คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
CHAPTER - 1
“ผมมีคำถามหนึ่งคำถาม อยากให้ลองตอบกันนะครับ”
‘คุณเป็นอีกคนที่ชอบมายากลรึเปล่า แล้วเหตุผลล่ะครับ’
ฟึ่บ. เป็นข้อความที่ผมเพิ่งกดโพสลงไปบนเฟสบุ๊ค และตอนนี้ผมกำลังเผ้ารอคำตอบ
.
.
ทำไมต้องรอน่ะหรอครับ?
.
.
“ตอนนี้เราได้คำตอบแรกมาแล้วนะฮะ จากน้องรักใสใสหัวใจหลายดวง น้องเค้าให้คำตอบว่า ชอบสิค๊า ดูแล้วเพลินดีค่ะ มันเป็นการแสดงอย่างนึงที่ดูแล้วสนุกสุดสุดเลย” เสียงเล็กพูดขึ้น
“ว้าว *เสียงปรบมือ* ให้คำตอบดีมากเลยนะครับเนี่ยน้องใสใสหัวใจหลายดวง” ผมพูดกรอกใส่ไมค์พร้อมกดเสียงปรบมือเป็นซาวน์น่ารักๆ
.
.
ครับ ผมเป็นดีเจและมันเป็นช่วงดีเจถาม คนฟังตอบ ผมจะตั้งคำถามทุกๆวันเพื่อให้คนที่ฟังรายการของพวกผมมาตอบคำถาม วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมมาพร้อมกับคำถามที่ว่า ‘คุณเป็นอีกคนที่ชอบมายากลรึเปล่า’ พร้อมบอกเหตุผล ผมก็ตั้งไปงั้นฮะ คิดว่ามันน่าจะเป็นคำถามที่เรียกคำตอบได้ดี
เสียงเล็กพูดต่อ “ตอนนี้เริ่มมีคอมเม็นต์เพิ่มมามากขึ้นเรื่อยๆ ผมกับดีเจปาร์คกี้จะทยอยอ่านนะฮะ สำหรับใครที่ยังไม่ทราบกิจกรรมในชม.นี้ละก็.. สามารถเข้าไปดูได้ที่เฟสบุ๊ค 111.11 ทุยยย เอฟเอ็มนะฮะ ตอนนี้เรามาเบรกฟังเพลงกันก่อนดีกว่า”
.
.
“เป็นเพลงจากซุปตาร์คนโปรดของผมเลยครับ พี่เบิร์ด ธงไชยนั่นเอง *เสียงปรบมือ* กับเพลงกลับไม่ได้ ไปไม่ถึง ครับผม”
.
..
จู่ๆมือเล็กของคนข้างๆผมก็มาดึงหูฟังของผมออก
“ชานยอลลล กูปวดฉี่ กูไปฉี่นะ ไปฉี่ได้มั้ย เดี๋ยวกูรีบมานะ” เสียงเล็กง้องแง้งรีบบอกผมหลังจากอินโทรเริ่ม
ผมได้แต่ส่ายหน้าและรีบบอกมัน “เออเร็วๆเลยแบคกี้” ไอผมก็ไม่เข้าใจ มันพูดสั้นๆก็ได้
‘มึง กู ปวด ฉี่’
สี่พยางค์เข้าใจง่ายสุดๆ มันจะพูดยาวไปยะลา ปัตตานี นราธิวาสหรอ เสียเวลาคนหล่อฟังเพลงพี่เบิร์ดครับ ฟังแล้วหัวใจสั่น คุณผู้ฟัง เอ้ย! คุณผู้อ่านเคยเป็นรึเปล่าเหมือนผมรึเปล่า?
.
.
.
ผมที่เพิ่งกลับมาจากห้องน้ำ กำลังเสียงห่วยๆ กำลังร้องแหกปากในสตูดิโอ ว่าไม่ได้ฮะ พี่เบิร์ดนั่น ไอดอลเพื่อนผมเลย มันเลือกเดินทางสายดนตรีเพราะพี่เค้าคนเดียว แม้ตอนนี้มันจะมาจบเป็นดีเจคนเก่งในสถานีดังๆอย่าง ‘ทุย เอฟเอม’ มันก็ถือว่ามันมาเกินความฝันแล้ว
.
