คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : EX-BOYFRIEND 02
Second
รุโล 5 ปี่อมา
ายหนุ่มร่าเล็ที่ไม่ไ้โไปว่าเิมมาว่าเ่าำลั่วนอยู่ับารรวไ์าน้านล่าออฟฟิ
หน้าที่หลัอเานนี้็ือ ูแลออแบบานีไน์ที่ผลิออมาให้เรียบร้อย
่ายๆ็ือเาเป็นหัวหน้าแผนนี้นั่นเอ
“พี่แบฮยอนะ...”อึนีผู้่วยเลาสาวสวยเินยิ้มร่ามาพร้อมับเอสารเล็น้อยอยู่บนมือเธอ
วันนี้เธอไ้แ้ับแบฮยอนมาว่าะมีผู้่วยานนใหม่เ้ามา่วยเาูแลานในส่วนนี้
“ว่าไรับ”แบฮยอนยิ้มอบรุ่นน้อนสวย
“อนบ่ายะมีผู้่วยนใหม่อพี่แบฮยอนเ้ามารายานัวนะะ”อึนีเปิแฟ้มและอ่านานร่าวๆให้แบฮยอนฟั
“แล้ว็บอสสั่มาว่าให้พี่แบฮยอนเป็นนสอนานเา่ะ”
นั่นไ
“ไม่้อห่วนะะพี่แบฮยอน...”
“ะ...รับ”แบฮยอนละสายาาแฟ้มเอสารแล้วมอุผู้่วยเลาสาวสวย
“ผู้่วยนใหม่ถูใพี่แบฮยอนแน่นอน่ะ”อึนียิ้มมุมปา่อนะเินหันหลัไป้วยท่าทาที่มั่นใ
แบฮยอนับไ้ถึวามหายนะะมาเยือน
เารู้สึไ้ถึวามผิปิั้แ่โอเฮุนหรือบอสึ่เป็นเพื่อนสนิทอเาสั่ให้สอนานเ็นนี้แล้ว
2.30 pm
“อโทษรับที่มาสาย”เสียทุ้มปนหอบนิัลอประูออมาเา้มหัวโ้อโทษเป็นสิบๆรั้
ึ่ผมเอ็ไม่ไ้เอะใอะไร
“นั่ลสิรับ”โอเฮุนบอับพนัานนใหม่
พร้อมสะิแนผมที่ำลัรวานอยู่
“ผม
ปาร์ านยอล อายุ 23 ปี ฝาเนื้อฝาัว้วยนะรับ!!!”
ปาร์ านยอลั้นเหรอ
ผมเยหน้าาอเอสารแล้วหันมาสบาับพนัานนใหม่ที่เพิ่ะเ้ามา
เราทั้สอนสบาันรู่หนึ่
“เอาล่ะุานยอล...”โอเฮุนพูแทรึ้นมา
“ุไ้รับหน้าที่เป็นผู้่วยนใหม่อุแบฮยอน ระหว่านี้ไปนถึสามเือน
ุแบฮยอนะเป็นนสอนานและประเมิุเอว่าุะไ้บรรุเป็นพนัานอที่นี่หรือไม่”
โอเฮุนอธิบาย้อมูลร่าวๆโยที่ผมไม่ไ้พูอะไร
บรรยาาศที่ผมอึอัอยู่นเียวแบบนี้ ผมไม่อบเอาะเลย
“แบฮยอน
พาานยอลไปที่แผนสิ”
“อะ...อืม”
ผมปิแฟ้มเอสาร่าแล้วรวบมันึ้นมาอ
ท่าทีเหมือนสาวน้อยวัยแรรันั้นมาาไหน ไหนะวามรู้สึหน่วๆนั่นอี
“เี๋ยว่วย”เพิ่ะพ้นาประูห้อบอสไ้ไม่นาน
ปาร์ านยอล็เินเ้ามาแย่แฟ้มทั้หมที่ผมหอบอยู่ไปอย่าหน้า้านๆ
“อบใ”
ผมเินเ้าไปลิฟ์ไปยัั้น
5 ึ่เป็นั้นอแผนีไน์และสถาปนิทั้ั้น
ผมพาานยอลมายัโ๊ะว่าที่อยู่ฝั่ร้ามับห้อทำานอผม
“นี่โ๊ะทำานอนาย...”
