คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อิหวังตายเเน่! :1
อิหวังตายแน่…
<MARKXBAMBAM FT.GOT7>
เอาหล่ะสวัสดีครับคนอ่านทั้งหลาย กระผม แจ๊คสันเจ้าเก่า มารายงานตัว เช้านี้เป็นเช้าที่สดใส เหมาะกับการนอนเป็นอย่างมาก แต่ภาระอันยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครต้องการ อย่างการไปเรียน มันช่างขัดกับอากาศแจ่มใสยามเช้าเหลือเกิน..
“ไม่อยากเรียนโว้ยย”คนหล่อไม่เข้าใจ นี่ควรเป็นเวลาในการสลีฟปี้ โรงเรียนจะเข้าเช้าทำไม ทำไมไม่มีพายุหิมะ หรือแผ่นดินไหวมามั้ง หวังจะได้ไม่ไปเรียนนน
ผลัว!
“เชื่ยสั้น มึงบ่นให้กูฟังตั้งแต่ ปากทางโรงเรียนยันจะถึงโรงเรียนแล้วเนี่ย- -;;” ไอ้มาร์คที่บรรจงฟาดพระหัตถ์ลงหัวผมเมื่อกี้ พูดอย่างเหนื่อยหน่าย
“โถ มาคึของแจ๊คสันคนหล่อ มาคึของหวัง กูบ่นเพราะมึงบ่นก่อนนั่นแหละ ถ้ามึงไม่บ่นตรงเซเว่นหน้าปากทาง กูก็ไม่บ่นตามถึงตอนนี้หรอกเฟร้ยย”
“นี่มึงจะบอกว่าความผิดกู ที่กูแค่บอกว่า ขี้เกียจมาเช้า แค่เนี้ยใช่ม่ะ เดี๊ยวกูยันไปโน่น”ไอ้มาร์คพูดไม่พอ ง้างขา(ที่ยาวกว่าผม)มาเขี่ยๆผม
เมื่อผมกับไอ้มาร์คมาถึงที่โรงเรียน…
พรึบ!!!!!!!!!
สายตาบรรดาชายล้วนจับจ้องมาที่พวกผม มาแล้วสินะ มาแล้ว...อย่างที่ผมเคยบอก
“ระ….รุ่นพี่สวัสดีครับ”
“พี่มาร์ค พี่แจ๊คสัน สวัสดีครับ”
“เห้ย ไอ้มาร์ค ไอ้แจ๊คสัน ดีว่ะ”
“สวัสดีนะครับ รุ่นพี่”
“โย่ว สวัสดีทุกคน!!” ด้วยความที่ผมเป็นคนหล่อ และไอ้มาร์คก็เป็นเดือนโรงเรียน พวกผมจึงป๊อปพอสมควร ผมหันไปทักทายอย่างเฟรนลี่ตามสไตล์ตระกูลหวัง แต่ไอ้มาร์ค..
“อืม” ตอบกลับคำเดียวสั้นๆได้ใจความ ผมบอกแล้ว ว่าไอ้มาร์คมันขี้เก๊ก
“เชี่ยมาร์ค มึงจะทักทายคนอื่นด้วยความเฟรนลี่หน่อยไม่ได้ไงวะ ทำหน้าอย่างก็ปวดขี้ทุกครั้งเลยอ่ะมึง”ผมหันไปแซะมัน แหมยิ่งเข้าไปในเขตพื้นที่การศึกษา ออร่าเจ้าชายน้ำแข็งจับทันทีเลยนะพ่อคู๊ณ
“จะให้เป็นแบบมึงไม่เอาหรอก รำคาญพูดมากชิบหายเจ๊าะแจ๊ะ”
“แหม่ พ่อมาคึคนหน้าตาดีแต่น้อยกว่าแจ๊คสันผู้นี้ ถึงพวกนั้นจะมองพวกเราตลอด อะไรก็เถอะ อย่าไปด่าไปว่าเขาเลย ก็เรามันป๊อป” หวังคนหล่อเสยผมด้วยความมั่นใจ
“กูไม่ได้ด่าพวกนั้น..ด่ามึงนั่นแหละเชี่ยเตี้ย”
“อ้าว ไหงมาด่ากูวะนั้น” อื้อหือ….อื้อหืออ รู้สึกเจ็บปวดกับคำสุดท้ายที่มันเน้นเสียง
“มึงเอาแต่ไปทักตอบ พวกนั้นแม่.งยิ่งได้ใจทักแม่.งทุกวัน เสียงดังชิบหาย”
ไอ้มาร์คทิ้งท้ายไว้ให้ผมก่อนที่จะก้าวขาเดินนำผมลิ่วขึ้นอาคารเรียนไป..
