คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : REBEL&CCha : เมื่อผมต้องย้ายโรงเรียน [xx%]
REBEL&CCha
เมื่อผมต้องย้ายโรงเรียน
[CY]
ผมเดินออกมาจากห้องผู้อำนวยการด้วยรอยยิ้มแพรวพราว คึคึคึ น้องพลอยจ๋า รอพี่ก่อน
ผมชอบคนแบบน่ารัก ๆ หรือไม่ก็เซ็กซี่ไปเลย แล้วผมรู้จักกับน้องพลอยตอนไปเที่ยวบ้านไอ้พาร์ทไทม์ เห็นแล้วแบบคนนี้แระตรงสเปคเลย ช่วงผมก็แซว หยอดน้องพลอยทุกวัน น้องพลอยเหมือนจะเงียบ ๆ อาย ๆ แต่ช่วงหลัง ๆ ตั้งแต่ย้ายไปโรงเรียนอารีย์ ผมกลับโดนน้องพลอยแกล้งคืนซะงั้น ไม่รู้ใครสอนมา - - ต่อปากต่อคำเก่งเหลือเกิน น้องพลอยเป็นคนน่ารักมากกับทุกคน(ยกเว้นผมTT) คราวนี้ล่ะน้องพลอยหนีผมไม่ได้แน่ แล้วก็อยากจะรู้จริง ๆ ว่าใครทำให้น้องพลอยของผม(?) เป็นแบบนี้
ยังไงวันนี้ก็ไม่ได้เรียนแล้ว ไปป่วนคุณป๋าที่บริษัทดีกว่า ถ้ารู้ว่าโดนย้ายโรงเรียนเพราะไปทำแสบไว้เยอะคงโดนบ่นหูชาแน่
"สวัสดีครับ พี่นี ป๋าอยู่ไหมครับ" เมื่อถึงบริษัทผมก็ตรงไปชั้นบนสุด ผมยกมือไหว้พี่เลขาที่อยู่หน้าห้อง
"สวัสดีค่ะ คุณซีวาย ท่านประธานกำลังประชุมอยู่ค่ะ อีกซักครึ่งชั่วโมงคงเสร็จแล้วค่ะ" พี่นียิ้มรับ "คุณซีวาย ไปรอในห้องก่อนได้นะค่ะ เดี๋ยวพี่ยกขนมไปให้"
"ขอบคุณครับบบบบบ"
ครอบครับผมทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ แม่ผมเป็นคนไทย ส่วนพ่อเป็นคนญี่ปุ่น ผมมีพี่อีกสองคน เป็นผู้ชาย 1 ผู้หญิง 1 ผมเป็นน้องเล็กสุด ตอนประถมผมเคยต้องไปเรียนอยู่ที่ญี่ปุ่นกับแม่ คือพ่อแม่เคยทะเลาะกัน ถึงขั้นเลิกลาเลยครับ ตอนนั้นผมยังเด็กก็ไม่ค่อยรู้อะไร แต่ตอนนี้กลับมาดีกันแล้ว รักกันปานจะกลืนกินเลยทีเดียว
ชื่อของผม คือ ชินยะ เดชพิพัฒนพงศ์ ส่วนชื่อ ซีวาย ก็ย่อมาจากชินยะนั้นแระครับ แต่แม่บอกชื่อแบบนี้เท่ห์จะตายมีที่มาที่ไปด้วย พี่สาวผมชื่อ ไอจัง พี่ชายผมชื่อ อิคคิว พี่คิวเรียนจบแล้วตอนนี้ก็ช่วยงานอยู่ที่บริษัท ส่วนเจ๊ไอเรียนอยู่มหาลัย
แอ๊ดดดดดดด !
