คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความรู้สึก
ร่างเล็กๆของผู้เป็นน้องกำลังนอนหมดแรงอยู่บนที่นอนเก็บของอยู่คนเดียวแล้วยังถูกใช้ไปซื้อของอีกพอกลับมาต้องทำกับข้าวให้พี่ผู้บังเกิดเกล้ากินอีกชีวิต...ถ่ายแบบ2000รูปในหนึ่งวันยังจะง่ายกว่าอีกเฮ้อ~พูดถึงถ่ายแบบพรุ่งนี้ต้องไปอีกนี่หว่าซวยแล้วไงดึกแล้วด้วยยังไม่ได้นอนเลยเดี๋ยวพรุ่งนี้ลุกไม่ไหวนอนดีกว่า ในขณะที่ซาสึเกะค่อยๆปิดเปลือกตาลงอ้อมกอดของพี่ชายได้กอดรัดเขาอีกครั้งทำไมล่ะห้องตัวเองมีไม่นอนรึไง
“พี่ฮะปละ..ปล่อยเถอะผมอึดอัด”
“ทำไมล่ะไม่ชอบหรอ”
“ไม่ได้ไม่ชอบผมแค่อยากจะนอน”
“เดี๋ยวแค่นอนก็ได้นี่”
“พรุ่งนี้ผมมีงานครับ” ร่างเล็กเริ่มดิ้นแรงขึ้นเรื่อยๆ
“งานกับพี่อะไรสำคัญกว่า”
ร่างเล็กหยุดดิ้นอยู่ซักพักก่อนที่จะ เอ่ยคำตอบเบาอย่างเขินๆ “พี่ฮะ” แน่นอนเพื่อนก็เคยพูดอย่างนี้กับเขาแต่เขาเลือกงานมากกว่าที่จะไปเที่ยวตามประสาของเด็กเพราะการที่เป็นไอดอลนั้นมีงานหลายอย่างที่ต้องทำเขารู้สึกสนุกและเป็นอิสระในตัวเองมากกว่าเป็นเด็กนักเรียนม.ต้นตามปกติเป็นตัวของตัวเองใครก็ยอมรับในความสามารถ
“งั้นคืนนี้ตามใจพี่สิ”
“จะให้ทำอะไรล่ะ”
“เถอะน่าชั้นรู้ว่ายังไงนายก็จะชอบมัน”
“ดะ เดี๋ยว” ร่างบางแทบห้ามการกระทำของผู้เป็นผู้ไม่ได้ร่างสูงจับซาสึเกะกดลงกับที่นอนนุ่นทันที ไม่ต่างจากเมื่อกลางวันเท่าไรริมฝีปากของนารูโตะประกบเข้ากับกลีบปากสีชมพูอ่อนอย่างไม่ปราณีแลกรสจูบกันอย่างร้อนแรงซาสึเกะหน้าแดงก่ำเป็นลูกตำลึงสุกมือหนาใหญ่ของนารูโตะเริ่มซุกซนเข้าปลดชุดนอนอย่างไม่รีรอก่อนที่ริมฝีปากจะย้ายตำแหน่งมาเป็นลำคอขาวแทน
“อย่าทำเป็นรอยนะ”
“ทำไมล่ะนายเป็นของชั้นนะ”
“พรุ่งนี้ผมต้องทำงานอีกถ้ามีคนเห็นคง.....”
“เรื่องมากจริง” เมื่อบนลำคอไม่ได้จึงเปลี่ยนเป็นยอดอกแทนทั้งดูดทั้งเม้นขบกัดสนุกกับการหยอกล้อบนร่างกายของผู้เป็นน้อง มือหนาล้วงเข้าไปในกางเกงนอนของซาสึเกะปรนเปรออย่างสนุกสนานประกอบด้วยแสดงครวญครางของร่างเล็กยิ่งเป็นตัวกระตุ้นอย่างดีที่ทำให้อารมณ์ของนารูโตะขึ้นสูงจนควบคุมไม่ได้
“นี่พะ...พี่ฮะหยะ....หยุดซักที่ได้มั้ย ผมรู้สึกปละ..แปลกๆ”
“บ้าน่ะถึงตอนนี้จะให้หยุดได้ไงล่ะ” ริมฝีปากของนารูโตะเข้าครอบครอง‘ส่วนนั้น’ของร่างเล็กลิ้นเรียวหยอกล้อทั้งขบทั้งเม้นจนในที่สุดร่างเล็กก็ทนไม่ไหวปลดปล่อยออกมาเต็มปากของอีกฝ่ายนารูโตะกลืนมันลงไปอย่างไม่รังเกรียจและเลียบริเวณต้นขาของซาสึเกะที่เลอะอยู่จนสะอาด
“พี่หยุดมัน.....”
“ชั้นรักนายซาสึเกะแค่นี้เองชั้นไม่รังเกรียจนายหรอกแล้วนายล่ะ”
‘นั่นสิก็ไม่ได้เกลียดอะไรพี่นารูโตะอยู่แล้วนี่ถ้าถามแบบนี้ผมคงตอบได้แค่ว่า…..’
