High school of lifE

ลำดับตอนที่ #2 : ย้ายๆๆ

   ผมเตรียมผ้าขนหนู,เสื้อผ้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำที่เป็นสังกะสีแยกออกจากตัวบ้าน น่ากลัวจุงงง ยังดีที่มีไฟในนี้นะเนี่ย แต่ว่าลมพัดทีนี่...เย็นทุกรูขุมขนกันเลยอ่ะคร้าบบบ 

   ของในห้องน้ำมีโอ่งใบนึง ส้วมอันนึง กระจก ขัน แล้วก็ขวดครีมอาบน้ำ แล้วก็นะ น้ำแม่งอย่างเย็นเลยอ่ะ555 T^T เห้ออออไอ้รอยใบไม้เนี่ยมันทำผมคาใจชะมัด ทำไมพี่นิวหาว่าผมโม้...ทั้งๆที่มันอยู่ตรงนี้...หรือผมโดนพี่นิวอำ? ช่างเถอะ เบื่อหน้าพี่นิวละ อาบน้ำกันดีกว่า~

   ผมค่อยๆหยิบขันขึ้นมา ตักน้ำ แล้วมองน้ำที่อยู่ในขัน พลางสูดหายใจเข้าลึกๆ ถ้าค่อยๆราดก็จะหนาวนาน ต้องราดทีเดียวถูสบู่ด่วนๆแล้วล้างให้ว่อง คงต้องเป็นงั้นสินะ - -" ผมตัดสินใจยกขันน้ำขึ้นมาแล้วราดทันที อย่างที่คิดครับ ตัวผมสั่นอย่างไร้ความปราณี ถึงจะเป็นงั้นผมก็ไม่ได้หยุดชะงักแต่อย่างใดผมยังคงราดต่ออย่างที่เคยทำมาแล้วเกือบ3เดือน ผมเอื้อมมือเตรียมกดครีมอาบน้ำ...แต่เหลือบไปเห็น ขาของตัวอะไรซักอย่างอยู่ใต้ที่กด ขาแบบนี้...คุ้นๆเนอะ...เหมือน...ขาแมงมุมเลย = = ถ้ากดสบู่ก็จะทับแมงมุม ถ้าแมงมุมฉลาดหน่อยก็จะวิ่งออกมาไต่มือผม ทำไงดีวะทีนี้ และแล้วสมองอันชาญฉลาดของผมก็ปิ้งไอเดียขึ้นมา...เอาวะ!ลองดูไม่เสียหาย ขอโทษนะแมงมุมT^T

   โครม!!!

   ผมปัดขวดให้ตกลงไปบนพื้น เป็นดังคาด!แมงมุมวิ่งออกมาแต่มันกลับยืนอยู่ข้างๆขวด ให้ทาย ผมกล้าหยิบขวดไหม? แน่นอนครับ ไม่กล้าหยิบ = = แถมมันยังยืนจ้องหน้าผมอย่างกับจะกินเลือดขยี้เนื้อผมขนาดนั้นใครจะกล้าหยิบ- -^ (มโนล้ำ) เอ๊ะหรือผมคิดไปเอง?555 

   ผมมองซ้ายขวาหาตัวช่วย นั่น!!!ใบไม้สีเขียวเท่าที่ดูแล้วน่าจะเป็นใบมะม่วงมันคงจะขึ้นมาแล้วอยู่ห่างจากนิ้วผมสองคืบ ถือเป็นระยะห่างที่มีความปลอดภัยต่ำ แต่จะทำไงได้ สิ่งที่จะช่วยเขี่ยมันมีแค่นี้ ตอนแรกกะจะเอาหินขัดวางทับเบาๆ แต่ประเด็นคือ ไม่มีหินขัดครับ ในที่สุดผมหยิบใบไม้มาแล้วช้อนแมงมุมขึ้น

   'เจ้ามนุษย์ไร้มารยาท เอาข้าลงนะ!!!' 

   'ห่ะ...เสียงใคร???'ผมคิด

   'เสียงข้านี่แหล่ะ!!!'

   'ข้าไหน?' ผมหันซ้ายขวาหาเจ้าของเสียงเล็กแต่พอจะรู้ว่าเป็นเสียงของผู้ชาย

   'ฮึ่ยยยเจ้ามนุษย์ ก็ข้านี่ไง แมงมุมที่เจ้าทำตัวไร้มารยาทด้วยเมื่อกี้'

   'มะ...แมงมุมพูดได้???'

   'ข้าเปล่าพูด แต่เจ้าอ่านความคิดข้า!'

   'บ้าหรอ ข้าเป็นคนนะเห้ยยยย'

   'เจ้าไม่ใช่คนธรรมดา'

   'ห่ะ!!!!'

