ผมต้องมาเป็นเจ้าสาวของแม่มดเหรอเนี่ย !?

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 แม่มดไอดอล

“ ไม่ได้กลับมาอยู่โตเกียวซะนานเลยแฮะ ร้อนชะมัด “

ตอนนี้เป็นช่วงปลายเดือนสิงหาคมใกล้จะต้นเดือนกันยายน ที่ญี่ปุ่นยังอยู่ในช่วงหน้าร้อนเพราะงั้นอากาศก็เลยต่างกับที่ผมอยู่ที่อเมริกามาก

“ ก่อนอื่นก็ต้อง…ไปที่โรงเรียนนี้สินะ “

ผมหยิบแผนที่ ที่พ่อของผมเป็นคนเขียนออกมาดูเส้นทางก่อน

“ …. แย่ล่ะสิ สงสัยคงต้องถามหาคนแถวนี้ซะแล้ว “

ไอ้พ่อบ้า…ดันมาเขียนแผนที่แบบชุ่ยๆให้ ดูก็รู้แล้วว่าเอาปากกามาขีดมั่วๆ แบบนี้ใครจะไปเดินถูก ตอนนี้อยู่แถวนี้ก็ไม่รู้ซะด้วย จะเรียกแท็กซี่ไปนี่ก็เช้า แถมยังเป็นวันหยุดอีก

ผมเดินไปเรื่อยๆระหว่างทาง แดดในฤดูร้อนที่แสนจะอบอ้าวในช่วงบ่าย เดินทางก็หลงไปเรื่อยๆ มันให้เหนื่อยขึ้นเป็นเท่าตัว

ผมผ่านย่านร้านค้าแห่งหนึ่ง แล้วบังเอิญเจอผู้หญิงแต่งชุดน่าจะเป็นชุดนักเรียน เห็นแล้วคงเป็นโรงเรียนนี้แน่ๆ ผมก็เลยเดินเข้าไปหา

“ เอ่อ… ขอโทษนะครับ “

“ …. คะ “

เธอตอบกลับผมเบาๆ แต่ใบหน้าของเธอนั้นเหมือนคนที่เป็นผู้ใหญ่แล้วเลย

“ ขอถามหน่อยครับว่า โรงเรียนฮิคาริเอยะในแผนที่นี้ไปทางไหนเหรอครับ ? “

พอพูดเสร็จผมก็หยิบจดหมายเน่าๆนั้นออกมา กางให้เธอดู

“  ฉันกำลังจะกลับโรงเรียนอยู่พอดีเลยค่ะ… จะตามมาก็ได้นะคะ “

“ ขอบคุณมากครับ “

โชคดีจริงๆที่ทักไม่ผิดคน ผู้หญิงคนนี้เป็นนักเรียนโรงเรียนฮิคาริเอยะจริงๆด้วยสินะ

“ คุณไม่คุ้นหน้าเลยนะคะ ไม่ทราบว่าจะไปโรงเรียนทำไมเหรอคะ ? “

“ เอ่อ… ผมย้ายมาจากอเมริกาน่ะครับ พ่อผมส่งให้มาต่อม.ปลายที่ญี่ปุ่นน่ะ “

“ อย่างนี้นี่เอง… “

หล่อนตอบกลับมาแค่นั้น แล้วพวกเราก็เดินต่อไป

พอผ่านลานกว้างใหญ่ๆแล้ว ก็จะเข้าถนนเล็กๆเชื่อมไปกับทางเข้าโรงเรียน เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดก็เลยไม่เห็นนักเรียนสักคน

“ อ๊ะจริงสิ วันนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอครับ ทำไมคุณถึงใส่ชุดนักเรียนล่ะ ? “

