คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ๒. Result + Orientation ! !
วันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2556
วันนี้เป็นวันดี
นักเรียนทั้งโรงเรียนร่วมใจกันมาทำบุญตักบาตรกันที่โรงเรียนตั้งแต่เช้าตรู่ เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่ทางโรงเรียนจะระดมเงินของนักเรียนทุกชั้นตั้งแต่ ม.1 ยัน ม.6 มาเพื่อซื้อรถบัสโรงเรียน แล้วก็เป็นวันครบรอบวันสถาปนาโรงเรียนครบ 100 ปีอีกด้วย
เพราะอย่างงี้ไง เราเลยต้องตื่นตั้งแต่ไก่โห่เพื่อที่จะต้องซื้อของไปใส่บาตร…
พอเพื่อนแก๊งเรามากันครบ ก็เริ่มทยอยใส่บาตรกัน บางคนก็ใส่ นม ขนม ผลไม้ บลาๆ เราก็ใส่นะ ใส่ขนมเซี่ยงไฮ้ ฮี่ๆ ตักบาตรเสร็จเรียบร้อยก็ต้องกรวดน้ำ ซึ่งในขณะที่ เรากับเพื่อนกำลังวุ่นวายกับการใส่บาตร พระท่านก็สวดมนต์ไปเรื่อยๆ พอมารู้ตัวอีกที อ้าว เค้ากรวดน้ำกันได้ครึ่งขวดแล้วจ้า
พอรีบๆ หาขวดน้ำที่เตรียมไว้ ก็ดันหายไปไหนไม่รู้ สุดท้ายก็ต้องมานั่งเซ็งทีหลัง อดกรวดน้ำเลย
ฮึ่ย!
“วันนี้ YFU ประกาศผลป่าววะ”
ในขณะที่เราก็นั่งเซ็งคิดนู่นคิดนี่ไปเรื่อยจึงถามเพื่อนออกไป เพราะดันนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ YFU จะประกาศผลสอบนี่หว่า
“จริงดิ!?”
“เออดิวะ จะติดป่าววะเนี่ย -*- น้ำก็ไม่ได้กรวดเซ็งๆๆๆๆ ” (อินี่ยังไม่จบกับเรื่องกรวดน้ำ)
“YFU ประกาศแล้วเข้าไปดูในเว็บดิ”
จู่ๆ ก็มีเสียงปริศนาดังขึ้นมาจากอีกฟาก (เพื่อนเราเอง) เล่นเอาหัวใจของเราหล่นวูบลงไปถึงนรกขุมที่ 800 #ห้ะ ก่อนที่เราจะทำการเร่งคุณเพื่อนอีกคนข้างๆ ให้รีบเข้าเว็บ YFU โดยด่วน
“จริงอ่ะ! เฮ้ย รีบเข้าไปดูดิวะชักช้าาาา”
ตอนนี้เราอยู่ในสถานการณ์ที่คนรอบข้างเอาแต่ก้มดูหน้าจอโทรศัพท์ไม่พูดไม่จา คือแบบบอกตรงๆ ตูทั้งลุ้นทั้งอึดอัด ฮรืออออ
“เฮ้ย! ไอ้XXXX ติดตัวสำรองอันดับที่ XXXX เออ โหยยย XXXX ติดตัวจริง XXXXX ว่ะ อร๊ากกก”
เสียงของเพื่อนเราดังขึ้น มันเลื่อนจอไอโฟนรัวๆ แล้วไล่ชื่อเพื่อนในห้องคนที่สอบติด ก่อนที่เราจะเร่งให้เพื่อนอ่านของ USA ให้หน่อยด้วยอาการลุ้นระทึก
คือแบบเห็นคนอื่นติดแล้วอยากติดบ้างหนั่นหนา
“เห้ยๆๆๆ แกติดตัวจริงอเมริกาอันดับที่ 20 กรี๊ดดดดด”
“ห้ะ!!!! จริงอ่ะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ตอนนั้นกรี๊ดจริงๆ อ่ะ คือแบบใครมองไม่แคร์แล้วค่า ดีใจโว้ยยยยยยยยยย พอกรี๊ดเสร็จเราก็แบบหมุนตัวแล้วก็เอาแต่พูดว่า กูสอบได้ๆๆๆๆ คือแบบมันดีใจอ่ะ ขอบ้าแปป
แล้วจู่ก็มีใครบางคนตะโกนขึ้นมา
“เห้ยน้อง! หยุดกรี๊ด ศาลามันจะหล่นลงมาทับตายอยู่แล้วถอยออกมา!”