.
นั่นคือดีเจปาร์คกี้ หรือปาร์คชานยอลนั่นเอง ผมบยอนแบคฮยอนฮะ หรือดีเจแบคกี้ชื่อแบ๊วมั้ยละคับ ไอชานยอลมันเป็นคนคิดให้ด้วยเหตุผลที่ว่า ‘กูชินเรียกแบบนี้’
.
.
ก่อนที่ผมจะโม้ยาว ขอกลับไปงานก่อนนะฮะ ก่อนที่ผมจะโดนไอหูกางนั่นงับเอา ฮ่าฮ่า นินทามันแล้วสนุกฮะ เพลินดี
.
.
“จบไปแล้วกับผลงานของพี่เบิร์ดนะครับ” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยพร้อมส่งบทต่อมาให้ดีเจอีกคนด้วยน้ำเสียฉะฉาน
“เรามาดูข้อความที่คุณผู้ฟังทางบ้านส่งมาดีมั้ยครับ ดีเจแบคกี้”
.
.
“ดีฮะ ดีเจปาร์ค ความเห็นนี้จากคุณผู้ฟังชื่อ ไอบาไอบีไอโบไอเบ้ เค้าบอกว่าเค้าไม่ชอบฮะ มันเป็นการแสดงหลอกลวง แหกตาประชาชี อืม ตรงไปตรงมาฮะความเห็นนี้”
.
.
“คุณน้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลาบอกว่ามันเป็นอะไรที่ยากมากเลยนะคะ นักมายากลที่ดีจะต้องขยันฝึกบ่อยๆ ส่วนตัวดิฉันชอบคุณเค. อู๋มากเลยละคะ ล๊อหล่อ กรี้ดค่ะ กรี้ด” ดีเจปาร์คคนเก่งต่อบท
.
หืม? ใครคือหล่ออู๋กัน
.
ผมเลื่อนลงดูคอมเมนต์เรื่อยๆในหน้าเพจ
.
‘ชอบตั้งแต่ได้รู้จักกับคุณคริสอู๋ค่ะ เวลาเค้าเล่นมายากลน่ะ ดึงดูดมากๆเลยค่ะ’
.
‘ชอบมายากลค่ะ เหมือนเราเป็นผู้ชมดูการแสดงที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ของผู้ชายคนนึง คนๆนั้นชื่อพี่คริสค่ะ’
.
‘ถ้ามายากลจะเป็นการหลอกลวง น้องนุ้ยหนุ่ยก็ยอมโดนคริสอู๋หลอกตลอดไปเลย’
.
.
แล้วใครคือคริสอู๋ล่ะ ไม่รู้จักเว้ย
.
“ดูจากหลายๆคอมเม็นต์แล้ว ผมว่าคุณสาวๆจะชอบคุณ เอ่อ.. คุณเค. อู๋มากเลยนะครับเนี่ย ผมพอหล่อสู้เค้าได้มั้ยฮะ ฮ่าฮ่า”
.
เพราะหลังๆที่อ่านมาจากคอมเมนต์มากมาย ผมจับใจความได้แค่ว่า ‘คริสอู๋หล่อ’ ไม่ต่ำกว่า 200 คอมเมนต์
.
สายตาผมเลือนลงมาเรื่อยๆ
.
‘พี่ดีเจปาร์คกี้ไม่รู้จักพี่คริสอู๋แน่เยย คิคิ’
.
กึก จึ่ก เห้ย! คนฟังรู้ได้ไงอ่ะ
.
.
หางตาผมเห็นเห็นไอแบคกี้กำลังทำท่ากลั้นขำ สงสัยมันเห็นข้อความนั้นเหมือนกัน ผมเลยส่งสายตาหามันประมาณว่า
‘มีอะไรน่าขำหรอมึง?’
.