“ ทำกิจกรรมชมรมค่ะ “

สุดยอดไปเลยแฮะ มาทำกิจกรรมชมรมในวันหยุดซะด้วย สงสัยคงเป็นผู้จัดการชมรมกีฬาแน่ๆ

“ ชมรมอะไรงั้นเหรอครับ ? “

“ ชมรมวิจัยเวทย์มนต์ค่ะ “

เธอตอบด้วยน้ำเสียงธรรมดา

เวทย์มนต์งั้นเหรอ… แบบนี้มันก็ไม่ต่างอะไรกับชมรมสำรวจ UFO เลยน่ะสิ ผิดคาดเลยแฮะ

“ ถึงแล้วค่ะที่นี่แหละค่ะ “

โรงเรียนนี้ค่อนข้างใหญ่น่าดู เห็นว่ามีแผนกม.ต้นแต่อยู่คนละฝั่งกับม.ปลายด้วย

“ ขอบคุณมากครับ “

ผมกล่าวขอบคุณเธอก่อนจะเดินเข้าไป

พริบตาที่ผมกำลังจะเดินไปนั้นเอง ก็เห็นอะไรบางอย่างลอยออกมาจากหน้าต่างห้อง

“ หืม..อะไรหว่า ? “

พอมองดูดีๆแล้ว ไอ้ของที่ลอยมานั่นลักษณะคล้ายๆมีดสีดำ ไม่สิ ดาบเลยมากกว่า

“ เฮ้ย !? “

ลอยมาไกลขนาดนั้นอย่าเรียกว่าดาบเลยดีกว่า ดาบติดจรวดชัดๆ มันพุ่งตรงมาหาผมลูกเดียวเลย

“ อั่ก! “

ดาบจริงๆด้วย…ตอนนี้ดาบเล่มนั้น…แทงทะลุอกผมไปแล้ว… แต่ทำไม…

เลือดไม่ไหล ?

แต่ตอนนี้….สติมัน…เลือนรางเรียบร้อย….

“ เทนชิ หิวข้าวอะ “

“ รอไปก่อนเถอะน่า ยังไม่ทันเย็นเลย “

“ อ๊า ก็คนมันหิวอ่า!! “

นี่ผม…อยู่ที่ไหนล่ะเนี่ย ในห้องเหรอเนี่ย แล้วไหนจะเสียงโหวกเหวกของคนคุยกันอีก ถ้าจำไม่ผิดผมโดนดาบเล่มนั้นแทงทะลุอกนี่หว่า

ใช่ใช่ ดาบเล่มนี้แหละ ตอนนี้มันยังปักอยู่คาอกผมอยู่เลย

…..

“ จ๊าก!! “

ดาบมันยักแทงทะลุอยู่เลยโว้ย เจ็บ!!! แต่ร้องไม่ออก

“ อ้าว ตื่นแล้วเหรอคะ ? “

“ ดึง..ดึงไม่ออก! “

“ ใจเย็นๆสิคะ “

ผมพยายามดึงดาบเล่มนั้นออก พลางมองไปที่เจ้าของเสียง ก็เห็นว่าเป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่พาผมมาที่โรงเรียนฮิคาริเอยะนี่นา

“ คุณน่ะเอง…แล้วที่นี่ที่ไหนเหรอครับ ? “

ทำใจให้เย็นก่อน ตั้งสติให้ดี เธออาจจะตอบอะไรผมมาก็ได้

“ ห้องชมรมวิจัยเวทย์มนต์ค่ะ “

หะ ? งั้นที่นี่ก็ยังอยู่ในโรงเรียนฮิคาริเอยะสินะ แล้วไป

ผมมองรอบๆในห้องนี้ ก็เห็นว่ายังมีคนอื่นอยู่นอกจากผมกับเธออีกนี่นา เป็นผู้หญิงสองคน หน้าตาน่ารักกันทั้งคู่เลยแฮะ…

