ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ลูกพี่ลูกน้องที่รัก

    ลำดับตอนที่ #2 : ลิ้นกับฟันพบกันทีไรก็เรื่องใหญ่

    • อัปเดตล่าสุด 30 เม.ย. 58


    ความเดิมตอนที่แล้ว.....
    "หืมมมมพี่!!!"
    "รู้จักกันด้วยหรอลูก"
    "ครับ"...
    "พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันมั้ยค่ะ"
    "ก็ดีนะครับพี่ก็เพิ่งกลับมาไทยด้วย"
    "โอเคค่ะงั้นพรุ่งนี้ไปกันนะค่ะ"
    "ครับ:)"
     
    ลิ้นกับฟันพบกันทีไรก็เรื่องใหญ่
     
    ณ สนามบิน ประเทศอังกฤษ 08.00p.m. (=03.00a.m. ไทย)
    "อะไรว้ะเนี่ยมาดีเลย์ทำไมตั้ง1ชั่วโมงว้ะเสียเวลาเว้ย"
    .......ออกบิน 09.00p.m. - 08.50a.m.(04.00 - 15.50 ไทย) "การบินจัดการได้แย่ที่สุดเลยเมื่อวานก็ต้องเคลียร์งานวันนี้การบินก็ดีเลย์ไรว้ะเนี่ยยยย--*" ชายหนุ่มนั่งรอไฟล์ทบินอย่างอารมณ์เสีย และรู้สึกเซ็งกับเรื่องที่เกิดเอามากๆจน..... จนไรท์คิดว่าถึงรีทจะอยากรู้อะไรเกี่ยวกับใครคนนี้รึป่าวก้ไม่รุนะแต่ตอนนี้ไรท์ว่าเราปล่อยให้เค้าใจเย็นดีกว่ามั้งส่วนเค้าคนนี้ชื่ออะไรยังไงก็นะ....เฉลยมั้ยไม่เฉลยไรท์ก็คิดว่ารีทก็คงรู้เนอะว่าใครเพราะคนคนนี้คงไม่ใช่ใครที่ไหนไกลหรอกก็ซีดีไงหล่ะ!!!แต่ตอนนี้ไรท์ว่าเราน่าจะพักกันสักครู่ดีกว่าเนอะรอให้นายซีดีเค้าใจเย็น(?)ดีกว่า เนาะ~
    ชะแว้บกลับมาที่ ประเทศไทย~
    และแล้วก็ถึงวันที่มุกและกั้งไปเที่ยวด้วยกัน...
    "อืมมม กี่โมงแล้วเนี่ย" เสียงของชายหนุ่มที่เพิ่งตื่นกล่าวขึ้น
    "07.30 หืมมน้องตื่นรอแล้วมั้งรีบทำธุระแล้วรีบลงไปดีกว่าเรา"
    ซู่ซ่าฮ่าฮู้ว~(อะไรของไรท์5555)
    ..................
    "อ้าวคุณชายลงมาแล้วหรอค่ะ"
    "ครับแล้วน้องมุกละฮะ"
    "อ๋อ.."
    "อ้าวตากั้งเป็นไงหลับสบายดีมั้ยลูก"
    "ก็ดีครับ พี่หญิงครับแล้ว"
    "คุณหนูยังไม่ลงมาเลยค่ะ"
    "กั้งถามหาน้องมีไรรึป่าวจ้ะ"
    "พอดีคุยกันเมื่อวานว่าวันนี้จะไปเที่ยวหน่ะครับนึกว่าน้องลงมาแล้ว"
    "รายนั้นตื่นสายประจำแหละลูก"
    "แล้วคุณแม่หายโกรธน้องยังครับ"
    "แม่หายแล้วแหละแต่จะแกล้งยัยแสบต่อ"
    "อ๋อ555ร้ายเหมือนกันนะครับเนี่ย"
    "โธ่ตากั้งก็"
    "งั้นเดี๋ยวผมไปปลุกน้องให้นะฮะ"
    "จ่ะๆ"
    ....
    ก๊อกๆๆ
    "น้องมุกครับ"
    "...." ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก
    ก๊อกๆๆ
    "น้องมุก..."
    ก๊อกๆๆๆ
    หลังจากเคาะเรียกไปหลายรอบแล้วไม่มีเสียงตอบกลับมาวรกรจึงตัดสินใจ....
    "ไม่ตอบพี่เข้าไปนะ"
    เอี๊ยดดด
    ในจังหวะนั้นเองก็เป็นจังหวะเดียวกันกับตอนที่ณัฐณิชาออกจากห้องน้ำมาในผ้าขุนหนูผืนเดียว
    "เห้ย!!!!"
    "พะพี่กั้งเข้ามาได้ไงค่ะเนี่ย.////."
    "เอ่อพะพี่ขอโทษ.///."(หันหลัง)
    ".///."
    "พะพี่รอข้างนอกนะ.///.' "
    "ค่ะ.///."
    ปึง
    "โห่ว~ กั้งเอ้ยไม่น่าเข้าไปเลย"
    เอี๊ยด~
    "อ้าวเสร็จแล้วหรอคับน้องมุก^///^แหะๆ"
    "เอ่อ...ค่ะ.//_//."
    "พี่ขอโทษนะพี่ไม่ได้ตั้งใจอ่ะเรียกแล้วเราไม่ตอบพี่ก็เลย"
    "ไม่เป็นไรค่ะลืมๆมันกันเถอะเนอะ555แหะๆ"
    "ครับ^^' "
    "ไปกินข้าวกันดีกว่าเนอะ555"งื้อเขินชะมัดเลย
    "ครับๆ"
    "อ้าวมาแล้วหรอลูก นี่ยัยมุกหัดตื่นเช้าบ้างเป็นมั้ยต้องให้คนอื่นไปปลุกอยู่เรื่อยเลยห้ะแล้วนี่นัดพี่เค้าแล้วตื่นสายอย่างนี้แล้วให้พี่เขาไปปลุกสมควรหรอ"
    "ขอโทษค่ะแม่"โหยมาเป็นชุด=='
    "อืมไปกินข้าวได้ละคดีเมื่อวานยังไม่จบนะ"
    "....(._.)" 
