ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Destiny [ ChanBaek // HanHun ]

    ลำดับตอนที่ #2 : : 1 :

    • อัปเดตล่าสุด 12 ต.ค. 56


    Zilk’s Club

     

    Part Chanyeol

       สวัสดีครับทุกๆคน กระผมมีนามว่าปาร์คชานยอล แต่เพื่อนผมเรียกแค่ชานยอลนะครับ ตอนนี้ผมอยู่คลับครับ และคลับนี้มันเป็นคลับเพื่อนของผมเอง วันนี้เรมาฉลองปิดเทอมกันนะครับ เปิดเทอมมาพวกเราก็อยู่ปี 3 แล้วและครับ มันชั่งเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากที่สุดเลย

     

    นี้พวกมึงแดกกันให้เต็มที่ คืนนี้กูเลี้ยงเอง นี้เป็นเสียงของจงอิน มันพูดแบบคนเมาแล้วและครับมันเมาแบบดูไม่ได้เลยทีเดียว แต่ถ้ามันไม่เลี้ยงพวกผมนี้ก็แปลกนะครับ ก็เพราะมันเป็นเจ้าของคลับ ถ้ามันไม่เลี้ยงมีหวังมันเละน่555

     

    เออกูแดกไม่อั้นแน่มึง มึงคอยดูกูจะแดกให้ร้านมึงเจ๊งไปเลย !” นี้ไม่ใช่การตอบรับของผม แต่เป็นการตอบของคริส เขาคนนี้เหมือนเป็นคาริสม่าของกลุ่มเลยก็ว่าได้นะครับ ไอ้ห่าเนี่ยมันหล่อ แถมยังคอแข็งอีกตั้งหาก ขนาดมันดื่มไป 10 ขวด อาการเมามันยังไม่ออกเลยและครับ ต่างจากลู่ฮานรายเนี่ยคอไม่ค่อยแข็ง ดื่มไป  4 5 ขวดก็เริ่มเมาแล้วและครับ

     

    เออๆ ไอ้เชี่ยคริส มึงก็เบาๆหน่อยล่ะกัน  เสียงผมเตือนมันบ้าง มันนะดื่มหนักทุกวันเลย ไม่เข้าใจมึงจะดื่มอะไรไปเยอะแยะว่ะ

     

    แหมะ! มึงว่าแต่กู ดูตัวมึงมั้ง ไอ้ห่าแดกไปตั้ง 8 ขวดและ บุ้ยยยส์

     

    บุ้ยส์พ่องมึงดิไอ้ปัญญาอ่อน บรึยยส์

     

    แล้วมึงบรึยหากบินบุรีหรือไงว่ะ

     

    นี้ๆ พวกมึงหยุดได้และ ปัญญาอ่อนทั้งคู่และนั้งไงลู่ฮานออกโรงแล้ว โธ่ลู่ฮานด่าคนทั้งทีเอาให้มันเจ็บหน่อยสิ

     

     

    ครืน ครืน

     นั้นคือเสียงโทรศัพท์ผมมันดัง ปกติถ้าผมอยู่ในคลับผมไม่รับมันหรอก แต่วันนี้ผมคงต้องรับเพราะหน้าจอมันแสดงชื่อว่า ป้านูอา ป้าแกอยู่ข้างบ้านผมนะนานๆที ป้าแกถึงโทรมา แล้ววันนี้ป้าโทรมาทำไมล่ะ นี้มันก็ตี 3 กว่าๆแล้วนะ

    สวัสดีครับป้า โทรหาผมมีอะไรหรือป่าวครับ   เสียงผมเริงร่าทักทายป้านูอาอย่างมีความสุข

     

    ชานยอลทำใจดีๆนะลูก คือพ่อแม่ชานยอล.....เออ...เอิม......พอป้าแกอ่ำอึงผมก็หน้าเจื่อนๆลงไปนิด เมื่อได้ยินถึงเรื่องพ่อกับแม่ผทก็กระวนกระวายไปหน่อย แต่ทำไมป้าถึงอ่ำอึงล่ะ เกิดอะไรขึ้นกับพ่อแม่ของผมล่ะ..

     

    อย่าอ่ำอึงสิครับ ป้ามีอะไรบอกผมมาเลยครับ

     

    ชานยอลตอนนี้พ่อแม่ชานยอลประสบอุบัติเหตูนะลูก อาการสาหัสนะ ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลซาเอนะ หมอบอกว่าคงอยู่ได้อีกไม่นาน ชานยอลรีบมาเลยนะลูก ทันทีที่ป้าบอกว่าพ่อแม่ผมเกิดอุบัตเหตุผมก็วิ่งออกจาคลับทันทีไม่ทันล่ำลาไอ้พวกเพื่อนๆตรงนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือพ่อแม่ของผม พวกเขาทั้งสองยังจะอยู่กับผมไปอีกนานใช่ไหม พวกเขาจะไม่จากผมไปเร็วๆนี้ใช่ไหม พวกเขากำลังจะจากผมไปจริงๆอย่างงั้นหรอ

     

    โรงพยาบาลซาเอ

      ตอนนี้ผมวิ่ง วิ่ง วิ่งแล้วก็วิ่ง ผมต้องไปหาพวกเขาทั้งสองให้ได้ ผมต้องเห็นหน้าพวกเขาให้ได้ เขาจะอยู่กับผมไปอีกนานใช่ไหม เขาต้องอยู่กับผม เขาไม่มีทางทิ้งผมไว้อยู่คนเดียวหรอก ผมกำลังเสียพวกเขาไปใช่ไหม..........