“  ขอถามหน่อยครับ “

“ คะ ? “

“ ทำยังไงถึงจะดึงดาบนี่ออกได้ครับ มันเจ็บนะ “

ทั้งๆที่ผมถามเรื่องที่แปลกประหลาดออกไป แต่ปฏิกิริยาของเธอกลับดูปกติซะงั้น

“ เอมิจัดการทีนะ “

เธอคนนั้นกวักมือเรียกเด็กผู้หญิงในห้องอีกคนมา

“ ทำไมฉันต้องมาช่วยไอ้ผู้ชายแปลกหน้านี่ด้วยล่ะ ? “

“ ก็นั่นมันดาบของเธอไม่ใช่เหรอ ? “

“ เชอะ “

หญิงสาวทั้งสองคนพูดคุยเรื่องที่ผมไม่เข้าใจเลยสักนิด

“ ยังไงก็เถอะครับ…ผมเจ็บนะครับ “

“ บ่นไปได้นะยะ เป็นคนธรรมดาแท้ๆ มันไม่เจ็บหรอกย่ะ ! “

พูดมาได้ว่าไม่เจ็บ แล้วไหนจะบอกว่าผมเป็นคนธรรมดาอีก… ปากคอเราะร้ายไม่สมกับหน้าตาเลยแฮะ

“ สลาย ! “

ทันใดนั้นมือของผมที่จับดาบเล่มนั้นไว้อยู่ก็สลายหายไป

“ เอ๊ะ หายไปแล้ว ? “

“ ดึงออกให้แล้ว ก็ไปรีบๆไปซะทีสิยะ “

ขับไสไล่ส่งกันง่ายๆเลยแฮะ

“ อุ้บ! “

อยู่ๆท้องก็เกิดปั่นป่วนขึ้นมา

“ อะไรกัน…เลือด ? “

เลือดจริงๆด้วย เลือดไหลออกมาจากปากผม

“ อ๊าก !!  “

แล้วร่างกายก็เกิดร้อนขึ้นมา เจ็บปวดไปทั่วตัวจนผมต้องล้มไปนอนราบกับพื้น

“ เอ๋ นี่มันอะไรกันเอมิ เธอสลายไปแล้วจริงๆเหรอ ? “  

“ เปล่านะ แค่สลายดาบออกมาเอง เป็นไปได้ยังไง หมอนี่เป็นคนธรรมดาจริงๆเหรอ… “

ร่างกายมันเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อยๆ สติก็เริ่มจะไม่ไหวอีกแล้วผมจะต้องตายหรือเปล่าเนี่ย

“ ยูฮิเมะ…. ลองดูสิ “  

“ อืม… “

เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆผมสีเงินคนที่สามค่อยๆเดินเข้ามาหาผมแล้วขึ้นคร่อมใส่

“ จะทำ..อะ..ไร “

ผมได้แต่ส่งเสียงเบาๆ

“ อยู่นิ่งๆนะ… “

นิ่งไม่ไหวแล้วล่ะ ร่างกายเจ็บออกซะขนาดนี้

เฮ้ย !?

จูบ…เธอคนนั้นเข้ามาจูบผมเฉยเลย…

“ อึก… “

แถมยังสอดลิ้นเข้ามาด้วยอีก แต่ว่า… ความเจ็บปวดก็เริ่มหายไปแล้ว

“ ไม่เป็นไรแล้วล่ะ “

“ แฮ่ก…แฮ่ก… “

เธอจูบกับผมนานประมาณ 10 วินาทีได้ล่ะมั้ง พอเสร็จเธอก็ลุกจากตัวผมไป

“ เอ๋ หายแล้ว ไม่เจ็บแล้ว ? “

ร่างกายมันหายเจ็บไปแล้วจริงๆด้วย อย่างกับเวทย์มนต์เลยแน่ะ

เอ๊ะ เวทย์มนต์งั้นเหรอ ?

“ นี่คุณ…เป็นใครกันแน่คะ ? “

“ เอ๋ ใคร…ผมก็เป็นคนปกตินี่ล่ะครับ… “

อยู่ๆผู้หญิงคนที่พาผมมาก็เดินเข้ามาคุยต่อหน้าผม

“ คนคนนี้..มีประจุเวทย์อยู่ในตัว… “

“ เอ๋ จริงเหรอ งั้นฉันขอดูหน่อย “

อุ้บ!