    หงอยเลยแฮะ555เห้อแต่ก็น่าสงสารนะ(กั้ง)
    "ค่ะ(._.)" (เดินไปห้องอาหาร)
    "แกล้งเยอะไปรึป่าวครับคุณน้า"
    "ไม่หรอกลูกต้องโดนซะบ้าง555"
    "ครับๆแหะๆ^^;"
    "ไปกินข้าวเถอะลูก"
    "พี่กั้งมากินข้าวกันเถอะค่ะ"
    "คับๆกำลังไปคับ"
    "ไปก่อนนะคับแม่"
    "จ่ะ"
    "มาแล้วครับ"
    "อ่ะมุกตักให้แล้ว"
    "ขอบคุณครับตัวแสบ555"
    "พี่กั้งอย่าเรียกแบบแม่สิ-3-"
    "งั้นขอบคุนครับเด็กดื้อ"
    "พี่กั้งอ่ะกินเลย-3-"
    "ค้าบบบ"
    หลังจากกินข้าวเสร็จ
    "ไปกันเถอะค่ะอยากไปเที่ยวแล้ว"
    "ค้าบๆแต่.."
    "หืม"
    "มาทำแผลก่อน"
    "ห้ะ"
    ว่าแล้ววรกรก็ดึงน้องสาวตัวน้อยลงไปนั่งที่ตักแล้วหยิบอุปกรณ์ทำแผลให้
    "ทำไมต้องนั่งแบบนี้ด้วย.///."เสียงณัฐณิชาพูดกับตัวเองเบาๆ
    "หื้มเมื่อกี้เราพูดว่าไรนะ"
    "ค่ะ!!?  อ๋อมุกพูดว่า...ทำไมพี่ดึงมุกมานั่งตักพี่อ่ะ-//-"
    "อ๋อก็พี่อยากแกล้งเราเฉยๆ5555"นั่นดิไมต้องนั่งตักว้ะ--
    "โหยเชอะ"(ย่นจมูกใส่)
    "นี่แหนะมาย่นจมูกใส่อีก"(หนีบจมูก)
    "โอ้ยพี่กั้งอ่ะ-3-"
    "555เสร็จละครับป่ะไปกันได้ละ"
    "เย่"
    "เราจะไปไหนอ่ะ"
    "ไม่บอก"
    "แล้วพี่จะรู้มั้ยเนี่ยว่าไปไหน"
    "หน่ายังงัยมุกก็เป็นแผนที่บอกทางให้พี่อยู่ละ"
    "อ่ะครับๆ"
    "ไปกันเลยยย~"
    "พี่กั้งเลี้ยวซ้ายเข้าเลยๆ"
    "ครับๆ"
    "จอดเลยยย"
    "อ่ะๆ"
    "เย่ถึงแล้ว"
    "แล้วบอกพี่ได้ยังครับว่าที่นี้คือที่ไหน"
    "ตลาดน้ำอัมพวาค่ะ^^"
    "ตลาดน้ำ?"
    "ช่ายยย"
    "แล้วทำไมถึงมาที่นี้ละ"
    "มุกอยากมาสูดอากาศอ่ะละก็ไม่ได้เดินนานละด้วยอิอิ"
    "อ๋อครับๆ"
    "ป่ะไปหาไรกินกัน"
    "หืมแต่เราเพิ่งกินมานะ"
    "ไม่เป็นไรหรอกไม่อ้วนหรอกค่ะป่ะเร็ว"
    "ครับๆ555"แปลกดีจังเด็กคนนี้
    "พี่กั้งมุกหิวน้ำอ่ะไปซื้อน้ำกัน"
    "คับๆ"
    "อ่ะ"
    "อะไรคับ"
    "น้ำไง"
    "?" 
    "อร่อยลองดู"
    "เอ่อ..."
    "หน่านะค่ะ"
    "ครับๆก็ได้"
    "น้ำอะไรครับน้องมุก"
    "อ่อน้ำเก๊กฮวยค่ะ อร่อยชะม้ะล้า"
    "ครับหวานเย็นดี:)"
    "^+++^"
    "ไปกินก๋วยเตี๋ยวกาน"
    "หืมไปหิวมาจากไหนเนี่ย"
    "จาก...ไหนก็ไม่รู้ช่างมัน555ไปกินกัน"
    "ครับๆ555"
    ระหว่างทางนั้น
    โอ๊ย!!!!
    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 
    "ฮ้าววววว กี่โมงละเนี่ย" 
    อ้าวสวัสดีค่ารีททุกคนนี่เค้าเองชนัญญา สาวน้อยเสียงดีฮิฮิ นี้ก็เพิ่งตื่นแหละตื่นเร็วช้ะม้ะล้าวะฮะฮ่าอิอิ ไหนดูซิกี่โมงแล้ว ตอนนี้ก็10.30เนอะ อืมมม เห้ย!!!!! ตายๆสายมากเลยแหะๆเค้าตื่นเร็วเนาะ-..-' เค้าขอตัวก่อนน้ะค้า หลังจากนั้นชนัญญาก็รีบไปทำธุระส่วนตัว และลงมายังห้องอาหารของบ้าน
    "คุณหนูลงมาแล้วหรอค่ะ"
    "ค่าป้านวล" รีทค่ะนี่ป้านวลเป็นทั้งหัวหน้าแม่บ้านแล้วก็เป็นคนเลี้ยงบิวมาด้วย^^
    "วันนี้จะไปไหนรึป่าวค่ะ"
    "บิวกะจะไปเดินช็อปปิ้งที่บ้านนิดหน่อยอ่ะค่ะ"
    "แล้วไปกี่เมงค่ะจะได้เตรียมรถ"
    "อ้อไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวบิวนั่งแท็กซี่ๆ"
    "จะดีหรอค่ะ"
    "หน่านะค่ะ"
    "ก็ได้ค่ะ"
    "งั้นบิวไปโทรชวนมุกก่อนนะค่ะ"
    "ค่ะ"
    ตรู๊ดๆๆ
    "ฮัลโหลว"
    "มุกกี้ว่างป่าวไปช็อปปิ้งกัน"
    "เอ่อแก...ชั้นอยู่อัมพวาอ่า"
    "ถามจริง"
    "อื้อ"
    "แล้วไปทำไมอ่า"
    "มาเที่ยวกับพี่กั้งหน่ะ"
    "โหยงั้นไปช็อปปิ้งคนเดียวกะด้าย-3-"
    "โทษทีนะแก"
    "จ้าไม่เป็นไรเที่ยวให้สนุกนะ"
    "จ้าแกก็ด้วย"
    ตรู๊ดๆๆ
    "เห้อ-3-"
    "ทำหน้าแบบนั้นคุณมุกไม่ว่างใช่มั้ยค่ะ"
    "ค่า:( แต่ไม่เป็นไรช็อปคนเดียวกะได้แหะๆ"
    "ค่ะงั้นไปกินข้าวกันดีกว่านะค่ะคุณหนู"
    "ค่ะ"
    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
    โอ๊ย!!!!
