ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Reality Diary ชีวิตจริงของฉันเน่ากว่านิยาย

    ลำดับตอนที่ #2 : นายเอ็มเข้ามาในชีวิตฉัน

    • อัปเดตล่าสุด 2 มี.ค. 49



    เรื่องมันเป็นงี้นะ คือเจนะกำลังปิดเทอมใหญ่ตอนม.2แล้วไอพีมันก็สอบเข้าอีพีได้พอดี

    มันก็เลยต้องไปเรียนซัมเมอร์ที่โรงเรียน แล้วเจก็กำลังจะเตรียมตัวไปทัศนศึกษาที่เมืองนอก 5 วัน แล้วบังเอิญเจติดเชื้อทางเดินหายใจก่อนการเดินทางแค่2วัน เจก็เลยต้องนอนร้องไห้อยู่ที่โรงพยาบาลเพราะไม่ได้ไป 
     
    แล้วทีนี้เวลาก็ผ่านไปเจก็ต้องอยู่บ้านเฉยๆ แล้วพีก็มาให้เจสอนการบ้านให้ มาบ่นให้เจฟังบ้าง แล้วมันก็เล่าถึงอาจารย์คนใหม่ เจก็ไม่รู้จักเหมือนกัน พีเล่าว่าเนี่ยอาจารย์คนนี้เป็นคนแคนาดานะ ชื่อเอ็มนะ อายุ22นะ ใจดีสุดๆ บ้าแฮร์รี่ พอตเตอร์ เอาแต่เรื่องนี้มาให้เด็กอ่าน แล้วก็เล่นเกมส์ สนุกมาก พีชอบอาจารย์คนนี้มากเลย

    เจก็ยังแอบอิจฉาพีจัง อย่างน้อยพีก็ได้ออกไปไหนบ้างแต่เจซิออกจากบ้านก็ไม่ได้เพราะยังไม่แข็งแรง พีมาเล่าเรื่องเอ็มให้เจฟังทุกวันเลย เจชักอยากเจอเอ็มซะแล้วล่ะซิ
     
    ก่อนเปิดเทอมเขามีค่ายภาษาอังกฤษที่นักเรียนม.3ทุกคนต้องไป เพื่อนเจเขาไปกันหมดแต่เจไม่ได้ไปเพราะเจยังไม่หายดี เขาไปกันที่ทะเล ไปนอนกันสองคืน เพื่อนๆโทรมาเล่าว่าน่ยเอ็มเป็นอาจารย์คนใหม่โคตรหล่อเลย เจก็ยิ่งอยากเจอนายเอ็ม เจยังเสียดายอยู่เลยที่เจไม่ได้ไป เจก็เลยตั้งใจรอวันเปิดเทอมอย่างมากเพื่อที่จะได้เจอเอ็ม

    แล้ววันแรกที่เจเห็นเอ็มนะ เจก็รู้สึกว่าใช่เลยนี่แหละคนที่เจรัก มันมีอะไรบางอย่างบอกเจว่าใช่ แต่เจอธิบายไม่ได้ เจไม่รู้จะบอกอย่างไร
     
    เปิดเทอมมาเจก็อยู่ม.3หรือเกรด9 เจก็เลยเก็บอาการไว้ก่อน ออกนอกหน้าไม่ได้ เจก็แอบมองหาเอ็มทุกวันตอนที่เขามาเช็คชื่อนักเรียน เจจะชะเง้อคอย แค่ได้เห็นเอ็มวันละครั้งเจก็มีแรงใจที่จะต่อสู้กับโรคร้ายได้แล้ว

    วันหนึ่งม.3ต้องไปทัศนศึกษานั่งเรือล่องแม่น้ำแล้วก็ไปสถานพินิจเด็ก ทันทีที่ใบขออนุญาตผู้ปกครองมาถึง เจก็รีบมองหาชื่อเอ็มทันทีแล้วเจก็ไม่ผิดหวัง เพราะเอ็มไปด้วย เจตั้งตาคอยวันนั้นอย่างใจจดใจจ่อ

