Three lovers รักนี้... เรา สาม คน

ลำดับตอนที่ #2 : Introduction' Mikii (100pc.)

         4 พ.ค. 2xx5
 
                  22.35 น.
 
 

My profile

 
         ชื่อ : (นางสาว) มณีชญา อัครเจริญกุล

         วันเกิด :  20 ตุลาคม 25xx

         อายุ : 15 ปี

         บัตรประชาชน : x-xxxx-xxxx-x-xx-x

         ที่อยู่ :  x x xx x x x x x xxx x  x x x xx
 
         โรงเรียนประถม : ปิยะกมลศึกษา ( ป.ก. )
              - เกรดเฉลี่ย : 4.00
  
         โรงเรียนมัธยม : เตรียมนิยมศึกษา พิพัฒนา ( ต.น.พ )
              - เกรดเฉลี่ย (ม.ต้น) : 3.98

         งานอดิเรก : อ่านนิยาย เล่นเปียโน ร้องเพลง


             บิดา : นาย xxxxx  xxxxxxxxx         เบอร์โทร 08x - xxx - xxxx
           
             มารดา : นาง xxxxx  xxxxxxxx        เบอร์โทร 08x - xxx - xxxx



         
                 เห้อออ ... ทำไมฉันต้องมานั่งเขียนอะไรพวกนี้ด้วยเนี่ย แทนที่ทางโรงเรียนจะให้ใช้พิมพ์ข้อมูลแล้วค่อยบันทึกลง                   
         เว็บไซต์   =__='  แต่ก็นะ ใครแคร์ ไปนอนดีกว่าาาพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียน หลังจากที่นอนตื่นสายตอนปิดเทอม                      
         หลายเดือน จะว่าไปพรุ่งนี้ต้องเป็นวันที่ดีแน่ๆ >< ได้เจอเพื่อน เจอครู โอ้ยยยอยากให้ถึงพรุ่งนี้ใจจะขาด




        5 พ.ค. 2xx5

            6.45 น.

        "กรี้ดดดดด สายแล้วๆ ทำไมแม่ไม่ปลุกฉันเนี่ย T__T" ว่าแล้วเดินไปดูแม่ที่ห้องนอน

        "!!!!!!@#*#^$@!!*)^_%%*^#@@"

               อย่าตกใจไป นั่นคือคำพูดของฉันเมื่อยังเห็นแม่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง อ้ากกกกก แล้วเข้าเช้าของฉันล่ะ
       ไหนจะต้องไปโรงเรียนอีก อย่าบอกนะว่าต้องอดข้าวเช้าแล้วต้องเดินไปโรงเรียนเองอีก ฮืออออ (ได้ข่าว
       บ้านอยู่ซอยตรงข้ามโรงเรียน -_-) 

        "แม่..........................................."  ฉันตะโกนเรียกแม่อย่างหัวเสีย

        "..."  นี่คือสิ่งที่ได้รับกลับมา

        "เห้ย !!! นี่มันอะไรกันเนี่ย นี่จะเจ็ดโมงแล้วนะ โรงเรียนเข้าแถวตอนเจ็ดโมงห้านาทีนะว้อยยยยย"

                ทำไงได้ละ หลังจากนั้นฉันก็รีบอาบน้ำโดยใช้เวลาไปเพียง 2นาที โดยในขณะที่อาบน้ำก็มีโทรศัพท์โทรเข้า
        มาประมาณ 25สาย - -* จะเป็นใครได้ ถ้าให้เดาละก็คงเป็นยัยนัตตี้ขี้ไม่ออกนั่นแหละ แล้วก็เป็นยัยนั่นจริงๆ
                อ่ออ ฉันลืมแนะนำยัยขี้เน่านั่นไป นางนั่นชื่อ "นัตตี้" เป็นเพื่อนของฉันตั้งแต่สมัยโรงเรียนเก่า ถ้าพูดถึงนิสัยละก็
        ขอบอกว่าเฉื่อยมากกกก แต่เวลารีบนี้ยิ่งกว่าบีทีเอสติดสปี้ดเชียวล่ะ แต่เอาเถอะ นี่ไม่ใช่เวลามานั่งแนะนำนะฮืออออ
       สายแล้วสายแล้วววว ขอบอกกกกกก


           7.04 น.

                 และแล้วฉันก็มายืนหยุดอยู่หน้าประตูโรงเรียนหลังจากที่ใช้เวลาในการวิ่งจากบ้านมาโรงเรียนแค่ 1นาที =0=

                 \(=____=)/   >>>> และนี่คือสภาพหน้าของฉันในตอนนี้ ขอบอกว่าเหนื่อย 'โค-ตะ-ระ'  หลังจากที่ยืน
       พักเหนื่อยมาสักพัก ฉันก็จัดระเบียบเสื้อผ้า ผมเผ้าของตัว แล้วเดินเข้าประตูพร้อมกับยกมือขึ้นทำเป็นดอกบัวตูมที่หน้าอก
       นั่นก็คือยกมือสวัสดีอาจารย์ที่คอยยืนตรวจความเรียบร้อยของนักเรียน

