ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    #_รักนี้ต้องเป็นเธอคนเดียว_#

    ลำดับตอนที่ #2 : โรงเรียนใหม่--น่าจดจำ *~@~*(ตรงไหน)*~@~*

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.พ. 49


    โรงเรียนใหม่--น่าจดจำ   *~@~*(ตรงไหน)*~@~*

           ตอนนี้ก็อยู่ ม.3 แระ เพิ่งย้ายมาจากบ้านตากะยายใหม่ๆเลยแบบว่าตอนอยู่ม.1-2น่ะไปอยู่ที่นั่นเพราะไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนตากะยาย แล้ววันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรกด้วย

    ก๊อก  ก๊อก  ก๊อก  ก๊อก !!!!!

    " พิมๆๆ ไอพิม โว้ยยยยยย ตื่นได้แล้วไม่ไปโรงเรียนรึไง วันนี้เปิดเทอมวันแรกของแกไม่ใช่หรอ" พี่แพนพูดขึ้นหลังจากเคาะประตูอยู่ 3-4 ครั้ง


    "เออ...รู้แล้วหน่าขอนอนอีกแปบนะ"   

    พิมพูดงัวเงียๆไม่รู้ว่าพี่แพนจะได้ยินรึป่าว


    "นี่พิม มันกี่โมงแล้วหัดดูนาฬิกาบ้างสิ มัน7 โมงฝ่าแล้วนะเฟ้ย   ลุก ลุก ลุก"

    พี่แพนเข้ามาในห้องตอนไหนไม่รุแล้วพูดพร้อมกับดึงผ้าห่มของพิมออก  จากนั้นก้อเขย่าๆๆตัวพิมอย่างแรงจนตัวเขียวเลยมั่ง (**ง่ะ  ยัยพิมตัวแกมันก้อเขียวอยู่แล้วง่า**) 

    "เฮ้ยย..  เจ็บนะ เออ ตะกี้พี่แพนว่ากี่โมงแล้วนะได้ยินไม่ชัดง่า"
     

    "7 โมงกว่าแล้วจะไปมั้ยโรงเรียนใหม่ของแก"


     
    "เฮ้ย 0_0 7 โมงกว่าแล้วหรอ ตายๆๆไม่ทันแล้วแน่ๆเลย"

    พิมพูดพร้อมกับรีบลุกพรวดลงจากที่นอนแล้วไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับโต๊ะเครื่องแป้งทันที

                พิมใช้เวลาในการอาบน้ำแปรงฟันประมาณ 10 นาทีแต่ปกติจะครึ่ง ชม. แล้วออกมาแต่งตัวอีกประมาณ 5 นาที พิมใช้เวลาไป 15 นาทีแล้วพิมยังเห็นพี่แพนมันอ่านสมุดบันทึกที่พิมหวงนักหวงหนาอยู่บนเตียง แต่เพราะด้วยข้ออ้างต่างๆที่มันขู่ไว้เยอะแยะมากมาย พิมก็ต้องยอมๆมันไป แต่มันคงไม่รู้หรอกว่ามีอีกเล่มซ่อนไว้ในที่ๆไม่มีใครหาเจอ แม้กระทั่งแม่บ้านทำความสะอาดที่ว่าพิถีพิถันนัก ในนั้นนะความลับล้วน
    **เฮ้ย ไม่ใช่เวลาสาธยายต้องรีบๆสิ วู่วววส์**


     
               หลังจากที่พิมเสร็จแล้วเราสองคนพี่น้องก็ถือกระเป๋านักเรียนคนละใบลงจากชั้นสองของบ้านที่ไม่ใหญ่ไม่โตมากนักไปยังชั้นล่างที่มีพ่อและแม่นั่งคอยทานอาหารเช้าอยู่


    "นี่ พิม แพน ทำไมวันนี้ช้าจังเดี๋ยวก็ไม่ทันโรงเรียนเข้าหรอกลูก"

     แม่พูดพร้อมกับถือช้อนขึ้นมาตักโจ๊กที่อยู่ตรงหน้ากินอย่างเอร็ดอร่อย


    "ก็ พิมสิคะตื่นก็สาย หนูอุตส่าห์ไปปลุกแล้วยังไม่ขอบคุณสักคำเลย ฮึ"