านยอลมอสำรวนิหน่อย่อนะพยัหน้ารับ
เามอหน้าผมนิ่ ไอ้เ็บ้านี่ไม่่าไปาเิมเลยสันิ
ะ่า็รที่าเมื่อ่อนร่าผอมูเ้้านอนนี้ลายเป็นผู้ายทีู่สุภาพแ็แรไปะแล้ว
ะมีแฟนใหม่แล้วสินะ
“หน้าที่อนาย็มีไม่มา...”ผมเปิแฟ้มเอสารู
“แ่ทุ่วเ้านายะ้อไปูไ์านที่ั้นล่าพร้อมับผมและอนบ่าย
นาย้อเ้ามาเียนรายละเอียาน่าๆที่ไปูมา แ่นี้ไม่เินวามสามารถอนายนะ”
เ็บ้านั่นไหวไหล่น้อยๆเป็นารบอว่าสบายมา
ผมวาแฟ้มเอสารรายละเอีย่าๆไว้บนโ๊ะแล้วให้านยอลอ่าน
่อนะเินเ้าไปยัห้อทำานอัวเอ
“แบฮยอน...”
“พ่อับแม่ไม่ไ้สอนมารยาทมาเหรอ
ว่าเ้าห้อนอื่น้อออนุา่อน”ผมเยหน้ามอ้วยวามหุหิ
“อโทษรับ
ผมแ่ะมาถามว่า ผมลับไ้เลยหรือเปล่า”
“อืม
เรื่ออนายสิ แ่พรุ่นี้เ้าาน 8 โม
ไม่มีารเลท”ผมอบโยไม่หันไปมอหน้าผู้มาเยือน
“ลับพร้อมผมไหม”านยอลุิไปพัหนึ่่อนะเอ่ยวนผมึ้นมา บาทีผมิว่าเรา้อรื้อฟื้นวามหลัันสัหน่อย
“เอาสิ”ผมยิ้มมุมปาเล็น้อยอนที่อบล
ไอ้เ็บ้านั่นยัะบ้าเมอยู่รึเปล่านะ
“นี่นายยัพัอยู่ที่เิมเหรอ”ผมเอ่ยถามานยอลอนที่เาอหน้าอนโเิมที่ผมุ้นเยี
“รับ
รอแฟนผมลับมาหาน่ะ”เาระบายยิ้มน้ำเสียเศร้า
“ยานะานยอล”
“ไม่เินวามสามารถหรอ”เาระุยิ้มมุมปาร้าย
หมอนั่นมันร้าย
อันราย่อหัวใหมายเล 1 ปาร์ านยอล
“ทาน้าวเย็นหน่อยมั้ย”านยอลหันหลัลับมาถามผม
ระหว่าทาึ้นอนโ อ้อ!
ไม่้อสสัยนะว่าทำไมผมถึามเาลับมาที่อนโ วามลับ ึ
“ไม่ล่ะ”
ผมนั่ลบนโฟาัวเ่าที่เ้าอห้อไม่ไ้เิ
โฟาัวนี้เป็นโฟาัวที่เราอบมานอนเล่น้วยันเวลาที่านยอลไม่ามเพื่อนไปเล่นเม
เามัอบวนผมมานอนเล่นที่โฟานี่มาว่าบนเียเสียอี
นัวสูเินไปมาเพื่อทำภาริอัวเอให้รีบเสร็ามที่เาบอ
อันที่ริผม็ไม่อยารีบลับัเท่าไหร่
“านยอล”ผมเินเ้าไปสวมอแผ่นหลัว้า
ผมิถึเานห้ามวามรู้สึัวเอไม่ไ้
“...”
“ิถึนะ”
านยอลแะมือทั้สอ้าอผม่อนที่ะรวบมันเอาไว้
เราสบาันอยู่นานอย่าอนแรที่เราพบัน
“แบฮยอนไม่ว่าอะไร
ถ้าผมอ...” เายัพูไม่ทันบำ็้มลมาประบปาผม
ลิ้นร้อนสอแทรเ้ามาทำให้ผมรู้สึเหมือนใะละลาย เาวัลิ้นเี่ยวพันับลิ้นอผม
รสาิูบอเาไม่่าาเิมมา าทั้สอ้าสั่นนแทบะยืนไม่ไหว
“ผมอยาะอูบพี่น่ะรับ”านยอลใ้ลิ้นเลียริมฝีปาล่าอัวเอ
ผมรู้ทันที ว่าิับหมอนี่อีแล้ว
‘ผมอยาะอูบพี่น่ะรับ’
By
านยอล
เาูบันละนะ
รู้ยั
ปล.แ้ำผิแล้ว้า ถ้าอ่านเอ็บอันบ้านะ
เม้นๆโหวบ้านะะนี
ความคิดเห็น