ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2 ตุ๊ดเรียนหนังสือ(?)
ตอนที่ 2 ตุ๊ดเรียนหนังสือ
"ครูมาแล้วววววววววววววววววววว" เสียงจากเพื่อนในห้องตะโกนมา อีพวกในห้องก็วิ่งวุ่นเข้าที่กันจ้าละหวั่น เหล่าแก๊ง 3 สาว พาวเวอร์พัฟเกิร์ล ก็หยุดเม้าท์กัน ซึ่งก็เป็นไปได้ยาก
"เอ้า!! นักเรียนนั่งที่เร็วๆหน่อย เรียบร้อยยัง อ่ะ!! ครูมีเรื่องจะมาประชาสัมพันธ์ให้ฟังนะ อีก3เดือน ทางโรงเรียนเราจะมีการฉลองครบ60ปี และเนื่องจาก นักเรียนห้องเราเป็นห้องที่มีความโดดเด่นทางด้านการทำกิจกรรม ดังนั้น ครูอยากขอความช่วยเหลือจากนักเรียนทุกคน ให้ช่วยคิดและจัดงานแสดงให้ครูหน่อย แสดงอะไรก็ได้ ถ้าสำเร็จไปได้ด้วยดี ปีหน้างานกีฬาประจำปี ทางโรงเรียนจะให้งบห้องเราเป็น2เท่า!!!!" เห้ยยยยยย ดีอะ แบคกี้ทำค่าาาา ถ้าได้งบ2เท่า แบคกี้จะไปเช่าชุดให้อลังการเลยยยย
"เอ่อ.. ครูคะ เราเอาเด็กห้องอื่นมาแสดงด้วยได้มั้ยคะ?" แหม่ อีฮันนี่ กุรู้นะว่ามึงจะเอาใครมา
"ก็ได้นะ เอาใครมาแสดงก็ได้ แต่ขอให้เป็นห้องเราเป็นคนจัดเท่านั้น!! ใครมีอะไรสงสัยมั้ย? ไม่มีงั้นครูสอนละนะ" ครูหันไปทางกระดานแล้วจดต่อจากเมื่อวานที่สอน
เฮ้อ...เวลาเรียนมันชั่งน่าเบื่อ มองผู้ดีกว่า คือผู้งานดีอะ หล่อ สูง ผิวดี ตาสวย น่าหลงไหล เล่นกีฬาดี เล่นดนตรีได้ ยิ่งมองยิ่งเคลิ้ม ชั้นหลงรักเขาจนถอนตัวไม่ขึ้นเลยแก เขาก็รู้นะว่าชั้นชอบเขา แต่เขาไม่มีท่าทางรังเกลียดชั้นเลย พอๆกันกับท่าทางที่เขาจะชอบชั้นด้วย แต่ยังไงซะ เขาไม่เกลียดชั้นก็ดีใจแค่ไหนแล้วแก ปริ่ม
"แบคฮยอน บยอนแบคฮยอน!!!" อี* ตกใจหมด!! ใครเรียกกูวะ กำลังมองผู้ชายอยู่
"บยอนแบคฮยอน!! ครูเรียกไม่ได้ยินหรือไง!!! ห๊าาา!!! มองอะไรอยู่!!!!" ซวยแล้วค่าๆๆ คนสวยซวยแล้วววว
"เอ่อ...คือ...เอ่อ..มอง.. มอง.." ชั้นอ้ำอึ้ง จะบอกว่ามองเขาก็น่าเกลียด แต่จะบอกว่ามองอย่างอื่นก็ไม่ได้ เพระาตามั้นมองอยู่ที่เขาตั้งแต่แรก ฮือๆๆ เอาไงดีเนี่ยยย อีแบคกี้คนสวย ซวยแน่ๆ
"ครู!! ถาม!! ว่า!! เธอ!! มอง!! อะ!! ไร!!" เอาไงดีๆๆๆๆๆ
"ก็มอง ปาร์คชานยอล หนะสิคะครู" อีลู่หานนนนนนน อีปากเปราะะะ กูจะฆ่ามึงงงงง มึงพูดอย่างนั้นได้ไงงงงงง
"ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว~~~~~~~~~~" เพื่อนในห้องเอาแต่โห่ฮิ้วกัน ไม่สนใจครูที่ยืนอยู่หน้าห้อง... แต่!!
