สุดท้ายก็เพราะรัก

ลำดับตอนที่ #2 : 02 : Love lie

ตอนที่ 2

...พี่เทรน...



 

"เหยิบหน่อยได้ไหม? จะนั่ง"

"..."เอ่อ ฉันหันซ้ายหันขวามองเก้าอี้ที่ว่างเป็นแถบเพราะเป็นคาบแรกเลยไม่ค่อยมีคน(โดดเรียน)ก่อนจะขยับให้พี่มันนั่ง ตอนเรียนอยู่ด้วยกันไม่เห็นจะคุยกับเรา ทำไมพอไปเรียนมหาลัยแล้วถึงกลับมาอีก แต่ที่กูไม่เข้าใจคือมานั่งตรงกูทำไม?

"จะไปไหน?"ข้อมือของฉันถูกคว้าไว้โดยผู้ชายที่แย่งที่ฉันไป อะไรของมันนักว่ะ?!

"จะไปเรียนแล้ว"ทั้งที่อุตส่าห์โดดเรียนมาตากแอร์ก็เหอะ

"อยู่ด้วยกันก่อนดิ่ อุตส่าห์มาหา"

"อะไรนะ!!??"ฉันหันกลับไปมองคนที่พูดแต่เพราะหน้ามันเฉยมากเลยไม่รู้ว่าพี่มันกำลังคิดอะไร
อยู่

"...เปล่านิ่"พูดจบก็ฟุบนอนลงไปกับโต๊ะก่อนที่จะปล่อยข้อมือของฉันให้เป็นอิสระ ฉันมองผู้ชายในชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยที่กำลังฟุบหลับอยู่ตรงหน้าก่อนจะเดินออกมาจากห้องสมุด เจ็บเพราะแอบชอบเขามาตั้ง 3 ปี อุตส่าห์ตัดใจแล้วแท้ๆแค่โดนเขาจับนิดหน่อยทำไมใจต้องเต้นแรงด้วยว่ะ!!

"พรีม!!! วันนี้พี่เทรนมันมาโรงเรียนเรานะเว้ย!!"เพลินมันแหกปากมาแต่ไกล ดีนะที่เป็นคาบพักไม่
งั้นมันโดนครูที่กำลังสอนอยู่เขวี้ยงไมค์ใส่หัวล่ะ พวกมิน ฟิว นาว กัสมันก็ไปซื้อส้มตำไก่ย่างกันแต่ทำไมไอ้เพลินมันไม่ไปช่วยถือ กูแอบอู้มาคนเดียวก็พอแล้วม้าง

"เออรู้แล้ว มึงจะตะโกนทำไมว่ะเพลิน"

"หน้าเศร้าเชียวมึง จะตัดใจจริงหรอว่ะ?"ไม่ตอบกูแล้วยังมาถามย้อนกูอีก

"เออดิ่"

"มึงกับมันยังดีนะที่อยู่ใกล้กัน ดูกูกับพี่คิวดิ่แมร่งห่างกันสุดเส้นขอบฟ้า"

"พูดมากนะมึง กูจะนอน"

"...อือ งั้นกูนอน'อยู่ข้างๆมึงนะ'"ถึงจะรู้ว่าต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้หลับแต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร เจ็บทั้งคู่
เจ็บทั้งการรอคอยและเจ็บทั้งการเจอกัน

>>> แต่จะเป็นไรไหมถ้ากูจะลองพยายามอีกซักครั้งน่ะเพลิน...




 

"สัตว์ทั้งสองชนิดนี้จะพึ่งพาอาศัยกัน นักเรียน!! ฟังครูสิ จะคุยกันทำไม!!? #+*@*@&%-+"

'ทักค่ะ'
15 กรกฏาคม 2014

'ดีค่ะ'
4 สิงหาคม 2014

'ทักค่ะ'

'ครับ'

'พี่ทำไรอยู่หรอ?'

'กินข้าว'

'แล้วน้องล่ะ?'

'เรียนอยู่'

'แอบมาเล่นเฟสได้ไงเนี้ย'

'ปกติไม่เห็นพี่จะตอบหนู'
อ่านแล้ว 14:04 น.

'เงียบทำไม?'

'อาจจะเพราะว่าไม่ปกติก็ได้'
'5555'

'วันนี้พี่จับมือหนูทำไม?'(ลบข้อความ)

'วันนี้หนูเจอพี่ด้วย'

'ในห้องสมุด'

'อือ'

'นึกว่าจะจำพี่ไม่ได้'
'5555'

'วันนี้พี่จับมือหนูทำไม?'

