ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF][K-pop] รวมเรื่องสั้น เขียนมันทุกวง

    ลำดับตอนที่ #2 : [T-ara/Eunso]Song Fic:TTL

    • อัปเดตล่าสุด 6 พ.ย. 59


    Title : TTL
    Status : Song Fic
    Author : Redblood15
    Pairing : Eunjung x Soyeon




    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------


     

    혹시나 너를 볼까 니가 사준 옷을 입고
    ฮก ชี นา นอ รึล บล กา นี กา ซา จุน อซ ซึล อิบ โก
    บางทีฉันอาจจะได้เจอเธอ ฉันจึงใส่เสื้อผ้าที่เธอเคยซื้อให้ฉัน


    니가 좋아하던 짧은머리를하고
    นี กา จง อา ฮา ดอน จับ บึน มอ รี รึล ฮา โก
    ตัดผมให้สั้นแบบที่เธอชอบ

     

    너와 함께 걷던 길을 지나가기 위해서
    นอ วา ฮัม เก คอด ดอน คือ กิล รึล จี นา กา กี ฮวี แฮ ซอ
    เดินถนนเส้นที่ฉันเคยเดินกับเธอ


    굳이 먼길을 돌았어 혹시 니가 있을까봐
    คุด ดี มอน กิล รึล ดล อัซ ซอ ฮก ชี นี กา อิซ ซึล กา บวา
    เดินไปตามทางยาว คิดว่าบางทีเธออาจจะอยู่ที่นั่น


    전화번호도 아직 그대로
    จอน ฮวา บอน โฮ โด อา จิก คือ แด โร
    ฉันยังเก็บเบอร์เก่าไว้


    혹시 나를 찾아올까봐 집도 그대로
    ฮก ชี นา รึล จัซ ชา อล กา บวา ชิบ โด คือ แด โร
    เผื่อบางทีเธออาจจะตามหาฉันอีก แม้แต่บ้านก็เช่นกัน


    미니홈피속에 너와 듣던 노래뿐
    แน มี นี ฮม พี ชก เก นอ บวา ดึด ดอน โน แร พุน
    ในบ้านหลังเล็ก เพลงที่เราเคยฟังด้วยกัน


    혹시 니가 볼까봐 다시 돌아올까봐
    ฮก ชี นี กา บล กา บวา ทา ชี ดล ลา อล กา บวา
    บางทีเธออาจจะมองเห็นฉัน บางทีเธออาจจะกลับมา


     


     

                 เสื้อแขนกุดสีขาวมีปกสีดำกับกางเกงยีนส์ขาสั้นมีสายเอี๊ยมกลายเป็นชุดประจำในตอนนี้ ชุดที่คนคนนั้นซื้อไว้ให้ ชุดที่เคยใส่เดินด้วยกันบ่อยๆ เหมือนกับที่เคยเป็นมาในอดีต

                 เดินอยู่บนถนนเส้นเดิม เส้นที่เต็มไปด้วยความทรงจำของเรา 2 คน ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยมีก็ยังเหมือนเดิม 2ข้างทางยังเป็นสิ่งที่คุ้นตา ไม่ว่าจะเมื่อตอนนั้น หรือว่าตอนนี้

                 ก้มลงมองโทรศัพท์มือถือที่ไม่มีอะไรเปลี่ยนไป โทรศัพท์เครื่องเดิม ยี่ห้อเดิม รุ่นเดิม สีเดิม...และเบอร์เดิม

                 บ้านหลังนั้น หลังที่เธออยู่มาตั้งแต่เกิด หลังที่คนคนนั้นเคยมารับออกไปด้วยกัน และกลับมาส่ง บ้านที่เราทั้งคู่เคยได้นั่งฟังเพลงอยู่ด้วยกัน เพลงที่เธอชอบ เพลงที่คนคนนั้นชอบ บ้านหลังที่เต็มไปด้วยความทรงจำของเรา 2 คนก็คือที่นี่ ที่ตรงนี้ ไม่เคยเปลี่ยนไป

                 ทุกสิ่งทุกอย่างที่ดำเนินก็เหมือนกันทุกวัน ทุกๆวัน และเป็นเหมือนกับเมื่อก่อน แบบที่เคยเป็นมาในอดีต