    เราต้องไปสถานพินิจในตอนเช้าเจก็เตรียมกล้องถ่ายรูปไปแอบถ่ายอ.เอ็ม แต่เขาอยู่ไม่นิ่งเลย เจเลยถ่ายไม่ได้

    เจนั่งรถคนละคันกับเอ็มแต่พอไปถึงสถานพินิจหลังจากฟังวิทยากรเสร็จ เจมีหน้าที่กล่าวคำขอบคุณคู่กับนายเอ็มพี แต่มันดันไปนั่งข้างหน้าติดกับเอ็ม เจไม่กล้าอยู่ใกล้เอ็มก็เลยไปนั่งมุดอยู่หลังห้อง
     
    พอเอ็มพีคว้าไมโครโฟนได้มันก็พูดทันที เจก็รีบวิ่งจากหลังห้องมาหน้าเวทีที่เตี้ยมาก มันไกลมากนะ เจก็เลยขี้เกียจอ้อมเลยกระโดดข้ามมันซะงั้น เอ็มพีมันเพิ่งนึกได้ว่าเจต้องพูดด้วย ก็มันเล่นพูดไปจะหมดแล้ว เจฃึ้นไปยืนข้างเอ็มพี เจเข้าไปชิดตัวมันเลย แล้วเจก็หยิกหลังมันเต็มแรงเลยแล้วก็ฉีกยิ้มกับผู้ชมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วก็บอกมันว่าให้ฉันพูดมั่งลอดออกมาทางไรฟัน มันยังไม่หยุด เจเลยคว้าไมค์มาแล้วก็พูดใหม่ทั้งหมดให้ดีขึ้นเพราะที่มันพูดมาฟังไม่ได้ทั้งนั้น
     
    อาจารย์ทั้งหมดนั่งอยู่ด้านข้างเวที่อ.เอ็มจึงเห็นว่าเจทำอะไรกับหลังของเอ็มพี แต่เขาดันหัวเราะในความต๊องของเจ พอพูดจบอ.เอ็มก็มาแซวเจกับเอ็มพีว่าทำสงครามแย่งไมค์กับสงครามเย็นกันเหรอ เอ็มพีมันกวนอ.เอ็มกลับไปว่า ก็เจเป็นแฟนกับมัน ชอบพูดเหมือนกัน ชอบสงครามเหมือนกัน แล้วก็เล่นกันแบบนี้ประจำ ไอฟายไอเอ็มพีแกพูดแบบนั้นกับอ.เอ็มสุดที่รักของฉันให้เข้าใจฉันผิดได้ไงวะ

    ตอนนั้นเจโมโหมาก เจเลยทุบหลังมันเต็มๆทีหนึ่ง แต่มันดันตอบมาเป็นภาษาอังกฤษว่า" ทำไมเหรอจ๊ะที่รัก อย่าใช้กำลังกับหัวใจน้อยๆของผมสิจ๊ะ" แหวะเจเหมือนจะอ้วกตรงนั้นเลย
     
    อ.เอ็มดูเหมือนจะเชื่อมันแล้วก็หัวเราะเจที่ตอนนั้นหน้าแดงหมดแล้ว หลังจากนั้นก็ไปทานข้าวกับนักเรียนของที่นั่น

    ตอนที่ทานข้าวอยู่เจยังแอบเหลือบมองเอ็มตลอดเวลา เขากินอาหารไทยไม่ค่อยเป็น ก็เลยเผ็ดจนหน้าแดง ดูน่ารักไปอีกแบบนะ

    หลังจากทานข้าวเสร็จนักเรียนทั้งหมดก็แห่กันไปเข้าห้องน้ำ แต่ห้องน้ำมันมีน้อยเจก็เลยได้เข้าหลังๆ เจต้องวิ่งจากห้องน้ำไปขึ้นรถซึ่งมันไกลมาก เจเกือบโดนทิ้ง