    พี่แพนพูดอย่างกะว่าเอือมระอาฉันเต็มทนแล้วตักโจ๊กเข้าปากอย่างรวดเร็ว


    "ค๊า ขอบคุณค่ะคุณพี่ฉุดฉวยยยย" 

    พิมพูดหยอกล้อไป แล้วก็ตักโจ๊กเข้าปากอย่างรวดเร็วเพราะรู้ว่ามันสายแล้ว  แล้วพิมก็หันไปเห็นพ่อที่นั่งอมยิ้มอยู่กับการกระทำของเราทั้ง3


               
    ผ่านไป อีก15นาทีทุกคนก็ทานอาหารเช้าเสร็จ
    แล้วพ่อก็ก้มลงดูนาฬิกาที่ข้อมือพลางพูดว่า

    "แพน โรงเรียนเข้ากี่โมงลูก"
                

    "7 โมง 50 ค่ะ ทำไมหรอคะ"

    พี่แพนพูดขณะที่พิมกำลังหยิบถุงเท้าขึ้นมาใส่(พี่แพนใส่เสร็จแล้วอ่ะ เร็วชะมัด)


    "ก็ไม่มีอะไรหรอกแต่ถ้าลูกๆมัวแต่ชักช้ามันจะไม่ทันโรงเรียนเข้านะสิ เพราะมัน7โมง35 แล้วนะ"

    พ่อพูดกับพี่แพนแต่ประโยคสุดท้ายจะเน้นมาทางพิมนี่สิ


    ---ง่ะทำไมมองช้านนอย่างงั้น---

    "คะๆๆๆ เสร็จแล้วค่ะ"

    พิมพูดทันทีที่ใส่ถุงเท้าเสร็จแล้วก็รีบวิ่งไปเปิดประตูแล้วก็ขึ้นรถทันที  

    แต่ก็ไม่ลืมที่จะสวัสดีคุณแม่สุดสวยที่ยืนอยู่ที่หน้าประตู


    ----การเดินทางจากบ้านไปโรงเรียนใช้เวลาปกติประมาณ 10 นาทีเอง

    แต่วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของหลายๆโรงเรียนเพราฉะนั้นจึงนานกว่าปกติเพราะรถติดพ่อก็รีบไปทำงานแต่รถดันไปติดที่ 4 แยกจะไปโรงเรียน แต่ถ้าเลี้ยวขวาก็จะไปที่ทำงานของพ่อได้ (โรงเรียนอยู่ตรงไปอีกหน่อยนึง)----


    "แพน พิมพ่อจอดตรงนี้นะ ลูกเดินไปเองละกันวันนี้พ่อรีบไปทำงานน่ะ"

    พ่อพูดพลางจอดให้พวกเราลงแล้วทำหน้ายิ้มหวานใส่ เราสองพี่น้องเลยไหว้แล้วรีบวิ่งไปโรงเรียน


    "พี่แพนรอพิมบ้างสิ วิ่งเร็วจิง"

    พิมพูดพร้อมกับรีบๆวิ่งตามพี่สาวสุดที่รักไป


    "อะไรอีกง่ะพี่รีบนะ ที่ช้าน่ะไม่ใช่เพราะแกหรอกหรอ เฮ้อออออ"

    พี่แพนพูด(ตะคอก) แล้วหยุดเพราะว่าเหนื่อยและเห็นว่าประตูยังไม่ปิด


    "ก็พิมยังไม่รู้เลยว่า ม.3 เค้าเข้าแถวตรงไหน อาคารเรียนอยู่ไหนแล้วห้อง/7อยู่ห้องไหนง่ะ"

    พิมก้มหน้าก้มตาพูดแล้วเงยหน้าขึ้นไป........คำตอบที่ได้คือ  


    "แกก็ไปเข้าแถวที่สนามหญ้าหน้าเสาธงสิ ช่วงวรรคแรกจะเป็น ม.1แล้วม.3ก็อยู่วรรคที่3น่ะ ส่วนเรื่องอาคารเรียนและห้องแกไปเข้าแถวก่อนแล้วเดี๋ยวอาจารย์เค้าจะประกาศอีกทีเพราะเปิดเทอมใหม่ก็ไม่ได้อยู่ห้องเดิมแต่ปกติจะนักเรียนเดิมอ่ะนะ  เออ..แล้วเจอกันพักเที่ยงหรือไม่ก็ตอนเย็นนะ บายยยยย" 