"ฮริ้วว นักเรียนบยอนแบคฮยอน การมองผู้ชายที่ตัวเองชอบก็เป็นความรู้สึกที่ดีนะแต่มันจะดีกว่านี้ ถ้าไม่ใช่เวลาเรียนนะ อยากมองมากมั้ย มาๆ ออกมานี่นะคนสวย ชานยอลออกมาด้วยนะ และ2คนนะ ไปนอกห้องนะลูก แล้วไปนั่งมองเขาข้างนอกเลย!!!!" ครูเรียกชั้นกับสุดหล่อของชั้น(?)ไป แล้วไล่ออกไป ก็ดีนะ จะได้นั่งมองเขาได้เป็นชั่วโมง
"โหววววครู ทำไมผมโดนด้วยอะ ผมอุตส่าห์ตั้งใจเรียนเลยนะเนี่ยย"
"เธอโดนทำโทษข้อหาที่หล่อเกินไปทำให้เพื่อนชอบ จนเพื่อนไม่มีสมาธิเรียนไง ไปๆๆๆๆ ออกไปมองกันข้างนนอกเลย คุกเข่าแล้วยกมือขึ้นด้วย เร็วๆๆๆๆ" ชั้นกับชานยอลเดินออกไปนั่งคุกเข่าข้างนอกกก
-หน้าห้องเรียน-
"ฉันกำลังขอร้อง อ้อนวอน เธออย่าไป~~" สุดหล่อร้องเพลงไรอะ เก๊าไม่เคยได้ยินน
"เอ่อ...ชานยอล นายร้องเพลงไรอะ ฟังไม่รู้เรื่องเลย" หาเรื่องคุยจ้าาาา
"เพลงคุกเข่า ของคอกเทลไง ไม่รู้จักอ่อ? อือ..จะว่าไปไม่รู้จักก็ไม่แปลก ว่าแต่ นั่งอย่างงี้มันเมื่อยเนอะ" อุ้ยๆๆๆ ผู้คุยด้วย ดีจัง ชีวิตแบคกี้ช่วงนี้ขาขึ้นนน
"เนอะๆ แหะๆ คือ..ชานยอลอ่า คือ เราขอโทษนะที่มองนาย แล้วนายต้องถูกทำโทษอีกอะ" ทำตัวน่ารักไว้อีแบคกี้ เขาจะได้ดูเอ็น เอ้ย!!! เอ็นดูเรา
"อือๆ ไม่เป็นไรหรอก เราก็ขี้เกียจเรียนเหมือนกัน แล้วเราก็ต้องขอโทษเธอด้วยที่เราหล่อเกินไป เห้อ...ชีวิตคนหล่อนี่มันอยู่ยากจริมๆ" คนอะไรหล่อแล้วยังหลงตัวเองอีก น่ารักอะ ชอบบบบบ
"เดี๋ยวเราเลี้ยงติมเป็นการขอโทษ" อ้อยจ้าอ้อยไร่ใหญ่เลยยย
