[fic Exo&HunHan] Butler Angel demon with kids

ลำดับตอนที่ #2 : #FIC HunHan Ep.1#

[fic Exo&HunHan] Butler Angel demon with kids. 1





08.30 น. 





 กริ๊ง! กริ๊ง! กริ๊ง! 








          "อื้อออออออ ให้ตายเถอะฉันเกลียดเสียงนาฬิกาปลุกนี่จังเลย" ร่างบางที่เพิ่งลืมขึ้นตาต้องทำตาหยีเพราะแสงแดดที่สาดส่องผ่านทางผ้าม่านสีขาว ร่างเล็กค่อยดันตัวเองขึ้นมานั่งแล้วมองไปทางนาฬิกาปลุกเรือนนั้น "แปดโมงครึ่งเองหรอ เฮ้อตื่นเช้าอีกแล้ว"








          "คุณหนูค่ะวันนี้คุณหนูต้องพบกับพ่อบ้านคนใหม่ของคุณหนูนะค่ะ" เสียงแม่บ้านในชุดฮันบกพูดขึ้น







          "หือ......คนเก่าละครับไปไหนหรอ?"







          "คนเก่าขอลาออกค่ะ ซึ่งตอนนี้ก็ได้คนใหม่เข้ามาแล้วเช้านี้คุณหนูจะทานอะไรดีค่ะ?"







          "ลู่ขอข้าวต้มกุ้งละกันครับ" เด็กน้อยยิ้มร่าให้กับคุณแม่บ้าน







         "ค่ะคุณหนู" คุณแม่บ้านก็ไม่ลืมที่จะยิ้มให้คุณหนูลู่ฮานอันเป็นดวงใจเหมือนกัน








09.15 น.







          "เชิญคุณหนูนั่งที่โต๊ะอาหารก่อนนะค่ะ" แม่บ้านอีกคนพูดขึ้น





          "ครับ เช้านี่ลู่ต้องทานข้าวเช้าคนเดียวอีกแล้วหรอครับ" เด็กชายพูดแล้วทำหน้าเศร้า




         ลู่ฮานทานอาหารเช้าคนเดียวมากว่า 15 ปีแล้วคุณพ่อคุณแม่ก็เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถคว่ำส่วนพี่ชายอันเป็นที่รักก็ต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ






         "เอ๊ะ!! อีกไม่กี่วันพี่คริสก็จะกลับมาแล้วนี่ครับ" เด็กน้อยหันมายิ้มให้คุณแม่บ้านอย่างร่าเริง





         "ค่ะ อีกไม่กี่วันคุณชายใหญ่ก็จะกลับมาแล้วค่ะ"






        "อย่าลืมเตรียมงานปาร์ตี้ให้พี่ชายใหญ่นะครับ คุณแม่บ้าน" หลังจากพูดจบเด็กน้อยก็นั่งทานข้าวต้มกุ้งไปด้วยรอยยิ้ม วันนี้ดูคุณหนูเทวดาร่าเริงกว่าทุกวันจริงสินะ ^^








11.00 น.   [คุณหนูเทวดามีเรียนว่ายน้ำที่สระน้ำหลังคฤหาสน์]







             "คุณหนูค่ะให้ดิฉันนั่งเฝ้าไหมค่ะ" คุณแม่บ้านถามคนตัวเล็กด้วยความเแป็นห่วง






            "ไม่ต้องหรอกครับ ผมเรียนแปปเดียวเองน่า" คนตัวเล็กยิ้มร่าให้กับคุณแม่บ้าน







           "งั้นก็ได้ค่ะ''








ตู้มมมมมม!!    ตู้มมมมมม!!!     ตู้มมมมมม!!!





         "เอ้า เร็วๆหน่อยทำเวลาด้วยครั้งที่แล้วว่ายไปกลับห้านาทีครั้งนี้ต้องลดลงมาถ้าเพิ่มครูจะสั่งให้ไปวิ่งรอบคฤหาสน์"







         คนตัวเล็กว่ายน้ำอย่างเร่งรีบจนถึงเส้นชัย.......แต่เขาทำเวลาเกินนะสิ TT







            "เกินมาสองวินาที อืม......ไปวิ่งมาสองรอบเดี๋ยวนี้!"