    "ขอโทษครับ"
    "มะไม่เป็นไรค่ะ"
    "ขอโทษจริงๆนะครับ"(เงยหน้า)
    "มะไม่เป็น....กั้ง"
    "เอส..."
    "ขอตัวนะ"
    "เอสเดียวก่อน"
    "ลั้ลลา พี่กั้งถึงละ...แอ้ว พี่กั้ง หายไปไหนหว่า"
    "พี่กั้งค่ะ"ณัฐณิชาเดินกลับไปหาวรกรเพราะกลัวที่ว่าพี่ชายคนเดียวของเธอจะเกิดเหตุอะไรรึป่าว
    "พี่กั้ง พี่กั้งค่ะ"
    "น้องมุก...เอสเดี๋ยว มุกเดี๋ยวพี่มานะรอนี้นะ"
    "ค่ะ. .?" ด้วยความสงสัยณัฐณิชาจึงตามวรกรไปอย่างห่างๆ
    "เอสเดี๋ยว เอสหยุดก่อน"
    "กั้ง..."
    "เอสหนีกั้งทำไม"
    "..."
    "ทำไมเอสไม่ตอบไม่รับโทรศัพท์กั้ง"
    "..."
    "ทำไมเอสต้องหลบหน้าต้องย้ายบ้านหนีกั้งด้วย"
    "ทำไม..."
    "เพราะเอสไม่อยากเจ็บแล้วกั้ง!คุณแม่กั้งไม่ชอบเอส เอสเป็นเด็กทุน เอสไม่ใช่ลูกคุณหนู แล้วกั้งก็มีคู่หมั้นแล้ว...เอสไม่อยากเจ็บเอสยอมตัดใจจากกั้งที่เอสไม่ติดต่อก็เพราะเอสกลัวว่าจะตัดใจไม่ได้กลัวจะปิดกั้นโอกาสกั้งเอสกลัวกั้งเข้าใจมั้ย"
    "กั้งขอโทษแทนแม่นะเอส แต่เอสรู้มั้ยตั้งแต่วันนั้นที่เอสหายไปกั้งรู้สึกเหมือนสิ่งที่สำคัญที่สุดหายไปจากชีวิต กั้งคิดถึงเอสมากเลยนะ"
    "ขอบคุณนะกั้งที่รักเอสมากขนาดนี้ขอบคุณนะ แต่ กั้งก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่เราเป็นเพื่อนกันได้นะกั้ง"
    "ถ้าเอสต้องการแบบนั้นกั้งก็จะเป็นเพื่อนที่ดีให้นะแต่เอสอย่าหลบหน้ากั้งได้มั้ย"
    "อื้มเอสสัญญา"
    "งั้นกั้งขอเบอร์เอสได้มั้ยจะได้ติดต่อกัน"
    "ได้สิ"
    "..."
    "กั้ง"
    "ครับ"
    "เอสขอ..."
    "ขอ?"
    "ขอกอดกั้งได้มั้ย"
    "อื้ม..."
    ในขณะที่ร่างของเอสและกั้งกอดกันทั้งคู่ก็ไม่รู้เลยว่าณัฐณิชากำลังดูอยู่
    "กั้ง...ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ"
    "กั้งก็ขอบคุณเอสเหมือนกันนะ"
    ..... เห้อทำไมรู่สึกไม่ดีเลยไปดีกว่า(มุก)และณัฐณิชาก็เดินกลับไปยังจุดที่วรกรให้เธอรอ.....
    "แล้วคู่หมั้นล่ะเจอยัง"
    "เจอแล้วครับ"
    "น้องเค้าน่ารักมั้ย"
    "ก็น่ารักดีเฮฮานิสัยดี"
    "กั้งชอบน้องเค้ามั้ย"
    "กั้งก็ไม่รู้เหมือนกันแต่น้องเค้าก็ทำให้กั้งรู้สึกดีได้นะ"
    "งั้นก็ดีแล้วโชคดีนะกั้งเริ่มต้นใหม่พร้อมกันนะ"
    "อื้มกั้งจะพยายามนะ:)"
    "งั้นเอสไปก่อนนะ"
    "โชคดีนะ"
    "เหมือนกันนะ"
    "ครับ"
    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 
    "แฟนเก่าแน่เลย... เห้อเห้อเห้อ~ เป็นอะไรของเราเนี่ยมุก จะเครียดทำไม เห้อ แฟนเก่าเค้าก็ไม่เกี่ยวกับเราซะหน่อย-3-" ระหว่างที่เดินเหม่อลอยคิดเรื่อยเปื่อย 
    ปี๊นๆๆ
    "มุกกกระวัง"
    ชั้นหันไปตามเสียงที่เตือนอะไรสักอย่าง...ระระระรถ!|||(0.0)|||
    "เห้ย! โอ้ย!"
    "น้องมุกเป็นไงบ้าง"
    "โฮ่ว มะไม่เป็นไรค่ะ"ขับรถยังไงเนี่ยดีนะหลบทันนิดนึง=_=
    "ลุกไหวมั้ย"
    "ไหวค่ะ"
    "พี่ช่วย"
    "ไม่เป็นไรค่ะพี่กั้งมุกลุกเองได้"
    "ดื้อจริงเลยนะ"
    "-3-"
    "โอ้ยๆ"(เซ)
    "มุก... นี่ไงไหนบอกไหวหื้ม"
    "ก็ไม่..."