"อืมมม ไม่ต้องหรอก เราไม่ชอบของหวานอะ เอาเป็นว่าเย็นนี้ไปเป็นกำลังใจเราแข่งบาสก็พอ" อุ้ยๆๆๆๆๆๆ ผู้ชายอ้อยกลับ ชอบบบบบบบ ตอนนี้ทั้งหมู่บ้านปลูกอ้อยกันเป็นเบือแล้วค่าาาาาๆๆๆๆๆๆๆ
"ได้ๆ เดี๋ยวเราไปนะ"
จากนั้นแบคกี้ก็ได้คุยกับสุดหล่อมากขึ้น คุยกันไปเรื่อยๆ โอ้ยยยยย แบคกี้ละมีความสุขขขข ปริ่มมม
เลิกเรียน
-สนามแข่งบาส-
"นี่อีแบคกี้ แกไม่ได้มโนไปเองชะมะว่าเขาชวนมาดูเขาแข่งเนี๊ยะ" คยองงี่ แขวะชั้นอีกละ
"เดี๊ยนไม่ได้มโนนะเคอะ เขาชวนเดี๊ยนจริงเคอะ แล้วอีนี่เป็นอะไร ชโงกอะไร หาไรกินรึไง" หันไปตอบคยองงี่ แล้วหันมาถามฮันนี่ที่ชโงกชเง้ออยู่นั่น
"ก็หาอาเทาอยู่ไง ได้ข่าวเขาก็แข่ง" เอิ่มมม อีกละ อีเด็กเขียว
"ฮัลโลลล สาวๆ หาใครอยู่หรอจ๊ะ ถ้าหาคนหล่อตรงนี้เลยนะ" อุ้ยๆหล่อจริงด้วย โหยยแซ่บเข็ดฟันดีคนนี้
"อีเฮียตกใจหมด เฮียก็แข่งเหมือนกันหรอ" อ่าวอีฮันนี่ไปรู้จักเขาได้ไงเนี่ย
"ก็ต้องแข่งสิ เฮียเป็นกัปตันทีมนะ" ว้าวววกัปตันแหนะ เฮียแกทำหน้าทำตากลิ้มเกลี่ยใส่แบคกี้ แหมมม หนูเข้าใจค่ะเฮียว่าหนูสวย แต่วันนี้หนูมาดูสามีในอนาคตหนูแข่งค่ะ
"อีเฮียเงิง!!!!!!!!!!" เอ๊ะ เสียงมาจากข้างหลัง
พรึบ!!
3สาวหันไปมองพร้อมกัน
"ขุ่นเจ้!!!!" พวกเราอุทานพร้อมกัน
นางคือขุ่นเจ้ของพวกเราเอง เจ้ชิงชิง รุ่นพี่ปี3 และยังเป็นพี่ชาย เอ้ย!! พี่สาวคนละพ่อของนังฮันนี่อีกด้วย
"อ้าว! พวกแกเองหรอ ชั้นก็นึกว่าอีผัวตัวดีมันไปม่อใครอีก" ผัว? เฮียคนนี้เป็นผัวเจ้ชิงชิงหรอ? แกมีผัวใหม่ตั้งแต่ตอนไหนหวะ?
"คุณเจ้มีผัวใหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ? ไม่บอกน้องนุ้งเลย หรือว่าหนูตกข่าว?"
