ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [แค้น]
---------------------------------
Ep 02 [แ้น]
-----------------------------------
พรึ่บ!!!!!
มิโนึผ้าห่มึ้นมาและนอนลบนเียนุ่ม
ผิแ่ว่าเียนั้นไม่ใ่เียอเา
"ทำบ้าอะไรเนี่ย"
แทฮยอนถอหูฟัออและหันมามอว้าใส่แรๆ
ให้ับนที่ถือวิสาสะเ้ามานอนในห้ออน
"อ้าว....นายเห็นัน้วยหรอ"
"เมื่อี้...เห็นทำเหมือนไม่เห็น"
มิโนลอยหน้าลอยาอบ
พร้อมลับพลิะแ้า หันหลัให้นที่นั่โวยวาย
"ออไป...."
แทฮยอนลุออาโ๊ะทำานเล็ๆ อเาในห้อนอน
เาระาผ้าห่มออานที่ั้ท่าทำเป็นหลับ
"หึ...."
มิโนยยิ้มมุมปาเล็ๆ ่อนะพูออมา้วยเสียวนๆ
ึ่มันแฝไป้วยวามรู้สึอผู้นะ
"แบบนี้....ัน็ไม่ไ้ไร้ัวนสำหรับนายนะสิ"
"ทำอย่าที่พู....ไม่เยไ้เลยนะ"
"นายนี่มัน นัม แทฮยอนริๆ"
พรึ่บ!!!!!
แทฮยอนเวี้ยผ้าห่มใส่มิโน เาึหน้าไม่พอใสุฤทธิ์
่อนะลับไปนั่ทำเพลที่ำลัแ่อยู่่อ
อนนี้แทฮยอนพยายามทำให้มิโนไ้เห็น ว่า......
ารไม่มีัวน มันเป็นยัไ
"นายทำเพลรัออแนวบัลลาไม่ใ่หรอ"
"ทำไมถึูรุนแรอย่าับเพลแนวร็อเมทัลอย่านั้นล่ะ"
มิโนยันอนมอแทฮยอนอยู่เียบๆ
เา้อนแทฮยอนรู้สึอึอั
นระบายอารม์ออมาโยารเาะแป้นีย์บอร์แรๆ
ึ ั ึ ั
"่วนี้เป็นท่อนแร๊ฟสินะ"
"เสียระแทีย์บอร์นาย ทำเอาันอย่าแร๊ฟเลย"
มิโนยั่อวนเพื่อเป็นารเอาืนไม่เลิ
เานอนฮัมเพลเบาๆ อย่าอารม์ี
รืน!!!! รืน!!!!
บรรยาาศประหลาๆ ถูทำลายล
เมื่อโทรศัพท์อแทฮยอนมีสายเรียเ้ามา
"ยัเลย...."
"ยัไม่่ว....."
"นายยัไม่นอนอีหรอ...."
"้อมหนัล่ะสิ..."
"ใล้เบิวส์แล้วสินะ"
"พยายามเ้าล่ะ..."
แทฮยอนนัุ่ยโทรศัพท์อย่าอารม์ี
เาไม่สนใว่ามีใรอีนอนฟัทุำในสิ่ที่เาพูอยู่
มิโนหายใิัับำพูีๆ ที่แทฮยอนมีให้นอื่น
เาเหลือบมอนาฬิาที่ฝาผนัห้อ
ในใ็อิไม่ไ้ว่า....ึื่นป่านนี้ สนิทันมาสินะ ถึโทรมาุย
แทฮยอนยัเพลิเพลินับารสนทนาไม่เลิ
ใบหน้าเล็ๆ นั้นมีรอยยิ้มอยู่ลอเวลา
สุท้ายมิโน็ลืมัวเาถอหายใเสียัออมายาวๆ
แทฮยอนหันไปมอ และเลือที่ะบบทสนทนาับใรบานทันที
"ไหนบอว่า....ไม่รู้สึอะไรแล้วไ"
"อบทำเป็นเ่"
แทฮยอนพูออมาลอยๆ แ่เาใวาท่าใส่มิโนอย่าอวี
"นายพูับันหรอ...."
"นายเห็นัน้วยหรอ"
มิโนลุึ้นาเียและเินเาไปหาแทฮยอนรหน้า
มือหนาส่ายไปมาอยู่ในระับสายาออีฝ่ายอย่ายียวน
แทฮยอนิ้ปานิๆ เาำลัิหาทาเอาืนนวนประสาท
และวามิสุโ่อเา็เริ่มึ้น
แทฮยอนถอเสื้อออ มิโนไ้แ่ยืนัวแ็
เพราะเาามวามิและารระทำออีฝ่ายไม่เยทัน
แทฮยอน้าวเท้าเ้าไปประินมิโน้อถอย
และถอย
และถอยอี
สุท้ายหลัอมิโน็ิับผนัห้อ
้วยวามสูที่ใล้เียัน สายาทัู้่ึอยู่ในระับเียวันอย่าปิเสธไม่ไ้
และแล้วแทฮยอน็่อยๆ เลื่อนหน้าเ้ามาใล้
และใล้
และใล้อี
นมิโนรับรู้ไ้ถึเสียและวามร้อนอลมหายใอนรหน้า
สายาพริ่มๆ ริมฝีปาสีสวยๆ ทุอย่ามันัเน
นมิโนใสั่น.....
เา้อลืนน้ำลายอึให่ลออย่ายาลำบา
วามิเริ่มฟุ้่าน นเาแทบะุมัวเอเอาไว้ไม่อยู่
ยิ่แทฮยอนยมือึ้นมาปัผมสีน้ำาลอัวเอ้าๆ
ริมฝีปาเผยินออเล็ๆ
่อนที่วาู่สวยะพริ้มาล.......
พรึ่บ !!!!!!
.
.
.
.
.
และไฟับ็ลทันที
"หึ....ยืนแ็....นานั้น"
"ไหนบอว่าไม่รู้สึไ"
แทฮยอนพูบ พร้อมับายามอล่ำ
มิโนรีบยืนัว้อทันที เพื่อปรับอศาให้บาสิ่ที่ล้ำหน้าออมา หายไป
แทฮยอนยิ้มเยาะเล็ๆ ่อนะเินไปนอนที่เีย โยไม่สนใ อาาศธาุ อย่า มิโน
แทฮยอนทำเหมือนว่าเาแ่่วนอน เินาปรือๆ มาปิไฟ เพื่อที่ะเ้านอน
แ่สำหรับมิโน เารู้ีว่ามันไม่ใ่
[ยั่วันัๆ ไอ้เ็แมว]
มิโนิในใ เาแ้นสุๆ
ที่แทฮยอนเอาืนเา้วยวิธีนี้ เาึพยายามหาทาเอาืน
"เฮ้ยย!!!!! "
"ลไปเี๋ยวนี้นะ"
แทฮยอนึ้นเสียไล่ทันที
เมื่อมิโนมุเ้ามานอนอยู่ในผ้าห่มผืนเียวับเา
"นาย็ิว่าัน...ไม่มีัวนสิ"
"ไม่มีัวน....."
---------------To be continued-------------------
Don't be too anal.
#ฟิอย่าเยอะ
รีบมา
พลารไหนออภัยฮับ
ใรอยามาม่า หน่วๆ
รอ่อนน๊าาาาาา
ราบบบบ อบุที่อ่านฮับ
:)
ไปฟัเลแ๊์น้อ Ikon น่ารัๆ ใสๆ ันเถอะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น