                  "เฮ้... ยัยมิกกี๋ ฉันยืนรอแกตั้งแต่ยังไม่เจ็ดโมง ไหนเมื่อคืนแกบอกจะมาคนแรกของโรงเรียนฮะยัยขี้โม้"
       เอ่อออ คงไม่ต้องบอกว่านี่คือเสียงของนางนัตขี้ =^=
               
                  "มันขี้โม้ตลอดอะนัต เอาไรมาก" มิวพูดเสริมกำลังขึ้นพร้อมกับทำหน้าเบ่งขี้(?) หน้าตูดบี้นั่นเอง
       ฉันลืมแนะนำตัวละครอีกตัว ตัวนี้ก็จัดว่าเด่น อิอิ เอ่อออเข้าเรื่องล่ะ 'มิว' คือเพื่อนของฉันตั้งแต่สมัยโรงเรียนเก่าเช่นกัน
       แล้วก็สิ่งที่ทุกคนกำลังคิดก็ถูกอีกนั่นก็คือ พวกเราอยู่ห้องเดียวกันคะ อยากจะบอกว่าพวกเราอยู่ห้องสองนะ ฮะๆ
       แบบพวกเด็กเข้มข้นภาษาเมืองนอก (ก็ภาษาอังกฤษนั่นแหละยัยบ้า = =)

                 "อืมมม พูดกันจบยัง ไอพวกชอบตอกย้ำ TT พวกแกเป็นเพื่อนฉันอยู่รึเปล่าเนี่ย หา"

                 "ไม่ / ไม่ !!!" และนี่คือสิ่งที่พวกนั้นพร้อมใจพูดกันโดยมิได้นัดหมาย และแล้วนางชะนี(?)สองคนก็เดินเข้าไป
       ยังแถวที่ทางอาจารย์ติดป้ายไว้



           8.10 น.

              "ยินดีต้อนรับนักเรียนห้องสองทุกคนนะจ๊ะ ^^ เข้ามานั่งที่โต๊ะตามสบายได้เลย" และนี่คือเสียงงของคุณครูคนสวย
        ถึงแม้จะตัวเล็กไปหน่อยก็เหอะนะเพราะนั่นไมใช่ประเด็นหลัก ส่วนประเด็ณหลักคือ 'นี่ห้องเรียน หรือห้องเก็บของ ?'
        ทำไมมันมีแต่ฝุ่นเยี่ยงนี้ สโนไวท์รับไม่ได้อย่างแรงงง (หืม ? =_=) ขอโทษทีพอดีฉันติดน่ะ ชาติที่แล้วฉันลืมบอกว่า
        ฉันเป็นเจ้าหญิง >< เอ่ออ กลับเข้าเรื่อง ฉันว่าห้องนี่คงไม่ได้ผ่านรองเท้าและมือของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์มานานนับ
        6เดือน แบบเอามือแตะโต๊ะไม้ทีมือดำปี๋เลยยย แต่ช่างเถอะ ใครแคร์.. . .

           "แกๆ นั่งตรงนั้นกัน สามที่พอดี ถึงแม้จะอยู่แถวรองหลังห้องก็เถอะ" นัตตี้ขี้ไม่ออกเสนอ

           "ฉันเห็นด้วย ก็พวกแกมัวแต่ชักช้าอยู่ได้" และนี้คือสภาพหน้าบอกบุญไม่รับของสิวเอ้ย มิว  (-____-)

           "งั้นมิกกิคนสวยคนนี้ขอนั่งตรงกลางก่อนแล้วกัน แล้วพรุ่งนี้ค่อยสลับกัน" ฉันแนะ 

           "ตามใจ แต่ว่าฝุ่นบนโต๊ะนี่จะจัดการกับมันยังไงดี ฉันลืมเอากระดาษเปียกมาอะ" นัตตี้บอก

               และแล้วจมูกเกรดเอของฉันก็ได้กลิ่นเหมือนแป้งเปียกเช็ดตูดเด็กวัยแรกเกิด อ๊ะ !! นั่นไง ผู้ชายที่นั่งหน้าฉันกำลัง
       ใช้ผ้าเปียกเช็ดโต๊ะอยู่ ดูนายนั่นรักสะอาดไม่เบา

            "เอ่อ นายๆ ... นายที่หน้าเนือยๆอะ" สาบานได้นี่ไม่ใช่คำพูดฉัน ฉันเคะเป็นเจ้าหญิงที่พูดเพราะนะ -0- (นั่นคือเสียงมิกกิเจ้าคะ)
      
                สักพักนายคนนั้นก็หันมา พร้อมกับเพื่อนของเขาอีกสองคน คนที่ฉันเรียกนั่งตรงกลางหรือข้างหน้าฉันนั่นแหละ
       ส่วนอีกคนเป็นผู้ชายหน้าหวานนั่งอยู่ทางซ้ายมือของนายหน้าเนือย อีกคนเป็นผู้ชายหน้าแฮมเตอร์ผสมกับบีเวอร์นั่งอยู่ข้างขวา


-----------------------------------

         เอาล่ะ คนที่มิกกิเรียกนั่น หมายถึงใครกันน้าาาา จะใช่โนอาห์ หรือเปล่า
   รอดูบทต่อไปกันได้เลยเจ้าค่าาาาา ><...

ด้วยรักจากไรท์เตอร์ ถึงรีดเดอร์
mnnaklp.