ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 : Game start
ตอนที่ 1 : Game start
แอ๊ด!!เสียงเปิดประตูดังขึ้น เฟมเดินเข้ามาในห้องของเขาอย่างช้าๆ เสียงแอร์ในห้องเริ่มทำงานเมื่อเซนเซอร์หน้าห้องจับได้ว่ามีคนเดินเข้ามา
"กลับมาแล้วเหรอค่ะคุณเฟม ไม่ทราบว่าจะกินข้าวหรืออาบน้ำก่อนดีค่ะ" เสียงหุ่นยนต์สาวพูดขึ้นหุ่นยนต์สมัยนี้มีพัฒนาการที่คล้ายคลึงมนุษย์มีรูปร่างแบบมนุษย์ทั่วไปโดยแทบจะแยกไม่ออก
"อืมขออาบน้ำก่อนแล้วกันช่วยเตรียมข้าวระหว่างรอ เออของที่พ่อส่งมาให้มารึยัง เรย์" เฟมถามหุ่นยนต์พลางเริ่มเดินไปหาน้ำมาดื่ม
"ของที่คุณผู้ชายส่งมาชั้นได้ติดตั้งไว้ให้คุณหนูที่ห้องแล้วนะค่ะคุณหนูสามารถเล่นได้ทันทีนะค่ะ"
"ขอบคุณมากงั้นช่วยเตรียมข้าวแล้วเธอจะไปทำอะไรต่อก็ตามสบายเลย"
"ค่ะ"
หลังจากพูดเสร็จเฟมไปจัดการตัวเองเรียบร้อยและเข้าห้องนอนอย่างรวดเร็ว เฟมไม่รอช้าหยิบเครื่องเกมที่มีลักษณะเป็นแบบสวมแบบหมวกกันน็อคเข้าสวมใส่ และ กดปุ่ม start
"สภาพร่างกายเรียบร้อยไม่ผิดปกติ ขอให้สนุกกับอิสระที่คุณจะได้จากเกมนะค่ะ" เสียงของระบบดังขึ้น
วูบ!!! เสียงดังขึ้นในหมวกทำให้เฟมหมดสติไปอย่างรวดเร็ว
ติ้ง!!!เสียงขอระบบทำให้เฟมเริ่มที่จะลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆและมองดูรอบตัวของเขาตอนนี้เขาเหมือนอยู่ ใ นห้องที่มีหน้าคอมเรียงรายอยู่รอบๆเหมือนเป็นห้องอะไรที่แปลกตามมากสำหรับเขา เขาเริ่มเดินสำรวจจนเวลาผ่านไปซักพัก
"คุณเมษา รัตติกาลใช่ไหมค่ะ" อยู่ดีมีเสียงจากข้างบนเหมือนเป็นเสียงของหญิงสาว
เฟมมองขึ้นไปข้างบนและเขาสังเกตเห็นคนที่ตัวเล็กๆเหมือนคนแคระแต่เธอมีหูที่ยาว ดูมีสง่าราศีอย่างมากจนเฟมมองตาค้างไปซักครู่หนึ่ง
"ใช่ครับ แต่เรียกผมว่าเฟมเถอะครับ เรียกชื่อจริงแล้วมันดูแปลกๆ ว่าแต่คุณคือใครเหรอครับ??" เฟมทำหน้าอึ้งๆและมองไปยังเจ้าของเสียงที่ดูน่ารัก
"NPC มิร่าเจน ค่ะ ฉันจะคอยบอกเรื่องเบื้องต้นให้แก่ผู้เล่นใหม่ทุกคนค่ะ งั้นฉันจะเริ่มอธิบายนะค่ะ
1.ในเกมนี้กฎมีน้อยมากคือ ห้ามฆ่ากันในเมือง ห้ามมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาว
2.ให้อ่านข้อ1ใหม่ค่ะ กฎของเกมเรามีเท่านี้ขอให้สนุกกับเกม แล้ว คุณเฟม มีคำถามอะไรไหมค่ะ"NPCพูดอย่างช้าๆให้คนที่ฟังเข้าใจกฎของเกม