           "อะ...เอ่อครับผม" คนตัวเล็กวิ่งรอบคฤหาสน์ตัวเองวันนี้แหละที่คนตัวเล็กคิดว่าจะมีบ้านหลังใหญ่โตไปทำไมวิ่งยังไม่ถึงครึ่งเลย แงงงง TT







          ตึกกกก!  





          "โอ๊ยยย!!"








         "เห้ยยย!!"







        ร่างเล็กถูกคนแปลกหน้าชนเข้าอย่างจัง ลงไปนั่งจ้ำเบ้าเข้าให้ TT 








          "นี่ไม่รู้หรือไงว่าผมเป็นใคร ขอโทษผมเลยนะ" ร่างเล็กบ่นในขณะที่สายตากำลังมองคนตรงหน้านั้น ทั้งหล่อ ทั้งขาว ทั้งหุ่นดีนี่มันเทวดาเดินดินชัดๆเลย







           "จำเป็นต้องขอโทษ?" คนที่โดนคุณหนูเรียกว่าเทวดาพูดหน้านิ่ง








           "แต่นายวิ่งชนผมนะ นายต้องขอโทษสิดูสิเนี้ยเลอะหมดแล้วปวดตูดด้วย" ผมว่านายนี่เป็นปีศาจคนอะไรหน้าตาก็ดีแต่คำพูดขัดกับหน้าตา ชิชะ ร่างเล็กพูดในใจ







          "จะให้มายาที่ก้นให้ไหมละ?" 







            "หยาบคาย ทุเรศที่สุดเลยนายคงไม่ใช่พ่อบ้านคนใหม่ของผมหรอกนะถ้าใช่ผมจะแกล้งนายทุกวันเลยคอยดู" ร่างเล็กตวาดใส่คนตรงหน้า พร้อมทั้งถลึงตาใส่






           "หึ ผมนี่แหละพ่อบ้านคนใหม่ของคุณคุณหนูลู่ฮาน" 







           "ห้ะ....." คนตัวเล็กถึงกับอึ้งไปชั่วขณะเมื่อคนที่ยืนตรงหน้าคือพ่อบ้านคนใหม่ คนที่แสนจะหยาบคาย คนที่แสนจะเย็นชา "ไม่จริง นายมั่วแล่วพ่อบ้านของผมนะต้องน่ารัก พูดเพราะ นิสัยดี ไม่ใช่นาย"







           "ตามใจครับ ในฐานะที่ผมเป็นพ่อบ้านผมต้องดูแลคุณมานี่จะพาไปล้างตัว" พ่อบ้านตัวสูงจับข้อมือของคนตัวเล็กฉุดกระชากลากถูไปถึงฝักบัวข้างๆสระ "ล้างหญ้าล้างดินออกสภาพมอมแมมแบบนี้เหมือนสุนัขไม่ได้อาบมาสามวันเลย"







           "นี่นาย!! แค่ก แค่ก แค่ก " 






            
             พ่อบ้านเปิดฝักบัวแล้วเอามารดตัวคนตัวเล็กแบบไม่ทันตั้งตัวจนคนตัวเล็กสำลัก.......