    "ยังจะเถียงอีก"
    "-3-' "
    "ขาแพลงแน่เลย"
    "ไม่แพงหรอก100เดียว555"
    "ยังจะเล่นอีกนะเรา"
    "โห่วพี่กั้งอ่ะ"
    "กลับเลยดีกว่า"
    "หึ้ยกลับได้ไงอ่ะ ไปนั่งเรือก่อน"
    "นี่ยังอยากจะเที่ยวอีกเนอะ"
    "ก็มุกไม่ได้มาตั้งนานนะค่ะนะนะนะ"
    "เห้อก็ได้ครับ"
    "เย่ ป่ะ"
    "เอ้ยเดี๋ยวพี่ช่วยพยุง"
    หลังจากที่ทั้งสองล่องเรือกันเสร็จแล้ว
    "ป่ะกลับได้และครับเด็กดื้อ"
    "โหยพี่กั้งอ่ะ เห้อลาก่อนอัมพวาTT ว่างๆจะมาใหม่นะToT"
    "เว่อหน่าเรา กลับได้ละค้าบ"
    "แงงง โอ้ยพี่กั้ง"
    "เป็นไรอ่ะ"
    "มุกว่ามันระบมอ่ะ"
    "ไหวมั้ย"
    "ไหวมั้งค่ะ"
    "มานี่เลย"
    "ห้ะ"
    "พี่ขอโทษนะ"
    "ค่ะ?"
    หลังจากพูดเสร็จพี่ชายที่แสนจะอบอุ่นก็อุ้มช้านนพี่กั้งบ้าาาน้งก็เขินเป็นนะเห้ย-//3//-
    "พี่กั้งทำอะไรเนี่ยปล่อยเลย"
    "ถึงรถค่อยปล่อย :)"
    "ไม่อาว"
    "อย่าดื้อสิ เดี๋ยวมันระบมหนักนะ"
    "งื้อกะได้"
    "อ่ะ ถึงรถแล้ว"
    "เย่ได้ลงแล้ว"
    "พี่ควรจะดีใจไม่ใช่หรอเพราะพี่หนัก555"
    "พี่กั้งอ่ะ-3-"
    "โอ๋ล้อเล่นๆ555"
    "เชอะๆไปขับรถเลย"
    "คร้าบคุณหนู555"
    "มุกต้องบอกทางพี่มั้ยอ่ะ"
    "ถามแบบนี้จะหลับหรอ"
    "รู้ใจอ่ะปรบมือ555"
    "นอนไปก็ได้คร้าบ"
    "ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวพี่เหงา555"
    "ตามสบายคร้าบคุณหนู"
    "คร๊อกฟี้~"
    "มุก.."
    "เอ้าหลับซะและไหนบอกกลัวเหงา555"
    "เห้อเอส ผมยังลืมคุณไม่ได้..."
    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 
    ณ สนามบิน ประเทศไทย
    "เห้อกว่าจะถึง อารมณ์เสีย--*" เหอะๆรู้แล้วสิว่าผมเป็นใครใช่ผมซีดีแล้วผมก็ยังอารมณ์เสียอยู่ด้วย และตอนนี้ผมก็กำลังขับรถไปบ้านลูกพี่ลูกน้องผมอยู่
     
    ลั้ลลาเฮ้นี่บิวเองช็อปปิ้งเสร็จล้าวกำลังจะกลับบ้านค่า
    "ว๊ายยย โอ๊ยย "
    "นี่เธอเดินยังไงฮะไม่รู้จักดู"
    "นี่นายนั่นแหละขับรถเฉี่ยวแล้วยังมีหน้ามาว่าคนอื่นอีกหรอห้ะ"(ลุกขึ้น)
    "โอ๊ย"(ล้ม)
    "นี่เธอไม่ต้องมาสำออยนะ"
    "นี่นาย!!!!"
    "หึ ชั้นพูดผิดรึไง"
    "นี่มันจะมากไปแล้วนะ"
    "ทำไมฮะ หน้าอย่างเธอจะทำอะไรชั้น"
    "แล้วหน้าอย่างนายจะทำอะไรชั้น"
    "นี่เธอ!!"
    "อะไร ไม่ทราบไอหน้าลิง"
    "นี่!!!"
    "อะไร!!!"(ลุกขึ้นอีกรอบ-0-)
    "โอ๊ย" (ล้มใส่ซีดี)
    "นี่ ชอบอ่อยมากรึไง"
    "นี่นาย!!!"
    "ทำไมชั้นพูดความจริง"
    "ปากเสีย หยาบคายไร้ความเป็นสุฑาพบุรุษ!!!มีคนเคยสอนนายบ้างมั้ยห้ะ"
    "มากไปแล้วนะ!!" (ผลัก)
    "โอ๊ย นี่!!!"
    "จะเรียกเงินเท่าไหร่ว่ามา"
    "นี่นายเห็นชั้นเป็นพวกรีดเงินหรอ"
    "ใช่"
    "หึ้ยนี่ชั้นไม่ต้องการเงิน!!!"
    "แล้วต้องการอะไรห้ะ!"
    "คำขอโทษ พูดเป็นมั้ยห้ะขอโทษหน่ะ!!!!"
    "ขอโทษ!!!"
    "พอใจเธอแล้วสินะ"
    "นี่แค่พูดขอโทษดีๆแบบจริงใจทำไม่เป็นช้ะ"
    "ใช่"
    "นายมันไม่ใช่คนเลยจริงๆ!!"
    "หึ ขอโทษแล้วเธอยังมีปัญหาสรุปเธอก็จะเอาเงินสินะ ได้!" ด้วยความโมโหผมเลยหยิบเงินแล้วปาใส่ผู้หญิงคนนั้น
    "เห้ย!!!"มันจะมากไปแล้วนะไอหน้าลิง
    "สมใจรึยังละ หึ"
    "ขาดความรักสินะนายถึงเป็นแบบนี้ หึ"
    "หยุดพูดแบบนี้นะ"
    "ทำไมแทงใจดำนายหรา ก็สมควรละ พวกไม่มีความจริงใจไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษไม่มีความเป็นคน!!"
    "นี่เธอ!!! มันมากไปแล้วนะ"
    "ชั้นว่ามันน้อยไปด้วยซ้ำ"
    "นี่!!!"
    "แล้วจริงป้ะล่ะคนไม่มีความจริงใจ"
    "ใช่!!! เพราะความจริงใจความเชื่อใจชั้นไม่มีให้ใครอีกต่อไปโดยเฉพาะผู้หญิงที่ชอบอ่อยคนอื่นแบบเธอ!"
    "นี่!!!"
