ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [FIC EXO] Marry Me Chapter 2 ความทรงจำของเรา
ทั้งสองคนมาถึงญี่ปุ่นก่อนจะเข้าเชคอินในห้องพักที่ได้จองไว้ก่อนหน้านี้แล้ว พวกเขามาที่นี่เพราะที่นี่คือ"สถานที่แห่งความทรงจำ" ของพวกเขาทั้งสองคน พวกเขาได้เจอกันที่นี่ ได้รักกันที่นี่ ก่อนที่จะตัดสินใจกลับไปสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยกันที่เกาหลี
"ชานยอลอ่า แบคฮยอนว่าเราออกไปกินข้าวกันเถอะ"
"แต่ผมเหนื่อยอ่ะครับคนดี ขอผมนอนสักพักก่อนนะครับ"
"นะครับ ชานยอลของผม น้าๆ"
"งั้นก็...ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ"
"ข...ข้อแลกเปลี่ยนอะไรหรอ"
"ก็...งั้นก่อนที่จะกินข้าว ชานยอลขอกินแบคฮยอนก่อนนะ..."
"ย...อย่านะชานยอล"
ร่างสูงพูดพร้อมระบายยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนจะผลักแบคฮยอนลงเตียงเบาๆแล้วนอนคร่อมร่างบางอีกที ร่างบางเอาแต่หลบไปทางนั้นทางนี้ทั้งที่ชานยอลยังไม่ได้ทำอะไร
"อ่าๆ อุ๊จุ๊จุ๊ ไม่ร้องนะครับคนดี ผมล้อเล่นน่ะ ผมแค่ขอหอมแก้มแบคฮยอนหน่อยสิครับ"
ฟอดดด
"อ่า คิดถึงแบคฮยอนจัง"
"บ้าน่า แบคฮยอนก็อยู่กับชานยอลทุกวันนี่"
"ผมคิดถึงคุณทุกเวลานะครับแบคฮยอน ไม่ว่าจะในเวลาที่คุณมีความสุขหรือเสียใจ ให้คุณรู้ว่ายังมีผม ผมจะกอดคุณไว้ เราจะผ่านมันไปด้วยกันนะครับ ผมรักคุณนะ แบคฮยอนของผม"
"ฮึก ผ...ผมก็รักคุณ ผมรักคุณทุกเวลาเหมือนกัน อย่า...อย่าทิ้งผมไปนะชานยอล อย่าทิ้งผมนะ...ผมรักคุณ"
"แบคฮยอนอย่าร้องสิครับ ไม่น่ารักเลยนะ เราออกไปกินข้าวกัน...ร้านเดิม โอเคไหมครับ"
"อ..โอเค"
แบคฮยอนทำท่าเหมือนจะร้องไห้ต่อ แต่พอเห็นรอยยิ้มของชานยอล มันทำให้เขาคิดอะไรไม่ออกเลย เหมือนรอยยิ้มนั้นมันชักจูงให้เขา...ยิ้มตาม ยิ้มตามได้ตลอดเวลา
พอพวกเขาออกไปกินข้าวเสร็จก็กลับเข้ามาในโรงแรมเพื่อที่พรุ่งนี้ซึ่งเป็นวันครบรอบหนึ่งปีของพวกเขาจะได้ไปดูดอกซากุระและดูดาวในตอนกลางคืน
"แบคฮยอนดูอะไรอยู่หรอครับ"
ร่างหนาเอ่ยทักขึ้นเมื่อตั้งแต่ที่กลับมาแบคฮยอนอาบน้ำแล้วก็เอาแต่อ่านสมุดอะไรก็ไม่รู้ เหมือนกับสมุดโน้ตหรืออะไรเทือกๆนั้น ตอนแรกก็กะว่าจะไม่อะไร แต่พอเขาอาบน้ำเสร็จพบว่าอีกคนกำลังเอาแต่อ่านสมุดเล่มนั้นพร้อมกับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
"ชานยอลรู้ไหมว่าสมุดเล่มนี้คือสมุดอะไร"
"ไม่รู้สิครับ"
"มันคือสมุดบันทึกความทรงจำของแบคฮยอนตั้งแต่มาเรียนที่ญี่ปุ่นเลยนะ"
"งั้นหรอ ถ้างั้นมันก็มีเรื่องของเราด้วยน่ะสิ"
"แน่นอน เพราะแบคฮยอนคิดถึงที่นี่และแบคฮยอนก็ได้มาที่นี่แล้ว เพราะงั้นแบคฮยอนก็เลยอยากจะย้อนความทรงจำที่ผ่านมาน่ะ"
"งั้นชานยอลขออ่านหน่อยนะ"
ผมเดินเข้ามาในโรงเรียนแห่งใหม่ ไม่ใช่สิ ควรจะเรียกว่าเป็นสถานศึกษาแห่งใหม่มากกว่า เพราะว่าที่นี่ก็คือมหาวิทยาลัย และที่พิเศษกว่านั้น ที่นี่ก็คือ ญี่ปุ่น!!!ยังไงล่ะ สถานที่ที่เรียกว่าเป็นท็อปทรีในใจของผมเลยก็ว่าได้ เพราะงั้นผมเลยตื้นเต้นเป็นพิเศษ
ห้องเรียนใหม่ของผมที่มีเพื่อนคนอื่นอยู่ในห้องอยู่ไม่น้อยนั่นทำให้ผมรู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน อย่างแรกเลยล่ะ อย่างแรกเลยล่ะ ผมไม่รู้จักใครเลย อย่างที่สอง ภาษาญี่ปุ่นของผมห่วยแตกเป็นที่สุด
"อ...เอ่อ สวัสดีครับ ผมบยอน แบคฮยอนครับ"
เพื่อนคนอื่นต่างให้ความสนใจกับผมเป็นอย่างมาก ทุกสายตาหันมามองผมเป็นทิศทางเดียว เพราะว่าผมมาสายหรืออะไรนั่นผมไม่รู้หรอก แต่ทุกที่นั่งในห้องนี้น่ะมันเต็มหมดเหลืออีกแค่สองที่ข้างหลังเท่านั้น
"อ้าว บยอน แบคฮยอน นักเรียนทุนจากเกาหลีหรอ อื้มถือว่าสายนะกับการมาเรียนวันแรก"
"ค...คร..."
