รับวิจารณ์นิยาย By กระต่ายโชกเลือด&เป็ดขี้วีน [VR&DB]

ลำดับตอนที่ #2 : Gargaros Summoner : นักอัญเชิญแห่งการ์การอส ผู้แต่ง : Patrabhum - เป็ดขี้วีน

Gargaros Summoner : นักอัญเชิญแห่งการ์การอส ผู้แต่ง : Patrabhum วิจารณ์โดย เป็ดขี้วีน

     
     ไม่รู้ว่าเป็ดขี้วีนรู้สึกไปเองหรือเปล่า แต่ยิ่งอ่านภาษายิ่งคล้ายกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ฉบับหนังสือเลย แต่ก็แค่คล้ายอะนะ ไม่เหมือนซะทีเดียว ขอ

เขียนเป็นข้อๆนะ ดูง่ายดี เอาละๆมาเริ่มกันเลยดีกว่า! 

1.บรรทัดแรกย่อหน้าเข้ามาหน่อย มันจะแลดูสวยงามกว่านะ


2.บางประโยคใช้คำซ้ำไปนิด อันนี้เห็นค่อนข้างน้อย ยกตัวอย่างเช่น

...แขกของเขานั่งอยู่ตรงเก้าอี้รับแขกสีทอง เขาสวมเสื้อคลุมสีม่วงของหอคอยมังกรที่บ่งบอกว่าเป็นพ่อมด...
                                                            

จากบทนำ ค่ำคืนอันยาวนาน

     อาจจะเปลี่ยน'เขา'คำที่สองเป็นคำอื่น เพราะคำว่า'เขา'ทั้งสองคำ ไม่ได้หมายถึงบุคคลเดียวกันในประโยค
เดียวกัน ยกตัวอย่าง

...แขกของเขานั่งอยู่ตรงเก้าอี้รับแขกสีทอง ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมสีม่วงของหอคอยมังกรที่บ่งบอกว่าเป็นพ่อมด...
(ในกรณีที่ควินตัสเป็นชายหนุ่มอ่านะ/ที่จริงแก่)


3.บางประโยค รูปประโยคกับคำพรรณนาทั้งหลายทั้งแหล่ ไม่ได้เข้ากันเลย เห็นได้ชัดมากในกรณีที่ตัวละครพูดจากระโชกโฮกฮาก ซึ่ง

ประโยคของมันแลดูเฉยมาก

ข้อแนะนำ: ให้ใช้พวกสัญลักษณ์ช่วยสักนิด

เช่น
"แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน แม้แต่ทหารวิชก็ยังรู้ด้วยซ้ำว่ามีบางอย่างแปลกไป...เกี่ยวกับเวลา"ควินตัสพูด เขามักหุนหันและพูดจากระโชกแบบนี้

เสมอ

แล้วลองดูอันนี้

"แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน! แม้แต่ทหารวิชก็ยังรู้ด้วยซ้ำว่ามีบางอย่างแปลกไป...เกี่ยวกับเวลา!"ควินตัสพูด เขามักหุนหันและพูดจากระโชกแบบนี้

เสมอ

จากประโยคข้างบน เวลาคนอ่านอ่าน เขาจะได้รู้เลยตั้งแต่อ่านประโยคแรกว่าควินตัสพูดจาอารมณ์กระโชกสุดๆ 
     ขอเขียนความเห็นส่วนตัว

สักนิด คือแบบเป็ดขี้วีนเป็นคนที่พออ่านประโยคคำพูดไปแล้วจะมโนภาพตามตลอด แล้วพออ่านประโยคข้างบนแบบนั้นปุป ภาพในหัวของ

เป็ดขี้วีนก็จะมโนว่ามันพูดเบาๆด้วยน้ำเสียงกังวล อะไรแบบนั้นแล้วพอมาเจอบรรยายว่า ควินตัสมันพูด กระโชก เท่านั้นแหล่ะ อารมณ์สับสน