อีกคนแล้ว… อยู่ๆผู้หญิงคนนี้ก็เจ้ามาจูบผมซะงั้น ผู้หญิงสวยๆสมัยนี้เป็นอะไรกันไปหมดแล้วเนี่ย

“ …จริงๆด้วย “

แล้วเธอก็เอาริมฝีปากออกจากปากของผม

“ นี่มันเรื่องอะไรกันครับ ? “

“ ไม่น่าเชื่อเลย…ประจุเวทย์จริงๆด้วย “  

“ ประจุเวทย์ ? “

พวกเธอพูดเรื่องอะไรกัน ผมงงไปหมด

 “ เมื่อกี้ฉันเห็นคุณเทนชิอุ้มผู้ชายหน้าละอ่อนมาในห้องด้วยวะ “

“ ฉันก็เห็น ไอ้หมอนั่นเป็นใครกันนะ “

“ สงสัยคงต้องไปถามแล้วล่ะมั้ง “

อยู่ๆก็ได้ยินเสียงกระซิบของผู้ชายหลายคนคุยกันอยู่ด้านนอกประตู

“ แย่แล้ว “

“ เทนชิ นี่เธอทำอะไรโจ่งครึ้มขนาดนั้นเลยเหรอ ? “

“ เปล่านะ ก็อยู่ๆคนๆนี้ก็สลบไปดื้อๆ ฉันก็เลยอุ้มพากลับมาในห้องนี้ไง “

“ เฮ้อ แล้วยังไงจะทำยังไงล่ะเนี่ย ถ้าเกิดความแตกว่าชมรมเรามีผู้ชายอยู่ด้วยจะยิ่งแย่เข้าไปใหญ่นะ “

ผู้หญิงคนที่ปากร้ายคนนั้นถอนหายใจออกมาคุยกับคนที่น่าจะชื่อเทนชิ

“ ขอโทษ ก็มันช่วยไม่ได้นี่นา “

“ คิดก่อนทำสิยะ “

“ งั้นคราวนี้ ก็ตาเอมิละกัน ฝากด้วยนะ พลังของเธอใช้ประโยชน์ได้ก็ตอนนี้แหละ “

“ ….! “

อยู่ๆผู้หญิงปากร้ายก็หน้าแดงขึ้นมาซะอย่างนั้น

“ ทำไมฉันต้องทำแบบนั้น…! “

“ น่าๆ หรืออยากจะให้คนเขาลือเรื่องพวกเราให้ทั่วล่ะ ? “

“ ชะ..เชอะ ก็ได้! “

เธอสบถอย่างไม่พอใจออกมา แล้วเดินเข้ามาหาผม

“ หลับตา “

“ เอ๋ ? “

“ ก็บอกให้หลับตาไงล่ะยะ ! “

“ ครับ!! “

คนแบบนี้ไม่อยากจะยุ่งด้วยเลย อยู่ๆก็มาสั่งให้หลับตาเฉยเลย แล้วนี่จะทำอะไรผมอีกล่ะเนี่ย

เธอเอารีมฝีปากเข้ามาใกล้ๆผมที่กำลังหลับตาอยู่ ก็แอบเปิดตานิดๆ เห็นอยู่ชัดๆเลยว่าเธอกำลังสั่นอยู่

“ อุ้บ! “

พริบตาเดียวเธอก็พุ่งเอาริมฝีปากมาประชิดทันที ทำเอาผมสะดุ้งไปเลย

“ เสร็จแล้วย่ะ ! “

“ ทำไม…ต้องจูบกันด้วยล่ะครับ ? “

พวกเธอไม่ได้ตอบอะไร แต่คุณเทนชิกลับทำหน้าแดงขึ้นมา

“ แฮ่ก…เธอเนี่ย…สุดยอดไปเลย “

คุณเทนชิจ้องมาทางผมด้วยท่าทางเหมือนสัตว์กินเนื้อ แล้วเขาก็ทำมือนวดที่หน้าอกจากนั้นก็ชี้มาที่ผม

“ หืม…? “

นิ่มแฮะ…ใหญ่ด้วย อะไรหว่า ?