พูดไม่ได้ฮะ ถ้าผมพูดก็ออกไมค์นะเซ่ ได้แต่ทำหน้าค้อนๆใส่มันไปแค่นั้น มันไม่ตอบฮะ มันเลยพูดใส่ไมค์ต่อ
“เบรกสปอตโฆษณาซักครู่ แล้วเดี๋ยวกลับมาฟังเพลงกันต่อนะฮะ”
.
พูดจบมันโยนหูฟัง ทั้งของมัน ของผมออกเลยฮะ
“อะไรของมึงเนี่ย?” ผมได้แต่เงิบกับการกระทำของมัน
“ก็มึงอ่ะ ไปถามเค้า ‘แล้วผมหล่อสู้เค้าได้รึเปล่า’ ฮ่าฮ่าฮา น่าอายมากอ่ะมึง” อะไรของไอเตี้ยครับ ผมก็แค่อยากให้ผู้ฟังชมผมเท่านั้นเอง แล้วผมหล่อสู้เค้าได้มั้ยล่ะฮะ
“ให้กูเดานะ กูว่ามึงไม่รู้จักคริสอู๋ชัวร์ กล้าพูดมาก”
“อือดิ กูไม่รู้จักหรอก หล่อขนาดนั้นเลยหรอวะ” ผมรีบพูดตอบ พลางเกาคางตัวเองไปด้วย ผมว่าผมเองก็หล่อนี่
“มานี่มา กูจะเปิดรูปให้ดู มึงจะได้ถึงบางอ้อซะที” มันกวักนิ้วชวมผมไปดูคุณคริสอู๋ในมือถือมัน ก็อยากจะรู้แหละ ถ้าบนโลกนี้มีคนหล่อกว่าชานยอลนะ จะยอมเป็นเคะเลยคอยดู!
.
.
.
.
บนจอปรากฏภาพรูปผู้ชายอายุน่าจะราวๆ23-24ปี ผมสีบลอนด์ผมส้มนิดนิด คิ้วหนาหน่อย ตาเป็นรูปยิ้มหวานเยิ้ม จมูกเป็นสันโด่งดูดี ยิ้มอวดฟันสวย หน้าเข้ารูป ใส่สร้อยกับเสื้อยืดดูสบายๆ นิยามคำว่าเพอร์เฟ็คได้แบบเพอร์เฟ็คสุดสุด
.
.
อื้อหือออ คุณพระ คุณเจ้า นั่นคนจริงๆหรอครับน่ะ ขนาดผู้ชายอกสามศอกครึ่งอย่างผม อยากจะก้มลงคำนับซักห้าที เผื่อชาติหน้าจะได้หล่อได้ซักครึ่งของคนคนนี้ หล่อจนแทบจอไอโฟนของไอแบคกี้แทบแตกครับ ไม่อยากจะบอก หล่อจนใจสั่นอ่ะครับคุณผู้อ่าน
.
.
อยากจะกลืมน้ำลายหลายๆอึกกับคำที่เพิ่งพูดออกไป กลับลำได้ไหม? ไม่ทันแล้ว ฮือ คริสอู๋หล่อจริงๆนี่นา ชานยอลอยากลงไปดีดดิ้น
.
.
“โห่มึง กูหล่อกว่าตั้งเยอะ เลิกชื่นชมได้แล้ว ทำงานๆๆ”หน้าแตกแล้วก็ต้องฟอร์มรักงานไปครับ จะได้เนียน
.
.
ผมกับแบคกี้พูดต่ออีกไม่กี่นาที ก็จบช่วงของเราสองคนฮะ ผมเปิดเพลงแปดโมงเช้าวันอังคารของพี่ปาล์มมี่ปิดท้ายฮะ ไอแบคมันเป็นคนเลือก
.
.
“งั้นกูกลับก่อนนะ พอดีมีนัด คิคิ” ไอแบคกี้ทิ้งท้ายก่อนออกจากสตูดิโอฮะ ผมก็พยักหน้าพะเงิดๆให้มันก่อนโบกมือบ๊ายบายให้ มันส่งจูบตอบ ผมยกเท้าให้มันดู ทำนองว่า ‘เอาตีนมั้ย?’ แค่นั้นฮะ มันรีบวิ่งตูดเด้งกลับไปที่ลิฟเลย
.
