คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter1 นายคนนั้น!
1
ฉันเปิดประตูรั้วบ้านเข้าไป บ้านนี้ใหญ่ไม่มาก มันเหมาะที่จะอยู่กันเป็นครอบครัวเล็กๆ บ้านหลังนี้เป็นบ้านสองชั้น ฉันเข้ามาในบ้านแล้วขึ้นไปชั้นสอง ชั้นนี้มีห้องสองห้อง ฉันเปิดประตูห้องที่อยู่ข้างซ้าย ห้องนี้เป็นห้องนอนที่มีห้องน้ำอยู่ในห้องด้วยห้องนอน ห้องนอนนี้ก็ใหญ่อยู่นะ ฉันปิดประตูห้อง แล้วไปเปิดประตูห้องที่อยู่ด้านขวา ว้าว! ห้องนี้เป็นห้องที่มีหนังสืออยู่มากมาย มีชั้นวางหนังสือที่สูงประมาณ 200 ซม. เรียงกันประมาณ 10 ตู้ แล้วในชั้นวางนั้นเต็มไปด้วยหนังสือหลายประเภท ฉันเดินเข้าไปดูภายในห้อง แปลกจังแม่ของฉันไม่ได้มาอยู่ที่นี่นานแล้วแต่ทำไมไม่มีฝุ่นเกรอะอยู่ตามหนังสือเลยนะ แต่ช่างเถอะ ฉันเปิดหน้าต่างบานใหญ่ที่อยู่ในห้องนี้ จากนั้นฉันก็ลงไปชั้นล่างเพื่อไปเอากระเป๋าขึ้นมาเก็บในห้องนอน
หลังจากที่ฉันเก็บกระเป๋า จัดเสื้อผ้าไปเก็บในตู้เสื้อผ้าเสร็จ ฉันก็อาบน้ำแล้วเข้ามาในห้องหนังสือนี้ ฉันหาเก้าอี้มานั่งอยู่ริมหน้าต่างบานใหญ่ แล้วฉันก็ไปหาหนังสือมาอ่าน ที่นี่มีนิยายวัยรุ่นด้วยแหละขอบอกแต่เป็นภาษาเกาหลีถึงจะเป็นภาษาเกาหลีแต่ฉันก็อ่านออกนะ ฉันหาหนังสือไปเรื่อยๆก็ได้หยิบนิยายเรื่องหนึ่งที่แปลเป็นภาษาไทยได้ว่า ‘รักเธอตั้งแต่ตอนนั้น ตอนที่ฉันเห็นรูปเธอ’ ฉันนั่งอ่านหนังสือเล่มนี้จบหนึ่งบท ท้ายบทที่หนึ่งเขียนประโยคสั้นๆไว้ว่า ‘รักเธอ ทั้งๆที่จะเจอก็ยาก’
จะว่าไปมานี่ฉันยังไม่ตื่นเต้นอะไรเลยทั้งๆที่เคยมาเป็นครั้งแรก แต่ฉันว่าพรุ่งนี้แหละที่ฉันจะตื่นเต้น>..<
เพราะพรุ่งนี้ฉันต้องไปเรียนแล้วน่ะสิ ฉันได้มาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่นี่น่ะ^^ แล้วพอดีแม่ซื้อบ้านไว้ฉันเลยไม่ต้องไปนอนหอ พอๆนอกเรื่องแล้ว(รึเปล่า) โรงเรียนที่นี่จะมีเพื่อนที่นิสัยยังไงกันนะ....
ฉันเดินออกมาจากบ้านในเครื่องแบบนักเรียนของโรงเรียนคุงซาอิ ชุดนร.หญิงโรงเรียนนี้เป็นกระโปรงยาวคลุมเข่าพอดี ส่วนเสื้อก็เป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวมีเน็กไทตรงคอเสื้อแล้วก็มีแจ็คเก็ตใส่ทับอีกที พร้อมกับตราโรงเรียนที่สกรีนไว้ที่อกข้างซ้ายของเสื้อ ทำไมชุดนักเรียนมันช่าง....ดูดีมีระดับขนาดนี้ >< ฉันมัดผมขึ้นเป็นทรงหางม้า และรองเท้านักเรียน...
ฉันเดินออกจากบ้านแล้วเดินตามแผนที่นำทางที่ฉันกำลังเปิดในโทรศัพท์ นั่นอะไรอ่ะ ทำไมคนมุงเยอะแยะจัง หลีมุงๆ(เกาหลีมุง) ส่วนฉันเป็นคนไทย ก็จะเข้าไปดูด้วยเช่นกัน ฉันรีบเดินเข้าไปเป็นไทยมุงทันที มีแต่ผู้หญิงทั้งนั้นเลย กรี๊ดกร๊าดอยู่นั่นแหละ มุงไม่พอยังเดินไปมุงไปอีก อะไรกันเนี่ย -*- ฉันเห็นทางเดินขึ้นสูงๆ แต่ก็สูงไม่มากหรอก แค่ประมาณ 2 ม . อืมนั่นอาจจะทำให้ฉันเห็นก็ได้ว่ามุงอะไรกัน ฉันวิ่งขึ้นไปที่ทางเดินสูงๆนั้น แล้วก็มองลงมา O_O สิ่งที่ฉันเห็นคือเด็กผู้หญิงทั้งหลายเอ๋ยกำลังเดินตามเด็กผู้ชายที่แบบ...หน้าตาดีมากอ่ะ ตัวสูง
ผิวขาว ผมที่ตัดสไลด์ลงมาเป็นสีบลอนด์ ส่วนข้างหน้าก็ซอยเป็นหน้าม้าบางๆ หน้าเรียว หุ่นดี ก็...หล่ออ่ะ และอีกอย่างเขาแต่งเครื่องแบบโรงเรียนเหมือนฉัน แค่เปลี่ยนจากกระโปรงเป็นกางเกง ก็เขาเป็นผู้ชายนี่เนอะ เขาก็หันไปยิ้มให้พวกผู้หญิงแล้วก็พูดอะไรไม่รู้ เมื่อฉันเห็นแล้วฉันก็กะว่าจะเดินไปโรงเรียนต่อแต่สายตาของเขาดันมองขึ้นมาทางฉันแล้วสายตาของฉันก็ประสานกับเขาพอดี สายตาของเราประสานกันสักครู่ฉันก็หันหน้าหนีแล้วรีบเดินไปโรงเรียนต่อ ทะ...ทำไมฉันหันหน้าหนีช้าขนาดนั้นน่ะ -///-
ณ โรงเรียน...
