ชุลมุนวุ่นรักเด็กหอพัก

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1

และแล้วว วันนั้นก็มาถึง….

 วันที่ป๊าทิ้งไอถ้วยฟูคนหล่อคนนี้ไว้ข้างถนน ฮึกกก.. ทำไมกันนะ 

ทำไมป๊าต้องทำงี้กับฟู ทำมายยยยยยย!!!

เพี้ยะ!!!

 “เลิกเล่นเอ็มวีได้แล้วไอฟู ไม่ต้องมาทำหน้าเหมือนกูจะเอามึงไปทิ้ง แค่ให้อยู่โรงเรียนประจำเถอะ”

หลังจากที่ผมกำลังพร่ำเพ้ออยู่คนเดียว

 ป๊าสุดที่รักก็ตบหัวเรียกสติผมกลับมา 

ชิชะ ทิ้งผมไว้กลางทางคนเดียวไม่พอ ยังมาทำร้ายร่างกายผมอีก ป๊าใจร้ายยย!!!

“ไอฟู มึงเลิกทำหน้าเหมือนกูไม่รับผิดชอบมึงสักที ไป เข้าไปในโรงเรียนได้แล้ว ไว้กูมาเยี่ยมบ่อยๆเว้ย”

ป๊าดันผมเข้าในโรงเรียนที่มีกำแพงโคตรสูง ตู้วหูววว มึงจะสูงขนาดไหนว่ะ สถาบันศึกษาหรือดัดสันดานกันแน่วะเนี้ย

ผมเดินหอบกระเป๋าใส่เสื้อผ้าพร้อมเครื่องใช้ส่วนตัวของตัวเองเข้ามาในโซนหอพักก็เจอกับคนคุมหอ ที่หน้าตาดูท่าทางจะเป็นนักเรียนรุ่นเดียวกับผม

“คุณทีระภัทรใช่มั้ย”

ไอแว่นนั้นเงยหน้ามองผมแล้วใช้นิ้วดันแว่นตัวเองขึ้น เพื่อออ!!!! น้องฟูไม่เข้าใจ

“เอ่ออ ใช่ กูเองนี่แหละ”

ไอแว่นเสยาะยิ้มใส่ผม โอ้ย คิดว่าหล่อหรอว่ะ งั้นๆแหละ ผมหล่อกว่ามันเยอะ

“ยังไม่ทันรู้จักก็หยาบคายซะแล้วนะครับคุณทีระภัทร ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อน ผมชื่อ พุฒิวัตร หรือจะเรียกว่าพุฒิก็ได้ อย่างที่คุณเห็น ผมเป็นคนดูแลหอทั้งสามหอ และขอให้คุณเคารพผม และ กฎของหอด้วยครับ ไม่งั้นจะหาว่าผมไม่เตือน อ่อ ห้องของคุณคือห้อง 504 ส่วนรูมเมทของคุณชื่อปริ้น ช่วงนี้คุณอาจสบายหน่อยนะครับ เพราะคุณชายปริ้นท่านไปต่างประเทศอาจจะกลับมาตอนเปิดเทอม และอีกอย่าง นั้นแค่ห้องชั่วคราวนะครับ ตอนนี้หอพักไม่มีห้องว่าง คุณคงต้องอยู่ไปก่อน อืมม… แล้วก็ ผมขอเตือนด้วยในฐานะเพื่อนร่วมสถาบัน อย่าเผลอทำห้องรกหรือไปรื้อ ยุ่งเกี่ยวกับของคุณชายนะครับ ไม่งั้นคุณอาจจะเดือดร้อนก็เป็นได้ ผมไปละ ไม่ส่งนะ”

แย่!!! มารยาทแย่มากกกกกก แย่กว่ากูเป็นร้อยเท่า เป็นประธานหอแต่ไม่คิดจะช่วยกูถือของขึ้นไปบนห้องหรือนำทางสักนิดไม่มีเลยยย ว่าแต่ไอคุณชายปริ้นนี่ มันเป็นคนว่ะ แหวะ แค่ชื่อก็จะอ้วกแล้ว แถมไอประธานผู้ดูหยิ่งยโสยังดูจะเคารพมันมากซะด้วย ผมจะตายมั้ยเนี้ย แค่เข้ามาไม่ถึงวันก็เจอพวกคนแปลกๆซะแล้ว แถมไอปลิ้น ปริ้นซ์เนี้ย มันหน้าตายังไงผมยังไม่รู้เลย

.

.

.

ผมลากสัมภาระของตัวเองขึ้นมาบนห้องแล้ววางไว้กลางห้องโถง ห้องที่นี่กว้างและสบายมากเลยครับ ห้องนั่งเล่นรวม ห้องนอนสองห้อง แถมมีห้องครัวอีก หรูสุดๆ สงสัยเพราะได้เส้นพ่อผมด้วยแหละ คิกคิก ผมวางของตั้งไว้กลางห้องแล้วเดินสำรวจรอบห้องและห้องตัวเอง ปรากฏว่า ถึงห้องมันจะหรูแค่ไหน แต่ห้องน้ำมันมีแค่ห้องเดียว จะบ้าตาย หรูซะเปล่า แต่เท่าที่ผมดูเหมือนมันจะสร้างเป็นห้องชุดสำหรับคน คนเดียวมากกว่า เอาเถอะ ทนอยู่ไปก่อน เพราะผมไม่รู้ว่ารูมเมทผมจะเป็นคนยังไง หน้าตายังไง นิสัยยังไง ผมยังไม่รู้เลย เฮ้อออ…

.

.

.

.

ก่อนวันเปิดเทอม

ตอนนี้ก็ใกล้จะเปิดเทอมแล้วครับ ผมอยู่ที่นี่มาได้ประมาณสามวันเต็มๆ ส่วนเพื่อนนะหรอ หึ อย่างผมหรอจะพลาด…

ใช่ครับ!! ผมไม่มีเพื่อนเลยสักคน วันๆได้แต่คุยกับนกข้างระเบียง หลังจากวันที่ผมเข้ามาอยู่ที่ห้องวันแรกก็ได้โอกาสสำรวจทั่วโรงเรียน สบายมากครับบบ แต่เด็กไม่ค่อยมีเท่าไร สงสัยยังไม่มา ที่ผมเห็นอยู่ก็มีแต่ไอประธานหอนี่แหละ เหม็นขี้หน้าตายชัก มันไม่ทักผมหรอกครับ ขนาดผมนั่งเล่นกับหมาลุงยามหน้าหอมันยังไม่สนใจผมเลย อย่างกับผมไม่มีตัวตน โหดร้ายมาก!!! 

เพื่อนผมตอนนี้คงมีแต่หมาน้ายามนี่แหละครับ ชื่อหมูปิ้งง น่ารักมากกกก ขนฟูๆตัวกลม น่าฟัดสุดๆ