"ไอ้ลูกชาย ทำไมมาอยู่นี้ ไม่ไปเรียนหรอ" พ่อของผมเปิดประตูเข้ามา แล้วก็นั่งลงตรงโซฟาข้างผม
"ป๋า~~~ ผมมีข่าวดีมาบอก" ผมทำสายตาปิ๊ง ๆ เมื่อก่อนผมก็เรียกพ่อด้วยคำว่า พ่อ นั้นแระครับ แต่ตั้งแต่กับมารักปานจะกลืนกินกับแม่ ป๋าก็เจริญอาหารเอาเจริญอาหารเอา จนตอนนี้หุ่นจะเป็นอาเสี่ยอยู่แล้ว ถึงจะหุ่นเสี่ยยังไงแม่ผมก็ยังรักครับ บอกกอดแล้วอุ่นดี
"ทำหน้าแบบนี้ป๋าว่าไม่ใช่ข่าวแล้วมั้ง" รู้ทันตลอด ป๋าผม
"ข่าวดีซิครับ ผมได้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนด้วย" ผมพูดอย่างภาคภูมิใจ ทั้งที่ความจริงมันไม่น่าภูมิใจเลย ฮ่าๆ
"ไม่ใช่ว่าโดนเขาไล่ให้ไปอยู่โรงเรียนอื่นหรอกหรอ"
"ใครโดนไล่ ไม่มี๊~ เขาเรียกว่าส่งไปแลกเปลี่ยนประสบการณ์ต่างหาก" ผมกอดอกพูดอย่างภูมิใจ
"หรอ แล้วนี้จะย้ายไปโรงเรียนอะไร" พ่อเลิกคิ้วถาม
"โรงเรียนอารีย์วิทยาน่ะ พ่อรู้จักป่าว"
"แถว ๆ บ้านเก่าเรารึป่าวนะ มันไกลจากที่นี้เหมือนกันนะ" บ้านเก่า บ้านยายรึป่าวนะ คุ้น ๆ ว่าตอนเด็กๆไม่ได้อยู่บ้านหลังที่อยู่ปัจจุบัน เพราะตอนกำลังจำความได้ผมก็อยู่ที่ญี่ปุ่นแล้ว แต่เคยได้กลับมาเยี่ยมแม่เป็นครั้งคราว
"บ้านเก่าแม่ หรอ" เมื่อก่อนครอบครัวผมไม่ได้มี
"ถ้าเดินทางจากที่นี้ก็ไกลนะ เอาไงไอ้ลูกชายถ้าอยู่บ้านนั้นก็คงต้องไปอยู่คนเดียวนะ" อยู่คนเดียวหรอ มันเหงาตายชักเลยนี่น่า "ถ้าจะอยู่เดี๋ยวให้แม่บ้านไปทำความสะอาดไว้ให้"
"อ่า เอางั้นก็ได้ครับ ป๋าให้แม่ไปอยู่ด้วยได้ไหมอ่า" อยู่คนเดียวมันเหงา~~~
"ไม่!" ป๋าตอบแบบไม่ต้องคิด "คิดจะพรากแม่ไปจากป๋าหรอ อย่าหวังเลย ก่อเองก็ต้องรับผิดชอบเอง"
"อ่า งั้นอยู่คนเดียวก็ได้" ผมกระพริบตาปริบ ๆ ทำหน้าเศร้า ๆ
"ทำเป็นหงอย เดี๋ยวพ่อไปขอให้ลูกไอ้กิตไปนอนด้วยก็ได้" กิต ชื่อคุ้น ๆ นะ
"ลุงกิต ลุงกิตที่มาบ้านเราทุกสิ้นเดือนใช่ม่ะ" พ่อผมมีนัดสังสรรค์กันที่บ้านทุกสิ้นเดือนตามประสาคนแก่ เอ๊ย ! ตามประสาผู้ใหญ่
"ใช่ มันมีลูกชายตั้งสามคน ตอนเด็ก ๆ แกก็ยังเคยไปเล่นด้วยกันอยู่เลย" อ่า เหมือนจำได้ลาง ๆ นะ ว่าเคยไปแกล้งเด็กแถวนั้นเป็นประจำ โดนแกล้งกลับมาก็เยอะ TT
