คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : EP.2: บ๊ายบายป๋าหนุ่ม ซีดีไปอยู่กับพี่กั้งละน้า
Kang’s Part
ตอนนี้ผมยืนรอไอแสบอยู่หน้าประตูบ้าน ถามจริงเถอะ ยัดบ้านใส่กระเป๋ามาทั้งหลังเลยรึไง จะขนอะไรมาเยอะแยะบ้านผมไม่ใช่ห้องเก็บของนะ
“สวัสดีนะ แหม่ ไม่ได้เจอกันนาน ยังไม่เปลี่ยนเลยนะ” พ่อซีดีทักทายพ่อของผม
“อะ ซีดีไหว้พี่เค้าซะ” ป๋าหนุ่มหันไปพูดกับเด็กขี้งอนที่ป่านนี้หน้าบู้บี้เป็นตัวอะไรไปแล้วก็ไม่รู้
“สวัสดีครับป๋าหนุ่มน้องซีดี” ผมชิงไหว้ตัดหน้าก่อน มีเหรอจะให้เด็กบ๊องๆมาทำหน้ามู่ตู้ๆ
“หวัดดีครับลุงปู” ซีดียกมือขึ้นไหว้คุณพ่อ แต่ เอ๊ะ แล้วทำไมไม่ไหว้ผมด้วย
“ไหว้ พี่เค้าด้วยสิ” ป๋าหนุ่มเอ็ดซีดี
“...” ไอแสบยังยืนตัวแข็ง พ่อของผมสบตากับพ่อของซีดีเพื่อจะบอกว่าไม่เป็นไร
“เอาเถอะๆ ยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกัน อยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละ” อืมก็จริง.... แต่ เดี๋ยวนะ ‘อยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง’ ไอ้คำพูดแบบนี้มันรู้สึกเหมือนการคลุมถุงชนยังไงไม่รู้สิ
“อือๆ แกก็ยังเงี้ย ไปยอมมันซะทุกอย่าง หัดตีๆดุๆมันบ้างก็ได้ เดี๋ยวมันจะกลายเป็นเด็กใจแตกไปซะก่อน” ป๋าหนุ่มสอน
“เอาน่า ถ้าใจแตกยังไงเดี๋ยวให้ลูกชายจัดการ” หืมม ลุกชาย งั้นก็ผมอะดิ แล้วไปเกี่ยวไรด้วยแว้
Cd’s Part
ผมลากกระเป๋าใบสีชมพูหวานแหววขึ้นไปชั้นบนหลังจากแยกกับป๋า ผมเพิ่งรู้เหตุผลที่ป๋าให้ผมไปอยู่บ้านพี่ชายขี้เก็กนั่น ก็คือป๋าต้องไปทำงานที่อเมริกาเป็นเวลา3เดือน TT TT คิดถึงป๋า แล้วซีดีน้อยจะอยู่ได้มั้ยเนี่ยยยย
“นี่นาย เดี๋ยวเอาของขึ้นไปไว้บนห้องฉันนะ” ไอพี่ขี้เก๊กพูดขึ้นมา แล้วเรื่องไรที่ผมจะต้องทำตาม ผมมาที่นี่ในฐานะแขกนะ
“ทำไม” ผมถาม
“เวลาพูดกับผู้ใหญ่ควรมีหางเสียงนะครับเด็กดื้อ” ไอ้พี่ขี้เก๊กดันผมชิดผนัง
“จะ จะทำอะไรอะ”
“ก็.....แค่สั่งสอนเด็กเฉยๆ” แล้วพี่ขี้เก๊กก็ผละออก
“ละ แล้ว พี่ชื่ออะไร”
“อยากรู้เหรอ”
“...” เปล่าสักหน่อย ใครเค้าอยากรู้กัน
“ตามพี่มาที่ห้องสิ ;P” ชิ คิดว่าจะเดินเข้าไปเหรอ.................................................................................................................................................................................ว่าแล้วผมก็เดินตามไปอย่างว่าง่าย อืม คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
“อืม นี่ห้องของฉัน..........................และนาย” อ้ออ ห้ะ
“มะ เมื่อกี้นายว่าไงนะ”
“ก็นี่ไง ห้องนาย อ้อ แล้วฉันก็ชื่อกั้ง นายจำไม่ได้เหรอ” กั้ง นายนั่นพูดเหมือนเราเคยรู้จักกัน
“แล้วผมเคยรู้จักคุณด้วยเหรอ”
Kang’s Part
“แล้วผมเคยรุ้จักคุณด้วยเหรอ” เอ๊ะ ทำไมน้องถามผมแบบนั้นล่ะ ทำอย่างกับจำไม่ได้
“ตกลงซีดีจำพี่ไม่ได้จริงๆเหรอฮึ” ผมถามแล้วก้าวเท้าไปข้างหน้าหนึ่งเก้าแล้วถามน้องด้วยความงงๆ
“ถ้าจำได้ผมจะถามพี่หาพระแสงเลเซอร์อะไรล่ะครับ” น้องเอียงคอถามผมด้วยความงง น่าฟัดชะมัด เห้ย ไม่ได้ๆใจเย็นไว้ๆ
“ชื่อกั้ง รู้แล้วก็รีบจัดของซะ แล้วเอากาแฟไปให้ฉันข้างสระน้ำด้วย” ต้องเข้าโหมดโหดครับ เดี๋ยวเด็กมันใจแตก
“ห้ะ”
Cd’s Part
“ห้ะ” ให้ผมเอากาแฟไปให้เนี่ยนะ คิดยังไงเนี่ย แค่ถือแก้วกาแฟผมนี่มือสั่นเลยคับ
“อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย” ดูเหมือนพี่แกจะเข้าโหมดโหด
“สอนกังนัมสตายให้ลูกท่านเต้น” 5555 บอกแล้วเรื่องต่อสำนวน ผมนี่เป็นเลิศเลยนะครับ
“....เสร็จแล้วตามไปด้วย ไม่ใส่น้ำตาลนะ” ดู ดู๊ ดู สั่งไว้แล้วก็ไป
ว่าแล้วผมก็ลงมือจัดแจงเสื้อผ้า แล้วเดินไปที่ห้องครัว
“เออ ใส่อะไรก่อนนะ.... อันนี้ละกัน อืม คงใช่มั้ง ไม่ใส่น้ำตาลงั้น..........................ใส่เกลือละกัน ไม่หวานแต่เค็ม น่าจะเหมาะกับพี่ขี้เก็ก แล้วก็นั่น นู้นนี่โน้น อะ น้านนนน นู้นนนน โน่นนนน” เฮ้ออ เสร็จสักที ใส่ไรเยอะแยะเนี่ยห้ะ อ้อ ลืมอีกอย่างนึง.........วิปครีม .........
โอ้ยย ตายละเด็กน้อย ใส่อะไรลงไปบ้างเนี่ยยย ดูสิ คุณชายจะเป็นยังไง แล้ว เอ่อออ กาแฟร้อนบ้านหนูใส่วิปครีมเหรอคะ
555555 ต้องรอดูว่างานนี้คุณชายของเราจะเข้ารพ.มั้ย
ความคิดเห็น