    ผมเดินกลับไปขึ้นรถแล้วรีบมุ่งหย้าไปบ้านลูกพี่ลูกน้องทันที
    "หึ้ยผู้ชายอะไร เย็นชาป่าเถื่อนสิ้นดี ทำไมต้องมาซวยเจอไอบ้านี่ด้วยอย่าได้เจอกันอีกเลยเหอะ! โอ๊ยแสบๆ" ชั้นก้มไปดูที่ขาก็เห็นเลือดไหลออกมาโอ้พระเจ้าาาา!!! ไอหน้าลิงทำชั้นเลือดออก!!! อ้ากกกกก 
    "โอ้ยๆๆๆ แท็กซี่ๆ จอดๆ"
    "ไปโรงพยาบาล starหน่อยค่ะ"
    และไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาล
    "โอ้ยๆ มาหาหมอริทค่ะ"
    "เชิญค่ะ"
    "พี่ริททท" พี่ริทเป็นพี่ของพี่ของพี่ของพี่ของพี่ของพี่รหัสสมัยม.4เค้าเองแต่ตอนนี้เค้าม.6นะ-..-
    "อ้าวบิวมีอะไรเนี่ยมาหาพี่ถึงรพ."
    "บิวโดนไอบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ขับรถเฉี่ยวเนี่ยพี่ ทำไมแผลให้โหน่ยTT"
    "เอ้า มาๆ เค้ามาเฉี่ยวเราหรือเราเดินไปให้เค้าเฉี่ยวเองเนี่ย"
    "พี่ริท!!!-3-"
    "อ่ะๆเค้ามาเฉี่ยว555เสร็จละ"
    "ขอบคุณค่ะ"
    "แล้วเดี๋ยวกลับไงเนี่ย"
    "แท็กซี่ค่า"
    "งั้นกลับดีๆละ"
    "ค่าขอบคุณน้าค้าบ"
    "ค้าบ"
    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 
    "น้องมุกถึงบ้านแล้วคร้าบ"
    "..."
    "มุก"
    "..."
    "หลับลึกแฮะ พี่ขออุ้มนะมุก"
    "..."
    "อ้าวกั้งกลับมาแล้วหรอลูกแวยัยมุกเป็นอะไรนั่น"
    "อ๋อน้องเค้าหลับอ่ะคับผมปลุกแล้วไม่ตื่นก็เลยอุ้มมาเลย555"
    "มาหลับอะไรตอนนี้ เพิ่งจะ16.30เอง"
    "ผมว่าน้องคงเพลียมั้งฮะ"
    "เห้อจริงๆเลยลูกคนนี้"
    "งั้นผมพาน้องไปบนห้องก่อนนะคับ"
    "จ่ะๆ"
    หน้าห้อง--
    "แง่มๆ ฮ้าว~"
    "อ้าวตื่นละหรอ"
    "อ้าวพี่กั้ง...เห้ยพี่ทำไรอ่ะอุ้มมุกทำไม"
    "ก็พี่ปลุกแล้วเราไม่ตื่น=_="
    "ปล่อยเลยๆ"
    "คร้าบๆ"
    "แล้วพาขึ้นมาที่ห้องทำไมเนี่ย"
    "ก็เห็นเราหะบเลยจะพามานอนไง"
    "ไม่อาวอยากลงล่าง"
    "พี่อุตส่าห์อุ้มขึ้นมานะ-0-"
    "พีก็แค่พยุงมุกลงไปเองไม่ต้องอุ้มไง"
    "อ่ะค้าบๆ"
    "เอ้ายัยมุกตื่นแล้วหรอ"
    "ค่ะแม่"
    "ลำบากพี่กั้งเค้าจริงเลยเพิ่งอุ้มขึ้นไปก็ต้องพยุงลงมา"
    "โธ่แม่ก็"
    ตรู๊ดๆๆ
    "ฮัลโหลว~"
    "แกกลับบ้านยัง"
    "กลับแล้วๆ"
    "เออดีงั้นเดี๋ยวไปหานะมีเรื่องจะบ่นให้ฟัง"
    "จ้าาา-0-' "
    ตรู๊ดๆๆ
    "ใครโทรมานะ"
    "บิวค่ะแม่บิวบอกเดี๋ยวจะมาหา"
    "อ๋อๆ"
    กริ๊ง
    "นั่นไงมาแล้วแน่เลย"
    "เดี๋ยวหญิงไปดูให้ค่ะ"
    ...
    "มาหาใครค่ะ"
    "ใช่บ้านคุณหญิงมดรึป่าว"
    "ใช่ค่ะมีอะไรรึป่าวค่ะ"
    "ผมซีดีลูกพี่ลูกน้องของน้องมุกที่จะมาอยู่ที่นี่หน่ะ"
    "เอ่อ...ซักครู่นะค่ะ"
    "ครับ-.-"
    "คุณหญิงค่ะ!!"
    "อะไรห้ะหญิงอ้าวแล้วหนูบิวล่ะ"
    "คือไม่ใช่คุณบิวค่ะ"
    "แล้วใครมา"
    "คนที่ต้องมากับคุณกั้งเมื่อวานอ่ะค่ะ"
    "ใครค่ะพี่กั้ง แม่?"
    "เอ่อ...เดี๋ยวชั้นไปพาเค้าเข้ามาเอง"
    "ค่ะๆ"
    "พี่กั้งค่ะ"
    "ครับๆ!!"
    "มีอะไรรึป่าวค่ะทำไมทุกคนถึง..."
    "ไม่มีอะไรหรอกอย่าคิดมากๆ555"
    "=_="
    "คุณน้าสวัสดีครับ"
    "สวัสดีจ่ะซีดีใช่มั้ย"
    "ครับ"
    "เข้ามาเลยลูกเอ่อซีดี"
    "ครับคุณน้า"
    "น้ามีเรื่อแยากให้ซีช่วยอ่ะจ่ะ"
    "เรื่องอะไร?ครับ"
    "ช่วยแกล้งเป็นญาติได้มั้ยลูกคือเมื่อวานที่ตากั้งมาน้องมุกเข้าใจว่ากั้งเป็นลูกพี่ลูกน้องเค้าอ่ะจ่ะ"
    "แล้วไม่บอกความจริงละครับ"
    "กั้งกลัวน้องช็อคอ่ะจ่ะ"
    "ก็ได้ครับ"
    "โอเคขอบคุณนะลูก"
    "ครับ"
    เข้าบ้าน
    "ใครค่ะแม่?"