             "ฮ่า ๆ ๆ ๆ  นายนี่เหมือนหมาตัวน้อยกำลังถูกเจ้าของอาบน้ำให้เลยนะ"







            "ไม่ใช่นะครับ แล้วนี่รดลงมาแบบนี้ผมก็สำลักตายพอดี" คนตัวเล็กแย่งฝักบัวมาจากมือของพ่อบ้าน 






              
             "จะล้างตัวเองหรอครับ? ว้าเสียใจจังกะจะล้างให้ซะหน่อย" คนเป็นพ่อบ้านทำหน้าล้อเลียน







              "นี่แน่ ฮ่าาาาาาา สมน้ำหน้าแบร่ :P" ร่างเล็กเอาฝักบัวรดไปที่พ่อบ้านจนตอนนี้สภาพ.......เหมือนลูกหมาตกน้ำเลย >//////////<







            "เฮ้ยย! มันเปียกเห็มไหมนี่ไอ้ลูกหมานายแกล้งฉันหรอ" คนเป็นพ่อบ้านมองหน้าลู่ฮานอย่างแค้นแสนแค้น 







            "นายแกล้งผมก่อนทำไมกันเล่า แบร่" 







            "หึ หึ" พ่อบ้านเดินเข้าไปตรงหน้าลู่ฮานอย่างช้า 






             "จะ...ทะ ทำไรผม" คนตัวเล็กที่ปากโคตรจะจัดเดินถอยหลังหนี







            "จะทำ............." ยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ







           "ฮะ เฮ้ยยยยยยยยย" 







             "เฮ้ยยยยยยย ระวัง!!!"









โครมมมมมมมมมมมม $&^&((^%$&()()&(_)*&^$###@#$%^&*()_(*&^%$#$%^&






              "โอ๊ยย หนัก"





             "โอ๊ยยย เจ็บขาจัง"





             "เห้ยยยย/เย้ยยยยยย"  ทั้งคู่อุทานออกมาพร้อมกัน






ก่อนหน้านั้นลู่ฮานพยายามเดินถอยหลังหนีพ่อบ้านจนสดุดกับสายยางเข้าพ่อบ้านเลยจับข้อมือลู่ฮานไว้แต่.......ตัวลู่ฮานหนักเกินไปจึงทำให้ต้องล้มโดยมีร่างของพ่อบ้านอยู่ข้างล่างร่างของลู่ฮานอยู่ข้างบน )0( ที่แย่ไปกว่านั้นลู่ฮานเปลือยท่อนบนด้วย TT จึงทำให้หน้าอกอันขาวใสของคุณหนูลู่โดนพ่อบ้านจับเข้าอย่างจัง............






            "นายลวนลามผม!!!" ร่างเล็กที่ตอนนี้ถูกจับเอ่อ....ของสงวนตะโกนโวย






           "เห้ยย ไม่ได้ลวนลามนะนายเองแหละที่ไม่ยอมใส่เสื้อผ้า หน้าอกขาวดีนะหน้าก็สวยนี่ถ้าใส่เสื้อผมจะคิดว่านายเป็นผู้หญิงซะอีก"






            "ทุเรศที่สุด!!! ปล่อยผมเลยนะ" คนตัวเล็กดิ้น






           "ปล่อยแล้ว.......แต่นายไม่ยอมลุกออกไปจากตัวผมเอง" พ่อบ้านยิ้มร่าจนสังเกตุได้ว่าคุณหนูลู่ฮานหน้าแดงไปถึงหูแล้ว "เขินรึไง? หน้าแดงเชียว ฮ่า ๆ"







             "คะ....ใครเขินนายไม่มี อย่ามาหลงตัวเองหน่อยเลย" คนตัวพยายามดันร่างตัวเองขึ้นมาจากร่างของพ่อบ้านแต่.........ดันพลาดนะสิ TT






             จุ๊บ -,.-






             "เฮ้ยยยยยยย / กรี๊ดดดดดดดดดด" อะไรนะคุณหนูกรี๊ด? 5555555555.






