คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro : Broken
ผมมัน็เป็นแ่สัว์ประหลา...ถ้าทุนาย ไม่้อไปโทษอะไรที่ไหนหรอนะรับ.....
เพราะว่า "ทุอย่ามันเป็นวามผิอผมเอ"
มือเรียวาวที่เปื้อนไป้วยเลืออมิรสหายสั่นเทาอย่าวบุมไม่อยู่ ในะที่วาสีแานหลุบมออย่าสำนึผิ ปาไ้แ่เพียพร่ำเอ่ยำเิม้ำไป้ำมาพร้อมับน้ำาที่ไหลอาบออมาเป็นสายเลือ
"อโทษ....ผมอโทษ...."
ถ้าทุอย่ามันย้อนลับไปไ้ ให้ทุนมีแ่เพียรอยยิ้ม....
ในะที่ัวผมนั้น....หายไปาโลใบนี้ะ....
“แม่็บอเราแล้วไม่ใ่เหรอ้ะ….?” เหมือนไ้ยินเสียหิสาวำลัเย้ยหยันนเออยู่้านหลั เมื่อวาสีแนั้นำเลือไปมอ ็ปราเป็นหิสาวผมสีาวยาวเรี่ยพื้น ูรับับวาสีทอสว่า เธอยิ้มให้เา ในะที่เาทำหน้าบูบึ้ใส่ นเธอ้อเอียอ้วยวามสสัย
“ทำไมลูถึทำหน้าแบบนั้นับแม่ล่ะ้ะ?”
“ถ้าผมไม่เิมาแบบนั้น ทุนะมีวามสุมาว่านี้ใ่ไหม?” เาเยหน้ามอผู้เป็นแม่อนเอ้วยใบหน้าเปื้อนน้ำา เล่นทำให้นเป็นแม่ที่ำลัิหาวิธีลั้นแล้ลูายอนเอถึับหยุะั้วยวามรู้สึสสาร
ราวับว่า ืนแล้ไปมาว่านี้ เ็นนี้อาะแสลายหายไป็เป็นไ้
“ไม่ใ่หรอ้ะ ” เธอหัวเราะในะที่้าวย่าเ้าไปหาศพที่นอนอับเรียราย้วยวามรู้สึไม่อาาเาออ ลิ่นเลือาวแทบระุ้นให้เธอ้อินเพราะมนุษย์อีรั้ แ่นา็้อพยายามอทนเอาไว้
เพราะนาเป็นอาราามิ เป็นพระเ้าที่้าว้ามาเป็นเรัานแล้วไ้เป็นมนุษย์….
เพราะเ่นนั้นแล้ว เธอไม่ยอมทำัวแบบพวั้น่ำแบบนั้นอีเป็นอันา…
เ่นเียวับ บุรอเธอ
“นี่แม่รับ….”
“อะไรเหรอ้ะ?” เธอหันมาหาบุรอนเออย่าสสัย
“แม่บอว่า แม่สามารถวบุมเวลาไ้ใ่ไหม? พลัอแม่น่ะ….”
“อย่าบอนะ ‘ลาเมีย’ !!!” เธอใเมื่อู่ๆ บุรอนเอ็ถามเธอแบบนั้น ทำให้เธอาเาไ้อย่ารวเร็ว
ว่าเ็นนี้ อยาให้ย้อนเวลาลับไป!
“ผมอร้อล่ะรับ ุแม่…. ถ้าะให้ี ่วยผนึวามทรำอผมที….” เ็หนุ่มเินเ้ามาอแม่อนเอ้วยายที่สั่นเทิ้ม “นะรับ…. ผมอร้อ…”
“แล้วเวลานั้นลับมาเป็นเหมือนเิมล่ะ้ะ ลูะทำยัไ?”
“ถึอนนั้นผนึวามทรำอผมะลายออ…. และถึอนนั้นนะรับ ุแม่…” เาสูลมหายใเ้าไปสัพั่อนะ่อยๆ ผ่อนออมา พร้อมับสายาที่มุ่มั่น
“ผมะปลิีวิอผมเอ ่อนที่ะเิเรื่อแบบนี้ึ้นอีรับ”
ความคิดเห็น