.
ผมนั่งลิสต์รายชื่อเพลงที่จะเปิดวันพรุ่งนี้ไม่ลืมที่จะใส่เพลงพี่เบิร์ดนักร้องคนโปรดของผมไปด้วย และคิดคำถามให้ผู้ฟังช่วยกันตอบคำถามมาสองสามข้อ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเลือกอีกที
.
.
วันๆนึงผมก็ทำแค่นี้แหละฮะไม่มีอะไรมาก งานประจำผมเป็นดีเจช่วง2ทุ่มถึง 3ทุ่มทุกวัน ทางทุยย เอฟเอมอย่างที่บอกไป กับนายแบบตามนิตรสารวัยรุ่นประจำเดือน ซึ่งผมชอบทำงานสายนี้ ถึงแม้จะไม่ได้เป็นนักร้องแบบพี่เบิร์ด แต่ผมได้เข้ามาเป็นดีเจซึ่งมันก็ไม่ได้มาด้วยความสามารถอย่างเดียวหรอกฮะของแบบนี้ มันต้องพึ่งความหล่อด้วยครับ
.
.
ผมก้มหัวทักทายพี่ลู่หานกับพี่ซิ่วหมิน ดีเจที่มารับช่วงต่อตั้งแต่สามทุ่ม ก่อนเดินออกจากสตูดิโอไป
.
.
ตอนนี้ในหัวผมมีชื่อๆนึงครับ ที่ติดค้างอยู่ในหัวตั้งแต่ชั่วโมงทำงาน
.
คนที่ใครๆก็พูดถึง
.
‘คริส อู๋’
.
.
จากที่แบคให้ดูรูป ผมเลยเข้าใจหลายๆอย่างว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้กอบกุมหัวใจน้อยๆของสาวๆครับ เค้าหล่อจริง ผมยอมรับ
.
.
แต่ผมก็โกหกตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่า ผู้ชายคนนี้ดูลึกลับและน่าสนใจมากเลยทีเดียว
.
.
เอาล่ะฮะ นั่งพูดกับตัวเองมาได้ซักยี่สิบนาทีกับชื่อคริสอู๋เต็มหัว ถึงเวลากลับบ้านละครับ ผมรีบสตาร์ทน้องเบิร์ดกับคอนโด ผมเปล่าขี่นกนะ นั่งชื่อรถมินิของผม
.
.
.
.
.
‘Welcome Home’
ผมอ่านป้ายหน้าห้องของผมก่อนเปิดประตูเข้าไป มันให้ความรู้สึก อบอุ่นดี ลองทำแบบผมสิ
.
.
คอนโดผมเป็นห้องชุดไม่ใหญ่ไม่เล็กแต่งสไตล์โมเดิร์นเน้นโทนขาว ข้อเสียของสีโทนแบบนี้คือเวลามันสกปรกขึ้นมา ต้องรีบทำความสะอาดครับ เพราะมันจะสะดุดตามาก เดี๋ยวแขกก๊งเกมของผมจะไม่ปลื้มเอา วันนี้ไม่ก๊งฮะ วันไหนก๊งจะแนะนำเพื่อนๆผมให้ฟังอีกที
.
.
ตอนนี้เวลาสามทุ่มครึ่งและมันก็ยังไม่ใช่เวลานอน
.
ผมว่าง
.
โดยที่ไม่รู้ตัว ผมเปิดแมคบุ้คโปรของผม นิ้วผมพิมพ์ชื่อคนคนนึงโดยไม่รู้ตัว เสิร์ชหาคนที่ตอนนี้ทั้งชื่อและใบหน้าหล่อเหลายังลอยเต็มหัวของผมตั้งแต่สองชั่วโมงก่อน
.
.
‘คริส อู๋’
Talk -
คือเรามาดิท+เพิ่มรูปไปเพราะเมื่อคืนลืมลง :(
ตอนนี้มีแฟนคลับสามคน เราดีใจมาก ขอบคุณที่ติดตามนะคะ :)
ความคิดเห็น