   'เจ้าเป็นผู้สืบทอดเผ่าพันธ์พฤกษาแล้ว'

   'มะ...ไม่จริงน่า ทั้งอ่านความคิดแมงมุม สืบทอดเผ่าพันธ์พฤกษา...ก็แค่ความคิดของเรา'ผมพยายามคิดในแง่ดีแน่นอนว่า เสียงเล็กๆต้องดังขึ้นมาทำลายความคิดโลกสวยของผม

   'จริง เตรียมตัวย้ายโรงเรียนได้เลยเจ้าหนู เจ้าต้องได้รับการอบรมจากโรงเรียน High school of life เพื่อใช้สิ่งที่เจ้าเป็นให้เกิดประโยชน์สูงสุด'

   'เหอะ ใครอำฉันออกมาเดี๋ยวนี้!!!!!!!'

   'มนุษย์ปัญญาอ่อน!' ...จุกครับจุก 'พรุ่งนี้ รับรองได้ จะมีจดหมายมาที่บ้านเจ้าข้าต้องไปล่ะ ถ้าเจ้าทำตัวไรมารยาทกับเผ่าพันธ์แมงมุมของข้าอีกล่ะก็ ข้าจะช่วยกันปล่อยพิษให้เจ้าาาาาาาา'

ว่าแล้วแมงมุมน้อยน่ารักก็ชักใยลงไป

   ...งี่เง่า...งี่เง่าที่สุด เป็นไปไม่ได้ เถาวัลย์กัดจนประสาทหลอนไปแล้วแหงๆเรานี่ก็ย้า เถาวัลย์ที่ไหนกัดคนได้ เมาอะไรวะเราาาาาาผมรีบอาบน้ำแล้วเข้านอน ราตรีสวัสดิ์ทุกคนน่ะครับ

   วันรุ่งขึ้น

   ผมเดินออกจากห้องของผม แล้วไปอาบน้ำ ทำกิจวัตรประจำวันตามปกติ ผมกำลังจะกินข้าวเช้า อืมครับ บ้านเงียบแปลกๆ มีอะไรรึปล่าวนะ?อีก2วันก็จะเปิดเทอมละคงไปเตรียมซื้อชุดใหม่ให้น้องๆผมล่ะมั้งครับ คงจะเป็นงั้นแน่ๆ 

   ผมนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ อ๊ะ เคโรโร๊~~~~~~ ผมไม่รู้ว่าตัวเองดูเคโรโระไปนานเท่าไหร่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเรื่องจดหมายย้ายโรงเรียนนั่นด้วย(ไม่สนใจแต่นึกถึง55)แต่ตอนนี้พี่สาวกับป้ากลับมาละครับ ไม่นานนักโทรศัพท์คู่ใจของผมก็สั่น คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากแม่ของผม ผมกดรับแล้วเอามาแนบกับหู

   "ครับผม"

   [รัณแม่กำลังจะไปรับนะ หนูต้องย้ายโรงเรียนนะลูก]

   "ห้ะะะะะ"

   [ไม่ห๊ะแล้วไปเก็บของเดี๋ยวนี้ ต้องไปถ่ายรูป กรอกเอกสาร มอบตัว หารูมเมท เก็บของเดี๋ยวนี้!]

   "แต่แม่ครับ ผมไม่อยาก.."

   [ต้องย้าย!ไปเก็บของ]

   "แม่...ทำไมต้องย้ายอ่ะะะ"

   [ก็ลูกสืบทอดเผ่าพันธ์พฤกษา ไปเหอะน่า โรงเรียนประจำไม่น่ากลัวหรอกแม่สนิทกับผู้อำนวยการด้วยเร็วๆเลย!]

   "แต่ แม่..."

   [ตู้ดๆๆๆ]

   เวรกำT^T ใครก็ได้ ช่วยด้วยยย

-------------------------------------------------------------

แล้วก็ได้มาอัพต่อ พอดีว่า โทรศัพท์ casd พังแต่ยังดีที่อยู่ในประกัน casdเลยส่งเข้าศูนย์ไป5555เค้าซ่อมไม่ได่เลยให้เครื่องใหม่มาค่ะ แล้วเนื้อหาที่แต่งไว้ดันอยู่ในเครื่องเก่า casd นี่น้ำตาตกเลย ช่างมันค่ะๆๆๆ พอมานั่งมองเนื้อหาที่แต่งเองแล้ว  casd ว่ามันสั้นไปเนอะ งั้นตอนต่อๆไปจะแต่งให้ยาวขึ้นนะคะ ^^ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะค้า~