ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (EXO X YOU) BOYS DANGEROUS !!! สาวซื่อกับเจ้าหนี้เอาแต่ใจ

    ลำดับตอนที่ #2 : BOYS DANGEROUS !! 2 อันตราย

    • อัปเดตล่าสุด 17 เม.ย. 58


    MELOD
    เ้G Minor!



    ุ่เอี๊ยดดด ..


    รถคันหรูจอดอย่างเชื่องช้า หลังจากมาถึงที่หมาย 
    ณ คฤหาสถ์ EXODUS




    ฉันมาถึงคฤหาสถ์แห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ๆฉันต้องมาทำงานบางอย่าง เพื่อชดใช้หนี้
    ฉันชื่อ 'นานึล' ลูกสาวเพียงคนเดียวของ ครอบครัว 'จอง'


    ตึก ตึก ตึก

    เสียงฝีเท้าของเหล่าผู้ทวงหนี้ และ หญิงสาวที่เดินเข้ามาพร้อมกัน



    แอ๊ดดด !!



    ประตูบานใหญ่ถูกเปิดขึ้นเมื่อชายทั้ง 3 คนพร้อมกับหญิงสาวมาถึง


    ตอนนี้ฉันเดินมาที่ห้องๆหนึ่ง ลักษณะของห้องนี้ค่อนข้างหรู เป็นอย่างมาก
    ภายในห้องถูกตกแต่งด้วยเครื่องประดับ ที่มีราคาแพงหลักแสน
    ซึ่งฉันไม่มีวันที่จะหาเงินมาซื้อของพวกนี้ได้
    เมื่อเดินเข้ามาในห้องฉันกลับพบแต่ความว่างเปล่า
    ไม่มีใครอยู่ภายในห้อง มีแค่ฉันกับพวกเจ้าหนี้ 

    "รออยู่นี่นะ เดี๋ยวนายของพวกฉันก็มา แล้วอย่าหนีไปใหนนะ ไม่งั้นฉันไม่รับรองความปลอดภัยของพ่อกับแม่เธอ" เจ้าหนี้ทั้ง 3 พูดจบก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ทิ้งฉันไว้ภายในห้องเพียงคนเดียว




    แอ๊ดดด ...


    ฉันนั่งรอนานกว่า 20 นาที ก็ยังไม่เห็นใครเข้ามาภายในห้อง จนกระทั่งเสียงประตูเปิดออกอีกครั้ง

    ฉันก็พบกับ
    .
    .
    .
    .
    ร่างของชายทั้ง 12 คน เดินเข้ามาด้วยท่าทาง 'น่าเกรงขาม' แต่สำหรับฉันพวกเขาน่ากลัวซะมากกว่า



    "อ่า.. นี่หลอผู้หญิงคนที่จะมาทำงานใช้หนี้แทน พ่อกับแม่ของเธอ อืม น่าตาก็น่ารักดีนะ หึ!" ผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้น หลังจากเข้ามาภายในห้อง 

    "ก็น่ารักดี อืมม ว่าแต่เราจะให้เธอทำงานอะไรดีน้าา สงสัยคงต้องทำงานที่มัน 'หนักๆ' ซะแล้วซิ หึหึ" ผู้ชายอีกคนพูดขึ้น

    เขาเน้นคำว่า หนักๆ ซึ่งมันทำให้ฉันกลัวมากจนตัวสั่น

    "พอๆ อย่าพึ่งคุยอะไรกันเลย ว่าแต่เธอชื่ออะไร?" ชายอีกคนหนึ่งพูดขึ้น เพื่อขัดคอชายทั้ง 2 คน

    "ฉัน...ชะ..ชื่อ..จอง..นะ...นา นานึลค่ะ" ฉันพูดแนะนำตัวออกไปด้วยนํ้าเสียงสั่นๆ 

    "จอง นานึล? ชื่อเพราะดีนี่" ชายคนหนึ่งพูดขึ้น
    "งั้นพวกฉันก็ขอแนะนําตัวบ้าง" ชายคนเดิมพูด

    "ฉันชื่อ ซูโฮ เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้  และพวกเราทุกคนคือเจ้าหนี้ของพ่อกับแม่เธอ" ผู้ชายคนแรกแนะนำตัว 

    "ฉันชื่อ คริส ยินดีที่ได้รู้จัก ต่อจากนี้เราคงจะได้รู้จักกันมากขึ้นนะ 'นานึล' " เขาพูดแนะนําตัวก่อนจะแสยะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

    "ฉันชื่อ ชานยอล ยินดีที่ได้รู้จัก บอกไว้เลยนะ ถ้าหลังเที่ยงคืนเธอออกมาจากห้อง ฉันขอไม่รับรองความปลอดภัยของเธอ" เขาพูดด้วยนํ้าเสียงที่เจ้าเล่ห์ คำพูดของเขาทำให้ฉัน ต้องก้มหน้าลงทันที


    "ฉันชื่อ เซฮุน ขอเตือนเอาไว้อย่างนึงนะ อย่าไว้ใจทุกคนที่อยู่ที่นี่ 
    เพราะทุกอย่าง...มันเป็นแค่ภาพลวงตา" เขาพูดจบพร้อมกับมองมาที่ฉัน ก่อนจะยิ้มที่ทำให้ฉันใจสั่น ทำไมกัน!?