ห้องเรียน….
“ว่าไงพี่มาร์คคนหล่อ หน้าประตูเสียงทักพวกมึงนี่ดังแต่เช้า”ทันทีที่พวกผมเข้าไปนั่งที่โต๊ะประจำตัว เจบี ทักผมกับไอ้มาร์ค และยังมิวายแซวไอ้มาร์คพร้อมโชว์ฟันอันขาวใสเปล่งประกายสะท้อนไปนอกโลก
“ก่อนมึงทักพวกกูมึงช่วยหุบฟันมึงก่อนได้ไหววะ”ผมหันไปแซว
“มึงพูดแบบนี้แสดงว่า พวกมึงไม่ต้องการข่าว..”ไอ้เจบี ตบบ่าผมดัง ป๊าป!
“ข่าวอะไรอีกหล่ะวะ”ไอ้มาร์คมองไปที่ไอ้เจบีท่าทางอยากรู้นิดหน่อย
“เด็กปี1 ที่ย้ายมาใหม่โครตน่ารักเลยเว้ยย”ไอ้เจบี หันหน้ามองพวกผมสองคนสลับกันทำสำเนียงตื่นเต้น
“เหอะ! กูก็นึกว่าเรื่องอะไร ไอ้พวกหื่นพวกนี้ วันๆแม่งหาเด็กเต๊าะ” ไอ้มาร์คฟุบตัวลงกับโต๊ะ หลับตาลงพลางไม่สนใจ
“มึงไม่สน แต่กูสน ว่ามา น่ารัก ขนาดไหน มึงจัดมา!!” มีหรอที่แจ๊คสันคนหล่อจะไม่สนใจคนน่ารัก
“น้องเขาชื่อ แบมแบม เว้ย มาจากประเทศไทยโว้ย รู้สึกเหมือนจะรู้จักพี่นิชคุณด้วย”ไอ้เจบีกอดคอผมพร้อมเล่าด้วยสำเนียงที่หน้าตื่นเต้น
“อ่า..กูรู้แล้วๆ”ผมพยักหน้าช้าๆเป็นเชิงว่าเข้าใจแล้ว
“ห๊ะ…นี่มึงรู้อะไร นี่กูเล่าให้ฟังแค่นิดเดียวเองนะ”ไอ้เจบีหันมาถามผมด้วยความงงงวย ผมทำหน้าซีเรียสหันมองเพื่อนรักเจบี ด้วยสายตาที่จริงจัง ก่อนจะเอ่ยปากพูดว่า
“ที่กูรู้อ่ะ เวลามึงยิ้มมึงเล่า ฟันมึงนำมาเลยวะ แบบขอโทษนะเพื่อน….คือแบบหูกูฟังมึงนะ แต่ตากูมองที่ฟันมึงที่เดียวเลยว่ะ แมร่ง ฟันมึงนี่น่าหลงใหลกว่าหน้ามึงอีกนะเนี่ย”
“ไอ้แจ๊คสัน เชี่ย!! มึงอยู่ตรงนนี้ก่อนนะ เดี๊ยวกูไปตามจินยองมาปกป้องกูก่อน มึงอยู่นี่ก่อนนะ!!!” ไอ้เจบี ชี้หน้าผมก่อนจะวิ่งลิ่วไปห้องจินยองสุดที่รักของมัน
“มาร์ค มึงไม่สนใจไปดูเด็กใหม่หน่อยหรอวะ”หลังจากที่ผมไม่เห็นเงาของไอ้เจบี ผมก็หันไปถามไอ้คนที่ฟุบอยู่บนโต๊ะ
“ไม่อ่ะ เบื่อ เด็กใหม่ก็เด็กใหม่ดิ กูใช่พ่อเขารึไงหล่ะ”
………………………
……..
……
…
ไรเตอร์:หวังแกทำร้ายลีดอย่างงี้ได้เยี่ยงไร 5555
พิมพ์ผิด ตกหล่นบ้างก็ขออภัยนะคะ เราตั้งใจให้เรื่องนี้มองในมุมของของชายหวังค่ะ อาจจะมีมุมมองของไรเตอร์บ้างที่มาแจม แต่ส่วนใหญ่เป็นชายหวังค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราแต่งแนววัยรุ่นกุ๊กกิ๊ก มุ้งมิ้งคริ ยังไงถ้าไม่ถูกใจขออภัยด้วยนะค้า ขออนุญาติเจ้าของรูปด้วยค่ะ 555555555555555 ลีดเราขอโทษษษ
ความคิดเห็น