                 ต่างกันเพียงแค่ทรงผมเท่านั้น มันต่างไปจากเดิม จากผมสีน้ำตาลอ่อนที่ยาวถึงกลางหลังกลับกลายเป็นผมบ๊อบสีดำที่ล้อมกรอบใบหน้าไว้ ใช่ เธอตัดมันให้สั้นลง ตัดด้วยตัวเอง ด้วยมือคู่นี้ ตัดตามแบบที่คนคนนั้นเคยบอกว่าชอบ 

                 เธอยังหวัง ยังหวังเหลือเกิน ว่าคนคนนั้นจะนึกถึงและมองเห็นเธอ ไม่ว่าจะอยู่ห่างไกลกันเพียงใด และจะกลับมา กลับมาอยู่ข้างกันอีกครั้งหนึ่ง เพราะหัวใจของเธอดวงนี้ มันรักใครไม่ได้อีกแล้ว





     

    Yo 혹시나 너를 볼까봐
    Yo ฮก ชี นา นอ รึล บล กา บวา

    บางทีอาจจะเจอคุณ

    보게되면 흔들릴까봐
    โบ เก เดว มยอน ฮน ดึล ริล กา บวา
    บางทีใจของเธออาจสั่นอยู่ที่ถนนเส้นนั้น


    내맘이 약해질까봐
    แน มัม มี ยัก แฮ ชิล กา บวา
    กลัวว่าใจของฉันจะอ่อนแอ



    말라비튼날 보일까봐
    มัล รา บี ทึน นัล โบ อิล กา บวา
    กลัวว่าเธอจะเห็นร่างที่ผอมแห้งของฉัน

     

     

    너와 함께 걷던 길을 피하기 위해서 굳이
    นอ วา ฮัม เก กอท ดอน คือ กิล รึล พี ฮา กี วี แฮ ซอ คุท ที
    ฉันหลีกเลี่ยงถนนเส้นนั้นที่เคยเดินกับเธอ



    먼길을 돌았어 혹시 니가 있을까봐
    มอน กิล รึล ดล อัซ ซอ ฮก ชี นี กา อิซ ซึล กา บวา
    ฉันเดินไปตามทางยาว คิดว่าเธอจะอยู่ที่นั่น



    전화번호도 이미 바꿨어
    จอน ฮวา บอน โฮ โด อี มี บา กวาซ ซอ
    ฉันเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์แล้ว



    생각이 날까 집도 옮겼어
    ฮก ชี นี แซง กัก กี นัล กา ชิบ โด อล กยอซ ซอ
    ฉันย้ายบ้าน ฉันคิดว่าฉันคิดถึงเธอ



    하지만 입에선 아직 못한 말이새
    ฮา จี มัน อิบ เบ ชอน อา จิก มซ ฮัน มัล รี แซ
    แต่คำพูดก็ไม่ออกมาจากปาก



    혹시 너를 볼까봐 다시 돌아 올까봐
    ฮก ชี นอ รึล บล กา บวา ทา ชี ดล รา อล กา บวา
    บางทีเธออาจจะมองเห็นฉัน บางทีเธออาจจะกลับมา



     

     

                       ที่นี่คือฝรั่งเศส ที่นี่ไม่ใช่เกาหลี ที่นี่อยู่ไกลจากเกาหลี ที่นี่อยู่ห่างจากเธอคนนั้นมาก...ห่างมากเหลือเกิน แต่หัวใจของฉันมันก็อ่อนแอเกินกว่าจะอยู่ในประเทศเดียวกัน อ่อนแอเกินกว่าจะเดินบนถนนเส้นเดียวกัน และอ่อนแอเกินกว่าที่จะไปเจอเธอคนนั้น

                 ไม่อยากให้เธอคนนั้นได้เจอฉันในตอนนี้ ใบหน้าของฉัน มันไม่ได้เต็มไปด้วยความสุขเหมือนเดิม ปราศจากรอยยิ้ม กลับกลายเป็นน้ำตาที่มาแทนที่ ร่างกายของฉันผอมแห้ง ใช่ มันผอมแห้งเกินไป อาจจะเกินกว่าที่เธอคนนั้นจะรับได้ เพราะถ้าถามเธอเอง ก็ยังรับไม่ได้เลย