"ใช่อีแบคกี้ แกตกข่าว ก้ตอนที่ชั้นไกป์กันที่แกบอกว่าไปซื้อของนั่นแหละ ชั้นไกป์อยู่ดีๆ ได้ยินเสียง อ๊ะ อือ อ๊ะ อ่าาา ออกมาจากฝั่งอีฮันนี่" อี๋~ เสียงครางอีนี่น่าโดนเอาจริงๆ นั่นๆอีเฮียน้ำลายไหลแล้ว
"แล้วยังไง? กูงง"
"เอาง่ายๆเลยนะ เดี๋ยวลู่หานผู้ที่มีความสวยที่ในโรงเรียนชายล้วน จะเล่าให้ฟังนะคะเพื่อนแบคกี้สวยอันดับ2 คือเมื่อคืนขุ่นเจ้ของพวกเราได้ไปเที่ยวแล้วไปคว้าเอาเดือนโรงเรียนที่ชื่อ อู๋ อี้ฟาน กลับบ้านชั้นมา อิชั้นก็กำลังไกป์กับโดคยองซูอยู่ ก็ได้ยินเสียงอย่างที่มันร้องออกมาให้ฟัง มันดังออกมาจากกำแพงห้องของชั้น ซึ่งก็รับประกันได้เลยว่าต้องแซ่บแน่นอน แต่นั้นมันไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือพอเช้ามานางก็เป็นแฟนกัน ทั้งๆที่เจ้มันจะเกี่ยวใครมาแต่ละทีก็จะ 'น้ำแตกแล้วแยกทาง' แต่คราวนี้ไม่จ้า น่ารักกันนางก็คบกัน เรื่องมันก็เป็นเช่นนี้แล" มันง่ายๆขนาดนั้นเลยหรอหวะ? น่าทำเหมือนกันแหะ
"นี่พวกเธอจะไหนกัน จะดูบาสป่ะ" เจ้ถาม
"ใช่ค่ะหนูจะมาดุสามของพวกหนู อิ__อิ" สามีคยองคือจงอิน สามีหานคือเทา(?) สามีหนูแบคก็ต้องชานยอลคนเดียวค้าาาาา
"ดีเลยๆ ดูเป็นเพื่อนเจ้นะ มาๆไปนั่งข้างบนกันๆ" เจ้พาเรา3สาวขึ้นไปนั่งบนอัฒจันทร์ ว้าวววมุมดีด้วย
หลังจากที่ทุกคนพร้อม กองเชียร์พร้อม กรรมการพร้อม นักกีฬาพร้อม การแข่งขันบาสก็เริ่มขึ้น นักกีฬาทุกคนลงสนาม ฝั่งสามีของแบคกี้นั้นชื่อทีมว่าทีมบอยแบนด์มี สามีแบคกี้ชานยอล คุณเฮียอี้ฟาน สามีคยองงี่จงอิน โอเซฮุนคนหล่อพูดน้อยของห้อง ความจริงเซฮุนมันก็หล่อนะแต่ไม่ค่อยเฟรนลี่หนูแบคไม่ชอบค่ะ และคนสุดท้าย มินยุนกิเด็กห้อง2 ได้ข่าวนางเล่นเก่งมาก เก่งกว่าสามีแบคกี้อีก แต่ใครจะสนอะสามีแบคกี้เก่งสุดแล้ว อิอิ อีกฝั่งชื่อว่าทีมโมเดลก็มีไอ้เด็กเขียว ชเวจุนฮงน้องปี1 แต่เล่นเก่งเวอรรรร์ มาร์ค เด็กแลกเปลี่ยนจากอเมริกา อยู่ห้อง4 แจ็กสัน แลกเปลี่ยนเหมือนกัน แต่มาจากอ่องกง พี่แทคยอนรุ่นพี่ปี3เป็นกัปตันทีม