"ห๊ะ!! แค่เนี้ยเนี่ยนะ เกมบ้าอะไรเนี่ยกฎแปลกมากที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเลยนะเนี่ย " เฟมอุทานพลางนั่งทบทวนคำพูดของหญิงสาวที่ร้านกาแฟ "แล้วเกมนี้เนี่ย มีอาชีพอะไรบ้างเหรอคือฉันไม่เคยเล่นเกมมาก่อนอย่างมากก็เล่นแต่หมากรุก ไพ่สลาฟ สล็อตไรพวกนี้น่ะ"
"คำถามของคุณ เฟม ในเกมจะมีอาชีพต่างๆให้เลือกไม่ต่ำกว่า100อาชีพนะค่ะส่วนวิธีต่างๆให้ลองไปสอบถามที่อาคารผู้เล่นใหม่นะค่ะ และเรายังมีระบบเผ่าพันธ์ให้เปลี่ยนตามที่ต้องการแต่คุณจะต้องหาเองนะค่ะ และ นี่คือไอเท็มที่ผู้เล่นจะได้รับในตอนเเรกเลยนะค่ะ
"ผู้เล่นเฟมได้รับ [beginning weppon box] 1 ชิ้น สามารถเลือกได้ตามใจชอบ หมายเหตุ. ให้เลือกได้แค่ ดาบ มีดสั้น ดาบคู่ หน้าไม้ ธนู คฑา เท่านั้น"
"ผู้เล่นเฟมได้รับ น้ำเปล่า 1 ขวด "
"ชุดนักพเนจร 1 ชุด"
"ผู้เล่นเฟมได้รับเงิน1500 G"
เสียงระบบดังขึ้น เฟมไม่รู้วิธีจะเรียกของออกมาจนnpcบอกวิธีในการเรียกออกมาใช้ เฟมเรียกหน้าต่างออกมาและตรวจสอบไอเท็มที่ได้อย่างช้าๆ
สถานะ
ชื่อ : เฟม HP : 400/400 Mp 20/20
ระดับ : 1 เผ่า : มนุษย์
อาชีพ : นักพเนจร
"งั้นขอให้คุณเฟมโชคดีนะค่ะเราจะส่งคุณไปยังหมู่บ้านผู้เล่นใหม่ขอให้โชคดีนะค่ะ"ทันทีที่npcพูดจบมีแสงสว่างจากหน้าจอคอมในห้องขึ้นอย่างแรง ชายหนุ่มปิดตาเพราะทนแสบตาไม่ไหวตอนนี้เขารู้สึกเหมือนมีใครมาเอาไฟฉายส่องหน้าจนแสงเริ่มจางลงเขาเปิดตาขึ้นและพบว่าตัวเองอยู่ทุ่งหญ้าสีเขียวขจี บรรยากาศรอบดูสดชื่นและสบายตามาก
"อืม ไหนดูไอเท็มหน่อยว่าจะเลือกไอเท็มอะไรดี" เฟมเปิดระบบขึ้นมาและค่อยๆเลือกดูคุณสมบัติต่างๆของอาวุธว่าชิ้นไหนเหมาะกับเขาที่สุด และ เขาเลือก หน้าไม้ มาใช้ และเปิดกล่องอาวุธ
กล่องอาวุธเรืองแสงขึ้นและค่อยๆกลายสภาพเป็นหน้าไม้เก่าๆพร้อมลูกดอก 50 ลูกวางอยู่ข้างๆกัน เฟมมองอาวุธของเขาและพบว่ามันมีสีน้ำตาลเข้ม
"ผู้เล่นเฟมได้รับ หน้าไม้มือใหม่ พลังโจมตี 55 และลูกดอกไม้โอ๊ค พลังโจมตี 11 จำนวน 50 ดอก
"เจ๋งไหนลองหามอนเตอร์อ่อนๆแถวนี้ลองของหน่อย" เฟมมองไปรอบๆตัวเขาและมองเห็นมอนเตอร์กระต่ายสีขาวปุย เขาลองค่อยๆย่องและยิงหน้าไม้ใส่
