คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 : เลิฟยู
“ปล่อยโพ้มมมมมมมม TOT!!!”
เสียงชายหนุ่มผมสีดำขลับตะโกนขึ้นอย่างตกใจ เพราะพอตื่นขึ้นมาตัวเองก็อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ แถมยังมีผู้หญิงใส่สูทแบกปืนรายล้อมตัวเอง ชายหนุ่มคร่ำครวญอยู่สักพักก็มีสาวสวยเดินมาอยู่ตรงหน้าแล้วเหลือบมองเขาด้วยสายตาประมาณว่า ‘น่าสมเพส’ ซึ่งสาวสวยคนนั้น...
...ก็ฉันเองแหละ ^O^
“สวัสดี นายเลิฟยู หวังว่าคงนอนหลับสบายดีนะ หลับลึกเชียว” ฉันถามและยิ้มเยือกเย็น
“นี่เธอน่ะ!!! จับฉันมาทำไม! ฉันทำอะไรให้! TOT”
“นายไม่ได้ทำอะไรให้ฉันหรอก แต่ทำให้เพื่อนฉัน!!!”
“เพื่อน?”
“ใช่! นายจำเธอคนนี้ได้มั้ยล่ะ...” ฉันผายมือไปทางยัยอิมเมจที่ทำหน้าสะใจที่สุดที่เคยเห็นมา -_-;;; ซึ่งยัยนั่นอยู่ข้างหลังฉัน
“เธอ!!!”
“หึ!” อิมเมจแค่นหัวเราะ
“...ใครอ่ะ =_=?”
“กรี๊ดดดดดด!!! แก มันจำฉันไม่ได้อ่ะ โหดร้ายมากกกกก จัดการมันเดี๋ยวนี้เลยนะ!! TOT”
“ฮึ ไอ้สมองปลาทองเอ้ย ฉันจะบดนายให้เละและเจ็บปวดที่สุด หึๆๆ เพราะนายอยู่ในกำมือของฉันแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ”
“ยัยปีศาจจจจจ T^T”
“ขอบคุณ สาวๆนี่มันก็เย็นมากแล้ว ให้คนอื่นมาเปลี่ยนตัวผลัดเวรกันนะจ๊ะ เดี๋ยวฉันไปอาบน้ำแล้วจะมาดูความเรียบร้อยอีกที ^^” ฉันหันไปบอกสาวๆ
“ค่ะ!!!” แล้วพวกเธอก็ขานรับ
“อ้อ เกือบลืม”
“คะ??”
“ให้แพทตี้ไปถูหลังเหมือนเดิมด้วยนะ”
“รับทราบค่ะ”
โฮะๆๆๆๆวันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขมากเลย รู้ป่ะ
Loveyou Part
อ้ากกกกกกกกก!!! นี่มันอะไรวะเนี่ย T^T ยัยสวยนั่นจับผมมาทำไม สวยแต่โคตรแสบเลยอ่ะ ผมนอนของผมอยู่ดีๆก็มาลักพาตัวผมไป แถมเป็นที่ๆลึกลับจนสัญญาณของไอ้บ้าอัจฉริยะอย่างไอ้เคียวยะตรวจจับไม่ถึงด้วยยยย! ดูขนาดตอนนี้สิ ยัยสูทโหดเดินไปเดินมา ระแวดระวังไม่ให้ผมกระดิกเลย นี่สงสัยว่า ถ้าผมยกขาขึ้นตด ลูกตะกั่วคงฝังในแน่ T^T
เอ๊ะ ยัยนั่นดูลอกแลกๆแปลกๆแฮะ มีอะไรหรือเปล่าหว่า...
