The Bird's Tale

ลำดับตอนที่ #2 : 1st tale: The time machine: บทนำ

    

   Time time machine: บทนำ 

กุมภาพันธ์,1965         

       

       ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง หิมะที่เริ่มตกปรอยๆข้างนอกนั้น ไม่ได้หยุดความวุ่ยวายของกรุงลอนดอนเลยแม้แต่น้อย รถรายังคงวิ่ง ผู้คนล้วนเดินขวักไขว ข้างนอกนั่นคงจะเย็นมาก ฉันคิด             

       

       มองเวลานิดหนึ่งจึงรู้ว่าตัวเองรอมานานแค่ไหนแล้ว ก็ได้แต่ถอนหายใจ แต่พอจะถอดใจลุกไปจากตรงนั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นคนๆหนึ่ง   

       

       เขายืนอยู่ตรงข้ามถนนหน้าร้านกาแฟ สวมสูทรสีดำ ไม่สิไม่ใช่แค่สูทร เขาแต่งสีดำไปทั้งตัว ฉันมองด้วยความสงสัย ไม่ว่าสูทร กางเกง เสื้อเชิ้ต แน็กไท หรือแม้แต่ผมตัดสั้นของเขาก็เป็นสีดำไปหมด คงมีแต่ตาของเขาที่มีสีอ่อน เขาตัวไม่สูงมากนัก ไม่ผอมไม่อ้วน ดูเป็นคนกลางๆธรรมดา ธรรมดาจนเกินไป ธรรมดาจนแปลกประหลาด      

       

       ธรรมดาจนแปลกประหลาด? คิดอะไรเนี้ย มันไม่ได้ไปด้วยกันเล้ย ฉันบ่นตัวเองในใจ     

       

       พอสัญญาณไฟเหลืองเปลื่ยนเป็นไฟแดง รถก็หยุด ผู้คนจากฝังตรงข้ามพากันข้ามมาอย่างว่องไว รวมถึงเขาด้วย     

       

       ไม่นานเสียงกระดิ่งประตูร้านก็ดังขึ้น ฉันหันไปมองผู้มาใหม่ เขาเองก็มองฉันพักหนึ่ง เขารีบเดินตรงเข้ามา ไม่ถอดเสื้อโค้ดด้วยซ้ำทั้งๆที่อากาศข้างในค่อนข้างอุ่น ฉันขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจ     

       

      "คุณเอมม่า ฟอร์จูน รึเปล่าครับ" เขาพูดขึ้น 

       ฉันเงยหน้ามองเขา ก่อนลอบสังเกตุเขาอย่างละเอียด ผมของเขาเป็นสีดำสนิทไม่ได้เป็นสีน้ำตาลเข้มหรอกตาเหมือนอย่างคนทั่วๆไป ฉันค่อยเลื่อนสายตามาจ้องตาเขา มันไม่ใช่สีน้ำตาลอ่อนอย่างที่ฉันเข้าใจแต่เป็นสีเหลืองทองอร่าม

       เขาเหมือนงุนงงไปชั่วครู่เมื่อฉันไม่ได้ตอบเขา "คุณเอมม่า ฟอร์จน ใช่ไหมครับ" เขาถามซ้ำ

       "คะ ใช่คะ" คำถามของเขาทำให้ฉันรู้ตัว เขายิ้ม "ต้องขอโทษด้วยครับที่มาสายซะขนาดนี้ ผมนีโอ ไทเมอร์" ฉันมองเขารู้สึกมีความหวังอีกครั้ง 

" ค่ะ ยินดีที่ได้พบคุณค่ะ คุณไทเมอร์ "

       เขานั่งลงตรงข้ามฉันก่อนจะพูดขึ้น"ยินดีเช่นกันครับ ผมได้ยินว่าคุณมีเรื่องต้องการจะปรึกษา"ฉันสูดลมหายใจลึก รู้สึกตื้นเต้นยินดีไปหมด"ค่ะ แน่นอน ต้องขอบคุณจริงๆที่สละเวลามาพบฉันนะคะ คุณไทเมอร์"