    "เฮ้ๆ พูดบ้าไรของนายกัน ไม่ต้องไปสนใจคำพูดของมันนะ ฉันชื่อ ไค ยินดีที่ได้รู้จัก ต่อจากนี้เราคงจะได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น อีโมติคอน smile  คนที่ชื่อ ไค แนะนำตัวกับฉันก่อนจะยิ้มหวานปนร้ายกลับมาให้ "  

    "ฉันชื่อ เทา ยินดีที่ได้รู้จัก" เขาพูดเพียงแค่นั้น สั้นๆ สายตาที่มองมาเหมือนไม่ค่อยชอบฉันซักเท่าไหร่ ทำให้ฉันรู้สึกกลัวยิ่งกว่าเดิม


    "ฉันชื่อ แบคฮยอน ยินดีที่ได้รู้จัก อยู่ที่คฤหาสถ์หลังนี้ ฉันว่าเธอต้องระวังตัวมากขึ้นนะ" ทำไมคนในบ้านหลังนี้ ชอบยิ้มแปลกๆกันจัง

    "ฉันชื่อ ดีโอ นะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ^___^
    ถ้ามีอะไรก็ปรึกษาฉันได้นะ" ผู้ชายคนนี้ ยิ้มให้ฉันด้วยความเป็นมิตร ทำไมเขาถึงน่ารักจัง 


    "ฉันชื่อ ลู่หาน ยินดีที่ได้รู้จัก อย่ามองฉันแบบนั้นนะ ฉันแมนแท้เลยนะ" ผู้ชายคนนี้ รีบยั้งความคิดฉันเอาไว้ก่อน ฉันคิดว่าเขาคนนี้ หน้าสวยมาก เผลอๆอาจจะสวยกว่าฉันอีก แต่เขาคงไม่ชอบให้ใครมาพูดแบบนี้


    "ฉันชื่อ เลย์ ยินดีที่ได้รู้จัก ^^" เขาแนะนำตัวพร้อมกับส่งยิ้มหวานจนแก้มบุ๋ม อ่า น่ารักจัง 

    "ฉันชื่อ ซิ่วหมิน ยินที่ได้รู้จัก เธอคงต้องอยู่กับพวกเราไปอีกนานเลยนะ" เขาแนะนำตัวด้วยคำพูดที่ดี แต่สีหน้ากลับไม่สื่อถึงคำพูดที่เขาพูดเลย เหมือนกำลังไม่พอใจ


    "ฉันชื่อ เฉิน ยินดีที่ได้รู้จัก ขอให้เธออยู่บ้านนี้อย่าง 'ปลอดภัย'นะ"
    ท่าทางเขาก็ดูไม่มีผิดไมมีภัย แต่คำพูดที่เขาพูดนั้น มันทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ



    "ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆคนค่ะ ต่อจากนี้ฉันจะมาทำงานชดใช้หนี้แทนคุณพ่อคุณแม่ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ"
    ฉันกล่าวคำทักทายกลับไปให้พวกเขา เพื่อเป็นเคารพผู้ที่จะมาเป็น 'เจ้านาย' ฉันในอีกไม่นาน


    "แน่ใจนะ ว่าเธอต้องการฝากเนื้อฝากตัวกับพวกฉัน" ผู้ชายที่ชื่อ แบคฮยอน พูดขึ้น
    พร้อมกับส่งยิ้มที่ดูชั่วร้ายกลับมา


    "อะ..เอ่อ คะ .. ค่ะ" ฉันตอบแบบงง นี่เขาถามอะไรของเขาเนี่ย

    "หึ! งั้นก็ดี ตั้งใจทำงานซะล่ะ หนี้ของครอบครัวของเธอจะได้หมดเร็วๆ" ซูโฮพูด

    "ค่ะ " ฉันตอบรับก่อนจะก้มหัวเป็นเชิงเคารพ

    "งั้นเดี๋ยวฉันพาเธอไปที่ห้องนอนละกันนะ" ไคพูดชวนฉัน ก่อนจะจับมือแล้วลากฉันขึ้นไปชั้นบน เพื่อที่จะไปดูห้องนอนของฉัน ตลอดการอาศัยอยู่ที่นี


    ่ฉันเดินตามไคมาเรื่อย จนมาหยุดอยู่ที่ห้องๆหนึ่ง ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นห้องของฉัน