    "นี่ซีดีญาติเราแหละ"
    "หวัดดีค่ะ:)"
    "ครับ"
    กริ๊ง
    "บิวมาแล้วแน่เลยค่ะมุกไปรับบิวก่อนนะ"
    "เจ็บขาอยู่ยังจะไปอีก"
    "เดี๋ยวพี่หญิงไปเองก็ได้ค่ะ"
    "แต่"
    "ดื้อหรอ"
    "ไม่ได้ดื้อซะหน่อย"
    "งั้นก็ให้พี่หญิงไป"
    "ก็ได้-3-"
    "โอ๊ยเบาๆค่ะพี่หญิง"
    "ค่าๆ"
    "แม่สวัสดีค่ะ" ทำไมเสียงคุ้นๆว่ะ(ซีดี)
    "จ่ะ"
    "เห้ยบิวแกเป็นไรเนี่ย"
    "โดนไอบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ขับรถเฉี่ยวเนี่ย" สายตาของชั้นมองไปที่ผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยความสงสัย
    "ใครอ่ะ(ซุบซิบ)"
    "อ๋อนี่พี่กั้งลูกพี่ลูกน้องมุกเอง ส่วนนั้นพี่ซีดีญาติมุก"
    "สวัสดีค่า" ผมและไอกั้งหันไปหาแล้วสิ่งผมคิดก็เป็นเรื่องจริง
    "เห้ย นาย!"
    "สวัสดีครับน้องบิว"
    "สวัสดีครับ หึ"
    "0.0"
    "แกเป็นไร"
    "ก็ไอ...เอ่อช่างมันเหอะ--"ไอบ้านั่นมานี่ได้ไงว่ะเนี่ยชั้นไม่เชื่อว่ามันเป็นญาติกับเพื่อนรักช้านนน
    "หึ :)"ยิ้มอย่างผู้ชนะ
    "หึ้ย"
    "แม่ว่าแม่ไปทำอาหารให้ดีกว่านะ"
    "โหวันนี้แม่เข้าครัวด้วย"
    "อะไรๆเดี๋ยวเถอะหญิงมาเร็ว"
    "ค่ะๆ"
    "ไงแกตกลงจะบ่นเรื่องอะไรให้ฟัง"
    "เอ่อ..."
    "คงจะบ่นที่พี่ไปขับรถเฉี่ยวเค้ามั้งครับ"
    "หืม?"
    "อะไรกันค่ะ"
    "ก็ไม่อะไรหรอกก็แค่ญาติแกขับรถเฉี่ยวชั้น"
    "แล้ว?"
    "ถามพี่!ซี!ดี!เอาสิ--*"
    "ไม่มีอะไรหรอกครับ"
    "หึ้ยสองมาตรฐาน"
    "บ่นอะไรยัยป้า"
    "นี่!นาย"
    "แกๆใจเย็นๆพี่ชั้น-0-"
    "หึ้ย-*-"
    "หึ"
    "ใจเย็นๆนะ"
    "ถ้าไม่ใช่เพราะแกนะ-3-"
    "ทีเมื่อวานทำไมชั้นห้ามไม่ใจเย็นอย่างนี้ละจ้ะ"
    "ก็เมื่อวานมันมาทำแกอ่ะ"
    "จ้าๆ"
    "ถ้าไม่ใช่เพราะชั้นเป็นพี่น้องมุกแล้วเธอจะทำอะไรห้ะ"
    "หืมไอสองมาตรฐานไอขรึมไอขี้เก๊กไอหน้าลิง--*"
    "ดูเพื่อนเราสิครับน้องมุก"
    "นี่ไม่ต้องเล่นพวกเลยนะแหมกับคนอื่นนะสุภาพหึอยากจะอัดวิดีโอตอนนั้นแฉจริงเลย"
    "หึ"
    "ใจเย็นๆกันดีกว่าเนอะ" เข้าข้างไม่ถูกเลยเรา--"
    "นั่นดิใจเย็นกันดีกว่าเนอะน้องบิวไอซี"
    "หึ่มค่ะ"
    "เออ"
    "บิว"
    "อะไรแก"
    "แผลที่เข่าแกอ่ะ"
    "ทำไมอ่ะ"
    "ละละเลือดมันซึมออกมา..."
    "เห้ย0.0" 
    "..."เจ็บจริงหรอเนี่ย...(ซีดี)
    "เดี๋ยวชั้นไปเอายะยามาให้"
    "เห้ยเราเจ็บขาอยู่นะ"
    "มุกจะไปเอาอ่ะ"
    "ดื้ออีกแล้วนะ"
    "โว๊ะไอกั้งมึงก็พยุงน้องมุกไปดิโอเคมั้ยค่ะน้องมุก"
    "ค่ะ"
    "ทีไอซีละไม่ดื้อนะ"
    "อย่าเพิ่งบ่นเลยไปเอายาก่อน"
    "ค้าบๆ"
    "เจ็บจริงหรอ"
    "ก็เออสิค่ะไม่ได้ชอบอ่อยอย่างที่นายพูดละกัน"
    "อืม"รู้สึกผิดแหะ
    "อยู่นิ่งๆนะ"
    "ทะทำไรอ่ะ" ผมค่อยๆแกะผ้าก็อตออกมาเพื่อดูแผล
    "แผลฉีกนะ"
    "..." แปลกแหะนายนี่เวลาพูดแบบนี้ทำไมเราถึงไม่อยากเถียงเลย
    "มาแล้วค่ะ"
    "เดี๋ยวพี่ทำแผลให้เองครับน้องมุก"
    "เอ่อก็ได้ค่ะพี่ซี" เมื่อกี้ยังกัดกันอยู่เลยจะแกล้งบิวรึป่าวนะ==
    "ไม่ต้องคิดมากหรอกน้องมุกไอซีมือเบากว่าพี่อีก"
    "เบากว่านี้มีอีกหรอ-0-"
    "คร้าบ"
    "แสบนิดนึงนะ"
    "อะอือ"
    "เสร็จละ"
    "ขอบคุณ"
    "อืม"
    "โหพี่ซีท่าทางจะมือเบาจริงนะค่ะเนี่ยยัยบิวไม่บ่นสักคำเลย555"
    "มุกอ่ะ-3-"
    "หยอกๆหน่า"
    "แกชั้นว่าชั้นกลับก่อนดีกว่า"
    "โหนานๆทีแม่ชั้นจะเข้าครัวอยู่ด้วยกันก่อนดิ"
    "ไม่ดีกว่าอ่ะโทษทีนะ"
    "ก็ได้ๆ"
    "ไปก่อนนะแกสวัสดีค่ะพี่กั้ง พี่..."
