คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : cp.2
ณ โรงเรียน K
“ตื่นเต้นจังเนอะ” ยัยมิโซพูดพร้อมกับท้าวคาง
“นั้นสิ อยากเห็น อยากรู้ อยากเจอ อร๊ายย ><” ยัยซองอึนเริ่มผีเข้าอีกรอบคะ -*-
“มันน่าตื่นเต้นตรงไหน กะอีแค่นักเรียนใหม่ -*-?” ฉันหันไปถามเพื่อนทั้งสองผู้สง่า - -
“ก็...” ยัยมิโซหยุดพูดกลางอากาศเมื่อมีเสียงทุ้มต่ำของคนวัยกลางพูดขึ้น “เอาล่ะ นักเรียน วันนี้มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาใหม่เป็นนักเรียนชาย 1 คน...”
“หื้ม!? 1 คนหรอ ไหนนักเรียนในห้องบอกว่า...” ยัยซองอึนที่นั่งข้างฉันพูดขึ้นมาลอยๆ ก่อนจะหันหน้ามาหาฉันเพื่อเอาคำตอบ ซึ่งฉันก็ส่ายหัวไปมา “(- -“) (“- -)” ยัยซองอึนจึงหันไปฟังครูพูดต่อ
“นักเรียนใหม่เข้ามาได้เลย” ครูพูดจบก็มีร่างสูงของคนคนหนึ่งเดินเข้า ก่อนจะแนะนำตัว “สวัสดีคับ ผม จอนจองกุก คับ ^^” นักเรียนฝหม่ที่ย้ายมาทำให้พวกเราทั้งห้องอึ่งไปหลายนาที ร่วมถึงฉันด้วย
จะ...จอนจองกุก จริงหรออนั้นนนน กรี๊ดดดดด จอนจองกุก กุกกี้ กุกไก่ อร๊ายยยยยย น่ารักมากกกก น่ารักมากกก ไม่คิดไม่ฝันว่าจะเจอตัวจริงนี้ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหมมมม บอกที (“><) (><”)
“0.0 กุกกี้ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!” ยัยซองอึนได้สติก่อนจะลุกขึ้นกรี๊ดดิ้นไปดิ้นมา “แก...แก...แกกกกกกกก กรี๊ดดดด!!” ดูเหมือนยัยซองอึนจะเก็บอาการไม่อยู่แล้วล่ะงานนี้ -*-
“(ชื่อคุณ)ๆๆๆๆๆ ฉันไม่ได้ฝันไปช่ายยยมายยยยยย บอกที กรี๊ดดดดดดด!!” ยัยซองอึนพูดพร้อมกับเข้าเขย่าตัวฉันไปมา
“เอาล่ะๆๆๆ ทุกคน พอก่อนๆ” เสียงครูพูดขึ้นทำให้ยัยซองอึนหยุดเขย่าฉันก่อนจะนั่งลงและฟังครู “เราก็รู้จักกับนักเรียนใหม่กันไปแล้วน่ะ…จอนจองกุกเธอนั่งข้าง (ชื่อคุณ) แหละกันน่ะ” ครูพูดจบก็ชี้มาทางฉันก่อนจะตามด้วยสายตาของกุกกี้ เล่นเอาฉันเขิลหน้าแดงอย่างกับลูกตำลึงสุกอย่างไงอย่างงั้น
“คับ” กุกกี้ตอบรับ ก่อนจะเดินมาที่ฉันแหละนั่งลงข้าง เก้าอี้ในห้องฉันก็ประมาณว่า แถวกลาง 3 ที่ แถวริมอย่างล่ะ 2 ที่ ซึ่งฉันกับซองอึนนั่งแถวกลาง แหละพอดีฉันนั่งตรงกลางด้วย นี้แหละ....แล้ววันนี้ทั้งวันฉันจะเรียนรู้เรื่องไมเนี่ยยยย T^T
ออดดด....ออดดด....อดดดดด!!!
