ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC GOT7] deception love {MarkBam Ft.BNior}

    ลำดับตอนที่ #2 : Deception Love - 1 - เพื่อนใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 17 ต.ค. 57



     

     

    - เพื่อนใหม่ -

     

              หลังจากที่เมื่อสักครู่ผมเพิ่งทำเรื่องร้ายกาจกับเด็กคนนึงมา ผมก็มานั่งอยู่บริเวณสนามบาส เพื่อสูดอากาศสดชื่น ไล่อารมณ์ขุ่นมัวจากเหตุการณ์เมื่อครู่ออกไปจากจิตใจ คำพูดร้ายกาจมากมายที่พูดกับคนตัวเล็กคนนั้นยังอยู่ในหัวของเขาไม่ไปไหน

     

              เฮอะ!! คงจะเสียใจมากสิ แต่ใครมันใช้ให้นายมาสะเออะกับฉันกันละ

     

              เฮ้ย ว่าไงครับ ไอ้คนหล่อมาทั้งชีวิต ได้ข่าวว่าเพิ่งหักอกเด็กเกรด10 มาหรอว่ะ? เสียงของใครบางคนดังมาจากด้านหลังของผม ทำให้ผมต้องหันไปมองคนที่พูดจาที่พาลจะให้ผมอารมณ์เสีย

     

               “หุบปากไปเลย จินยอง เพื่อนตัวเล็กที่โดนผมด่ากลับก็ทำหน้าบูดบึ้งใส่ผมซะงั้น? มึงคิดว่าน่ารักมากหรอจินยอง

     

              เอ้า!! มึงไม่รู้หรือไง? ว่าข่าวมันดังไปทั่วโรงเรียนแล้วนะ เรื่องที่มึงทำเรื่องเลวๆไว้กับเด็กเกรด10คนนั้น น้องเขาออกจะน่ารัก มึงนี่ หน้าตาดีซะเปล่า แต่โง่ว่ะ หลังจากเพื่อนของผมมันพูดเสร็จก็ระเบิดหัวเราะออกมาไม่หยุด จนเห็นรอยตีนกาขึ้นเป็นริ้วๆ

     

              จินยองมึงคงอยากตายมากสินะ..

     

              ถึงจะอารมณ์เสียเล็กน้อยแต่ผมก็ไม่นำเก็บมาคิดอะไรมาก เพราะตอนนี้ในหัวของผมมีแต่หน้าของเด็กคนนึงเข้ามาในหัวเต็มไปหมด

     

              ทำไมต้องมายุ่งกับฉันด้วยนะ แบมแบม

     

     

    - DECEPTION LOVE -

     

     

              ผมเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง ก็อดที่จะคิดถึงพี่มาร์คคนใจร้ายที่ผมก็ยังโง่ที่จะรักเขามาตลอดไม่ได้ เพราะพี่เขาเหมือนใครคนนึงที่เป็นคนสำคัญของผม  

     

              “… แบม แบมแบม!! เป็นอะไร ฉันเรียกนายนานแล้วนะผมสะดุ้งกับเสียงแหลมๆที่ดังอยู่ข้างหู เป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก ยองแจ เพื่อนของผม

     

              “ย๊าส์!! ฉันได้ยินแล้ว ไม่เห็นต้องตะโกน ผมหันไปหาเพื่อนที่หน้าตาคล้ายเต้าหู้ที่ชอบมากวนประสาทผม ถ้าไม่ใช่เพื่อนผมบอกเลยผมเอาแตงกวายัดปากมันนานแล้ว

     

               “ก็ฉันเห็นนายเหม่ออยู่ก็เรียกเท่านั้นเอง ยองแจตอบกลับมาเสียงดัง ทำให้เพื่อนในห้องหันมามองเป็นตาเดียว แต่มันเป็นเรื่องปกติไปแล้วล่ะ ที่ผมกับยองแจจะทะเลาะกันเรื่องไร้สาระแบบนี้

     

              ยังไม่ทันที่ผมจะตอบกลับ ครูประจำชั้นก็เข้ามาในห้องเรียนพอดี ทำให้เรื่องที่เราคุยกันอยู่เป็นอันต้องหยุดไป

     

              “เงียบได้แล้วทุกคน เสียงเข้มๆของครูประจำชั้นซีวอน ทำให้นักเรียนที่เสียงดังจอแจต้องเงียบลงทันควัน

     

              “วันนี้ครูมีเรื่องสำคัญจะพูด อาจารย์ซีวอนพูดพลางมองไปบริเวณประตูหน้าห้องและเริ่มพูดขึ้นอีกครั้ง วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มาอยู่กับเรา เข้ามาสิ ยูคยอม

     

              เพียงชั่วครู่เดียวก็มีเด็กผู้ชายร่างสูงเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชั้นเรียน ก่อนที่เสียงทุ้มจะเอ่ยแนะนำตัวขึ้น

     

              “อันยอง!! ผมชื่อคิม ยูคยอมครับ คนตัวสูงแนะนำตัวอย่างร่าเริงพร้อมโบกมือไปรอบๆห้องเรียน ก่อนที่สายตาของคนที่แนะนำตัวเองว่าชื่อยูคยอมจะมาหยุดที่ผมและเป็นแบบนี้บ่อยครั้ง

     

              แปลกจัง ทำไมผมรู้สึกว่ายูคยอมมองมาทางผมบ่อยจังนะ

     

              แต่ผมคงคิดไปเองแหละมั้ง ผมก็ไม่รู้จักยูคยอมสักหน่อย แล้วทำไมเขาจะต้องมามองที่ผมละ จริงมั้ย?