    "เดี๋ยวชั้นไปส่ง"
    "ห้ะ0.0" อึ้งสิค่ะท่านทุกคนก็อึ้งไม่ต่างกันหรอกตอนแรกยังกัดกับชั้นอยู่เลย
    "ไปสิ"
    "ไอซี"
    "ว่า?"
    "ขากลับฝากซื้อไวน์หน่อยดิ"
    "เออ นี่เธอเร็วสิ"
    "อะ"
    "เร็วๆ"
    "เอ้อๆ"
    "ไปก่อนนะแก"
    "จ้า บาย"
    "บาย"
    "นี่เดินเบาๆสิเดี๋ยวแผลก็ฉีกอีก"
    "รู้แล้วหน่า"
    "สองคนนี้แปลกดีนะค่ะพี่กั้ง"
    "ครับพี่ก็ว่างั้น"
    "แล้วทำไมพี่ฝากพี่ซีซื้อไวน์อ่ะ"
    "พี่..."
    "เครียดเรื่องอะไรค่ะ"
    "เอ่อ..."
    "คนที่พี่เจอที่อัมพวาใช่มั้ย"
    "ครับ.."
    "เค้าเป็นแฟนเก่าพี่ใช่มั้ยค่ะ"
    "ครับ...เค้าชื่อเอส"
    "มุกเข้าใจพี่นะพี่ก็อย่าคิดมากนะค่ะเครียดไปก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมาหรอก"
    "นั่นสิ..."ยังไงก็เครียดเห้อ-0-
    "อาหารเย็นเสร็จแล้วเด็กๆ"
    "ค่ะแม่"
    "อ้าวบิวกับซีหายไปไหนละยัยมุก"
    "พี่ซีไปส่งบิวที่บ้านค่ะแม่^^' "
    "เอ้าแม่ก็ทำซะเยอะเลย เรากินกันก่อนละกัน"
    "ค่ะๆ ป่ะพี่กั้ง"
    "ครับๆ"
    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - "นี่นาย.."
    "อะไร"
    "ทำไมถึง"
    "ทำไมชั้นถึงทำดีกับเธอใช่มั้ย"
    "อะอือ"
    "ชั้นก็แค่รู้สึกผิด"
    "คนอย่างนายรู้สึกผิดเนี่ยนะ"
    "นี่ถึงชั้นจะทำเป็นเย็นชาปากเสียแค่ไหนก็เป็นคนนะ"
    "นี่พูดเองนะเนี่ย"
    "นี่เธอ!"
    "ขับรถไปได้ละหน่า"
    "รัดเข็มขัดสิ"
    "ไม่อ่ะ"
    "บอกให้รัดไง"
    "ไม่เอาอึดอัด"
    "ก็ได้แล้วแต่นะ" ผมออกรถด้วยความเร็วและเหยียบเบรคแรงๆ
    โป๊ก! 
    "โอ้ยนี่นายขับดีๆสิแกล้งชั้นหรอ" ก็ดูสิหัวโขกกับเก๊ะรถเลย-3-
    "ป๊าวก็รัดเข้มขัดสิ"
    "เออๆรัดก็ได้"
    "บอกทางด้วย" 
    "อือๆ ชิ" หึๆแกล้งใช่มั้ยเดี๋ยวแม่จะให้อ้อมยาวเลย
    "นี่ออกหลังหมู่บ้านนะเห้ยเลี้ยวๆ ขับไปเรื่อยๆ เอ้ยนายเลี้ยวขวาๆ เลี้ยวซ้ายๆ เอ้ยผ่านสี่แยกก่อนค่อยเลี้ยวซ้ายดิ ขวาๆ ตรงๆ ขวาๆ ซ้ายๆ ขวาๆ ขวาอีกๆ"
    "บ้านคนหรือเขาวงกตห้ะเนี่ย"
    "อาสามาส่งเองอย่าบ่นเข้าใจ๊"
    "ยัยมนุษย์ป้า-.-"
    "หยาบคายว่าผู้หญิงแบบนี้ได้ไงไอบ้า"
    "ก็เธอขี้บ่นเหมือนป้าจริงๆหนิ"
    "ชิจอดๆถึงแล้วๆขอบใจนะเอ้อนี่เงินนาย"
    "เธอเอาไปเหอะ"
    "ไม่อ่ะนายอ่ะเก็บไว้"
    "บอกให้เก็บไว้ไง"
    "ไม่"
    "นี่!จะไม่ขัดสักรอบจะตายมั้ย"
    "เออๆก็ได้" ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไงไอลิง้อ้ยก็ไม่อยากได้อ่ะชั้นเลยแอบซ่อนเงินไว้ใต้เบาะนายนั่นก็ไม่อยากเก็บไว้หนิ-3-
    "อ้าวคุณหนูกลับมาแล้วหรอค่ะ"
    "ค่ะ"
    "แล้วใครมาส่งค่ะ"
    "พี่มุกนะค่ะ"
    "คุณมุกมีพี่ด้วยหรอค่ะ"
    "ญาติหน่ะค่ะ"
    "แล้วไปโดนอะไรมาเนี่ยคุณหนู"
    "ก็เค้าแหละค่ะขับรถเฉี่ยวบิว-0-"
    "เอ่อขอโทษนะคับยัยป้าเอ้ยน้องบิวเค้าพูดอะไรเกี่ยวกับผมรึป่าวครับ"
    "ค่ะคุณขับรถเฉี่ยวคุณหนูชั้นหรอค่ะ"
    "ครับผมขอโทษจริงๆนะครับ"
    "ค่ะดีนะค่ะที่ยอมรับผิดในสิ่งที่ทำขอบคุณที่มาส่งคุณหนูนะค่ะ"
    "ครับ:)"
    "แหวะ-3-"
    "คุณหนูค่ะ"
    "เห้อขอบคุณนะนาย.."