"แห่กๆๆ ส..สวัสดีครับ ผมปาร์ค ชานยอลครับ ขอโทษที่มาสายนะครับ พอดีผมไปเตะบอลมาน่ะครับ ฮ่าๆ สนามบอลที่นี่ดีมากเลยนะครับ อ่อ ผมเป็นนักเรียนทุนจากเกาหลีนะครับ ภาษาญี่ปุ่นของผมอาจไม่ค่อยดี แต่ผมก็พยายามเต็มที่นะครับ"
ผมกำลังจะตอบรับคำของอาจารย์อยู่พอดี แต่บังเอิญมีไอ้เอ๋อกูกางคนนึงวิ่งพรวดเข้ามาในห้องมาแรพแนะนำตัวเองแถมยังทำหน้ากวนประสาทอีก ไอ้ลิงหูกางนี่หนิ ใครว่านายคนนั้นจะแรพได้คนเดียว ผมก็แรพได้หรอก ก็ผมเป็นแรพบยอนอ่ะ ไม่รู้หรอ
"งั้นพวกนายสองคนก็ไปนั่งด้วยกันนะ เพราะพวกนายเป็นคนเกาหลีด้วยกัน อาจดีกว่าที่จะต้องมานั่งอ้ำๆอึ้งๆเวลาต้องพูดภาษาญี่ปุ่นนะ"
นั่งกันไอ้ลิงหูกางนี่อะนะ ให้ผมตายยังจะดีกว่าเลย โอเคๆผมก็เข้าใจนะว่าเป็นคนเกาหลีเหมือนกัน แต่นายนี่มาจากซีกไหนของเกาหลีก็ไม่รู้อ่ะ หน้าตาแปลกๆ ตานี่ก็จะโตไปไหนก็ไม่รู้
"สวัสดีนาย นายชื่อไรอ่ะ...ฉันชานยอล"
"ฉันชื่อแบคฮยอน"
"แล้วนายชอบผู้หญิงแบบไหนอ่ะ สาวๆสวยๆหมวยๆเอ็กซ์ๆเซ็กๆ แบบจับขึ้นเตียงเลยไรงี้ป่ะ"
"นี่นาย ฉันมาเรียน ไม่ได้มาจีบผู้หญิงไม่ต้องมาถาม เข้าใจนะ ฉันไม่ชอบ"
"ห๊ะ นี่นายไม่ชอบผู้หญิงหรอ แสดงว่านายชอบผู้ชายอ่ะดิ ว้าวๆ ผิดเพศก็ไม่บอก"
"ไอ้หูกาง!!!"
ผมตะโกนใส่เขาก่อนที่เขาจะสงบปากสงบคำ นี่ๆบอกไว้เลยนะว่าถ้าใครมาทำให้ผมรำคาญหรือไม่พอใจอย่างนายนี่ล่ะก็ ผมก็ไม่รับประกันว่าคุณจะมีชีวิตอยู่ถึงพรุ่งนี้หรือเปล่า
"นายจะเรียนไม่เรียนห๊ะ...อย่าให้ฉันต้องอารมณ์เสียมากกว่านี้นะนายชานยอล"
"ค..ครับๆ เรียนแล้วครับ กำลังตั้งใจฟังอยู่นี่ไง"
กราบสวัสดีท่านรีดเดอร์ค่ะ
เป็นไงบ้างอ่าถึงตอนที่สองแล้ว ไรต์ขอคอมเม้นต์หน่อยจิ ไรต์อยากได้ หรือไม่ก็ โหวตค่ะ พะลีสส ก็ไม่มีอะไรจะทอล์คแล้วแหละ บางคนที่อ่านเรื่องก่อนของไรต์เตอร์แล้วรอภาคสองก็รอต่อไปนะจ๊ะ ไรต์จะปั่นให้พร้อมๆกับเรื่องนี้นี่แหละ บายยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น