ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ว่าด้วยเรื่อง ระบายอารมณ์เล็กน้อยกับทัศนคติลบๆ
BlackForest
คุณเคยไหมที่ตื่นมาปุ๊ปแล้วมีคำถามภายในใจเลย ผมไม่ใช่คนที่จะตื่นปุ๊ปแล้วลุกปั๊บ หากผมรู้สึกตัวตื่น โดยที่มันยังไม่ถึงเวลาตื่น ผมก็จะนอนต่อ ในช่วงเวลานั้น ว่ากันว่าเป็นเวลาที่มีความคิดฟุ้งซ่านที่สุด ผมคนหนึ่งล่ะที่เป็น คนอื่นอาจจะคิดไปมากมายว่า วันนี้ฉันจะทำอะไรบ้าง วันนี้ใครจะมองฉันยังไงบ้าง แต่สำหรับผม คำถามที่เกิดขึ้นทุกๆเช้าก็คือ
ตื่นอีกแล้วหรอ
แล้วก็จะตามมาด้วย
ทำไมต้องตื่น
ต่อติดๆด้วย
ยังไม่ตายอีกรึไงนะเรา
และในระหว่างกำลังพยายามข่มตาให้หลับต่ออย่างสุขีบนเตียงนั้น สมองก็จะคิดคำถามยากๆที่ไม่รู้จะมีคนตอบได้ไหมขึ้นมา
"เราเกิดมาทำไม"
มีคนบอกว่า คนเราเกิดมาจาก้อนดินที่พระเจ้าสร้างมนุษย์สองคนแรกขึ้นคือ อีฟ และ อดัม แล้วพระเจ้า จะทรงส้ราง บรรพบุรุษเหล่านั้นมาเพื่ออะไร หากเมื่อาร้างได้ ย่อมทำลายได้ ทำไมจึงไม่ทำลายเมื่อ ทั้งสองได้ทานผลไม้ต้องห้ามเข้าไป ความปราถนาแรกเริ่มของ พระองค์คืออะไร สร้างมนุษย์ให้ เข่นฆ่า แย่งชิงกันเอง สร้างมนุษย์ให้ เล่นหนังชีวิตฉากเดิมๆซ้ำๆไปมาหรอ เกิดมาแล้วพระองค์ได้อะไรเป็นของตอบแทน ผลไม้ต้องห้ามได้สร้างความรู้สึกต่างๆมากมาย ความอับอาย ละอายในเรือนร่าง ละอายในความรู้สึก สร้างความอิจฉา ริษยา อาฆาต หากเป็นเช่นั้นแล้ว ทำไมพระองค์ไม่ทรงโค่นต้นไม้ต้องห้ามนั้นทิ้งเสียเล่า จะทรงหล่อเลี้ยงจนมันออกผลเพื่ออะไร หรือบางทีนี่อาจจะเป็นของเล่นชิ้นหนึ่งของพระองค์ก็ได้ หรือไม่ก็เป็นสิ่งที่โสมมเกินพระองค์จะหันมาเหลียวแลและสนใจอะไร บางคนบอกว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว แล้วยังไง จะดีจะชั่วมันก็ต้องตกนรกกันหมดอยู่ดี ด้วยความผิดบาปที่หนานักนั่นก็คือ การทำให้มารดาร้องให้ การทำให้บุพการีเจ็บปวด จะเถียงรึเปล่าว่าที่พวกคุณเกิดมาไม่ได้ทำให้เธอเจ็บปวด ครั้นยังเตะท้องท่านเสียแรงจนบางครั้งก็ทรุด เท่านี้ คุณก็ได้ตั๋วไปลงนรกฟรีๆแบบไม่มีข้อโต้แย้งแล้ว บางคนก็บอกว่า ผมไม่อยากตกนรก ฉันไม่อยากตกนรก แต่การกระทำมันไม่ใช่ ทั้งที่ในใจเอาแต่พูดว่าไม่อยากตกนรกแต่ก็ยังทำเรื่องผิดบาปอยู่ดี เข่นฆ่า ขโมย เบียดเบียน ไม่ซื่อสัตย์ ทุจริต มันมากมายจนไม่รู้จะพูดยังไง เอาแต่บอกว่าไม่อยากไปนรก แต่กลับทำให้โลกที่ตนอยู่กลายเป็นนรก มันไม่ใช่เรื่อง ใช่ไหม? ถ้ารู้แล้วจะทำกันไปเพื่ออะไร มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐมีคนบอกอย่างนั้น แต่คุณจะรู้ได้จริงๆน่ะหรอ คุณเคยถามพวกสัตว์ตัวอื่นๆแล้วได้คำตอบไหมว่า มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐจริงๆน่ะหรอ มนุษย์เป็นพวกหลงตัวเอง คิดเองเออเอง และเห็นแก่ตัว หากเมื่อได้เห็นความผิดบาปที่ตัวเองก่อให้ผู้อื่น และผู้อื่นก่อให้ตัวเอง ก็จะมีความพยายามที่จะไม่ทำ ไม่ใช่เพราะว่าเกรงกลัวต่อบาป มิใช่เพราะรู้สึกสำนึกผิด แต่เป็นเพราะเห็นแก่ตัว ไม่ยอมทำผิดก่อน ที่ใครจะทำ แต่จะทำในสิ่งที่ทำให้คนอื่นเห็นตนเด่นจึงจะทำ พระองค์สร้างเราให้นั่งต้มมาม่ากินก่อนไปโรงเรียนเท่านั้นหรือ กลับบ้านมาอาบน้ำนอนเท่านั้นหรือ ไม่ว่ายังไงมันก็ไม่เกทซักที ตกลงแล้วตัวเรานั้น เกิดมาทำไม