     

              “เอาล่ะทุกคน ครูฝากเพื่อนด้วยนะ อาจารย์ยังคงพูดต่อ หลังจากที่นักเรียนใหม่แนะนำตัวเสร็จ ตอนนี้คนในห้องเริ่มส่งเสียงฮือฮากันแล้ว เพราะอะไรคงเดาไม่ยาก ก็นักเรียนใหม่หล่อซะขนาดนี้

     

               “เงียบๆกันหน่อยทุกคน ยูคยอม นายจะนั่งตรงไหน? ครูซีวอนพูดด้วยน้ำเสียงตำหนินักเรียนในห้องที่เสียงดังไม่รู้กาลเทศะ ก่อนที่จะหันไปถามยูคยอมในประโยคหลัง

     

              ยูคยอมหันไปกวาดตามองรอบๆห้อง ก่อนที่สายตาขี้เล่นนั้นจะมาหยุดลงที่ผมอีกครั้ง ก่อนจะผุดยิ้มที่มุมปากเล็กๆ แล้วหันไปหาคุณครูประจำชั้นที่ยืนอยู่ข้างๆ

     

              “ผมอยากนั่งตรงนั้นครับ ผมสะดุ้งเล็กน้อย ที่ยูคยอมชี้นิ้วมาทางด้านหลังของผม

     

              ซีวอนพยักหน้ารับเป็นเชิงรับรู้ แบมแบม ที่ตรงข้างหลังนายว่างใช่มั้ย?

     

              “ครับ ว่างครับ ผมตกใจเล็กน้อย ที่อยู่ๆครูก็หันมาถามผม แต่เพื่อนใหม่คนนี้ก็น่ารักจังนะ ถึงจะชอบมองผมด้วยสายตาแปลกๆก็เถอะ

     

              ผมมัวแต่อยู่กับความคิดตัวเองก็ต้องสะดุ้งอีกเป็นรอบที่สอง เพราะแรงสะกิดจากทางด้านหลัง ผมหันไปตามแรงสะกิดก็เห็นยูคยอมที่กำลังยิ้มให้ผมอยู่

     

              อา นี่นายมานั่งตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ

     

              “นี่ นายชื่อแบมแบมงั้นหรอ? น่ารักจังนะ ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ผมก็รู้สึกหน้าร้อนแปลกๆ อะไรกันหมายถึงชื่อผมน่ารักหรอ?

     

              “อ้อ ชื่อฉันน่ะหรอ? แน่นอนอยู่แล้วล่ะ แบมแบมชื่อแปลกใช่มั้ยล่ะ? ผมตอบออกไปตามที่ใจผมคิด ก่อนจะหลุดยิ้มออกมาเมื่อคิดถึงชื่อตัวเอง แน่ละ ก็แม่ผมเป็นคนตั้งนี่หน่า

     

           แบมแบมไม่ได้รู้ตัวเลย ว่าเสียงหวานๆและรอยยิ้มน่ารักนั่นทำให้เพื่อนตัวโตใจสั่นมากแค่ไหน รวมถึงแก้มที่แดงระเรื่อนั้นอีก แต่แบมแบมก็ต้องหน้าแดงมากขึ้นไปอีกเพราะประโยคถัดมาของยูคยอม

     

              ใช่ ชื่อนายน่ะน่ารักแต่นายน่ะน่ารักมากกว่าชื่ออีก ยูคยอมพูดจบก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนตัวเล็กที่ตอนนี้ห่างกันเพียงคืบเดียว จนรู้สึกถึงลมหายใจที่รดบริเวณแก้มก่อนจะนิ่งค้างไว้อย่างนั้น แต่เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กที่ตอนนี้เหวอไปซะแล้ว ยูคยอมจึงเลิกแกล้ง และผละใบหน้าออกมา ก่อนที่จะส่งยิ้มอ่อนโยนไปให้ ที่ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องใจสั่นกันทั้งนั้นรวมถึงแบมแบมด้วยเช่นกัน

     

              ทำไมถึงน่ารักแบบนี้นะแบมแบม เป็นประโยคเดียวที่ยูคยอมคิดได้ในตอนนี้ บอกเลยว่าถ้าคนตัวเล็กไม่มีแฟน เขาจะเดินหน้าจีบร้อยเปอร์เซ็นแน่ๆ หรือถ้าแบมแบมมีคนที่ชอบแล้วน่ะหรอ?

     

              ถึงแบมแบมจะมีคนที่ชอบแล้ว แต่ผมก็จะไม่สนใจหรอก เพราะผมจะต้องทำให้แบมแบมชอบผมให้ได้

     






    TALK
    มาแล้ววว ถ้ามันมึนๆ ไรท์ขอโทษน้า คือรีบมาก5555 เพิ่งกลับจากค่ายเอง แต่ไรท์ขอกราบขอบคุณทุกคอมเม้นเลยน้าา จุ้บที5555555 วันศุกร์นี้มีใครไปดู get7 cover บ้างรึป้าวเอ่ย? ถ้ามีใครไปบอกไรท์นะ ไรท์ไป5555555 ติดต่อไรท์ได้ที่ทวิตนี้น้า @kaewknr



     

     

     

     

     

             

     

     

     

     

     

         

    © themy  butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×