จู่ๆ พี่ รด. ก็มาจากไหนก็ไม่รู้ คือเดินเข้ามาตะโกนใส่เรา แล้วบอกว่าให้เดินออกมาจากตรงศาลาที่พวกเรายืนอยู่ งง เป็นไก่ตาแตกเลยสิคะ 5555555555
ไม่เป็นไรเราจะถือว่าพี่เค้าเป็นห่วง กลัวมันหล่นลงมาทับเราก็แล้วกันเลยด่า (แหม่ เลิกเรียนมีดักตบค่ะ... อุ๊ย ล้อเล่นนนน 55555555)
กลับบ้านมาเราก็รีบบอกพ่อกับแม่ว่า หนูสอบติดค่า ป่าวประกาศให้ตายายแล้วก็ย่ารู้ ให้ญาติรู้ ให้รู้กันให้หมดทั้งตระกูล 55555555
เราก็ถามพ่อแม่ว่าให้ไปไหม แม่ก็ตอบกลับมาว่าลูกแม่สอบติดทั้งที จะไม่ไปก็น่าเสียดาย ให้แม่ได้คุยกับคนอื่นหน่อยว่าลูกไปเรียนตั้งอเมริกา
โอ้ยแม่... คือระะะ 5555555555 แต่วินาทีนั้นคือแบบ ดีใจมากกกกกกกก อร๊ากกกก รักแม่ที่สุดเลยยยย ><
หลังจากนั้น ทาง YFU ก็นัดสถานที่ ปฐมนิเทศ ซึ่งก็เป็น 20 กรกฎาคม ณ รร.สตรีศรีสุริโยทัย กทม. นั่นเอง
“จะไปถูกทางไหมเนี่ย”
พอพ่อเห็นชื่อโรงเรียนเท่านั้นแหละ เราอยากจะร้องไห้ ไม่นะพ่อ!! หนูเชื่อว่าเราต้องไปถูกทาง มั้งนะ ;_;
- I'm Still Alive in 美国 l USA l ♡ -
วันปฐมนิเทศ
20 กรกฎาคม 2556
อ่า… ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง คือแบบ ปริ่มมากขอบอก TT_TT
เรามาถึงโรงเรียนเช้ามากกกกก เช้าโคตร มีรถแค่ 2 คันรวมเราก็ 3 เองอ่ะ เช้ามากกกกก
เนื่องจากเมื่อคืนทัวร์กรุงเทพมา นอนก็ตั้ง 4 ทุ่ม ตื่น มาตี 5 กว่าจะหาโรงเรียนเจอก็หลงอยู่นาน
พอมาเช้าเกินไปเลยเกิดอาการปวดท้องขึ้นมาซะงั้น พ่อเลยชวนไปกินข้าวมันไก่ที่อยู่หน้าโรงเรียน อารมณ์ตอนนั้นคือ ไม่อยากกินอะไรทั้งสิ้นนนนน หนูเพลีย อยากนอนมากๆๆๆๆๆ หนูปวดท้องงง
เขี่ยๆ ไก่เข้าปากได้ 2-3 คำก็กลับมานอนเล่นบนรถกว่าจะปฐมนิเทศก็อีกนานโข
(คือเราจำไม่ได้ เวลาก็ประมาณ 7.30-8.00 น. นี่แหละเริ่มปฐมนิเทศ) พอนอนเล่นไปซักพักคนก็มาเรื่อยๆ บางคนก็เดินขึ้นไปข้างบนห้องประชุมแล้ว
ไอ่เราก็งงนะ เอ๊ะ เค้าให้ขึ้นไปแล้วหรอวะ เลยรีบโทรหาเพื่อนด่วน สรุปว่าให้ขึ้นไปลงชื่อรายงานตัวได้เลยจ้า