           "จูบแรกของผม นายนี่มันบ้า ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ" ร่างเล็กทุบตีพ่อบ้านอย่างเดือด







            "ผมไม่ได้พรากจูบแรกคุณหนูซะหน่อย คุณหนูแหละลงมาจุ๊บผมเองน้า" พ่อบ้านยักคิ้วพร้อมยิ้มร่าให้กับคุณหนู







           "ฮึ่ย !!" ร่างเล็กดันร่างตัวเองขึ้นแล้วเดินกลับห้องอย่างหัวฟัดหัวเหวี่ยง








ติ๊งงงงงง ต๊องงงงงงงง




           "ใครมานะ" ลู่ฮานพึมพำ "คุณแม่บ้านไปดูทีนะครับว่าใครมา"






            "ค่ะคุณหนู"





หลังจากคุณแม่บ้านไปดูหน้ารั้วบ้านว่าใครมาจึงโทรมารายงานคุณหนูของเขา "คุณแบคฮยอนค่ะคุณหนู"





           

               'บอกแบคฮยอนขึ้นมาบนห้องผมเลยนะ' ปลายสายตอบ






"รับทราบค่ะ" จากนั้นแม่บ้านจึงกดวางสายไป "คุณหนูแบคฮยอนขึ้นไปหาคุณหนูลู่ฮานบนห้องได้เลยนะค่ะเดี๋ยวดิฉันจะไปเตรียมคุ๊กกี้กับนมมาให้รับประทาน"




             "ครับผม" แบคฮยอนยิ้มรับ






         แบคฮยอนเดินขึ้นมาหาลู่ฮานบนห้องระหว่างเดินไปนั้นก็ดูรูปภาพต่างๆที่ติดตามฝาผนัง เห็นได้ว่าลู่ฮานเป็นลูกชายคนเล็กจึงโดนเลี้ยงด้วยความตามใจซะส่วนใหญ่จึงทำให้เวลาเขาอยู่กับครอบครัวเข้าจะดูเป็นคนเอาแต่ใจมาก แต่ว่าเวลาเขาอยู่กับเพื่อนนั้นเขาจะดูเป็นเทวดาเลยเพราะเข้าเป็นคนเอาใจใส่เพื่อนมาก แบคฮยอนลู่จักลู่ฮานมาตั้งแต่เรียนเอ็กโซ่ไฮลคูลชั้นมัธยมปีที่ 1 แล้วตอนนี้ก็ห้าปีแล้วละที่เรารู้จักกันมา เราสนิทกันมากเลยละ






   ตึกกกกกก!





         "โอ๊ะ ขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจเดินชนคุณ" แบคฮยอนรีบกล่าวคำขอโทษทันทีเมื่อตัวเองเดินชอกใครบางคนเข้า







          "ไม่เป็นไรครับผมต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้ดูทาง" ร่างสูงก้มหัวให้เป็นเชิงว่าขอโทษจากใจ







           "คุณ........"







            "โอ  เซฮุนครับเป็นพ่อบ้านของที่นี่ครับ" เซฮุนยิ้มให้แบคฮยอนอย่างเต็มใจ






           
            "ผม แบคฮยอนครับเป็นเพื่อนลู่ฮาน" แบคฮยอนยิ้มตาปิดให้เซฮุน "ผมขอตัวไปหาลู่ฮานก่อนนะครับ" แบคฮยอนก้มหัวให้เซฮุนเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไป





             

            "ครับ" เซฮุนก้มหัวให้แบคฮยอนพร้อมยิ้มร่าให้เด็กน้อย







ก๊อก    ก๊อก     ก๊อก


แอ๊ดดดดดดดดดดดด





           "เฮ้ยยย แบคฮยอนเราคิดถึงนายมากเลย" ลู่ฮานโผกอดแบคฮยอน





           "เราก็คิดนายลู่ฮาน ฮ่าๆ" แบคฮยอนกอดลู่ฮานตอบเช่นกัน





           "ป่ะ ไปนั่งเล่นในห้องเราก่อนเดี๋ยวคุณแม่บ้านก็คงเอาคุ๊กกี้ไปเสริฟละ"






          "นายเป็นไงบ้างแบคฮยอนเพิ่งกลับมาอิตาลีนินา" ลู่ฮานมองหน้าแบคฮยอน






          "ก็ใช่แต่ที่นู้นนะน่าเบื่อมากคุณพ่อก็ชอบบ่นเรื่องการเรียน แถมยังหาคู่หมั้นให้เราอีกเซง" แบคฮยอนทำหน้าเบื่อโลก