คุณเคยไหมที่ตื่นมาปุ๊ปแล้วมีคำถามภายในใจเลย ผมไม่ใช่คนที่จะตื่นปุ๊ปแล้วลุกปั๊บ หากผมรู้สึกตัวตื่น โดยที่มันยังไม่ถึงเวลาตื่น ผมก็จะนอนต่อ ในช่วงเวลานั้น ว่ากันว่าเป็นเวลาที่มีความคิดฟุ้งซ่านที่สุด ผมคนหนึ่งล่ะที่เป็น คนอื่นอาจจะคิดไปมากมายว่า วันนี้ฉันจะทำอะไรบ้าง วันนี้ใครจะมองฉันยังไงบ้าง แต่สำหรับผม คำถามที่เกิดขึ้นทุกๆเช้าก็คือ
ตื่นอีกแล้วหรอ
แล้วก็จะตามมาด้วย
ทำไมต้องตื่น
ต่อติดๆด้วย
ยังไม่ตายอีกรึไงนะเรา
และในระหว่างกำลังพยายามข่มตาให้หลับต่ออย่างสุขีบนเตียงนั้น สมองก็จะคิดคำถามยากๆที่ไม่รู้จะมีคนตอบได้ไหมขึ้นมา
"เราเกิดมาทำไม"
มีคนบอกว่า คนเราเกิดมาจาก้อนดินที่พระเจ้าสร้างมนุษย์สองคนแรกขึ้นคือ อีฟ และ อดัม แล้วพระเจ้า จะทรงส้ราง บรรพบุรุษเหล่านั้นมาเพื่ออะไร หากเมื่อาร้างได้ ย่อมทำลายได้ ทำไมจึงไม่ทำลายเมื่อ ทั้งสองได้ทานผลไม้ต้องห้ามเข้าไป ความปราถนาแรกเริ่มของ พระองค์คืออะไร สร้างมนุษย์ให้ เข่นฆ่า แย่งชิงกันเอง สร้างมนุษย์ให้ เล่นหนังชีวิตฉากเดิมๆซ้ำๆไปมาหรอ เกิดมาแล้วพระองค์ได้อะไรเป็นของตอบแทน ผลไม้ต้องห้ามได้สร้างความรู้สึกต่างๆมากมาย ความอับอาย ละอายในเรือนร่าง ละอายในความรู้สึก สร้างความอิจฉา ริษยา อาฆาต หากเป็นเช่นั้นแล้ว ทำไมพระองค์ไม่ทรงโค่นต้นไม้ต้องห้ามนั้นทิ้งเสียเล่า จะทรงหล่อเลี้ยงจนมันออกผลเพื่ออะไร หรือบางทีนี่อาจจะเป็นของเล่นชิ้นหนึ่งของพระองค์ก็ได้ หรือไม่ก็เป็นสิ่งที่โสมมเกินพระองค์จะหันมาเหลียวแลและสนใจอะไร บางคนบอกว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว แล้วยังไง จะดีจะชั่วมันก็ต้องตกนรกกันหมดอยู่ดี ด้วยความผิดบาปที่หนานักนั่นก็คือ การทำให้มารดาร้องให้ การทำให้บุพการีเจ็บปวด จะเถียงรึเปล่าว่าที่พวกคุณเกิดมาไม่ได้ทำให้เธอเจ็บปวด ครั้นยังเตะท้องท่านเสียแรงจนบางครั้งก็ทรุด เท่านี้ คุณก็ได้ตั๋วไปลงนรกฟรีๆแบบไม่มีข้อโต้แย้งแล้ว บางคนก็บอกว่า ผมไม่อยากตกนรก ฉันไม่อยากตกนรก แต่การกระทำมันไม่ใช่ ทั้งที่ในใจเอาแต่พูดว่าไม่อยากตกนรกแต่ก็ยังทำเรื่องผิดบาปอยู่ดี เข่นฆ่า ขโมย เบียดเบียน ไม่ซื่อสัตย์ ทุจริต มันมากมายจนไม่รู้จะพูดยังไง เอาแต่บอกว่าไม่อยากไปนรก แต่กลับทำให้โลกที่ตนอยู่กลายเป็นนรก มันไม่ใช่เรื่อง ใช่ไหม? ถ้ารู้แล้วจะทำกันไปเพื่ออะไร มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐมีคนบอกอย่างนั้น แต่คุณจะรู้ได้จริงๆน่ะหรอ คุณเคยถามพวกสัตว์ตัวอื่นๆแล้วได้คำตอบไหมว่า มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐจริงๆน่ะหรอ มนุษย์เป็นพวกหลงตัวเอง คิดเองเออเอง และเห็นแก่ตัว หากเมื่อได้เห็นความผิดบาปที่ตัวเองก่อให้ผู้อื่น และผู้อื่นก่อให้ตัวเอง ก็จะมีความพยายามที่จะไม่ทำ ไม่ใช่เพราะว่าเกรงกลัวต่อบาป มิใช่เพราะรู้สึกสำนึกผิด แต่เป็นเพราะเห็นแก่ตัว ไม่ยอมทำผิดก่อน ที่ใครจะทำ แต่จะทำในสิ่งที่ทำให้คนอื่นเห็นตนเด่นจึงจะทำ พระองค์สร้างเราให้นั่งต้มมาม่ากินก่อนไปโรงเรียนเท่านั้นหรือ กลับบ้านมาอาบน้ำนอนเท่านั้นหรือ ไม่ว่ายังไงมันก็ไม่เกทซักที ตกลงแล้วตัวเรานั้น เกิดมาทำไม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น