ฉึก!! critical 299 เสียงธนูปักเข้าไปยังร่างของมอนเตอร์ผู้โชคร้ายตัวแรงสีแดงแสดงถึงความเสียหายที่ไม่คำนวนถึงเกราะทำให้มอนเตอร์ตายในทันที
"ผู้เล่นเฟมฆ่าปุกปุย เลเวล2 ตาย 1 ตัวได้รับการ์ด ปุกปุยสีขาว และได้ exp 40 และได้รับทักษะ ลอบเร้น ระดับ 1 "เสียงของระบบดังขึ้น
"เฮ้ยมีทักษะแบบนี้ด้วยวุ้ยแปลกดี ลุยกันต่อดีกว่าเผื่อจะขึ้นมาอีก"
เฟมเริ่มล่ามอนเตอร์อย่างเมามันจนเขาเลื่อนเลเวลมาจนเลเวล 5 ตอนนี้เขามีการ์ดของปุกปุย 19 ใบ และได้ ดาบเหล็กมา 1 เล่ม ทำให้ตอนนี้เฟมไม่ต้องเปลืองธนูในการฆ่าแล้ว และทักษะลอบเร้นขึ้นมาเป็นระดับ 3
"เห้อเบื่อๆแล้วสิ แถวนี้expเริ่มไม่ขึ้นแล้วด้วย เดี๋ยวลองเข้าเมืองดูดีกว่า แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว" เฟมทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาบนพื้นหญ้าลมเย็นๆพัดเข้ามาตีเข้าหน้าของเฟมอย่างแรงทำให้เขายิ้มและเคลิ้มจะหลับไป
"ผู้เล่นเฟมได้ฆ่าปุกปุยจำนวน 77 ตัวทำให้ บอสลับ ปุกปุยขนดำ เลเวล 25 ปรากฎตัวขึ้น ผู้เล่นที่ถูกปุกปุยฆ่าจะสุ่มเสียไอเท็มประเภทอาวุธ1ชิ้น" ทันทีที่เสียงระบบสิ้นสุดลง มอสเตอร์ขนาด 2 เมตร ทั้งตัวมีขนสีดำปกคลุม มันเริ่มคำรามและมองหาเหยื่อผู้โชคร้าย
เฟมสะดุ้งตื่นอย่างรวดเร็วและหยิบหน้าไม้ขึ้นมาเตรียมพร้อมสู้ เต็มที่
"อะไรฟ่ะเนี่ยเลเวลตั้ง25 ฉันจะเอาไรไปสู้ฟ่ะ"
กรร!! ปุกปุยขนดำไม่รอช้าเริ่มโจมตีมันกระโดดเข้าใส่เฟมอย่างเต็มแรง 188 !!
"โอ๊ย เจ๊บโว้ย พึ่งเคยโดยโจมตีทำไมNPCไม่บอกว่าความเจ็บมันจะขนาดนี้ฟ่ะ เลือดตรูมีแค่ 700 เองนะเฟ้ย" เฟมโวยวายและวิ่งหนีอย่างรวดเร็วตอนนี้ เขาไม่รอช้าหยิบหน้าไม้ที่มียิงใส่บอสที่วิ่งตามมา
100! 88 ! 99 ! เสียงดาเมจเกิดขึ้นอย่างรัวๆเฟมวิ่งหนีไปรอบๆทุ่งหญ้าพลางเปลี่ยนลูกดอกหน้าไม้ไปพลางๆตอนนี้เขาเหลือลูกดอกที่ใช้ได้เพียง 10 ลูกเท่านั้น เวลาตอนนี้เป็นกลางคืนแล้ว ทำให้มองไม่ค่อยจะเห็นอะไรได้ชัดมากนัก
"อ๊าก!! อะไรกันเหลือ10 ลูกเองเหรอทำไงดีฟ่ะเนี่ย" เฟมคิดในใจแต่ขาเขานั้นวิ่งไม่หยุด ทักษวิ่งเร็วของเฟมตอนนี้เพิ่มมาเป็นระดับ 4 แล้วให้เขาวิ่งเร็วพอสมควร
"เห้ยนั้นบ่อน้ำนี่หว่า ไม่สนแล้วโว้ยอะไรจะเกิดก็เอา"