“อูย....” ไอ้เสียงเสียวๆนั่นมันอะไร เล่นเอาผมงี้ (ตัว) แข็งเลยอ่ะ ดูนางสิ ขนแขนแสตนด์อัพเลย
“โอ้ย! ปวดขี้ว่ะ แค่แปปเดียวคงไม่เป็นไรมั้ง”ว่าแล้วนางก็รีบวิ่งไปอีกทางและหายไปในเงามืดอย่างรวดเร็ว
หึ! อย่าคิดว่าผมอ่อนนะ ดูนางนี่ประมาทจริงๆเลย วางกุญแจไว้ไม่เอาไปด้วย คราวนี้เสร็จผมล่ะ หึๆๆ (-__, - )
กริ๊ก
ผมไขกุญแจอย่างเบามือและรีบย่องออกจากคุกอย่างรวดเร็ว อ่าวววว... แล้วคราวนี้จะไปทางไหนเนี่ยยยยย ไปทางที่ยัยสูทโหดวิ่งไปคงไปเจอห้องน้ำ ไปอีกทางแล้วกัน TOT
ย่อง... ย่อง... ย่อง...
ผมย่องไปเรื่อยๆก็เจอกับห้องๆหนึ่ง พอเปิดเข้าไปก็ดูเหมือนมันจะเชื่อมกับห้องโถงใหญ่ ไฮเทคว่ะ =O= แล้วผมก็เริ่มสังเกตสิ่งต่างๆเช่น สี เสียง แล้วอะไรก็ได้ที่ทำให้รู้ว่าข้างในนั้นมีอะไรรึเปล่า แล้วผมก็เปิดเข้าไปทุกห้อง และผมก็เจอ!!!...
ห้องรับแขก... (อืมมมม มีไว้ก็ดีแล้วล่ะ แถมแอร์เย็นฉ่ำ *O*)
ห้องนั่งเล่น... (มีไว้มันก็ดี แต่ไม่มีจะดีกว่า T^T แถมห้องนี่อย่างกว้าง)
ห้องครัว... (ตกแต่งห้องครัวน่ารักดี กลิ่นเบเกอรี่ลอยมาแต่ไกลลล)
ห้องรับประทานอาหาร... (แมร่งกินในห้องครัวก็ได้มั้ง T^T)
ห้องแต่งตัว... (มีไว้ทำไมฟระ!!!)
ห้องสมุด... (ดีมากๆเป็นเด็กดีจริงๆ แปะๆๆ)
ห้องส้วม... (เยี่ยม! แต่ถ้าบ้านไหนไม่มีก็บ้าแล้ว)
ห้องนอน... (ห้องของผู้หญิงที่น่ากลัวมาก มีปืนเต็มผนังเลยอ่ะ T^T)
ห้องไอที... (ผมอยากอยู่ห้องนี้ตลอดไป มันเย็นกว่าห้องรับแขกอีกกก >O<)
ห้องพระ... (สา...ธุ (>/ \<))
ห้องเสริมสวย... (นี่อีกละ มีไว้ทำม้ายยยย!!!)
และอีกมากมายหลายห้องที่ผมไม่เข้าใจว่าสร้างไว้เพื่อ? ต่อจากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องใหญ่ๆอีกห้องหนึ่ง โว๊ะ หลายห้องจังวุ้ย คนหล่อเริ่มมึน @_@ ห้องนั้นตกแต่งสไตล์โทนแดง-ชมพู-ขาว-ดำ น่ารัก
มุ้งมิ้งมาก ผมเดินสำรวจห้องไปเรื่อยๆ รู้สึกว่านี่จะเป็นห้องของยัยที่ลักพาตัวผมมา เพราะมีรูปสมัยเด็กๆที่ยัยนั่นถ่ายกับครอบครัว จะว่าไปก็น่ารักเหมือนกันแฮะ ยัยนี่
ผมเดินเข้าไปในห้องนอนของยัยนั่น ในนั่นตกแต่งคล้ายๆกับข้างนอก แต่น่ารักกว่า มีโต๊ะไว้เขียนงานที่มีโน้ตบุ๊กวางอยู่ เตียงมีผ้าห่มสีชมพู หมอนลายคิตตี้ โอ้โห น่ารักเกิ๊น ผมสดุดตากับลิ้นชักหนึ่งที่มีรูปภาพตั้งไว้ ผมหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นรูปยัยนั่นอ่ะแหละ ถ่ายกับเพื่อนๆมั้งเพราะอายุราวๆกัน เธอแต่งตัวน่ารัก สีหน้าของเธอบ่งบอกว่าเธอสนุกและมีความสุข ความน่ารักใสๆนั่นทำเอาผมใจเต้นเลยอ่ะ ข้างหลังภาพนั้นเขียนว่า ‘ฉันจะรักษาไดอารี่ที่พวกเธอเขียนให้ไว้ตลอดไปนะ มันจะอยู่ที่ลิ้นชักลึกลับของฉันเสมอ’
ลิ้นชักหรอ??