เสียงออดพักเที่ยงดังขึ้นทำให้ฉันได้พักบางตลอดทั้งชั่วโมงเกรงมากเลยตอบตามตรง ก็เล่นนั่งใกล้ชิดกับมักเน่ของบังทัน เป็นใครใครก้อต้องเกรงทั้งนั้นแหละ - -
“(ชื่อคุณ) ป่ะ ไปกินข้าวกันนน” ยัยซองอึนบอกอย่างร่าเริงหลังจากที่ครูประจำวิชาออกไปแล้ว ฉันหันไปมองยัยซองอึนก่อนจะหันไปมองกุกกี้ที่ตอนนี้กำลังเก็บของอยู่ แน่ล่ะเมื่อกีนี้เค้าต้องยิ้มจนเหงือกแถบแหง ถ่ายรูปคู่กับนักเรียนในห้องอีก -*- เป็นใครใครก็เหนื่อยทั้งนั้น ฉันเห็นแล้วยังเหนื่อยแทนเลย แต่ดูเหมือนเค้าจะมีความสุขมากเลยล่ะ เห็นแล้วก็แอบมีความสุขไปด้วยแห่ะ ^^
“(ชื่อคุณ)” ยัยซองอึนเรียกฉันก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆแล้วหันไปมองกุกกี้ที่ตอนนี้กำลังนั่งฟุบหลับกับโต๊ะอยู่ “น่ารักเนอะ” ยัยซองอึนพูดไปยิ้มไป
“อือ น่ารักมากเลยล่ะ เวลากุกยิ้มยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่ คนอะไรน่ารักไปซะทุกส่วนของร่างกายจริงๆ” ฉันบอกกับซองอึนก่อนจะก้มลงไปมองหน้ากุกใกล้ๆแต่ก็ต้องถอยออกมาเพราะออร่าเปล่งแสง -*- “ไปเถอะ ฉันหิวแล้ว” ฉันบอกอย่างเขิลๆ
“เดียวดิ ชวนกุกไปด้วย แกจะให้เค้านอนฟุบอยู่ตรงนี้ทั้งที่ยังไม่ได้ทานอะไรเลยไม่ได้น่ะ เดียวเค้าจะปวดท้องเอา” ยัยซองอึนหันมาดุฉันก่อนจะเขย่าตัวเค้าเบาๆแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
“มาๆ เดะฉันปลุกเอง” ฉันพูดพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้กุกอีกครั้งแล้วเขย่าตัวเค้า “กุก...กุก..กุกกี้...กุกกี้จ้า จอนจองกุกจ้า -*-” และก็ไร้เสียงตอบรับเหมือนเดิม ฉันจึงยื่นหน้าเข้าไปใกล้แล้วก็พูดใส่หูเค้า ไม่ได้ตั้งใจแกล้งน่ะ แค่ไม่มีวิธีไหนแล้วแค่นั้นแหละ -*-
“กุกกกกี้!!” ฉันตะโกนใส่หูกุกกี้เสร็จก็ถอยออกมานิดนึงเจ้าตัวสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองไปรอบๆ ก่อนจะหยุดอยู่ที่ฉัน เอ๊ะ...ไงเป็นฉันคนเดียวหว่า *-*
“จองกุก ไปทานข้าวด้วยกันไหม?” ยัยซองอึนถามเสียงใส
กุกกี้มองไปที่ซองอึนก่อนจะส่ายหน้า แล้วก็ฟุบไปต่อ
“กุกกี้ ไปทานด้วยกันเถอะ เดียวปวดท้องเอาน๊า~” ฉันพูดเสียงร่าเริงก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้กุก แต่พอดีว่าจองกุกก็เงยหน้าขึ้นมามองทำให้เราสองคนจมูกแตะกัน แต่เพราะความตกใจทำให้ฉันรีบถอยออกมา “ปะ...ไปไหม -/////-” ฉันหันไปถามจองกุกอย่างเขิลๆ
“คับ ^^” จองกุกตอบพร้อมกับยิ้มร่า ทำให้ฉันที่หน้าแดงอยู่แล้ว แดงหนักขึ้นไปอีก โอ๊ยยย ตายๆๆๆ นายกำลังฆ่าฉันทางอ้อมช่ายยยมายยยยย ><
“อะ...อื้ม” ฉันพูดจบก็รีบเดินนำไปโรงอาหารทันที
ความคิดเห็น