“สวัสดีค่ะ ฉันโพรา เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากประเทศไทยค่ะ จะมาเรียนที่นี่เป็นเวลา 1 ปี ฝากตัวด้วยนะคะ”ฉันโค้งตัวลงหลังจากแนะนำตัวกับเพื่อนๆในชั้นเรียนเสร็จ ตอนนี้เป็นคาบโฮมรูม คุณครูประจำชั้นก็จะพูดอะไรหลายๆอย่าง
“โพรา เดี๋ยวไปนั่งที่ตรงนั้นนะ”คุณครูชี้ไปที่โต๊ะที่อยู่หลังห้องที่ว่างอยู่ 2 ตัว
“ค่ะ”ฉันเดินไปที่โต๊ะที่ครูบอก เอ..โต๊ะที่ว่างที่ติดกับริมหน้าต่างดูเหมือนจะมีเจ้าของที่แล้วนะเพราะดูจากใต้โต๊ะเรียนแล้วมีหนังสืออยู่ 2-3 เล่ม ฉันเลยนั่งลงที่โต๊ะที่ว่างข้างๆกัน
คุณครูออกไปแล้ว เหลือเวลาอีก 20 นาทีก็จะเริ่มเรียน ฉันเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดนู่นเปิดนี่เล่น เอ้อ!ลืมเลย ฉันเอาหนังสือนิยายเรื่องที่ฉันอ่านที่บ้านมาด้วย นึกได้ฉันก็เลยหยิบหนังสือนิยายเล่มนั้นออกมาจากประเป๋านักเรียน
“ไงโพรา ฉันชื่อกิม ดึนแฮ เรียนฉันว่ากิมก็ได้ ^^”ฉันเงยหน้าขึ้นมาดูเสียงทักทายของใครคนหนึ่ง เขาเป็นเด็กผู้ชายผิวขาวผมสีดำ หน้าตาน่ารักคนหนึ่งเข้ามาทักทายฉัน
“ไงกิม ยินดีที่ได้รู้จักนะ^^”
“ส่วนฉันชื่อจัม มจอนยู เรียกว่ายูก็ได้ มันพิลึกดีอ่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะโพรา”เด็กผู้หญิงผมสีน้ำตาลอ่อนสั้นประมาณไหล่ ผิวขาว หน้าตาน่ารักเข้ามาทักทายฉัน
“อ่า ยินดีที่ได้รู้จักนะยู^^ ฝากด้วยนะ”ฉันตอบยูไป และหลังจากนั้นก็มีเพื่อนหลายคนเข้ามาแนะนำตัวให้ฉันรู้จัก ทุกคนน่ารักมากๆ ยูนั่งอยู่ข้างหน้าฉัน กิมก็นั่งข้างๆยู
“ยู คนที่นั่งข้างๆฉันเนี่ยเป็นใครหรอ ทำไมยังไม่มาอีกล่ะ”ยูหันหน้ามายิ้มให้ฉันก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มาเปิด
“ที่นี่มีวงนักร้องหน้าใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวไปเมื่อต้นปี ถึงแม้จะเปิดตัวเมื่อต้นปี แต่เรตติ้งงี้พุ่งกระฉูดเลยแหละ แถมยังดังมากๆโดยเฉพาะที่เกาหลีเนี่ย วงนี้ชื่อว่าวง Zido”ยูพูดขณะเล่นโทรศัพท์ นี่ยูเพื่อนผู้น่ารักคะ ฉันงงอ่ะว่าเธอมาเข้าเรื่องนี้ได้ไง ฉันไม่ได้อยากรู้เรื่องนั้นซะหน่อย ฉันอยากรู้เรื่องเพื่อนนักเรียนที่นั่งข้างๆฉันต่างหาก
“อ่าฮะ แล้ว...”
“วงนี้มีสมาชิก 9 คน ฉันจะให้เธอดู MV เพลงๆหนึ่งของวง Zidoนะ”
“โอเค”
“อ่ะนี่ ดูๆ”ยูยื่นโทรศัพท์ของเธอมาให้ฉันดูมิวสิควิดิโอเพลงของวง Zido หืม? ผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเต้นอยู่ในเพลงนี้ ผู้ชายที่ร้องเพลงในเพลงนี้ หน้าคุ้นๆนะ...คุ้นๆ...ผู้ชายคนนี้!!!!!
“เด็กผู้ชายคนนี้คือคนที่นั่งข้างๆเธอแล้วเดี๋ยวเขาก็มาแล้วหละ ^^” ยูชี้ที่ผู้ชายคนที่ฉันเจอคนเมื่อเช้าที่หน้าจอโทรศัพท์ของเธอ!!
“ขอโทษที่มาช้านะ” เฮือก!!นั่น เด็กผู้ชายคนเมื่อเช้านี่นา O_O เขาเดินเข้ามานั่งข้างๆฉัน
ความคิดเห็น