อ๋อ... ก็ลิ้นชักนี้ไง ^O^
พอคิดได้ ความอยากรู้อยากเห็น (เจือก) ของผมก็เริ่มทำงาน ผมดึงลิ้นชักออกมา ก็เจอไดอารี่ของยัยนั่น พอมาเปิดดูก็เจอหน้าแรก (แล้วมันจะเจอหน้าสุดท้ายได้ยังไง - -)
‘ปา-หวัด-ส่วน-ตัว
ชื่อ : ด.ญ. พรนภา อัครศิลป์ ชื่อเล่น : น้องแคนดี้
นิสัย : เป็นคนดี ขี้เล่น รักเพื่อน และสวย >O<
ไดอารี่นี้เป็นเฟรนชิพนะคะ!!!
...หน้าที่สอง
‘ถึง แคนดี้สุดสวย
เราดีใจมากเลยนะที่ได้มาเป็นเพื่อนกับแคนดี้ แคนดี้เก่ง สวย และใจดีมากๆๆๆๆ แอบหมั่นไส้นิดหน่อยตอนที่เดินกับเธอแล้วพวกผู้ชายมันแซวแต่เธอ ต่อจากนั้นก็สะใจมาก เพราะเธออัดมันซะเละเป็นโจ๊กเลย ฮ่าๆๆๆ แล้วเจอกันใหม่นะ (อย่าลืมกันด้วย!)
ด้วยรัก(มากๆ)
จาก โอปอล์’
…หน้าที่สาม
‘ถึง ยัยเพี้ยนแคนดี้
ไม่มีไรมาก แกโคตรสวยเลยว่ะ ตัวงี้ห้อมหอมมมมม บาย
ด้วยมิตรภาพ(ฉันไม่รักเธอ!)
จาก ปืนใหญ่สุดหล่อ’
หน้าที่สี่...
‘ถึง แคนดี้สุดสวย
ผมช้อบชอบบบบบบบ แคนดี้ เธอน่าร้ากกก สวยยยย เก่งงงงง แต่ผมก็ขอโทษด้วยที่แอบส่องเธอเข้าห้องน้ำตอนนั้น ขอบโทษจริงๆ TOT แต่ไม่เป็นไรหรอก เธอก็อัดผมแล้วนี่ เจ็บแต่คุ้ม ทำให้เราได้รู้ว่าแคนดี้ชอบเชอร์รี่ (กกน.ลายเชอร์รี่)
ด้วยความหื่น =.,=
จาก พี่วิตถารประจำห้อง(กอล์ฟ)’
ฯลฯ
ผมเปิดอ่านไปเรื่อยๆมันก็เนื้อหาพอๆกัน ยัยนี่สวย เก่ง นิสัยดี หลงตัวเองไปนิส แต่คนชอบเยอะ โหด (ตั้งแต่เด็กเลย TOT) อุ้ย! ลืมเรื่องสำคัญเลยว่าต้องหนี T^T
แอ๊ดดดด...
ผมเปิดเข้าไปห้องๆหนึ่ง แล้วก็สาวเท้าเดินดุ่มๆเข้าไป และก็เจอสาวสวยคนหนึ่งซึ่งหุ่นดี ผิวสวย อกเอวสะโพกนี่ ทรมานใจผมมากอ่ะ >.,< ยัยนี่กำลังลุกขึ้นจากอ่างนุ่งกระโจมอก และหันมา น...นี่มัน...
...ยัยแคนดี้ TOT
“อ้ากกกกกกกกกกกกก!!!”
ความคิดเห็น