    "อะแฮ่ม"เห้อก็ไม่อยากเรียกนายบ้านั่นว่าพี่หนิ-3-
    "พี่ซีดี-0-กลับได้แล้วมั้งค่ะเดี๋ยวทุกคนเป็นห่วง"=_=
    "อืมงั้นก็หายเร็วๆละกัน"
    "อือๆ"
    "ป่ะค่ะเข้าบ้านกันค่ะ"
    "ค่ะ"
    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
    "กลับมาแล้วครับ"
    "ไปนานจังเลยค่ะพี่ซีปกติมุกไปบ้านบิวแค่10นาทีเองไปทางไหนค่ะเนี่ย"
    "ออกหลังหมู่บ้านนะครับ"
    "555สงสัยพี่โดนบิวแกล้งให้ไปทางอ้อมละมั้งค่ะ"
    "ยัยแสบ--' เออไอกั้งนี่ไวน์"ก็ว่าทำไมยุ่งยากชะมัด
    "ขอบใจเว้ย มึงก็ไปกินข้าวดิ"
    "เออๆ"
    "พี่ไปนอนก่อนนะ"
    "นอนเร็วจัง"
    "พี่เพลียอ่ะคับ:)"
    "ค่ะ..."
    "น้องมุก"
    "ค่ะ?"
    "มีไลน์ยัยขี้บ่นมั้ย"
    "บิวหรอคะมีค่ะ"
    "พี่ขอหน่อยสิ"
    "ค่ะๆ"
    ...
    "เห้อป้านวลค่ะบิวขอไปนอนพักก่อนนะค่ะ"
    "ค่ะคุณหนู"
    -ห้องนอน-
     อยู่นิ่งๆนะ แสบนิดนึงนะ ก็แค่รู้สึกผิด โอ้ยทำไมต้องคิดถึงคำพูดไอบ้านั่นด้วยนะนอนๆๆ
    ตื๊อดึ๊ง
    ใครไลน์มานะ
    "ยัยป้าอย่าลืมทายาละ"
    ใครอ่ะ-- หรือว่า!!!
    "นาย!! ไปเอาไลน์ชั้นมาจากไหน"
    "ก็น้องมุกไง"
    เออใช่ ยัยมุก!!! ให้ไอขรึมนี่ทำไมเนี่ย
    "นี่ไม่ต้องไปบ่นให้น้องชั้นฟังเลยนะ"
    "เออรู้แล้ว"
    "อืมแล้วกินข้าวยัง"
    "กินไม่ลงอ่ะ"
    "แล้วทำไรอยู่" ถามเยอะชะมัดเลย
    "นอน"
    "นอนแล้วตอบไลน์ได้ไง"
    "นี่ไม่กวนประสาทชั้นจะตายมั้ยห้ะ"
    "แล้วเธอไม่บ่นจะขาดอากาศรึไง"
    "นี่นาย!"
    "หึนอนละบาย"
    "อือบาย"
    "ฝันดียัยป้า"
    "ฝันดีไอลิง!"
    ผู้หญิงอะไรแปลกซะไม่มี ทำไมผมถึงคิดว่ายัยป้านี่แปลกหน่ะหรอก็เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าเถียงผมเลยหน่ะสิแถมส่วนมากจะวิ่งเข้าหาผมอีกตะหากซึ่งผมว่ายัยนี่น่าสนใจมากเลยนะหึจะเอาให้ไม่กล้าเถียงเลย
    ...
    "ยัยบิวบ่นรึป่าวค่ะพี่ซี"
    "ครับ"
    "555กะแล้วเชียวเอ้อมุกไปนอนก่อนนะค่ะ"
    "ครับฝันดีนะครับ"
    "ค่ะเหมือนกันค่ะ"
    แวะไปหาพี่กั้งแปปนึงดีกว่า
    ก๊อกๆๆ
    "พี่กั้งค่ะ" เมื่อไม่มีเสียงตอบชั้นตัดสินใจเลยเข้าไปข้างในห้อง
    เอี๊ยด
    "หืม พี่กั้ง โหยเมาเละเลยแฮะท่าจะเครียดหนัก" สภาพที่เห็นหน่ะหรอ ไวน์เกือบหมดขวดแก้วไวน์ก็หกถ้าไม่เมาก็ไม่รู้จะเรียกอะไรแล้วละ
    "พี่กั้งค่ะ พี่กั้ง" ด้วยความเป็นห่วงณัฐณิชาเลยพาวรกรไปนอนที่เตียงแล้วหาผ้ามาเช็ดตัวให้
    "เห้อนอนเฝ้าที่โซฟาละกันเอ้ยเดี๋ยวพี่กั้งตื่นมาแล้วเอาเราไปนอนที่ห้อง" เขียนโพสต์อิท > มุกจะนอนนี่ห้ามอุ้มไปไหนนะค่ะ
    03.00
    "อืมมม...เอส" ผมตื่นมาด้วยความมึนงงของฤทธิ์แอลกอฮอลล์
    "เอสรักกั้งรักตลอดไปนะ"คำนั้นดังก้องในหัวผมตลอด
    "แต่...เห้อ...เอ๊ะ น้องมุก..."
    "ทำไมมานอนนี่ได้เนี่ยผ้าห่มก็ไม่มี" โพสต์อิท...ผมไปเอาผ้าห่มให้น้องหลังผมเห็นโพสต์อิทที่น้องเขียน แล้วผมก็เขียนโพสต์อิทใหม่แปะไปที่หัวน้องใหม่จากนั้นผมก็กลับไปนอนอย่างเดิม-..-ถ้าอยากรู้ผมเขียนอะไรติดตามอ่านตอนหน้านะครับ  เชื่อว่าวันดีๆ มันจะรออยู่ที่ปลายทาง

    *เครียดไปก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมา* (มุก)

    ขอโทษจริงๆนะค่ะที่ไม่ได้ลงนานเค้าติดสอบเข้าม.4ค่ะแล้วก็สอบไม่ติดศน.ด้วย555ก็ช่วงนี้เตรียมตัวสอบที่อื่นอีกเนอะขอโทษจริงๆนะค่ะเมื่อวานเค้าอัพแล้วเช็คในเครื่องตอนนี้มันไม่ขึ้นเค้าก็เลยมาแก้ให้อีกรอบนะค่ะ จะพยายามมาอัพบ่อยๆนะค่ะ เม้นให้เค้าด้วยน้า ขอบคุนค่ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×