                 เธอคนนั้นจะโทรมารึเปล่านะ? แต่เราคงจะไม่ได้คุยกันหรอ โทรศัพท์เครื่องนั้น เครื่องที่อยู่ในมือตอนนี้โทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ ยี่ห้อใหม่ รุ่นใหม่ สีใหม่...และเบอร์ใหม่

                 บ้านหลังนี้ บ้านหลังใหม่ บ้านหลังที่ไม่เคยอยู่ บ้านที่ไม่มีความทรงจำอะไรในนี้เลย กลับกลายเป็นที่อยู่อาศัยในตอนนี้

                        ‘ฉันคิดถึงเธออยากพูดคำนี้ออกไป แต่ไม่สามารถให้มันออกจากปากได้

                        ‘ฉันอยากกลับไปหาเธอ คำๆนี้ยังคงเด่นชัดในความทรงจำเสมอ แต่ก็ไม่กล้า...ไม่กล้ากลับไป

                         ‘ฉันรักเธอ...รักเธอเพียงคนเดียว

     

                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .
                          .




                        ‘ไม่ได้!!!’

                     ‘ทำไมล่ะคะแม่! หนูรักอึนจองนะ

                    ‘ยังไงก็ไม่ได้! แม่บอกไว้เลยนะ ถ้าลูกมีแฟนแม่ก็ไม่ว่า แต่ต้องไม่ใช่ผู้หญิง!!’

                    ‘แต่หนูรักอึนจองมากนะแม่!’

                    ‘เลิกกับเค้าซะ โซยอน

                    ‘อะไรนะแม่! ไม่มีทาง หนูไม่เลิก!’

                    ‘แม่จะพูดเป็นครั้งสุดท้าย! เลิกกับอึนจองซะ!!!’



                     'ทำไมหนูถึงคบกับโซยอนไม่ได้?

                    ‘ เพราะลูกเป็นผู้หญิง โซยอนก็ผู้หญิง

                    ‘ แล้วมันสำคัญตรงไหนล่ะ ก็เรารักกัน

                    ‘ แล้วลูกไม่คิดบ้างหรอไง ว่าพวกแม่รับไม่ได้

                    ‘ แต่แม่ มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรนี่ โซยอนก็เป็นคนดี ส่วนฝ่ายนู้นเดี๋ยวหนูจะไปคุยแล้วอธิบายกับเค้า

                    ‘ แล้วลูกไม่คิดบ้างหรอว่าคนดีๆอย่างโซยอนควรจะได้พบเจอกับผู้ชายดีๆ ที่เค้าให้ได้มากกว่าลูก และทำให้แม่เค้าพอใจได้มากกว่าลูก

                    ‘ …’

                    ‘ แม่ว่าลูกควรจะตัดใจนะ เพื่ออนาคตที่ดีของเค้าน่ะ

                    ‘ …’

                    ‘ ถ้ามันตัดใจยาก อาทิตย์หน้าเราจะย้ายไปอยู่ฝรั่งเศสกัน แล้วก็มือถือเครื่องนั้นน่ะ ทิ้งไปเลย เดี๋ยวแม่ซื้อเครื่องใหม่ให้

                    ‘ …’

                   ‘ เข้าใจตามนี้นะ

                   ‘…ค่ะ

    END
     

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------
     
    จบไปกับอีกเรื่องค่ะ^^ เรื่องนี้ขอเป็นแบบไม่สมหวังบ้าง เรื่องนี่เป็นsong fic นะคะ อยากลองแต่งดูบ้าง นี้เป็นsong fic เรื่องแรกเลยค่ะ อาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แล้วก็แต่งสดด้วย มีใครไม่เข้าใจกับเนื้อเรื่องบ้างมั๊ยคะ ไรเตอร์พยายามแต่งให้matchกันที่สุดแล้วล่ะคะ ขอให้ชอบเรื่องนี้กันนะคะ แล้วพบกันใหม่เรื่องหน้า ขอบคุณค่ะ^^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×