห็นผมเพราะผมมาตอนเช้า ซึ่งคุณหนูยังไม่ตื่นบรรทมเลย-...- 




ฉันวิ่งไปที่ลานพัก พื้นมันเป็นปูนด้วยไงวิ่งง่ายกว่าตรงสวนหลังวัง
วิ่งด้วยเท้าเปล่านี่แหละรองเท้าอยู่ที่วัง

แดดนี่ก็ร้อนอ่ะไรขนาดนี้เนี่ยอีกนิดคิมแทจะถึงลานพักแล้วอีกนิดๆ
ตุ้บ "โอ๊ย!! ไอหินบ้าเจ็บชะมัด"

"เห้ย!! แทยอน/แทยอน!!" ฉันหันไปมอง  พี่ซูโฮกับไอโรคจิต(แบคนั่นแหละ)

พี่ซูโฮยืนอึ้งขร่ะส่วนไอ้โรคจิตวิ่งตรงมาหาฉัน โอ้ไม่นะจะบ้าตาย

"แทยอนไหวมั้ย"พี่โรคจิตพูดขึ้น ฟังดีๆแล้วเสียงละมุนดีนะ

"ไม่ไหวโว้ยยสภาพนี้คือไหว??" เย้..พี่ซูโฮวิ่งตามมาซะทีเห้อ

"ไอ้แบคช่วยพยุงหน่อยดิ้ เจ็บหลังว่ะ" เดี๋ยวๆพี่ซูโฮเจ็บหลังตอนไหน

ไอ้โรคจิตค่อยๆพยุงฉันขึ้น

"อุ้มด้วยดิวะ ดูขาแทยอนสิแบบนี้เดินเยอะไม่ได้นะเดี๋ยวแผลอักเสบขึ้นมาทำไง"  เห้ย..ม่ายยยยยยยย 

"ไม่เอาพี่ซูโฮ เค้าเดินด้ายยยย  พรึ่บ.." ไม่ทันละเอ๊ะเดี๋ยวๆมันคุ้นๆอ่ะการอุ้มแบบนี้ ไอ้คนที่อุ้มฉันตอนแรกแน่เลยกลิ่นน้ำหอมอันนี้ชัวร์ (แทผู้รู้สึกตัวช้า*-*) 

พี่ซูโฮเดินนำหน้าไอ้โรคจิตที่อุ้มฉันอยู่แถมถึงวังแล้วไม่พอมีเดินนำไอ้โรคจิตไปถึงห้องฉันเลยทีเดียวนี่มันอาร๊ายยยยยยย

เขาวางฉันลงบนเตียง
"เฝ้าแทไปแปปนึงเดี๋ยวไปเอายามาให้นะ  เอ้อ..แทยอนนี่เพื่อนพี่นะ เคารพพี่เค้าด้วย ชื่อ แบคฮยอน เรียกพี่เค้าดีๆด้วยรู้มั้ย"

"ค่ะพี่ซูโฮ" ฉันยิ้มแรงให้  ใครจะไปเคารพฟร้ะ

"มีผ้ามั้ย" จู่ๆแบคฮยอนก็พูดขึ้น

"อยู่ในตู้นั่น"ฉันชี้ไปที่ตู้เล็กๆ

พี่เขาเดินไปหยิบแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปแปปเดียวแล้วออกมา
ทำไมพี่ซูโฮมาช้าจังอ่าาาแง......

แบคฮยอนเดินมานั่งลงบนเตียงข้างๆฉัน
''เจ็บบอกนะ''  พี่เขาค่อยเอามาปัดเช็ดถู(เดี๋ยวๆ- -)ที่แผลพี่เค้าเช็ดอย่างละมุนมากๆ ไหนความเจ็บ  ดูดีๆนี่หล่อนะเนี่ย

"ไหนโดนตรงไหนอีก"พี่เขาพลิกแขนพลิกขาฉันใหญ่เลยไม่ใช่ไข่เจียวนะเออ

"วิ่งทำไมเนี่ยห้ะ เห็นมั้ยได้แผลเลย"พี่เขาบ่นไปเช็ดแผลไป

"เบื่อไง พี่จะแกล้งฉันทำไมไม่รู้"


ผ่านไป 1 เดือน....

"พี่แบคเมื่อไหร่จะหยุดแกล้งแทซะทีห้ะ"  ก็อะไรได้ล่ะพี่แบคมาอาศัยเดือนจะอยู่นานขนาดนี้ไม่ย้ายเลยล่ะแถมมายีหัวฉันจนจะเป็นสายไหมทุกวันอยู่ละ

"ก็น่ารักดีไง555555555555"  พี่เค้ายีหัวฉันอีแล้ว

-  -   เอาจริง 1เดือนนี่แอบหวั่นไหวมาหลายรอบมาก เพราะ พี่เค้าหล่อ คือเราแพ้คนหล่อไง คิคิคิคิ

"แทยอนไปที่สวนกัน" พี่แบคชวนฉันไปที่สวนอีกแระชวนไปทุกวันถามว่าไปทำอะไร   ไปดูคนปลูกต้นไม้- -

"ห้ามปฎิเสธนะครั้งนี้สำคัญ" พูดดักคอมากกก

"เออๆ"


@สวน

"แทยอนฟังพี่ดีๆนะ"

"เออหน่ามีไรก็บอกมาเหอะแล้วนี่อะไรเนี่ยพามาสวนดอกไม้"

"คือ.."

"พี่อย่าเงียบดิพูดมากๆหน่อย"

"พี่ชอบแทนะ.."

"O_O"  อึ้งแดกค่ะ

"อย่าเงียบดิพูดเยอะๆหน่อย"

"ท..แทก็..ชอบพี่นะ พรึบ!"  พี่แบคสวมกอดอย่างแรง

"เป็นแฟนกันป่าววน้องงง"  พี่แบคพูดซะง่ายเนอะ

"เป็นดิพี่ แบร่:p"ของ่ายบ้างละกัน

คนหล่อขอเป็นแฟนทั้งทีไม่ตกลงก็คงไม่ได้>< ฟินน




 

-the end-

คือถ้ามีพี่ชายเป็นซูโฮนี่คงฟินตัวแตกแน่เลย อบอุ่น><

 

เอานี่ไปละกัน5555
 

CR.SQW