การแข่งขันเป็นไปอย่างดุเดือด อีเฮียได้ลูก กำลังส่งให้เซฮุน แต่ไอ้เขียวเข้ามาแย่งได้ เทาเลี้ยงลูกไปยังแป้นแต่ด้วยความเก่งมากของยุนกิ นางแย่งลูกคืนมาได้ แล้วส่งกลับไปให้เซฮุน จื่อเทานางก็ไม่ยอมแพ้นางเข้าไปแย่งลูกจากเซฮุน แต่เซฮุนมีจังหวะที่ดีกว่า บิดตัวหลบอย่างเร็วทำให้ชนกับจื่อเทา จื่อเทาล้มตึงไปกับพื้น เซฮุนเลี้ยงลูกแล้วส่งให้ชานยอล(พ่อของลูก)ชู๊ต ชานยอลรับแล้วชู๊ตใส้แป้นได้อย่างแม่นยำ ทำให้ทีมบอยแบนด์นำไป ก่อนในครึ่งแรก
ตอนพักครึ่งแบคกี้เห็นอีเด็กตัวเขียวเดินไปคุยอะไรกับเซฮุนก็ไม่รู้ อย่าไปสนใจเลย สนใจสามีของแบคดีกว่า นั่นไงๆหันมาแล้ว ชั้นโบกมือบ๊ายบายให้ นั่นๆๆๆๆ โบกให้กลับด้วยๆๆๆ อร๊ายๆๆๆ น่ารักอะๆๆๆ
"อ้าว!! อีลู่ มึงยืนทำไมเนี่ย" อยู่ดีๆอีฮันนี่ก็ยืนขึ้น
"มึงดูดิ เซฮุนเหมือนจะต่อยน้องเทาของกูเลยอะ ทำไงดีอะๆๆๆ" โธ่อีนี่กูนึกว่าอะไร
"มึงจะไปคิดมากอะไรหวะ การแข่งขันมันต้องมีกระทบกระทั่งกันบ้าง เนี๊ยะเห็นมะ แยกย้ายกันแล้ว เคลียร์กันเสร็จแล้ว มึงอย่างคิดมากดิ เดี๋ยวตีนกาขึ้นนะมึง เนี๊ยๆๆดูดิๆๆ ขึ้นแล้วๆๆ"
"จริงอะมึงๆๆๆ โอ้ยๆๆๆ ใจเย็นๆ ลู่หานคนสวยใจเย็นนะคะๆ ฮู้วววว ฮู้ววววว เอ้อ!! คยอง... คยองหาย ไปไหน?" อีฮันนี่ทำท่าดึงตันกาตัวเอง ตลกหวะ
"น้องคยองหรอ? อยู่นู้นไง เจ้เห็นน้องเดินลงไปตั้งแต่เขาพักครึ่งกันแล้ว" เจ้ชี้นิ้วบอก แหมมมม อีนี่เร็วนะแกรรรรร ใครบอกอีนี่แรดน้อยสุดในกลุ่มก็ถูก แต่แม่งเร็วกว่าเพื่อนอีก
คยองงี่ พาร์ท
เห้ย!!! พักครึ่งแล้วววๆๆๆ ต้องเอาน้ำไปให้จงอินนนๆๆๆ โอ๊ยๆๆๆๆๆคนเยอะจัง ขอถ่ายรูปอะไรกันตอนนี้เนี๊ย? หลบไปค่าาา ขอคนสวยเดินไปหาสะมีหน่อยค่าาา(แรดน้อย?)
"พี่ไคหล่อจังค่ะ พี่เท่จังเลย นี่น้ำค่ะ หนูใฝ่ฝันอยากมีแฟนเท่แฟนแบบพี่มานานแล้วค่ะ" แหมมม อีตุ๊ดเด็กหัวโปก มึงกล้ามาอ้อยจงอินถึงที่เลยหรอ?
"ดีครับ งั้นก็ฝันต่อไปนะครับ อ้าว!! คยองมาตอนไหน" อื้ม เห็นกูสักทีนะ
"คือเราเอาน้ำมาให้ แต่คงไม่จำเป็นแล้วหละ งั้นเราไปก่อนนะ" วิชาน้อยใจ อีแบคสอนมาข่ะ
"เดี๋ยวสิคยอง เรายังไม่ได้กินน้ำเลย ขอกินน้ำหน่อย" หึ เห็นมั้ยอีตุ๊ดหัวโปก กู ชนะ มึง
"อ้าว พี่ไค แล้วน้ำหนูละคะ พี่ไม่กินหรอคะ?" แหนะเบะ หน้าเบะ มันเบะหน้าจะร้องไห้
"ไม่อะครับก็เมื่อกี้พี่ไม่มีน้ำให้กิน แต่ตอนนี้มีแล้ว น้องเอากลับไปเหอะพี่ไม่กินแล้ว" ชนะจ้าาาาาาาาาาา