           "ห้ะ -[]- คู่หมั้นแต่นายยังเรียนอยู่เลยนะแบคฮยอน" ลู่ฮานทำตาโตเพราะแบคฮยอนยังดูเด็กอยู่แถม.....แบคฮยอนยังชอบผู้ชายอีกได้ข่าวแอบชอบรุ่นพี่ม.6ของไฮสคูลอยู่เลย TT





             "แถมคู่หมั้นเป็นหญิงได้ข่าวว่าชื่อแทยอนอะไรนี่แหละ โอ๊ยเราอยากตาย" แบคฮยอนทำหน้าเหมือนคนอยากตายจริงๆนั่นแหละ - -




คิม แทยอน เป็นลูกสาวเจ้าของธุรกิจบ่อน้ำมันขนาดใหญ่ของซาอุดิอาราเบียรวยล้นฟ้า หน้าตาสวยนึกว่านางฟ้ามาเกิดแถมนิสัยดีอีก แต่คิม แทยอนเป็นรุ่นพี่แบคฮยอนถึงห้าปี แบคฮยอนเคยเจอแทยอนเมื่อเดือนที่แล้วเพราะคุณพ่อของแบคฮยอนและคุณพ่อของแทยอนนัดทั้งคู่มาดูตัว แต่ดูแทยอนก็รักแบคฮยอนอยู่นะ  แต่.......แบคฮยอนที่สิรักแทยอนก็จริงแต่มันเป็นความรักแบบพี่น้อง........... ;__;







ด๊องงงงง ดิ๊งงงงงงง





        "ลู่ฮานเราขอตัวไปคุยโทรศัพท์แปปนะ"





        "อื้ม ได้สิ" ลู่ฮานยิ้มให้แบคฮยอน





"ครับ มีอะไรหรอพี่แทยอน" คนตัวเล็กพูดกับคนปลายสายที่ชื่อแทยอน
 


'พี่คิดถึงเราหน่ะเลยโทร.มา อืม.....อยู่เกาหลีเป็นไงบ้าง? หนาวไหม?' คนปลายสายถามเด็กน้อยด้วยความเป็นห่วง



"สบายดีครับไม่หนาวเลย ที่ฝรั่งเศษละครับเป็นไงบ้าง?" คนตัวเล็กถามกลับเป็นมารยาท



'หนาวมากเลยละ นี่อีกไม่กี่วันพี่จะกลับเกาหลีแล้วนะอย่าลืมหาคอนโดให้พี่ละ ฮ่า ๆ'




"ครับ ไม่ลืมหรอกว่าแต่.... พี่แทยอนกลับมาตอนนี้แล้วเรื่องเดินแบบละครับไม่เดินแล้วหรอ"




'เดินสิ พี่เดินเหมือนเดิมแหละแต่งานเลื่อนออกไปหน่ะไว้ใกล้วันเดินพี่ค่อยบินมาที่นี่อีกรอบก็ได้'




"อ่า ครับ"




'พี่ไปก่อนนะ อย่าลืมหาไรทานนอนห่มผ้าด้วยละพี่รักเรานะเด็กน้อย' ปลายสายกล่าวกับคู่หมั้นไว้เป็นเชิงว่าถ้าไม่นอนห่มผ้าพี่จะโทรมาอีกนะ 




"ครับ พี่แทยอนด้วยนะอย่าลืมละครับ" แบคฮยอนพูดเพื่อไม่ให้เสียมารายาทแล้วตัดสายไป






            "นายเย็นชาไปไหมนะแบคฮยอน" ลู่ฮานถามด้วยความสงสัย ได้ยินแบคฮยอนคุยโทรศัพท์ละสิ = =





            "ไม่หรอก เราไม่อยากให้ความหวังพี่เขาอ่ะอย่าพูดเรื่องนี้เลยนะลู่ฮาน"