ทันที(ประมาณว่ามันไม่ได้ฟิล) ก็ต้องย้อนกลับไปใหม่แล้วก็มโนใหม่ ประมาณนั้น (ก็ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นรึเปล่านะ แต่เป็ดเป็นอะ)


4.ข้อนี้ต่อจากข้อสาม เป็ดขี้วีนบอกเลย สัญลักษณ์น่ะใช่บ้างก็ได้ เพื่อเน้นจุดสำคัญหรือไม่ก็ใช้แบบอื่นแต่ไม่ใช่ว่าใช้มั่วประปรายไปทั่วนะ 

เช่น
'มีอยู่ครั้งหนึ่งหลังจากพอลลัสค้นพบว่าภูตประจำตัวของตน คารีมซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่ สามารถหลั่งน้ำตาออกมาเป็นยาพิษได้มากถึง

ยี่สิบห้าชนิด แอบตามฟลินน์กับแมนดาร์ เพื่อนของฟลินน์มายังทุ่งโอนีล'

อย่างตรงชื่อนกคารีม อาจจะเขียนแบบนี้
...ภูตประจำตัวของตน'คารีม'ซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่... หรือไม่ก็
...ภูตประจำตัวของตน คารีม ซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่...

     เว้นหน่อยเวลาอ่านจะได้ไม่รู้สึกว่าติดกันเป็นพรืด แต่พวกชื่ออะไรแบบนี้ไม่ต้องเน้นทุกครั้งก็ได้อาจเน้นตอนที่พูดถึงครั้งแรก ไม่ก็เน้นตอนที่

สำคัญ

     อีกอย่างๆประโยคข้างบน บ้างวรรคมันมาแบบงงๆ ตรง ...แอบตาม... คือแบบประโยคก่อนหน้านี้มันพูดถึงความสามารถของนกมันอ่ะ แล้ว

ประโยคต่อมาจะพูดถึงเหตุการณ์ต่อมาหลังจากพอลลัสค้นพบว่านกมันหลั่งพิษออกมาได้ใช่ไหม ก็น่าจะใส่ประธาน ผู้กระทำเข้าไปหน่อย ให้

ประโยคมันลื่นๆ อ่านแล้วไม่ติดขัด 

เช่น

'มีอยู่ครั้งหนึ่งหลังจากพอลลัสค้นพบว่าภูตประจำตัวของตน คารีม ซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่ สามารถหลั่งน้ำตาออกมาเป็นยาพิษได้มากถึง

ยี่สิบห้าชนิด เขาก็แอบตามฟลินน์กับแมนดาร์ เพื่อนของฟลินน์มายังทุ่งโอนีล'

หรืออาจใช่คำอื่นให้ประโยคมันลื่นๆไหลๆก็ได้

อันนี้แบบบอกว่าเป็นประโยคความคิด
"ฉันเข้าใจที่เธอดูเหมือนจะเป็นลมแบบนั้นนะ"บริตต้าพูด ก่อนจะกลอกตาขึ้นข้างบนให้เขาเห็นเพียงคนเดียว'เขามันมันน่ารำคาญ

ชะมัด'(เขียนตัวเอียงก็ได้)

อันนี้ประโยคตัวอย่างนะ ยังมีอีกเยอะ! แต่แค่ช่วงแรกๆบทหลังๆก็ดีขึ้นเรื่อยๆนะ


5.จากข้อสี่ เว้นหน่อยเวลาอ่านจะได้ไม่รู้สึกว่าติดกันเป็นพรืด โดยเฉพาะ ย่อหน้าที่มันยาวๆ ถ้าอธิบายง่ายๆก็เหมือนเวลาที่เราอ่านหนังสือต่างๆนาๆ ถ้ามันมีย่อหน้าเดียวทั้งหน้า ตัวอักษรเป็นพรืด คงไม่อยากอ่านกันหรอก มองแล้วแลดูเหนื่อยแล้วพาลจะสันหลังยาว นิยายเองก็