'พี่ชอบน้องนะ'

"กรี๊ดด!!!"

"เชี่ยพรีมมึงจะกรี๊ดทำไม!!?"กัสมันรีบวิ่งเอามือมาปิดปากฉันไว้ ดีนะที่เลิกเรียนแล้ว แล้วคนอื่นก็
ทยอยออกจากห้องไปแล้วด้วยไม่งั้นโดนด่าแน่เลย 5555

"พี่เทรน พี่เทรน พี่เทรนๆๆ!!!"

"พี่เทรนไหน หัวหน้ากลุ่ม TP อ่ะนะ!?"

"ไม่มีไรหรอกมึง เมื่อกี้มินมันโทรมาบอกว่ามันรอยู่ข้างล่างกับพวกฟิวแล้วก็นาว มึงลงไปหามัน
ก่อนล่ะกัน"เพลินเดินเข้ามาปิดปากฉันไว้แทนหลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จ กัสมันก็ทำหน้างงๆแต่ก็ยอมจากไปแต่โดยดี

"เป็นเชี่ยไรอีก ผีเข้าไง? ไหนมึงบอกว่าตัดใจแล้ว?"ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมกัสมันไม่รู้ว่าฉัน
ชอบพี่เทรน มีแค่เพลินรู้คนเดึยวก็ปวดหัวจะแย่ล่ะดีนะที่เพลินมันชอบคนในกลุ่ม TP ด้วยเลยช่วยกันปิดไม่งั้นพวกกัสด่าเละแน่ ถ้าเป็น TP รุ่นเนี้ยก็ไม่เท่าไรแต่รุ่นพี่เทรนมันช่างเหี้_เหลือเกิน

"กูแค่อยากลองดูอีกครั้งแล้วพี่เขาก็บอกชอบกูเว้ยมึง!!"

"พูดเป็นเล่น!! มันโกหกมึงรึเปล่า?"

"..."เออว่ะ กูก็ลืมคิดไป

"อย่าปล่อยใจตัวเองให้เจ็บนักซิมึง"

"งั้นกูขอแค่ซักครั้ง ให้กูเจ็บที่สุดและมีความสุขที่สุดบ้างนะมึง"

"คำพูดมึงส่อมาก ถ้ามึงพูดแบบนี้กูก็ไม่อยากว่าอะไร แต่อย่าฝืนล่ะกัน"

"สั_นิ่ ขอบใจนะมึง"

"โห แม่อ่ะ หนูไปแค่สามวันเองเดี๋ยววันอาทิตย์เย็นๆก็กลับ"

(กลับบ้านเดี่ยวนี้เลยนะ ถ้าแกไปฉันจะตัดแกออกจากกองมรดก!!)

"แม่อ่ะ หนูอุตส่าห์โทรมาขอแม่แล้วนะ"

(แกอย่ามาดื้อนะพรีม...)

"พรีมรักแม่นะ บายยย"ฉันกดตัดสายก่อนจะเดินไปเข้ากลุ่ม ไม่รู้ว่าแม่จะห้ามทำไมเพราะยังไงแม่
ก็อนุญาติอยู่ดี อิอิ 

"ไง โดนริดรอนมรดกจนจะแดกแกบแทนข้าวแล้วดิ่มึง"

"เชี่ยเพลิน ยังไงแม่ก็รักกูอยู่แล้ว"

"แล้วเมื่อกี้ใครมันเกือบจะแดกโทรศัพท์เข้าไปอยู่แล้วว่ะ ฮ่าๆๆ"

"มึง!! ไอ้เซนมันโทรมาบอกว่ายังถ่ายงานคอมไม่เสร็จว่ะ!!"เสียงกัสตะโกนมาจากหลังรถ ดู
เหมือนทุกจะพร้อมแล้วแต่คนมันไม่ครบซักที ไอ้ฟิวก็มีเรียนเพิ่มคาบ 9 ด้วย ทำไมการไปเที่ยวทะเลครั้งนี้มันถึงรำบากนักว่ะ??

"มันถ่ายอยู่ที่ไหน!?"เพลินตะโกนถามมัน

"โรงยิม!!"

"เชี่ยขี้เกียจเดินว่ะ บอกมันว่าเร็วๆล่ะกัน!!"ฉันตะโกนบอกกัส เดี่ยวแมร่งใช้กูดูไปอีก

"เออๆ!!"

"กี่โมงแล้วว่ะนาว?"เพลินหันไปถามมะนาวที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างๆมัน(รู้สึกว่านาวกำลังสาน
สัมพันธ์กับไอ้เบียร์นะ)

"จะสี่โมงครึ่งแล้ว"

"งั้นเดี๋ยวกูไปซื้อขนมแล้วก็จะไปรับฟิวด้วยล่ะกัน"

"เออๆ ฝากซื้อน้ำด้วยมิน"ฉันบอก

"เออ"

"เดี๋ยวมึง กูไปด้วย!!"