เราก็รีบสิคะ ลากพ่อขึ้นไปด่วน คือนึกสภาพออกป่ะ ผู้ปกครองและนักเรียนยืนรอลิฟต์กันเป็น 10 แล้วคิดดูนะประชุมชั้น 7 !! โอ้ ขุ่นแม่ขา น้ำตาจะไหลขอแชร์นะคะ ไม่รอลิฟต์และ ให้ลูกฉันคลอดก่อนเถอะคิวขึ้นลิฟต์ถึงจะขยับ
ว่าแล้วเรากับพ่อวัย 40 กว่าปี ก็ชวนกันขึ้นบันไดจ้า
“เอางี้เลยหรอ” พ่อถาม
“ใช่! ถือว่าเป็นการออกกำลังกายแล้วกันนะพ่อ แค่ 7 ชั้นเอ๊ง”
อื้อหือออ อินี่ แค่ 7 ชั้นเอง หล่อนไม่คิดจะรวมขาลงรึไงยะ
แบกสังขารขึ้นมาเรื่อยๆ ก็ถึงจุดหมาย เราตรงรี่ไปยังห้องประชุมเลยเป็นอันดับแรก มันจะเป็นห้องโถงใหญ่ๆ เลยอ่ะ มีเก้าอี้ๆๆๆๆ และ เก้าอี้ มันให้ความรู้สึกเหมือนมางานแต่ง สถานที่ก็จัดใช้ได้ ทั้งห้องตกแต่งด้วยสีชมพู
พอเราหาที่นั่งให้พ่อได้แล้ว(นั่งใกล้ๆ ประตูห้องประชุมเลยขรั่บ ใกล้ทางออกดี) เราก็เดินไปข้างนอกห้องประชุมซึ่งจะมีโต๊ะยาวๆ แล้วก็มีพี่ๆ สต๊าฟ ถามชื่อ และ บลาๆ อยู่
แต่ที่แน่ๆ เราควรจะพก บัตรประชาชนไปด้วย หรือไม่ก็บัตรประจำตัวนักเรียน เค้าจะได้เช็คว่าเป็นเราจริงๆ รึเปล่า แต่ไม่ได้เอามาก็ไม่น่าจะเป็นอะไรนะ
หลังจากนั้นเราก็ลงชื่อตามที่พี่เค้าให้ลง พอลงเสร็จก็กลับมานั่งข้างๆ พ่อ คนก็เริ่มเข้ามาเรื่อยๆ ระหว่างรอ ทาง YFU ก็จะเปิด VCR เป็น รูปบ้าง วิดีโอบ้าง การประกวดแต่งเพลงของพี่ๆ รุ่นก่อนๆบ้าง
ดูไปดูมาก็เพลินนะ คือแบบเห็นพี่เค้าดูมีความสุขทุกคนเลยอ่ะ อยากมีโมเม้นท์แบบนั้นบ้าง โอ๊ยยย TT
ผ่านไปนานมากกกก (สำหรับเรานานนะ) ถึงจะได้เริ่มการปฐมนิเทศ ก็จะมีหัวหน้าโครงการ หรือที่หลายๆ คนเรียกว่า ป้าติ้ง มาพูดคนแรก พูดรายระเอียดบลาๆๆๆ เยอะมาก เราขอรีช่วงนี้เพราะจำอะไรไม่ได้เลย #ห้ะ
ก็คือที่ป้าติ้งพูดก็แค่ขยายความเนื้อหาในเอกสารเท่านั้นนะคะ ไม่ได้ต่างอะไรมาก
อ้อ พอเราลงชื่อเสร็จ (ลืมบอก) พี่เค้าจะให้เอกสารมา 2 ชุด
(เท่าที่จำได้ก็ 2 นะ หรือ 3 เอ๊ะยังไง - - )