“ เฮ้ย !!! “

หน้าอก หน้าอกของจริงเลยนี่หว่า แถมยังใหญ่ด้วย นี่มันอะไรกัน เกิดอะไรขึ้นกับผมไปแล้วเนี่ย  

 “ เอ้า ดูสิจ้ะ “

คุณเทนชิเอากระจกมาให้ผมดู

“ จ๊าก !! “

ผู้หญิง… ? นี่ผมกลายเป็นผู้หญิงไปแล้วงั้นเหรอผมก็ยาวขึ้น หน้าตาก็เปลี่ยนไป จะว่าไปเรา…ก็น่ารักเหมือนกันแฮะ  เดี๋ยวสิ มันไม่ใช่เวลามาพูดแบบนี้สักหน่อย

“ เกิดอะไรขึ้นกับผมครับเนี่ย ! “

“ เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟังๆ ใส่นี่ก่อนๆ “

แล้วเธอก็โยนเสื้อกับกระโปรงมาให้ผม ดูท่าจะเป็นเครื่องแบบนักเรียนหญิงล่ะมั้ง

“ เอ้า ไปเปลี่ยนก่อนเถอะ หน้าอกแบบนั้นคงจะใส่เสื้อผู้ชายไม่ได้หรอกนะ “

ก็จริงแฮะ อยู่ๆหน้าอกก็ใหญ่ขึ้นมาซะดื้อๆ ตรงส่วนนั้นของผมก็เลยถูกดันอย่างกับเสื้อกำลังจะขาด

“ อืม… “

แย่ล่ะสิฟิตเกินไป… แถมไม่มีชั้นในให้ใส่ด้วย น่าอายเป็นบ้าเลย

“ เสร็จแล้วครับ… “

ช่างมัน ฟิตก็ฟิตไปเถอะ ยังดีกว่าที่เราต้องมาใส่เสื้อยืดฟิตๆนั่นล่ะนะ

“ น่ารักจัง “

คุณเทนชิโผล่หน้ามาจากไหนก็ไม่รู้

“ เอ้ามานี่ๆ “

“ จะพาผมไปไหนครับ ? “

อยู่ๆเธอก็จับมือผมแล้วเดินไปที่หน้าประตูที่เปิดออกอยู่แล้ว

“ เฮ้ย ไอ้พวกที่ยืนคุยอยู่หน้าประตูนั่นน่ะ “

“ จ๊าก ครับ !? “

เสียงผู้ชายหลายคนคุยกันที่ได้ยินตอนแรก สงสัยน่าจะเป็นกลุ่มนี้ล่ะมั้ง มีสัก 5 คนได้

“ ชมรมเราไม่มีผู้ชายสักหน่อยนะคะ “

เปลี่ยนบุคลิกเป็นสุภาพซะงั้น

“ แล้วนั่น… “

ผู้ชายคนหน้าสุดชี้มาทางผม

“ สมาชิกใหม่ของชมรมเราค่ะ รวมไปถึงสมาชิกใหม่ของทีมเราด้วย ! “

“ หะ จริงเหรอครับ ข่าวดีเลยนะเนี่ย !? “

“ ค่ะ แต่ว่าอย่าเพิ่งเอาข่าวนี้ไปบอกใครนะคะ “

คุณเทนชิทำท่าทางน่ารักๆ อย่างกับพวกดารานักแสดงเลยแฮะ ตีบทแตกจริงๆ

“ คะ..ครับ! “

“ ถ้าอย่างนั้นก็… “

เธอค่อยๆยิ้มกว้างออกมา

“ ไสหัวไปได้แล้วค่ะ ! “

“ ค๊าบ !!! “

ทั้งๆที่เธอตะโกนไล่แท้ๆ แต่ทำไมไอ้พวก 5 หน่อนั่นถึงได้ทำหน้าตามีความสุขกันจัง

“ แล้วสรุปว่า…มันหมายความว่าไงกันครับ ทำไมถึงต้องจูบ แล้วทำไมผมถึงกลายเป็นผู้หญิง ? “