    "อ๊ะ นี่ห้องของเธอนะ เดี๋ยวฉันพาเข้าไปดู"

    "ค่ะ"


    ไคเปิดประตูห้อง ก่อนจะพาฉันเข้ามาดูภายในห้อง


    ว้าว~ !! ห้องนี้สวยมากเลย 

    ฉันเดินสำรวจห้องไปเรื่อย ๆ ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ เตียงนอนแสนหรู ซึ่งฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าชาตินี้จะได้มีโอกาสมานอน มันหรูมากจริงๆ หลังจากฉันสำรวจห้องเสร็จแล้ว กำลังจะหันไปขอบคุณไค ที่พาฉันมาส่ง
    แต่ต้องชะงักเมื่อ...


    "อ๊ะ ! ขอโทษทีค่ะ ฉันไม่ทันมอง" ฉันหันหลังไปชนกับแผงอกของไค ก่อนจะกล่าวขอโทษ


    "อ๊ะ ..! คะ...คุณ จะทำอะ...อื้อ!!" ไม่มีคำตอบจากไค แต่กลับเป็นปากของเขาที่ประกบลงมาที่ปากของฉัน แทน

    ฉันตกใจมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเขาจับข้อมือของฉันไว้แน่น ไม่ยอมให้ดิ้นได้เลย

    จูบของเขานั้นร้อนแรงมากจนฉันรู้สึกถึงมัน เขาสอดลิ้นเข้ามาภายในโพรงปากของฉันและกระหวัดไปมา ฉันตกใจมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทำไมกัน ในตอนนี้สมองของฉันเบอไปหมด ภาพทุกอย่างดูเลือนลาง เพราะเขาไม่ยอมให้ฉันได้มีอากาศหายใจเลย 
    "นี่เธอคงยังไม่รู้สินะ ว่างานที่เธอต้องทำน่ะ มันก็งานแบบที่ฉันทำกับเธอวันนี้แหละ มันก็ไม่ยากนะ ง่ายๆ แค่เธอมอบทั้งร่างกายให้พวกฉันเอ๊งง หนี้ของเธอก็หมดแล้ว" เขาถอนจูบก่อนจะบอกถึงงานที่ฉันต้องทำในบ้านหลังนี้ ซึ่งมันไม่ใช่งานอย่างที่ฉันคิดไว้เลย 
    "ฉันต้องทำงานแบบนั้นจริงๆหลอค่ะ ทำไมกัน แทนที่พวกคุณจะใช้ให้ฉันทำงานที่สามารถทำให้คุ้มกับหนี้ที่ครอบครัวฉันติดอยู่ แต่คุณกลับให้ฉันทำงานแบบนี้ทั้งๆที่ฉัน..ยังไม่เคยเลยด้วยซํ้า" ฉันถามเขาด้วยนํ้าเสียงที่เหมือนกำลังจะร้องให้ 

     .... ใช่ ฉันกำลังจะร้องไห้


    "ไม่ต้องรู้หรอกทำไม แล้วไอเรื่องเคยไม่เคยมันก็เรื่องของเธอ เดี๋ยวเธออยู่นานๆไปก็ชินเอง เผลอๆเธออาจจะครางออกมาเสียงหวานเลยก็ได้นะ หึหึ จำไว้นะ ว่าเธอคือ 'ของเล่น' ของพวกฉัน ไม่มีสิทธิ์เถียงอะไรทั้งนั้น" ไคพูดก่อนจะเดินออกไปจากห้อง


    'นี่ฉันต้องทำงานนี้จริงๆหลอ ฉันไม่ใช่ของเล่นนะ ทำไมกัน ชีวิตฉันถึงต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทำไมกัน ?'
    หญิงสาวคิดในใจพร้อมกับฟลุบร้องให้อยู่บนเตียง


    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .

    'นี่ก็แค่เริ่มต้นเท่านั้นแหละ

    เพราะต่อจากนี้ เธอจะต้องเจอมากกว่านี้
    โดยไม่มีการปราณีใดๆ ทั้งสิ้น'


    ใครคนหนึ่งกล่าวไว้ ?


















    สวัสดีหลีดเดอร์ทุกคนน๊า นี่ก็เป็นนิยาย exo x you เรื่องแรก ที่ไรท์แต่งนะค่ะ อาจจะยังไม่สนุกเท่าไหร่ แต่ไรท์จะพยายามมากขึ้นค่ะ 
    ขอบคุณทุกคนที่หลง? เข้ามาอ่าน มาเม้นต์ นะค่ะ ขอบคุณค่ะ

                                            >> ถ้าจะให้ดี เม้นบ้างก็ดีน๊าา เพื่อกำลังใจของไรท์ผู้นี้ <<<

    MINOR
    MELODY
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×