"หนูเสียใจ ฮรืออออๆๆๆๆๆๆๆ" ตุ๊ดหัวโปกวิ่งหนีไปเลยยยย
"อื้ม น้ำของคยองอร่อยจัง มีกำลังจะเล่นต่อขึ้นเยอะเลย ขอบคุณนะครับ ใกล้เวลาจะเล่นแล้ว เราขอตัวก่อนนะ ถ้าเล่นเสร็จรอแถวนี้ก่อนนะ เดี๋ยวกลับบ้านพร้อมกัน" โหยยยย คนสวยจะเป็นลม มายิ้มให้งี้ ตายเลยดิ
"โอเค เราไปหาเพื่อนก่อนนะ" อิอิ ได้แต้มเพิ่มเว้ยๆๆๆๆๆ
-*-*-*-*-*-*-*-*-
หมดเวลาพักครึ่ง และการแข่งบาสก็แข่งขันด้วยความดุเดือดไปเรื่อยๆด้วยแต้มที่ฝ่ายบอยแบนด์นำอยู่1แต้ม เหล่ากองเชียร์ทีมบอยแบนด์ก็ลุ้นให้หมดเวลาเร็ว แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อมาร์คตั้งใจส่งลูกให้จื่อเทา แต่เซฮุนมาตัดหน้าได้ลูกไป จื่อเทาไม่ยอมแย่งลูกมาจากมือเซฮุนได้ แถมซอกเข้าหน้าเซฮุนเต็ม ทำให้เลือดกำเดาไหล เซฮุนเกิดอารมณ์โมโหไปแย่งลูกคืนแต่ไม่ทันจื่อเทาได้ชู๊ตลูกลงแป้นไปแล้ว เหลือเวลาอีกไม่กี่นาที ตอนนี้ทั้ง2ทีมมีคะแนนเท่ากัน แต่อย่างไรซะลูกสุดท้ายเป็นการแข่งขันของกัปตันทีมอย่าง อี้ฟานและแทคยอน สุดท้ายอี้ฟานกูชู๊ตลูกลงห่วง
ปร๊ีดดดดดดดดดดดดดด
เสียงเป่านกหวีดบอกให้ถึงเวลาในการแข่งขันนั้นได้หมดลงแล้ว ไม่รอช้า โอเซฮุนที่ในตอนนั้นมีความโกรธและโมโหอยู่ล้นสมอง ทำให้ทันทีที่สัญญาณนกหวีดเป่าบอกหมดเวลา โอเซฮุนปรี่เข้าไปปล่อยหมัดใส่จื่อเทาที่อยู่อีกทีมอย่างแม่นยำ และหนักแน่น ทำให้จื่อเทาเลือดกำเดาไหล
"หมัดนี้สำหรับเมื่อกี้ที่มึงทำเลือดกำเดากูไหล" และก็ต่อยอีกหมัด
"และหมัดนี้สำหรับคำพูดของมึงเมื่อพักครึ่ง" ทั้งคู่พยายามเข้าต่อยกัน แต่ถูกกัปตันของแต่ละทีมเข้าห้ามเอาไว้
"เห้ยๆๆๆๆๆ พอแล้วๆๆๆๆ ไอ้เทา ไอ้ฮุน ใจเย็นๆๆๆ แยกๆๆๆๆๆ" แทคยอนเข้ามาแยกจื่อเทาออกจากเซฮุน อี้ฟานก็เช่นกัน
"ไอ้คริสมึงพาน้องมึงไปเคลียร์ดิ"
"ออๆ ไปๆๆๆ ไปคุยกันหน่อย" อี้ฟานตอบเพื่อน แล้วพาเซฮุนไปคุย
"ไหนๆ บอกเฮียดิ ว่าไปต่อยเขาทำไม"
"ก็มัน..."
-----------------------------------------------------------
อยากรู้มั้ยว่าทำไมเซฮุนต้องไปต่อยอาเทาถึง2หมัด เม้นหน่อยๆ เดี๋ยวมาอัพให้เลย ถ้าขี้เกียดเม้นก็ แท็ก #ฟิคชีวิตตุ๊ด ลงทวิตก็ได้นะ ขอกำลังในหน่อยนะจ๊ะ จุ๊บๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น