“ งั้นก็…ขออธิบายให้ชัดๆเลยนะคะ พวกเราน่ะ… “

ตอนนี้เรากลับมานั่งอยู่ในห้องชมรมดังเดิม ผมนั่งอยู่ตรงเก้าอี้ อีกฝั่งหนึ่งเป็นโซฟาที่มีคุณเทนชินั่งอยู่ตรงกลาง ขนาบซ้ายขวาด้วยผู้หญิงปากร้าย และผู้หญิงผมเงินคนนั้น

“ เป็นแม่มดค่ะ “

“ แม่มด !? “

เฮ้ยๆ เอาจริงดิ แม่มดของจริงงั้นเหรอ ?

“ มีดาบที่ไหนไม่รู้มาปักคาอกแล้วยังไม่ตาย แล้วอยู่ๆก็หายไป แค่นี้ก็เป็นหลักฐานได้แล้วนี่คะ “

“ …อืม จะไม่เชื่อก็คงไม่ได้ งั้นทำไมผมถึงกลายเป็นผู้หญิงล่ะ ? “

“ เพราะพลังเวทย์ของพวกเราแต่ละคนยังไงล่ะ  “

“ พลังเวทย์ ? “

“ ค่ะ งั้นอย่างน้อยก็ขอแนะนำตัวก่อนละกันค่ะ ฉันริวซากิ เทนชิ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ “

ชื่อคุณเทนชิจริงๆด้วยสินะ

 “ เอ้า เอมิก็แนะนำตัวสิ “

“ เอ๋ ฉันด้วยเหรอ ? “

คนต่อไปเป็นผู้หญิงปากร้ายนี่หรอกเหรอ

“ ฉะ..ฉันคุโรฮะ เอมิ แล้วก็เวลาเรียกน่ะไม่ต้องเรียกชื่อสกุล กับเติม ‘ คุณ ‘ หรอกนะ “

“ คะ…ครับ “

“ เอ้า ๆ ต่อไปๆ “

คราวนี้ก็ถึงตาของผู้หญิงผมสีเงิน

“ อินุชิโระ ยูฮิเมะ… ยินดีที่ได้รู้จักนะ… “

เธอพูดแนะนำตัวอายเหมือนเด็กๆ น่ารักจังเลยแฮะ

“ เอ้อ ผมมาซากะ คาสึกิ ยินดีที่ได้รู้จักครับ “

“ ยะ..ยินดีที่ได้รู้จักย่ะ “

“ เช่นกันจ้ะ คาสึกิคุง “

“ ขอเรียกว่า…คาสึจังนะ “

แต่ละคนนี่นิสัยต่างกันลิบลับสุดๆ

“ แล้วทำไมถึงต้องจูบด้วยล่ะครับ ? “

“ ก็มันเป็นวิธีที่ร่ายเวทย์ที่ถูกต้องนี่นา “

“ เอ๋ ร่ายเวทย์ ? “

“ ใช่ การร่ายเวทย์ของแม่มดน่ะ มันไม่เหมือนในหนังภาพยนตร์แฟนตาซี ที่ต้องท่องคาถาอะไรแบบนั้นหรอกนะ สำหรับพวกเรา การจูบนี่ล่ะก็คือการร่ายเวทย์ “