"แล้วลุงกิตเขาจะยอมหรอ" อยู่ ๆ จะขโมยลูกเขามาอยู่ด้วย - -
"โห้ยยย มันกะจะจับให้อยู่บ้านคนล่ะหลังอยู่แล้ว อยู่พร้อมกันทีไรบ้านแทบแตก" คงเหมือนพี่คิว เจ๊ไอ แล้วผมอยู่ด้วยพร้อมหน้าซินะ พี่น้องกันก็แบบนี้ละ
"ถ้าแบบนั่นก็ดีซิ ป๋าอย่าลืมไปขอลุงกิตให้นะ"
"เออ ๆ แล้วนี่เก็บของรึยัง เย็นนี้ป๋าว่างเดี๋ยวไปส่งเอง"
"ยังเลยยย ไปเก็บเลยดีกว่า เจอกันเย็นนี้ครับป๋า" ผมลาป๋า แล้วก็รีบจัดการไปเก็บกระเป๋าที่บ้าน
ตกเย็น
ตอนนี้ผมอยู่บนรถพร้อมกับทุกคนในครอบครัว - - คือพอรู้ว่าผมจะไปอยู่ที่บ้านหลังเก่าก็พากันยกเลิกนัด รีบกลับบ้านกันหมดเลย
"ชินลูก ย้ายไปอยู่โรงเรียนใกล้ๆบ้านเราไหม เดี๋ยวแม่ไปขอ ผอ ให้" แม่ที่นั่งหน้าคู่กับพ่อหันมาคุยกับผม ปกติอยู่บ้านทุกคนจะเรียกผมชินครับ เพราะมันเรียกง่าย แล้วจะตั้ง ซีวายมาทำไม - -
"แถวบ้านมีแต่โรงเรียนหญิงล้วนนะครับแม่ - -" แม่จะให้ผมไปอยู่โรงเรียนหญิงล้วนรึไง
"อ่า นั่นซิ ชินเป็นผู้ชายนี่น่า" แม่คงไม่ได้ลืมใช่ไหมครับว่าผมเป็นผู้ชาย
"ตกลงฉันมีน้องสาวหรอเนี้ย" เจ๊ไอตบบ่าผม
"งั้นผมก็มีน้องสาวสองคนน่ะซิ" พี่คิวก็รับมุขด้วย แถมยังตีมือกับเจ๊ไอข้ามหัวผมไปมา - -
"แหม่ อย่าแกล้งน้องกันซิ" แม่หันไปดุพี่คิวกับเจ๊ไอ " ชินไม่ไปได้ไหม แม่อยากอยู่กับชิน" แม่หันมาบอกผม
"งั้นแม่มาอยู่ด้วยกันกับผมซิครับ นะ นะ" ถ้าแม่ไปอยู่ด้วยคงสบายใจมาก
"ถ้าป๋าเราให้น่ะนะ" ป๋ายักคิ้วมาให้
"โดนทิ้งแล้ววววว อยากดื้อเอง" เจ๊ไอล้อพร้อมกับหยิกแก้มผม
"งื้อออออ เจ็บนะ เจ๊อย่าดึงซิ"
"มันน่าหมั่นไส้นี่หว่า ทั้งที่เป็นพี่น้องกัน ทำไมแกขาวกว่า ทำไมแกผิวนุ่มกว่า ทำไมแกตาโตกว่า แล้วทำไมแกน่ารักอย่สงนี้~~~ ทั้งที่เป็นผู้ชาย " พูดไปแล้วก็ดึงใหญ่เลยครับ
"อ่าาาา ก็เหมาะกับนิสัยโหด ๆ อย่างเจ๊ไง" เจ๊ไอดึงเจ็บกว่าเดิมอีก " แง เจ๊ครับปล่อยเถอะนะ นะ นะเจ๊สุดสวย"
"แหม่ ถ้าพูดดีๆแต่แรกก็ไม่มีรุนแรงหรอก" ใครได้เจ๊เป็นแฟนนี่ ซวยตาย - -
_____[xx%]____
***ช่วงนี้เจอกับครอบครัวซีวายไปก่อนเนาะ
***ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วนะฮะ
***เม้น/โหวตกันซักนิดเป็นกำลังใจให้วานะ ^____^
ความคิดเห็น