    ---ว้าววววว พี่สาวชั้นพูดซะหายใจไม่ทันเยย*-*
    ---


               
    หลังจากที่พิมได้รับคำตอบจากพี่แพนแล้ว พิมก็รีบวิ่งเข้าประตูโรงเรียนตรงดิ่งสู่หน้าเสาธงอย่างตั้งหน้าตั้งตา


    -----------------------------แต่------------------------------


    " โอ๊ะ ขอโทษค่ะไม่ได้ตั้งใจนะคะพอดีรีบคะขอโทษนะคะ"

    พิมพูดขณะที่รู้สึกว่าวิ่งจนชนใครบางคนเข้าแล้วก็รีบๆเก็บหนังสือที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น


    "เอ่อ..ไม่เป็นไรครับ เจ็บตรงไหนบ้างรึป่าว"


    -------ง่ะ ผู้ชายหรอฟ่ะ เสียงโค-ตะ-ระ หล่อเลย-----
    (**เฮ้ยไม่ใช่เวลามานั่งคิดนะยัยพิม**)


    "อ๋อ ป่าวค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะค่ะที่วิ่งไม่ดูง่ะ"


    ^^O_O^^.......พิมพูดพร้อมกับถือของๆพิมที่เก็บเสร็จแล้วๆเงยขึ้นไปมองเขา อือหือ หน้าหล่อมากหล่อกว่าเสียงอีกแหนะ แถมนิสัยดีอีกเก็บของให้พิมด้วยแล้วพิมก็ทำท่าจะวิ่งไปเข้าแถวพอดี
     
    แต่ก็ได้ยินเสียงคนๆหนึ่งบอกว่า
    'ขอให้นักเรียนทุกคนรีบๆมาเข้าแถวด้วยค่ะ'

    ... อ๊ะ ... เสียงคุ้นๆแหะ  อ๋อ เสียงพี่แพนนี่เอง


    "เฮ้ยพี่แพนหนิ"    

    พิมพูดอย่างงงๆ ท่าทางเหมือนยัยบ้าเห็นของแปลก เพราะสงสัยว่าทำไมพี่แพนถึงไปยืนหน้าเสาธงแล้วประกาศปาวๆๆ


    "น้องรู้จักพี่แพนด้วยหรอ แต่น้องเข้าใหม่ป่ะไม่เคยเห็นหน้าเลยอ่ะ" 

    ผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาคนนั้นพูดแต่พิมไม่สนใจกลับวิ่งไปเข้าแถวตามที่พี่แพนประกาศ เพราะชั้นไม่ใช่พวกบ้าผู้ชายน๊า


    ---------------
    ---------------

               
    10 นาทีผ่านไปเคารพธงชาติ ท่องบทสวดมนต์ คำปฏิญาณเสร็จ ก็ต้องทนนั่งฟังอาจารย์แก่ๆที่ชอบพูดมากมายต่อไปอีก 10 นาที


               
    อาจารย์คนเดิมเมื่อพูดเสร็จก็ประกาศว่า ม.ไหนอยู่ห้องไหน   แล้วก็ปล่อยให้นักเรียนเดินไปเข้าห้องเรียนของตนเองทีละชั้น ทีละชั้น    


    ------- สักพักก็ถึงห้องเรียน-------


             
    เอ่อ...ว่าแต่มัน  โค-ต-ร  สกปรกมากเลยง่ะ มีแต่เศษกระดาษ ห่อขนม ฝุ่นก็เยอะแยะอีก   ตกลงว่าตลอดครึ่งวันนี้เด็กนักเรียนทุกคนไม่ได้เรียน ทำความสะอาดอย่างเดียวเลย


    ---นี่หรอโรงเรียนใหม่ของช้านน---*-*-

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    คุยเล่นๆ

    แวะมาอ่านแล้วเม้นๆกันเยอะๆนะ

    ไปเยี่ยม ไอดี เค้ามั้งก็ได้

    มาทักทายเค้ามั้งก็ดีนะ

    ไว้จาเอามาลงให้เร็วๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×