“ น่าตกใจจริงๆเลยแฮะ… “

“ และอีกข้อหนึ่งก็คือ การร่ายเวทย์น่ะ จะมีผลเฉพาะแม่มดด้วยกันเองเท่านั้น “

“ เฉพาะแม่มด ? แล้วผมล่ะ… “

“ ไม่รู้เหมือนกัน ดาบของเอมิน่ะ หากไปปักคนทั่วไปเข้าแล้ว อย่างมากก็แค่สลบ แล้วพอสลายปุ๊บก็จะหายไป แต่พอไปปักคาสึกิกลับกลายเป็นเจ็บปวด แถมพอยูฮิเมะไปจูบเธอเข้า ร่ายกายกฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว แถมฉันเองก็ตรวจสอบเธอจนเจอประจุเวทย์ด้วย “

“ ถ้างั้นผมก็… “

“ ใช่ เธอก็คือแม่มด ! “

ห๊า ไม่ตลกเลยนะ แม่มด ผมเนี่ยนะ !!

“ ผมเนี่ยนะ แม่มด…. “

“ หลักฐานน่ะมันอยู่ติดกับตัวเธอแล้ว “

“ อย่าบอกนะว่า…เพราะผมกลายเป็นผู้หญิงได้งั้นเหรอ ? “

“ ใช่ “

เธอตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่นี่มัน…ไม่ตลกเลยนะ

“ ง้นก็แสดงว่าพลังของคุณคุโรฮะ ก็คือสลับเพศงั้นเหรอครับ ? “

ถ้าเป็นงั้นจริง คงเป็นพลังที่ไร้สาระน่าดู

“ ไม่ใช่ย่ะ แล้วก็อย่าเรียกชื่อสกุล อย่าเติม ‘ คุณ ‘ ฉันบอกไปแล้วไง “

ผมถูกเธอตวาดกลับใส่ซะงั้น

“ ขอโทษครับ เอมิ “

“ พลังของฉันไม่ใช่สลับเพศ แต่เป็นส่งถ่ายพลัง สรุปง่ายๆก็คือ เอาสิ่งที่มีในตัวฉันส่งไปให้ในตัวอีกฝ่ายที่จูบด้วย สิ่งที่ฉันส่งไปให้นายก็คือ ความเป็นผู้หญิงน่ะ “

“ พูดง่ายๆก็คือ เอมิส่งพลังผู้หญิงในตัวมาให้ผมงั้นเหรอครับ ? “

“ ถูกต้อง เข้าใจอะไรง่ายดีนี่ “

“ แต่ดูเหมือนว่า จะมีอยู่อย่างหนึ่งที่ไม่เหมือนกันนะครับ… “

ผมก้มมองตัวเอง แล้วจับที่หน้าอก

“ กะ…แก!! “

ถึงจะบอกว่าเป็นพลังในตัวของเอมิ แต่ว่าหน้าอกของผมกับเธอนั้นขนาดต่างกันลิบลับ

“ ส่วนของคุณอินุชิโระ ก็คงเป็นพลังรักษาใช่ไหมครับ ? “

“ ยูฮิเมะจัง… “

“ ครับ ? “

“ เรียกว่ายูฮิเมะจัง… “

“ คะ..ครับ ยูฮิเมะจัง “

ให้เรียกชื่อผู้หญิงด้วย ‘ จัง ‘ แบบนี้ ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยเรียกมาก่อนเลยแฮะ

“ แล้วถ้างั้นของคุณริวซากิล่ะ ตอนจูบผมไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเลยนะ ? “

“ เทนชิเถอะ พลังของฉันก็คือ เพิ่มพลังกายน่ะ คล้ายๆกับพลังรักษาของยูฮิเมะ แต่มันจะต่างกันอยู่นิดหน่อย “

“ อย่างนี้นี่เอง… แล้วผมจะกลับเป็นผู้ชายได้ไหมล่ะครับ ? “

“ กลับน่ะได้ ขอแค่จูบกับเอมิอีกรอบก็พอ แต่ว่าตอนนี้ขอบอกเลยว่า อย่า-ดี-กว่า “

“ ทำไมล่ะครับ !? “

“ คือว่า ไอ้พวกผู้ชายที่อยู่ข้างนอกนั่นน่ะมันเป็นพวกโอตาคุไอดอลน่ะสิ ฉันดันเผลอบอกไปแล้วว่าคาสึกิคุง เป็นสมาชิกในทีมไปแล้วงะ ถึงฉันจะกำชับไม่ให้พวกนั้นไปบอกใคร แต่ยังไงข่าวมันก็คงแพร่ออกไปอยู่ดี “