"มึงจะไปทำเชี่ยไรว่ะกัส?"

"กูจะไปรับฟิวไง"

"มึงพามันไปด้วยเหอะ กูรำคาญมัน"

"เอ้าเชี่ยพรีม มึงอย่าโยนขี้มาให้กูดิ่!"

"สั_ กูไม่ใช่ขี้!!"

"กูไปด้วยดิ่มึง กูปวดฉี่"

"เชี่ยนาว พวกกูไม่ได้จะไปห้องน้ำ"

"กูฉี่ได้หมดแหนะ เร็วๆกูปวดมากเลย!!"นาวมันลากมินพ่วงด้วยกัสให้พามันไปห้องน้ำอย่างฝืนใจ
สุดๆเลย

"ไอ้พวกนี่แมร่งปัญญาอ่อนว่ะ ฮ่าๆๆ"

"ว่าแต่พวกมัน ทีมึงอ่ะเชี่ยเพลิน"

"ทำไม กูทำไม!?"

"เปล๊า ไม่ทำไมนิ่"แค่ว่าที่หัวหน้าเด็กดาวซินโดม ฮ่าๆๆ

ฉันกับเพลินนั่งรอ เดินรอ ยืนรอ คนอื่นๆอยู่นานสองนานจนจะห้าโมงครึ่งแล้วแต่ก็ยังไม่มีใครมา
จนเพลินเข้าไปหลับรออยู่ในรถล่ะ ทำไมมันช้ากันจังว่ะ!?

~ตืด ตืด~
  -มิน-
 

"เมื่อไหร่มึงจะมาเนี้ย!!"

(มึง ตอนนี้พวกกูกำลังช่วยฟิวมันตกแต่งบอร์ดเคมีส่งจารย์อยู่ มึงลองไปดูไอ้เซนทีดิ่กูโทรไปก็
ไม่รับ)ซวยกูอีกๆ

"เออๆ แล้วงานมันใกล้จะเสร็จยังเนี้ย?"

(ตกแต่งนิดเดียว ถ้าไม่มีเชี่ยกัสกับนาวก็เสร็จไปนานล่ะ)

"เออ รีบทำล่ะกัน"ฉันวางสายก่อนจะหันไปมองเพลินที่หลับเป็นควายอยู่ในรถ กูไปคนเดียวก็ได้
ว่ะแมร่ง

บรรยากาศในโรงยิมตอนนี้กำลังได้ที่เลย เคยดูหนังผีในโรงเรียนไหม บรรยากาศแมร่งเหมือนกันเป๊ะ!

"สั_แบงค์! มึงอยากตายใช่ไหม!!?"ฉันสะดุ้งเฮือก หันซ้ายหันขวามองเจ้าของเสียงก่อนจะไปเจอ
ผู้ชายรูปหล่อที่แสนคุ้นเคย พอฉันจะตะโกนเรียกไอ้เซน สายตาก็ดันเลื่อนไปป๊ะกับหนุ่มน้อยน่า
รักดูเหมือนจะเป็นเด็กม.4 เหมือนกันนะแต่ทำไมมันน่ารักจังว่ะ!!??

"ทำไม!? มึงจะฆ่ากูรึไง!!?"

"กูบอกมึงกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามาอวดดีกับกู!!"

"ไม่รู้โว้ย ไม่ได้นับ!"คนที่ชื่อแบงค์ยักคิ้วใส่ไอ้เซนทั้งๆที่มันจะโดนต่อยอยู่ร่อมร่อแล้วแท้ๆ

"มึงอยากเจอดีนักใช่ไหมแบงค์?!"

"แล้วมึงมีดีอะไรให้กูเจอไหมล่ะ?"

"เชี่ยแบงค์!!"

"0o0!!!"


พระเจ้าช่วยขายกล้วยทอด!!! สิ่งที่ลูกช้างเห็นคือภาพลวงตาใช่ไหม!? ไอ้เซนมันผลัก
ร่างแบงค์ติดกำแพงก่อนจะก้มลงมาจูบ แบงค์มันก็ดิ้นแล้วดิ้นอีกก่อนจะเปลี่ยนเป็นจูบกับไอ้เซนอย่างร้อนแรง คือพวกมึงจะเล่นหนังสดให้กูดูรึไง!!? ไอ้บรรลัยพวกนี้นิ่!!