เหมือนกันย่อหน้าไหนแบ่งได้ก็แบ่งไป แต่ก็ระวังไว้หน่อยไม่ใช้แบ่งซะถี่เกิน แบบนั้นก็ไม่ดี 

6.บางประโยคคำเกิน! บางประโยคคำขาด! อันนี้เห็นบ่อย ตรงตัวเลย บางประโยคคำมันฟุ่มเฟือยเกินไป แต่บางประโยคมันก็ขาดเหลือเกินจนอ่านสะดุดบ่อยมาก 


7.การดำเนินเรื่อง จะบอกว่าช้าไปนิด แต่เนื้อเรือ่งในแต่ละตอนก็คุ้มค่าในการรอคอย การอัพนิยายสม่ำเสมอดีเป็นแบบนี้ให้ตลอดละกันนะ 


8.เนื้อเรือ่งจะบอกว่าแปลกก็แปลก ไม่แปลกก็ไม่แปลก มันเป็นแนวที่ค่อนข้างกึ่งแนวโรงเรียนนิดๆ แต่บทนำน่าสนใจ บทอื่นๆมาเริ่มเอื่อยๆ 

บางครั้งเป็ดขี้วีนอ่านแบบผ่านๆโดยเฉพาะบทหลังๆบางครั้งอ่านผ่านไป มันไม่น่าตื่นเต่้นเท่าไร 

9.ตัวละครทุกตัวจากในเรื่องแสดงเอกลักษณ์ของตัวเองออกมาค่อนข้างดีแต่เป็ดขี้วีนว่าผู้แต่งกล่าวถึงรูปร่างลักษณะบ้างก็ดี หน้าที่ของผู้เขียนคือทำให้คนอ่านมีจินตนาการใกล้เคียงกับเรือ่งที่เราเขียนมากที่สุด อย่าลืมนะ!!!

โดยรวมแล้วนิยายเรื่องนี้ถือเป็นนิยายที่ค่อนข้างน่าติดตาม (โดยเฉพาะกับนักอ่านสายนิยายแปล เพราะภาษาใกล้เคียงกันมาก) ก็พยายามพัฒนาต่อไปละกันเป็ดกับกระต่ายเป็นกำลังใจให้ 

อีกนิดสักเล็กน้อยก่อนจบ นักเขียนนิยายที่ดีต้องแต่งให้จบนะ ><
 
คะแนน :

                                            

                                   1) ชื่อเรื่อง                                                       8/10                                  

                                   2) คำโปรย(แนะนำนิยาย)                                    8/10                         

                                   3) ตัวละคร                                                       8/10

                                   4) การดำเนินเรื่อง                                              15/20

                                   5) ภาษา                                                           8/10

                                   6) พล็อต(โครงเรื่อง)/ความน่าสนใจ                           20/30

                                   7) ความพึงพอใจของผู้วิจารณ์                                        7/10         

รวม : 74/100                         

ถ้าเป็นเกรด ต้องเป็น 3 หรือ 3.5 หว่า

คะแนนมันก็แค่ตัวเลขอะนะ เวลาวิจารณ์ 2 ชั้วโมงนับจากเที่ยงคืน (แกทำบ้าอะไรตั้งสองชั่วโมงห่ะ!/กระต่ายโชกเลือด)

ขอบคุณสำหรับนิยายดี by กระต่ายโชกเลือดและเป็ดขี้วีน

ปล.ย้ำๆ

บทวิจารณ์ของกระต่ายโชกเลือดและเป็ดขี้วีนเป็นเพียงแค่ความคิดเห็นส่วนหนึ่งของผู้อ่านทั้งหมดเท่านั้น ทั้งกระต่ายและเป็ดไม่สามารถรับประกันได้ว่าคนอ่านจะคิดเหมือนกระต่ายโชกเลือดและเป็ดขี้วีนทั้งหมด