โหดร้าย…ผมไม่คิดจะอยู่ในสภาพผู้หญิงตลอดชีวิตหรอกนะ

“ จะว่าไป สมาชิกในทีมนี่หมายความว่ายังไงครับ ? “

“ อ้าว นี่เธอไม่รู้เรื่องพวกเราหรอกเหรอ ? “

“ ถ้าผมรู้ก็คงไม่ถามหรอกนะครับ “

“ พวกเรา 3 คนน่ะ เป็นไอดอลชื่อดังทีมเดียวกัน “

“ …. “

ผมอึ้งไปสักพัก เพราะไม่รู้จะโต้ปฏิกิริยายังไงกลับไปดี

“ แล้วผม…ต้องทำไงอะ ? “

“ นั่นไง พูดยังไม่ทันขาดคำ ข่าวมันก็กระจายออกไปซะละ “

คุณเทนชิหยิบโทรศัพท์สมาร์ทโฟนออกมาดูอะไรบางอย่าง

“ ไหนครับ ? “

ผมขอโทรศัพท์ในมือคุณเทนชิแล้วเอามาดู เธอเปิดทวิตเตอร์ทิ้งไว้อยู่

Grummy001 : วง SK จะมีสมาชิกใหม่ล่ะ !!!

Skoopy : จริงเหรอ ข่าวลวงรึเปล่า ทาง Official ก็ยังไมได้ประกาศเลยนา ?

Grummy001 : @Skoopy ไม่รู้สิ เห็นเพื่อนฉันบอกมาน่ะ ยังไงๆก็รอ Official ดีกว่า!

KeroNi : @Skoopy ฉันว่าของจริงนะ เพื่อนฉันไปเห็นมากับตาเลย !

“ ….. ขนาดนี้เลยเหรอครับเนี่ย ? “

“ ไม่ต้องห่วง ฉันจะรับผิดชอบเรื่องนี้เอง “

“ จะรับผิดชอบแก้ข่าวให้ใช่ไหมครับ !? “

“ ฉันจะฝึกเธอให้เป็นไอดอลเอง ! “

…ไม่ใช่เรื่องตลกแล้วจริงๆนะครับ ต้องมาเป็นผู้หญิง แถมยังต้องเป็นไอดอลด้วยอีกเนี่ย

“ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ เธอน่ะน่ารักจะตายไป “

“ มันไม่ตลกเลยนะครับ… “

ผมถอนหายใจหลายต่อหลายครั้ง แต่มันก็ไม่ได้ช่วยบรรเทาอารมณ์ในตอนนี้เลยสักนิด

“ ก่อนอื่นเลยนะ เธอต้องเปลี่ยนชื่อเสียก่อน “

“ ทำไมล่ะครับ ? “

“ จะให้ใช้ชื่อมาซากะ คาสึกิไม่ได้หรอก เพราะว่าจะมีปัญหาตามมาทีหลัง “

อ้าว ไม่ใช่ว่าวงการไอดอลต้องมีนามแฝงหรอกเหรอ

“ เอาเป็น… โนฮาระ มิกิจังก็แล้วกันนะ “

ชื่อน่ารักเป็นบ้าเลย…

“ …เฮ้อ ยังไงก็ต้องตามน้ำไปแล้วสินะครับ “

“ เข้าใจง่ายมากจ้ะ “

นี่ผมเข้ามายุ่งเกี่ยวกับคนดังระดับไอดอล… แถมยังเป็นแม่มดด้วยซะแล้วเหรอเนี่ย

พ่อครับ ให้ผมกลับไปอยู่อเมริกาก็ได้นะ….