ตูม!!!เฟมรีบวิ่งและกระโดดลง บ่อน้ำ แบบไม่คิดชีวิตบอสปุกปุยวิ่งตามมาด้วยความเร็วสูง มันกระโดดตามลงไป ทำให้เกิดคลื่นน้ำขนาดใหญ่กระแทกร่างเฟมกระเด็นไปชนขอบบ่อ อย่างแรงจนทำให้HP ที่มีตอนนี้เหลือไม่ถึง 300 แล้ว
"อั่ก!! ถ้าฉันจะกลับจุดเซฟเพราะแกก็ต้องกลับไปกับฉันล่ะว้อย" เฟมหยิบดาบและวิ่งเขาไปฟันปุกปุยสีดำที่ตอนนี้ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะมันดูดน้ำเข้าไปในขนทำให้ไม่สามารถขยับตัวได้ ตอนนี้เฟมยิ้มแบบชั่วร้ายและไม่รอช้ารีบโจมตีต่ออย่างต่อเนื่องดาเมจที่แสดงถึงค่าความเสียหายดังขึ้นเรื่อยๆ
กรร!!!เสียงปุกปุยสีดำคำรามเพราะความเจ็บปวดดังขึ้นจนเฟมต้องอุดหูไว้หลังจากมันคำรามเสร็จมันก็กลายเป็นแสงสีขาวไป
"ผู้เล่นเฟมได้รับ exp 3000 และได้รับ กล่องปริศนาระดับ C ได้รับเลือดของนางฟ้าผู้ถูกสาป ผู้เล่นเฟมเลื่อนระดับเป็นระดับ 9" เสียงของระบบเเจ้งว่าตอนนี้ปุกปุยได้ตายลงแล้ว
"โอยไม่ไหวแล้วขึ้นฝั่งก่อนดีกว่าสภาพฉันตอนนี้ไม่ไหวแล้ว"เฟมว่ายน้ำขึ้นฝั่งและนอนแผ่หลามองดูดาวที่ระยิบระยับบนท้องฟ้าบวกกับคืนนี้เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงทำให้ดูสวยกว่าทุกๆวันที่เค้าเคยเห็นโลกจริงอาจเพราะว่าในโลกจริงบ้านเมืองเต็มไปด้วยแสงสีทำให้มองเห็นดวงดาวนั้นยากเต็มที เฟมหลับไปครู่หนึ่งหลังจากฆ่าบอสเสร็จด้วยอาการง่วง
ฮืมฮืม!!เสียงฮัมเพลงมาจากบ่อน้ำที่เฟมกระโดดลงไปเมื่อกี้ ชายหนุ่มที่นอนอยู่เริ่มที่จะตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเพลงที่เพราะจนเคลิ้มชายหนุ่มค่อยๆลุกขึ้นมาและมองไปยังบ่อน้ำ ตอนนี้เขาเห็นสาวงามคนหนึ่งกำลังอาบน้ำทั้งชุดที่เหมือนกับนางฟ้า ทำให้เฟมมองตาค้าง ร่างของเทพธิดาดูสวยเด่นไม่มีที่ติได้เลยแม้แต่น้อย ชายหนุ่มมองตาค้างในความงามนี้
"ตื่นแล้วเหรอ เจ้าหนุ่ม"เทพธิดาหยุดฮัมเพลง เธอพูดกับเฟมด้วยเสียงที่หวานเพราะพริ้ง
"เก่งนี่ฆ่าปุกปุยได้ด้วยตัวเองระดับเจ้านี่มันก็แปลกนะแม้เจ้าจะใช้วิธีชั่วร้ายไปหน่อยก็เถอะ"
"ครับผมแต่ผมไม่ได้ใช้วิธีชั่วร้ายนะ แต่ไม่รู้จะทำยังไงแล้วนี่ แถมไม่รู้ด้วยว่าบอสมันจะว่ายน้ำไม่ได้เนี่ย ว่าแต่คุณคือ??"เฟมสะดุ้งกับคำถามของเทพธิดา
"ฉันคือ เทพธิดาเเห่งป่านี้ เรียกข้าว่า ฟอร่า" หญิงสาวตอบ