ก๊อก            ก๊อก            ก๊อก 





             "เข้ามาครับ"



แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด





         "อ่าว นายเองหรอ" ลู่ฮานทำหน้าเหมือนคนจะตายเมื่อเห็นพ่อบ้านของเขาเอาคุ๊กกี้มาเสริฟ  แทนที่จะเป็นคุณแม่บ้าน




         "ผมเอาคุ๊กกี้มาเสริฟครับ" เซฮุนยิ้มให้แบคฮยอนอย่างเอ็นดู




         "นี่!! นายพ่อบ้านนั่นเพื่อนผมนะอีกอย่างเค้ามีคู่หมั้นแล้วอย่ายุ่งนะ!!" ลู่ฮานแผดเสียง 180 เดซิเบล(?)ใส่พ่อบ้านของเขา



       
         "นี่ลู่ฮาน จะไปตวาดคุณเซฮุนทำไมกันเค้าไม่ได้ทำไรเราซักหน่อย" แบคฮยอนสะกิดลู่ฮานที่กำลังโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงใส่พ่อบ้านของเขาอยู่




           "เรียกผมพี่เซฮุนก็ได้ครับคุณหนูแบคฮยอน" เซฮุนบอกแบคฮยอน 




         "พี่เซฮุน แหวะเสริฟเสร็จแล้วก็ออกไปได้แล้ว" ลู่ฮานเดินไปผลักหลังเซฮุนให้รีบออกไป "อย่า มา ยุ่ง กับ เพื่อน ผม"




          "หึงรึไงครับคุณหนู ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ " เซฮุนหัวเราะออกเมื่อเห็นหน้าลู่ฮานแดง "น่ารักจริง ๆ คุณหนูเทวดา" พูดจบเซฮุนก็เดินลงไป ปล่อยให้ลู่ฮานยืมบ่นพึมพัมคนเดียว 




          "ฮึ่ยยยยย ! พ่อบ้านกวนประสาทคอยดูจะตัดเงินเดือนให้หมดเลย" ลู่ฮานเดินเข้ามานั่งข้างๆแบคฮยอน



          "เป็นอะไรทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วย อย่าบอกนะว่าชอบพี่เซฮุนอ่ะ" แบคฮยอนล้อเลียนลู่ฮาน จนลู่ฮานหน้าแดงก่ำ 



ด๊องงงงงงงงงง ดิ๊งงงงงงงงงงง



   
           "แปปนะ เรารับโทรศัพท์ก่อน" แบคฮยอนกดรับโทรศัพท์รุ่นไอโฟนห้าที่ใส่เคสนารูโตะสีดำ



"ว่าไง" แบคฮยอนพูดกับคนปลายสาย




'มารับคุณหนูกลับครับ รออยู่หน้าคฤหาสน์ของเพื่อนคุณหนูแล้ว'




"โอเค เดี๋ยวจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละ"




'ครับ'




ติ๊ด 




        "เรากลับก่อนนะลู่ฮาน พรุ่งนี้เจอกันที่เอ็กโซไฮสคูลนะ" แบคฮยอนโผเข้ากอดลู่ฮานเหมือนไม่ได้เจอกันมาเป็นปี




        "โอเค พรุ่งนี้เจอกันนะ" ลู่ฮานกอดตอบแบคฮยอน "ให้เราไม่ส่งไหม? แบคฮยอน"




          "ไม่ต้อง คนขับรถมารับแล้วเรากลับก่อนนะลู่ฮาน"





         "อื้มมมมมมมมม  ^^"











            "นี่!! นายพ่อบ้านโอ    เซ       ฮุน ไปหนายเนี้ยยยยยยยยยยยย" ลู่ฮานแผดเสียงอันแหลมปรี๊ดดด!! เรียกพ่อบ้านของเขา




            "มาแล้ว ๆ นี่จะตะโกนทำไมเนี้ย" เซฮุนพูดพร้อมทำหน้าเบื่อโลก "มีอะไรครับ?"