    เอ็มหัวเราะกับท่าทางวิ่งตลกๆและท่าทางเปิ่นๆของเจ

    หลังจากนั้นก็ไปยังท่าเรือแล้วก็ขึ้นไปบนเรือ อาจารย์ทั้งหมดจะนั่งที่หัวเรือ เจไม่อยากเผชิญหน้ากับเอ็ม เจก็เลยไปนั่งท้ายเรือแถวรองสุดท้ายพร้อมกับเพื่อนๆในแก๊งของเจ แล้วนายเอ็มก็ขึ้นเรือมาเป็นคนสุดท้าย นายเอ็มดันเดือนตรงดิ่งมาที่เจแล้วก็ไปนั่งข้างหลังเจ แถวข้างหลังเจตรงกับเจเลย เขานั่งข้างนักเรียนชายไม่ทั้งแท่ง(กระเทยนั่นแหละ)ที่มีหน้าที่แปลภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษให้เอ็ม

    ก่อนที่เรือจะออกเจเริ่มคลื่นไส้แล้วเพราะเจเมาเรือ แต่อาจารย์คนอื่นก็แจกลูกอมให้นักเรียนที่เมาเรือ ก็ช่วยได้บ้าง เจได้มาเป็นกำเลย เจก็เลยส่งไปให้นายแต๋วข้างนายเอ็ม แต่นายเอ็มผลักมือเจออก เขาบอกว่าเขาไม่กิน(ฉันไม่ได้ให้นายนะ)
     
    เจตัดสินใจส่งไปใหม่อีกรอบ นายเอ็มตอบมาเป็นภาษาไทยว่า" ผมไม่เอา ขอบคุณครับ" เจเลยตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษไปว่าฉันไม่ได้ให้นาย(เพล้ง นายเอ็มหน้าแตก) แล้วเจก็สะบัดหน้าหนี

    สักพักมีคนมาเสริฟน้ำ เริ่มเสริฟจากด้านหลัง แต่เจไม่รู้ว่าเจนั่งปิดทางเดินอยู่ นายเอ็มเลยลากเก้าอี้ของเจรวมทั้งตัวเจด้วยให้ถอยหลังไปชิดกับเขา (คนอะไรแรงเยอะชะมัด เจตัวหนักนะ เขาลากเหมือนลากเก้าอี้เปล่าเลย)

    ตลอดเวลาสี่ชั่วโมงบนเรือ เจต้องนั่งกับนายเอ็ม มันทำให้เจใกล้เขามากขึ้น เจนึกขึ้นได้ว่าเจเอากล้องถ่ายรูปไปด้วยก็เลยบอกให้พีบีเพื่อนของเจที่เป็นผู้ชายถ่ายรูปอ.เอ็มให้ แล้วเจก็รู้สึกดีมากๆ หลังจากนั่งรถกลับถึงบ้านแล้ว เจก็รีบเอารูปไปล้างแล้วก็อัดไว้หลายๆใบ ใบใหญ่เจเอาใส่กรอบรูปเอาไว้ใต้หมอน ส่วนใบเล็กใส่กระเป๋าสตางค์เก็บไว้ติดตัว ไว้ดูทุกๆที่ไง เจก็ต้องล็อกห้องนอน เจกลัวแม่เห็น วันนั้นเป็นครั้งแรกที่เจได้อยู่ใกล้เขาและประทับใจมาก เจจะไม่มีวันลืมเลย

    .............................................................................................................................................................................................................................................

    จบแล้วค่ะสำหรับตอนนี้ ขอกำลังใจช่วยกันโพสหน่อยนะ โพสหน่อยนะจ๊ะสุดหล่อสุดสวย คุณผู้อ่านที่รักทั้งหลาย แล้วก็ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่ต้องติดตามกันนะค่ะ ตอนหน้ามันส์กว่าเดิมแน่ ช่วยติดตามกันด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×