ร่างซาสึเกะจับใบหน้าอันหล่อเหลาของนารูโตะก่อนที่จะประกอบจูบอย่างแผ่วเบาลงไป
“คำตอบฮะ”
“โอ๊ย!!น้องใครว่ะอย่างน่ารักเล้ย” แล้วก็ดึงร่างบางเข้ามากอด “ไปอาบน้ำกัน” แล้วร่างสูงก่อนอุ้มน้องชายตัวปลิวไปที่ห้องน้ำนี่ตัวเขามันเบาขนาดนั้นเลยรึไงว่าแต่พี่ผีออกแล้วหรอเนี่ย
ร่างทั้งสองเล่นกันอยู่ในอ่างน้ำอย่างลืมอายุทำตัวซะอย่างกับเด็กสามขวบเล่นน้ำร่างของผู้เป็นน้องกำลังยุ่งกับการสระผมสีสวยของพี่ชายอยู่
“พรุ่งนี้พี่ไปส่งผมได้มั้ย”
“ที่ไหนล่ะพรุ่งนี้วันอาทิตย์ด้วย”
“นอกสถานที่น่ะฮะที่โรงเรียนผมนี่แหล่ะ”
“ใกล้แค่นี้เดินไปก็ได้นี่”
“พี่ไปกลับผมด้วยนะ” แล้วก็เริ่มล้างยาสระผมบนกบาลของพี่ชายตัวเอง “ผมอยากให้พี่รู้จักกับผู้ร่วมงานผมด้วยถ้าพวกนักข่าวมารู้ที่หลังผมขี้เกรียจแก้ข่าวนานๆ”
“อือๆเสร็จแล้วไปเดทพี่น้องกันสองคนมั้ยล่ะ”
“เอาสิๆ”
“งั้นก็ไปนอนได้แล้ว”
“ครับผม” แล้วก็วิ่งออกจากห้องน้ำไป ปล่อยให้นารูโตะเก็บพวกสบู่อยู่ในห้องน้ำ
‘มันน่าดีใจขนาดนั้นเลยรึไงว่ะ’
ร่างของนารูโตะเดินเข้ามาดูน้องชายว่าหลับรึยังผลออกมาได้ดีเลยที่น้องชายของเขาฟังในสิที่เขาบอกด้วยร่างเล็กหลับสนิทชนิดที่ว่าไฟไม่ก็ไม่รู้ตัวเพราะฉะนั้นคงไม่แปลกที่นารูโตะจะล้มตัวนอนข้างๆโดยที่ซาสึเกะไม่รู้สึกตัว
...............................................................................................................................................
ณ โรงเรียนมัธยมโคโนฮะ
ขณะนี้ไอดอลชื่อดังอย่างซาสึเกะกำลังงุนกับการถ่ายแบบเป็นอย่างและคุณพี่ชายอย่างนารูโตะกำลังตอบคำถามของพวกนักข่าวที่รุมถามอย่างเอาเป็นเอาตายเกี่ยวกับพี่ชายนอกสายเลือดคนนี้นารูโตะตอบตามความเป็นจริงทุกอย่างและไม่คิดว่านักข่าวพวกนี้จะหยุดถามกันด้วยพรุ่งนี้คงกลายเป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่ๆเพราะซาสึเกะเป็นไอดอลที่มีความสามารถฉายแววรุ่งตั้งแต่4ขวบและเริ่มถ่ายแบบตั้งแต่นั้นและเริ่มร้องเพลงตั้งแต่10ขวบตั้งแต่นั้นซาสึเกะก็ใช้ชีวิตต่างจากคนอื่น
...............................................................................................................................................
ซาสึเกะคุงหันมาทางนี้หน่อยซิ
แฉะ
ยิ้มซิ ทำตาซึ้งๆหน่อย
แฉะ
อีกสามรูปนะ
แฉะ แฉะ แฉะ
ขอบคุณมากครับวันนี้พอแค่นี้ก่อน
ร่างเล็กๆเริ่มวิ่งกลับจากการถ่ายแบบ3ชั่วโมงติดเพื่อไปเปลี่ยนชุดเพื่อไปเที่ยวกับพี่ชายตามที่นารูโตะได้สัญญาไว้และการที่ได้รับการทักแบบนี้หลังจากถ่ายแบบเสร็จถือเป็นเรื่องที่ค่อนข้างน่าเบื่อของเขาไปซะแล้ว
เหนื่อยหน่อยนะซาสึเกะคุง
ฮะไม่เท่าไรหรอก
วันนี้น่ารักอีกแล้วนะ
อยู่แล้วฮะ
กลับดีๆนะซาสึจัง
ครับ
“เสร็จงานแล้วใช่มั้ยเนี่ย” เสียงของพี่ชายถามทันทีที่ซาสึเกะกำลังจะเดินผ่าน
“ฮะผมไปเปลี่ยนชุดก่อนนะฮะ”
“เร็วๆล่ะ”
“ครับผม”
20 นาทีต่อมา
ร่างบางเดินมาพร้อมกับชุดกางเกงขายาวสีดำและเสื้อมีฮู้ดสีขาวแน่นอนว่าเรียกสายตาของคนแถวนั้นได้เป็นอย่างดีผมถูกรวบขึ้นและหมัดอย่างเป็นระเบียบทำให้หน้าตาของซาสึเกะยิ่งน่ารักขึ้นไปอีกดูแล้วไม่ต่างจากผู้หญิงเลยแม้แต่น้อย
“นานชะมัดไป.....” นารูโตะสะดุดคำพูดทันทีที่ได้เห็นซาสึเกะในเมื่อวานว่าเมื่อวานน่ารักแล้ววันนี้ยิ่งเพิ่มดาเมจความโมเอะเข้าไปอีก
“ว่าอะไรนะฮะ”
“ไปกันได้แล้วล่ะสิ”
“ฮิๆ”
“ขำไร”
“ขำหน้าพี่แหล่ะ”
“ไปกันได้แล้ว”
...............................................................................................................................................
รับซักถ้วยมั้ยคะ^^
Sayonara เจ้าค่ะ ♥
ความคิดเห็น