      ป้าครับพ่อแม่ผมอยู่ไหนครับ แล้วเป็นไงบ้างครับ ผมวิ่งเขาไปหาป้า แล้วเขย่าตัวป้าเบาๆ ป้าเอาแต่ร้องไห้ ป้าร้องไห้ทำไม ระหว่างนั้นหมอก็ออกมาพอดี

     

    หมอครับ พ่อแม่ผมเป็นไงบ้างครับ ผมถามด้วยท่าทีกระวนกระวาย ส่วนไอ้หมอนี้ก็นึกคำตอบอยู่หรือไงว่ะ ทำไมตอบกูช้าจังว่ะ

     

    ผมเสียใจด้วยนะครับ พวกเขาทั้งสองคงอยู่ได้อีกไม่นานเท่าไร เชิณคุณเข้าไปได้เลยครับ หมอเสียใจด้วยนะครับผมไม่รอฟังไอ้หมอพูดจบ เพียงแค่ประโยคที่บอกว่าเข้าไปข้างในได้ ผมก็วิ่งข้าไป......

     ตอนนี้ ผมนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างเตียงของท่านทั้งสอง ทำไมพวกเขาถึงได้เป็นหนักขนาดนี้ แล้วทำไม่คลื่นหัวใจที่แสดงมันค่อยๆเบาลงละ ทำไมมันไม่ถี่ขึ้น นี้เป็นโอกาสสุดท้ายที่ผมจะได้อยู่กับพวกเขาอย่างงั้นหรอ........

      พ่อครับแม่ครับ ผมรักพ่อกับแม่มากนะครับ ถึงผมจะก้าวร้าวไปบ้าง ถึงผมจะดื้อไปบ้าง ผมขอโทษนะครับ ผมสัญญาว่าผมจะเรียนจบหมออย่างที่พ่อกับแม่ตั้งใจไว้นะครับ ผมสัญญาว่าผมจะใช้ชีวิตอยู่ให้ได้นะครับ ผมรักพ่อกับแม่มากที่สุดเลยนะครับ ฮึก...... ผมกุมมือท่านทั้งสองอย่างแน่น ...........

    ตื๊ด.......................

      เพียงวินาทีต่อมาเสียงคลื่นหัวใจก็ดังแล้วมันก็กลายเป็นเส้นตรง... นี้พวกเขาจากผมไปแล้วจริงๆอย่างงั้นหรอ พวกเขาไม่อยู่กับผมแล้วจริงๆหรอ ผมเสียพวกเขาไปแล้วอย่างงั้นหรอ..................

     

    ชานยอล ชานยอลยังมีป้าอยู่นะลูก ป้าจะอยู่ข้างๆชานยอลเองนะลูก เสียงป้านูอาเดินเข้ามาแล้วลูบหัวผมอย่างเอ็นดู ผมยังเหลือป้านูอาอีกคนใช่ไหม....

    ป้าครับ ขอบคุณป้ามากนะครับ แล้ว...แล้วใครเป็นคนก่อเรื่องละครับ ผมอย่างเห็นหน้ามัน!! “ ประโยคสุดท้ายผมพูดด้วยความเคียดแค้น

     

    เขาอยู่ในห้องพักฟื้นนะลูก

     

    แล้วเขาชื่ออะไรหรอครับป้า

     

    บยอน แบคฮยอนนะ เห็นหมอพูดเมื่อกี่นะ

     

    บยอน แบคฮยอนนะหรอ เราจะได้เห็นดีกัน...... ผมพูดจบแล่วลูกออกมาจากห้องพุ่งตรงเข้าไปที่ห้องพักฟื้น ทันที่

       บยอน แบคฮยอนงั้นหรอ ไอ้คนที่มันทำให้พ่อแม่ผมตาย ผมละอยากเห็นหน้ามันจริงๆ แต่อย่าหวังเลยว่านายจะมีความสุขนะต่อไปนี้ จำไว้บยอน แบคฮยอน !!!

     ...............................................................
    อัพเเล้วน้าตอนที่1 ไรเตอร์ทุกคน
    โทษทีน้าอัพช้าหน่อยเกิดเรื่องนิดหน่อยนะ
    ตอนนี้ดราม่าหน่อยๆ ลีดนั่งอัพไปร้องไห้ไปเลยTT
    ยังไงก็ฝากคอมเม้น เเละติดตามด้วยนะจ้ะ
    รักไรทุกคนจ้ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×