กระบี่ผู้กล้า

ลำดับตอนที่ #2 : ผู้นำสาร

   ครบสามเดือน
       ตลอดเวลาสามเดือนที่แล้ว พระนางได้เชิญบัณฑิตทั่ว
อาณาจักร มาถามว่าที่ใดคือ เขามรกต
       แม้แต่ราชบัณฑิต จอหงวนใดๆก็มิเคยได้ยินชื่อ เขามรกตเลย!
"ท่านพี่เพค่ะ ชายผู้นั้นคงจะปดเรากระมังเพค่ะ!
เขามรกตคือที่ใดท่านพี่รู้รึไม่เพค่ะ" พระนางตรัสด้วยความหวัง
อันริบหรี่เต็มที พลางกุมพระหัตถ์ฮ่องเต้ที่บรรทมอยู่  น้ำพระเนตรไหลด้วยความเ
  ทันใดนั้น
   "องค์หญิงเล็กเสด็จแล้ว"
  องค์หญิงเซี่ยวหนิง ชันษา สิบหกปี
 พระพักตร์งดงาม น่ารัก
   "ท่านแม่คุยกับท่านพ่ออีกแล้ว"
น้ำเสียงอ่อนโยนสมเป็นพระราชธิดา
  "ลูกแม่!"พระมเหสีไม่ใคร่ให้ลูกเห็นนำตารีบเช็ดแล้วตรัสว่า
  "แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ต้องมาหาท่านพ่อคนเดียวแบบนี้"
 "ลูกมีเรื่องจะถามท่านแม่เพค่ะ เห็นพวกแม่ครัวที่ห้องเครื่อง
 พูดกัน"
 "อะไรน่ะ! ไปเที่ยวเล่นที่ห้องเครื่องอีกแล้วเหรอ!"
 พระมเหสีพูดพลางเอามือมาตี 
"เดี๋ยวก่อนท่านแม่ที่ลูกจะถามคือเห็นเค้าพูดกันว่าวันนี้จะครบสามเดือน
อะไรนี่แหละเพค่ะ"
   "สามเดือน! เขามรกต!" มเหสีตรัสด้วยเสียงอันดัง
"ท่านพี่เดี๋ยวหม่อมฉันมา ลูกไปกับแม่เร็ว" พระมเหสีรีบจับแขนองค์หญิงแล้วรีบไปทันที ขณที่พระธิดายัง งงๆ
  ทันทีที่กลับถึงตำหนัก   
"เด็กๆ เตรียมโต๊ะอาหาร รับจอมยุทธ์" 
 ไม่เกินสามนาที่โต๊ะอาหารก็พร้อม พระนางพร้อมเซี่ยวหนิงประทับนั่ง
 อีกไม่นานจะครบเวลาสามเดือนแล้ว
 "อะไรกันท่านแม่ " องค์หญิงตรัสถาม
 "เวลาผู้นั้นมา ลูกรักษามารยาทด้วย" มเหสีสั่งสอน
 "ผู้นั้น อะไรเพค่ะ"
 ทันใดนั้น ปรากฏจอมยุทธ์หนุ่มผู้หนึ่งเหาะมาเหมือนเมื่อสามเดือนก่อน
 "นั่นไงลูก  อ้ะ!" อยู่ดีๆทำไมพระนางถึงตกใจ?
 "ท่านเป็นใคร ท่านไม่ใช่คนที่ข้ารอนี่"
 "ประทานอภัยด้วยพะย่ะค่ะ พี่ข้าตายไปเสียแล้วเมื่อวันก่อน ข้าเป็นตัวแทน"
 "อะไรกัน?ๆ" หนทางสุดท้ายหมดแล้วหรือ
 "แต่ก่อนตายท่านพี่ฝากสารนี้ ให้ถวายท่านให้ได้"
 "เอามาดูซิ" ความหวังเล็กๆปรากฏ
                                      หม่อมฉันเสียใจที่ไม่อาจรักษาสัจจะ
                             แต่พอรู้มาบ้างถึงเบาะแสเขามรกต 
                             เขามรกต ก็คือหอหยกในวังหลวง
                             ส่วนกระบี่ก็น่าจะอยูในนั้น
                                        ทูลลา