เอกสารชุดแรกก็คือสัญญาตอบรับโครงการค่ะ ส่วนอันที่สองก็จะเป็นเอกสารธรรมดา บอกรายละเอียดเกี่ยวกับ YFU , ขั้นตอนการดำเนินงาน (มันเป็นกำหนดการที่บอกว่า เดือนไหนเริ่มทำอะไรบ้าง แต่ยังไม่ระบุวันที่ชัดเจน) , กฎ , กำหนดการชำระเงิน บลาๆๆๆ พอฟังป้าติ้งพูดเสร็จ ก็จะมี พี่ๆ ที่ไปแลกเปลี่ยนแล้วก็กลับมาแล้ว บางคนเรียนอยู่ บางคนทำงานแล้ว - -
มาเล่าประสบการณ์ของตัวเองให้พวกเราฟัง คือแบบฟังแล้วก็คิดตามอ่ะ ว่า เออถ้าเราไปอยู่ที่นั่นเราจะช่วยโฮสต์ทำอะไรบ้าง เราจะเข้ากับเพื่อนได้ไหม เราจะเจอเพื่อนดีๆ โฮสต์ดีๆ แบบคนอื่นไหม คือมันต้องพึ่งดวงล้วนๆ อ่ะ แกกกกก ได้โฮสต์ดีก็สบายไปทั้งชาตินะเว้ย
เอาเป็นว่าชีวิตนักเรียนแลกเปลี่ยนไม่ได้สวยหรูเกือบทุกคนหรอกเราว่า แต่แบบหรูจริงๆ ก็คงจะมี เช่น โฮสต์แฟมรวยพาไปเที่ยวบ่อยไรงี้ บลาๆๆ โหย แค่คิดนี่คือ อิจฉาอ่ะ - -
พอฟังพี่เค้าพูดจบ เรายังได้รู้มาอีกว่าไปทุน YFU นี่ได้บินทุกคน 100 % ไม่ต้องกังวล
หลังจากนั้นก็จบการปฐมนิเทศหลังจากที่นั่งสัปหงกอยู่นาน #ห้ะ เราก็ถามพ่อว่าเอาไงเซ็นต์สัญญาไหมพ่อ เพราะว่า เราจะต้องส่งกลับ YFU ภายใน 1 อาทิตย์ พร้อมกับเงิน งวดที่ 1 หรือว่า งวดมัดจำนั่นเอง ซึ่งเป็นเงิน 1,000 ดอลลาร์สหรัฐ หรือเทียบไทยก็ประมาณ 36,XXX บาท จ้า
และพ่อกับแม่เราก็ตกลงกันว่าตกลงจะให้ไปป่าว สรุปได้ไปจริงๆ เฮ้! หลังจากนั้นก็รอโอนเงินโลด จะบอกว่าตอนเราสอบใช่ป่ะ ได้อันดับที่ 20 แต่พอเค้าประกาศผู้ที่เข้าร่วมประชุม ชื่อเราเลื่อนขึ้นมาอยู่อันดับ 8 เลยอ่ะ สละสิทธิ์กันเยอะพอสมควร
คือใครติดสำรองแล้วอยากไปนะ ไม่มาปฐมนิเทศคือพลาดมากจริงๆ .....
****สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอยู่ที่อเมริกานะ แต่คือแบบ บทความนี้เราเขียนไว้ในในคอมมานานมากแล้วอ่ะ ตั้งแต่ปีก่อน ตั้งแต่เราเริ่มสอบเลย 5555555 (แลดูขี้มโนเนอะ คือนางเขียนไปก็ไม่รู้ว่าจะติดรึเปล่าแต่แบบนางมีแพลนทำบล็อคไว้ล่วงหน้าละ) เพราะฉะนั้นเลยต้องเอามาเรียบเรียงใหม่ แบบนี้ไง อิอิ
◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น