"ครับคุณ ฟอร่า ไม่ทราบว่าคุณมีธุระอะไรกับผมเหรอครับถึงได้ปรากฎให้ผมเห็นตัว"เฟมสงสัยเพราะในตำนานพวกเทพต่างๆมักจะไม่ค่อยปรากฎตัวให้คนเห็นซักเท่าไรเขาเลยทำหน้าสงสัย
"หึหึเจ้านี่จะเรียกว่าโชคดีได้ไหมนะ มีของอยู่กับตัวแล้วนี่ทำไมไม่เอามันมาให้ข้าซะล่ะ"ฟอร่าพูดพลางชีไปยังกระปุกเลือดที่ส่องแสงอ่อนๆในกระเป๋าของเฟม เฟมเปิดกระเป๋าและหยิบออกมา ขวดแก้เล็กๆธรรมดาที่มีน้ำสีแดงข้นๆอยู่ข้างในตอนนี้มันส่องแสงอ่อนๆเหมือนจะแสดงให้เห็นถึงอะไรบางอย่าง
"ผู้เล่นเฟมได้รับเควสลับ ปลดปล่อยภูตเเห่งป่า เควสนี้ไม่มีกำหนดระยะเวลา ผู้เล่นจะสามารถเลือดรับหรือไม่ก็ได้ สามารถดูรายละเอียดได้ตามนี้"เสียงระบบดังขึ้นและปรากฎหน้าจอของเควสขึ้น เฟมมองอย่างช้าๆและอ่านรายละเอียดอย่างช้าๆรอบคอบ จากนั้นเค้ากดตกลง
"ผมขอส่งไอเท็มเควสเลยครับ"เฟมหยิบขวดที่มีของเหลวข้นส่งให้แก่ ฟอร่า
"เจ้าแน่ใจนะเจ้าหนุ่มถ้าเจ้าส่งแล้วเจ้าจะต้องทำต่อเควสที่ได้รับจนจบเลยนะ"ฟอร่าพูด
"ครับ"เฟมยิ้มและรอดูผล
ฟอร่าหยิบขวดแก้วมาและเริ่มบ่นไม่ใช่ภาษาของมนุษย์เหมือนเป็นภาษาละตินโบราณ เวลาผ่านไปไม่นานของในขวดก็กลายเป็นสีขาวใสเหมือนน้ำธรรมดา
"ผู้เล่นเฟมได้รับ น้ำตาแห่งเทพธิดา"
"ต่อจากนี้ให้เจ้านำน้ำตานี้ไปราดลงที่ต้นไม้ใหญ่กลางป่าและเจ้าจะได้รับของรางวัลที่แท้จริง"ฟอร่าพูดเสร็จเธอชี้ไปยังต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ห่างไม่ไกลนักมันเป็นต้นไม้ที่ดูใหญ่กว่าต้นอื่นอย่างเห็นได้ชัด เจ้าจะต้องทำมันให้เสร็จภายในคืนนี้ไม่เช่นนั้นไอเท็มชิ้นนั้นจะหายไปเจ้าจะอดได้รับรางวัลตลอดไป
"อ้าวเฮ้ย ไหนบอกว่าเควสไม่จำกัดเวลายังไงล่ะทำไมอยู่ดีดีมีบังคับให้ ผมจะต้องทำให้เสร็จภายในคืนนี้ผมเลเวลแค่9เองนะมอสเตอร์ในป่าเลเวลเท่าไรผมก็ไม่รู้จะให้ผมวิ่งเข้าไปผมก็คงจะไม่รอดแหละ"เฟมพูดขึ้น
"เจ้าไม่มีทางเลือกที่เควสมันเขียนไว้นะมันแค่ตอนที่เจ้าเจอข้าน่ะมันไมีเวลาแต่หลังจากนั้นนะมันจะมีเวลาจำกัดงั้นแค่นี้แหละข้าหมดเรื่องที่จะคุยกับมนุษย์แล้วขอให้โชคดีนะเจ้าหนูน้อย"
"อย่าพึ่งไปคร้าบ"เฟมอ้อนวอนแต่คำขอนั้นไม่เป็นผลเทพธิดาหายไปอย่างช้าๆและโบกมือยิ้มให้กับเฟมอย่างช้าๆ "โธ่ชีวิตตรูอะไรจะรันทดได้ขนาดนี้ฟ่ะเนี่ย"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น