       
         "นายไม่รู้หรือไงว่าเช้าเย็นคนที่มีหน้าที่เป็นพ่อบ้านต้องมาเตรียมน้ำให้ฉันอาบทุกวัน" 




          "หืม? ฮ่า ๆ ๆ เตรียมเรียบร้อยแล้วครับ" 




           "ห้ะ นายเตรียมตอนไหน? ชิ!!"





           "อย่าดื้อ เตรียมตอนไหนก็เรื่องของผมคุณหนูมีหน้าที่อาบก็อาบไป" เซฮุนเดินมาหาลู่ฮานที่เตียงพร้อมฉุดข้อมือลู่ฮานให้ลุกขึ้นยืน "ไปอาบน้ำครับแล้วลงไปทานอาหาร พรุ่งนี้มีเรียนไม่ช่หรอ"





          "ขี้เกียจอาบ ถอดเสื้อให้หน่อย" ลู่ฮานทำหน้าเบื่อโลกใส่เซฮุน





           "ครับ" เซฮุนตอบมาสั้นๆง่ายๆ เซฮุนใช้มือปลดกระดุมเสื้อลู่ฮานที่ละเม็ดโดยที่เซฮุนไม่รู้เลยว่ากำลังถูกคุณหนูเทวดาจ้องหาอย่างเอาเป็นเอาตาย 




          "หน้านายดูใกล้ๆก็หล่อดีนะ" ลู่ฮานเผลอพูดออกมาจนตอนนี้.......หน้าแดงเทือกไปแล้ว





           "หือ?  ชอบมั้ย?" เซฮุนถามลู่ฮาน โดยตอนนี้ทั้งคู่อยู่สภาพที่ล่อแหลมมากคือลู่ฮานเปลือยท่อนบนเซฮุนคร่อมลู่ฮาน ทั้งคู่อยู่บนเตียง



          
         "ชอบ  ชอบเวลานายยิ้มมากกว่านายมาด่าฉัน" 





         "ก็อย่าทำตัวให้ผมด่าสิ  ทำตัวน่ารักผมก็ยิ้มเอง" 



เซฮุนค่อยๆโน้มหน้าลงไปประกบริมฝีปากกับลู่ฮาน   ลู่ฮานเหมือนรู้งานใช้มือโอบรอบคอเซฮุนไว้รสจูบครั้งนี้อ่อนหวาน   แล้วจู่ๆเซฮุนก็ผละออก "ไปอาบน้ำนะครับ อย่าดื้อนะ" เซฮุนยิ้มให้ถึงแม้มันจะเป็นแค่ยิ้มบางๆเท่านั้น 




         "ครับ อาบน้ำก็ได้" ลู่ฮานเดินก้มหน้าหงุดๆไปอาบน้ำโดยดี






 











จากในไรท์เตอร์ :: เรื่องนี้จะพยายามอัพทุกวัน จะพยายามไม่มีดราม่าไม่มีโศกอนาฏกรรมเกิดขึ้น TT เพราะไรท์เตอร์ก็ไม่ชอบเท่าไหร่ 5555555555555555555. เขียนผิดตรงไหนขออภัยน้ะจ้ะเรื่องนี้เป็นฟิคเรื่องแรกที่ไรท์เตอร์แต่งอาจจะไม่สนุกบ้างอย่าว่ากัน ส่วนเรื่องคู่หมั้นของแบคที่เอาเป็นที่แทไม่ได้ตั้งใจจะเอาจริงๆน้าแต่พื่อนบอกสวยดีน่ารักดีเลยเอามาเป็นคู่หมั้นใครไม่พอใจก็ขออภัยด้วยนะค่ะ -/\- เม้นเป็นกำลังใจหน่อยเม้นเยอะอัพเร็วนะ

เม้นให้กำลังใจหน่อยน้า 
คุยกันได้ที่นี่ @KkrisBook ทวิตของไรท์เตอร์จ้า
เม้นเยอะอัพเร็ว